غدیریه بخش چهارم ابن‌یمین فریومدی (685-769): مقتدای اهل عالم چون گذشت از مصطفی / ابن‌عم مصطفی را دان علی مرتضی آنکه از مغرب به مشرق کرد رجعت آفتاب / تا نماز بی‌نیاز او نیفتد در قضا اوست مولانا به فرمانی که از حق ناطق است / چون توان منکر شدن در شأن او «من کنت» را آنکه در حین صلوة از مال خود دادی زکات / جز علی را کس نمی‌دانم به نص «انما» شاه نعمت‌الله ولی (731-834): جام گیتی‌نما علی ولی / معنی انبیا علی ولی ابن‌عم رسول و دامادش / هست سرّ خدا علی ولی مخزن گنج کنت کنزاً اوست / محرم کبریا علی ولی کی گدا از درش رود محروم / چون بوَد پادشاه علی ولی هرکسی را امام و راهبری است / رهبر جان ما علی ولی غم نباشد ز خویش و بیگانه / گر بود آشنا علی ولی مس قلب ار بری به حضرت او / کندش کیمیا علی ولی ــــــــــــــــــــــــــ غدیریه‌سرایی سنت دیرینه‌ای در میان شاعران بوده که پیشینه‌اش به روز غدیر برمی‌گردد، آن هنگام که حسان بن ثابت غدیریه‌ای سرود که علامه امینی در کتاب الغدیر آورده است. علامه امینی در کتاب الغدیر از غدیریه‌های عربی از زمان حضرت رسول تا حیات خودش گزارشی ارائه داده است، به این غرض که مشخص شود ظهور و بروز حدیث غدیر صرفاً در کتب حدیثی نبوده است. به مناسبت عید غدیر هر روز بخشی از غدیریه‌های فارسی را از کتاب غدیریه‌های فارسی؛ از قرن چهارم تا چهاردهم نوشتۀ محمد صحتی سردرودی در همین کانال منتشر خواهیم کرد. #غدیریه #شعر #ابن‌یمین #شاه_نعمت_الله #صحتی_سردرودی #علامه_امینی #عید_غدیر ‌https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1