#پاسخ_به_شبهات #جمعه_های_انتظار #امام_زمان عجّل اللّه فرجه #مهدویت ۲ در ميان تمامي مسلمانان اين مساله كه پيامبر (ص) وعده داده است در آخر الزمان مردي از اهل بيت(ع) ظهور و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد، قابل قبول است با فرق اينكه چند نقطه مورد توافق بين شيعيان و غير شيعيان و چند نقطه هم مورد اختلاف است. نقطه هاي مورد اتفاق اين است كه مرد مسلمان مومني از عرب، از ميان قريشيان در ميان قريشيان از بني هاشم و از بني هاشم آل ابي طالب و در ميان آنها از فرزندان علي و فاطمه است. تا اينجا مورد اتفاق بين همه مسلمانان است اما از اينجا به بعد مورد اختلاف قرار مي گيرد به اين معنا كه فرزندان پسر علي و زهرا، بين حسن و حسين مورد اختلاف است. اهل سنت بيشتر قايل به اين هستند كه امام زمان(عج) از نسل امام حسن(ع) خواهد بود و شيعيان به پيروي از اهل بيت(ع) قايل به اين هستند كه امام زمان(عج) از نسل #امام_حسين(ع) خواهد بود. اينكه اهل سنت، امام زمان (عج) را از نسل #امام_حسن (ع) و شيعيان از نسل امام حسين (ع) مي دانند اما امام زمان(عج) هم از نسل امام حسن و هم از نسل امام حسين است؛ چون مادر امام محمد باقر، دختر امام حسن بوده كه به عقد امام زين العابدين در مي آيد پس فرزندان #امام _باقر تا امام زمان همه از نسل هر دو امام حسن و حسين هستند. ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @Yusufi_Gharawi

ترجمه : تدوين سيره نبوى و تاريخ اسلام‏ در مورد تاريخ اسلام و #سيره_رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله تا پايان ايام #خلافت_خلفا چيزى نگاشته نشد. در اين مدت چيزى به غير از قرآن كريم و روش اعراب‏گذارى آن بر طبق مبادى علم نحو به دست #ابو_الاسود_دئلى و به املاى امير المؤمنين على ابن ابى طالب، تدوين نشد و اين بدان دليل بود كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله مسلمانان را به كتابت قرآن كريم تشويق مى‏كرد اما اختلاط اعراب با اقوام ديگر و رواج لغت‏هاى غير عربى در ميان آنها باعث شد كه ابو الاسود دئلى خدمت على عليه السّلام برسد و به راهنمايى او براى حفظ زبان عرب، علم نحو را تدوين كند. در نتيجه گسترش قلمرو اسلامى و اختلاط با اقوام ديگر داستان‏هايى از پادشاهان فارس و #بنى_اسرائيل رواج يافت، و آمده است كه معاويه علاقه‏مند شد تا كتابى در تاريخ قديم نگاشته شود براى همين عبيد بن شريّه كه پيرمردى صد و بيست‏ساله بود از صنعاى يمن به خدمت او در آمد و كتابى در مورد اخبار گذشتگان و پادشاهان عرب و فارس و حبشه و غيره نوشت و اين اولين متن مدوّن بعد از قرآن كريم مى‏باشد. با وجودى كه مسلمانان بسيار علاقه‏مند بودند آثار مربوط به رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله را براى هميشه نگه دارند و اين حكايت از تعلق خاطرى مى‏كرد كه به آن حضرت صلّى اللّه عليه و آله داشتند؛ ولى با كمال تأسف خلفاى سه‏گانه از تدوين سيره آن حضرت صلّى اللّه عليه و آله و احاديث جلوگيرى مى‏كردند و علّت آن هم به گمان خودشان اين بود كه احاديث با قرآن كريم مخلوط مى‏شود. در اين ميان تنها امير المؤمنين #على عليه السّلام زير بار اين ممانعت نرفت و آن را تأييد ننمود؛ بلكه علم نحو را به كاتب خودش ابو الاسود دئلى املا كرد، و نيز كتاب‏هايى را در فقه و حديث نوشت و به كاتب هميشگى خودش، عبيد الله بن ابى رافع دستور داد كه قضاوت مهمّ و احكام صادره از او را درباره وضو و نماز و ساير ابواب بنويسد. «نك: رجال نجاشى، ص 4- 7.) با اين اقدام درست امير المؤمنين عليه السّلام و با اظهار علاقه مسلمانان به احاديث پيامبرشان، افرادى در ميان مسلمانان ظاهر شدند كه حامل احاديث بودند و از علما و فقها به شمار مى‏رفتند اما از آنجا كه ممنوعيت نوشتن احاديث به صورت رسمى از سوى خلفاى بعد از حضرت على و فرزندش #امام_حسن عليها السّلام تا زمان عمر بن عبد العزيز ادامه يافت در اين مدت حاملان فقه فقط محدّث و بازگو كننده روايات بودند و چيزى را در فقه يا حديث تدوين نكردند امّا به نوشتن نكاتى از سيره پيامبر صلّى اللّه عليه و آله اقدام نمودند. ممنوعيت نقل و كتابت حديث نزديك به صد سال طول كشيد و اين يكى از بزرگترين خسارت‏ها براى #تاريخ_صدر_اسلام است كه هرگز جبران نخواهد شد. ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @Yusufi_Gharawi

آیا امام حسن در صلح‌ با معاویه مبالغ بسیار زیادی را برای خود و برادرش طلب کرده بود؟ امام حسن در سال 41 بر اساس موقعیت پیش‌آمده و با قید کردن شروطی حکومت را به معاویه واگذار کرد. تأمین امنیت شیعیان، ترک سب و لعن امام علی و عمل به کتاب و سنت پیامبر از شروطی است که گفته می‌شود امام حسن آن‌ها قید کرده بود. در برخی منابع مفادی ذکر شده که به لحاظ مالی قابل توجه است؛ مثل اینکه امام پنج میلیون درهم موجود در بیت‌المال کوفه را برای خودش خواسته بود و شرط کرده بود سالانه دو میلیون درهم به امام حسین تعلق گیرد. مفاد قرارداد به‌روشنی در منابع نیامده است و بسیار مغشوش است. با این حال ابن‌اعثم که تنظیم شدن مفاد نهایی صلح‌نامه را به شکلی منطقی‌تر ارائه کرده است عنوان شدن شروط مالی را از سوی پیک امام دانسته و نه خود امام؛ به این ترتیب که عبدالله بن نوفل (پیک امام) نزد معاویه می‌رود و این شروط مالی را هم ذکر می‌کند. معاویه رقعۀ سفیدی برای امام می‌فرستد تا ایشان شروط خود را درج کند اما امام مطالب ذکرشده از سوی عبدالله را نپذیرفت و شروط خود را به این شکل ثبت کرد: 1. خلافت بر اساس کتاب خدا و سنت و رویۀ خلفای راشدین 2. عدم نصب خلیفه پس از معاویه 3. نگه داشتن مردم در صلح صفا در هر سرزمینی که باشند 4. تضمین امنیت مال و جان شیعیان علی 5. ضرر پیدا و پنهان نرساندن به حسنین و خاندان پیامبر. در هر حال، قبول گزارش ابن‌اعثم منطقی‌تر به نظر می‌رسد (برگرفته از کتاب حیات اقتصادی امامان، ص 46 و 47). #امام_حسن #معاویه #صلح @chsiqs

هفتم صفر؛ ولادت یا شهادت؟ (1) بخش دوم: شهادت امام حسن (ع) استاد یدالله مقدسی: گزارش شهادت امام حسن (ع) در هفتم صفر در میان منابع متقدم و نخستین گزارشگر آن شهید اول (786 ق) است. در اینکه مأخذ وی در این نقل چه کتاب و گزارشی بوده است مطلب روشنی در دست نیست. اما دو دستۀ دیگر گزارش در میان منابع متقدم وجود دارد که «آخر صفر» یا «بیست و هشت» صفر را روز شهادت این بزرگوار دانسته‌اند. شیخ مفید، شیخ طوسی در مصباح، ابن شهرآشوب - با منابع فراوانی که در اختیار داشته - اربلی، علامه حلی، شیعی سبزواری، کفعمی در بلد الامین و حائری کرکی بر بیست و هشت صفر به عنوان روز شهادت امام حسن (ع) تأکید کرده‌اند. تأکید می‌شود در هیچ یک از این منابع نامی از شهادت آن گرامی در هفتم صفر حتی به صورت «قیل» هم برده نشده است. هرچند مرحوم مفید در «ارشاد» و «مقنعه» تنها از ماه صفر نام برده است، لیکن در «مسار الشیعه» بر دو شب باقی‌مانده از ماه صفر تأکید کرده است. شیخ مفید درباره تاریخ‌های ثبت‌شده در کتاب «مسار الشیعه» - که یکی از آنها شهادت امام حسن (ع) در بیست و هشت صفر و نه غیر آن است - می‌گوید: «این تاریخ‌ها همواره در طول روزگاران پیشین مورد توجه صالحان شیعه بوده و آنان روزهای شادی و حزن را پاس می‌داشتند». این سخن شیخ مفید از این نکته حکایت دارد که شیعیان دوران وی و پیش از او در روز بیست و هشت صفر برای امام حسن (ع) مراسم عزا برگزار می‌کردند (برگرفته از کتاب بازپژوهشی تاریخ ولادت و شهادت معصومان، ص 263-264) استاد یوسفی غروی: شیعیان عراق، همچنان در هفتم صفر به عنوان شهادت امام حسن (ع) عزاداری می‌کردند. مرحوم آیت‌الله‌ شیخ عبدالکریم حائری یزدی که درس‌خوانده نجف و کربلا بود، بعد از هجرت از نجف به ایران، عزاداری در هفتم صفر را نیز (علاوه بر آخر صفر) از علمای نجف و کربلا به ایران و قم انتقال داد و از آن وقت به بعد، علمای ایران علاوه بر بیست و هشتم صفر، هفتم صفر را نیز برای امام حسن (ع) عزاداری می‌کنند. #هفت_صفر #امام_حسن #مقدسی #یوسفی_غروی #حائری دوستان خود را از طریق نشانی زیر به کانال مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام دعوت کنید: @chsiqs