غدیریه بخش اول خواجه عبدالله انصاری (396-481 ه.ق.): ای خوانده تو را خدا «ولی» ادرکنی بر تو ز نبی نص جلی ادرکنی دستم تهی و لطف تو بی‌پایان است یا حضرت مرتضی علی ادرکنی محل شاهد در این رباعی مصرع اول است که خواجه امام علی را «ولی» می‌خواند و گویاتر از آن در مصرع دوم که می‌گوید برای علی از نبی اکرم «نص جلی» است و چنان که پیداست مراد از «نص» به‌ویژه «نص جلی» حدیث غدیر خم است که به‌وضوح و صراحت بر امامت و ولایت امام علی دلالت می‌کند و متکلمان و متفکران اسلامی از آن همواره به عنوان «نص جلی» یاد کرده‌اند. همچنین ناصرخسرو قبادیانی سروده است: ندانم جز این عیب مر خویشن را / که بر عهد معروف روز غدیرم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غدیریه‌سرایی سنت دیرینه‌ای در میان شاعران بوده که پیشینه‌اش به روز غدیر برمی‌گردد، آن هنگام که حسان بن ثابت غدیریه‌ای سرود که علامه امینی در کتاب الغدیر آورده است. علامه امینی در کتاب الغدیر از غدیریه‌های عربی از زمان حضرت رسول تا حیات خودش گزارشی ارائه داده است، به این غرض که مشخص شود ظهور و بروز حدیث غدیر صرفاً در کتب حدیثی نبوده است. به مناسبت عید غدیر هر روز بخشی از غدیریه‌های فارسی را از کتاب غدیریه‌های فارسی؛ از قرن چهارم تا چهاردهم نوشتۀ محمد صحتی سردرودی در همین کانال منتشر خواهیم کرد. #غدیریه #شعر #خواجه_عبدالله #صحتی_سردرودی #علامه_امینی #عید_غدیر https://eitaa.com/joinchat/3977314320C4b988b21e1