#آزادی اجتماعی بدون آزادی #معنوی ❓❗️ #عکس باز شود ☝️ #رسانه_باشید📲 @clad_girls 🕊🍃

دسته #شیعه خانجان ... 👇👇👇

  #دست_شیعه_ی_خانجان ❤️ خانجان عقیده داشت؛ روز هجدهم ذی الحجه، چادر گلدار خاص خودش را می طلبد. قرار بود برای من هم یک چادر غدیرانه ترتیب ببیند که حاشیه اش با گل های ریز سبز، طور دوزی شده و نشانه های سادات بودن از گوشه هایش سر ریز شود. بالاخره ابرهای تیره به آسمان تشریف فرما شدند. خانجان طبق قول و قرارش به سراغ چرخ خیاطی آمد و در یک چشم بر هم زدن چادر را برش و دور دوزی کرد. حالا فقط مانده بود، طور های سبز دست دوز. بی صبرانه منتظر فرود آمد اولین سوزن بر دل پارچه ی چادری شدم. دقایقی دیگر می توانستم با چادر گلدار سبزم دور حوض فیروزه چرخی بزنم و هنر خانجانم را به رخ ماهی ها بکشم. در همین افکار بودم که خانجان گفت:«آخ!» و نوک انگشتش را به دهان گرفت. پریدم به سمتش و هراسان پرسیدم: «چی شد؟» خون از میان انگشتش بیرون زده بود اما با اشاره ی سر خیالم را راحت کرد و گفت: «پرنسس مولا! ادامه اش بماند برای صبح، عیبی ندارد؟» شقیقه اش را که با چند موی خاکستری تزئین شده بود، بوسیدم و گفتم: «قربانت بروم، تو فقط خوب باش!» خانجان کف دست هایش را باز کرد و و گفت: «باز دستِ شیعه ام عجله کرد!» گیج نگاهش کردم پس خودش درصدد توضیح برآمد: «من اسم دستِ راستم را گذاشته ام، دست شیعه و دست چپ را هم، دستِ سنی. هر وقت این دوتا، دست همدیگر را بگیرند، من هم توانم کاری بکنم کارستان اما خدا نکند یکی بدقلقی بکند!» صدایش را پایین آورد و ادامه داد: «این رمزی بود که من برای زندگی با آقابزرگ گذاشتم!» حالا دیگر تعجب من چند برابر شده بود. به دست های لرزانش خیره شدم و گفتم: «به خاطر آقابزرگ چه راز و رمزهایی داشتی خانجان!» توجهی به من نداشت.هنوز هم چشم دوخته بود به دست هایش.آب دهانش را به سختی قورت داد، گویی استخوانی در گلویش مانع حرف زدن می شد: «اگر سوزن... اگر سوزن را به گوشت دست چپ فرو نمی کردم، الان چادرِ غدیرانه ات...!» دیگر چیزی نگفت و به سراغ جعبه کمک های اولیه رفت. یک باند و نوار چسب آورد و با احتیاط مشغول بستن انگشت سبابه شد. لحظه ای، زیر چشمی نگاهم کرد و بدون سوالی از جانب من، پاسخ داد: «پرنسس جان! هیچ وقت نگذار دستِ شیعه ات تند برود. گرچه بنظر دستِ سنی را زخمی می کند اما تو باید تمام حواست به کار ناتمام مولا...» پریدم میان کلامش.چین و شکنج ابروهایم هرلحظه بیشتر می شد. اعتراض کردم: «خانجان! خلفای اهل تسنن در حق مولا جفا کردند، چطور می شود لال مانی گرفت؟» او لختی اندیشید. نخ و سوزن را به دست راستم داد و گفت: «این که کاری ندارد دخترم، کافیست نوک سوزن را فرو کنی به دل پارچه نه دست چپ! مولا در جنگ صفین می دانی چه گفت؟ اذکروا معایب افعالهم; پس سوزن اول را بزن بر کارهای خلفا و طرحی بکش با طور سبز.» دوباره تن صدایش رو به پایین نزول کرد: «من با آقابزرگ بارها راجب کارهای خلفا حرف زدم،دلیل و مدرک هم آوردم اما فحش و ناسزا به شخصیت ها در مکتب علی(ع) جای ندارد!» آن وقت انگشت هایم را نوازش کرد و کف دست راستم را اندکی فشار داد و گفت: «پرنسس مولا! به دستِ شیعه ات، <خیاطی أَحسن> را یاد بده. اگر حواست باشد که سوزن را به کجا وارد کند، هم چادر غدیرانه ات دوخته می شود و هم حقیقت و زیبایی اش مثل روز روشن...!» با جمله ی آخر خانجان، سرم را تا زانو خم کردم. کاشتن بوسه ای حوالی دستِ شیعه اش، واجب بود. #میم_اصانلو #کپی_تنها_با_نام_نویسنده_جایز_است   @clad_girls

🔊|فایل صوتی 👤| حجت الاسلام صدیقی 🔹|موضوع :اطعام و روزه عید غدیر خم فضیلت دارد. 🗓| ۶ شهریور ماه ۱۳۹۷ 🌷مسجد جامع غدیر خم @masjed_ghadirkhom

🔴 نماهنگ زیبای #حيدر #شعرخوانی بسیار زیبای «صابر خراسانی» در وصف حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام 🌍 #آخرالزمان 📡لطفا نشر دهید @entzaryar_313

❁↫ #حسادت هم یکی از دلایل فراموشی #غدیر و امام بوده و خواهد بود. 🚨 شما هم مراقب حسادت باشید، حسادتی که شما را از امامتان دور خواهد کرد! #آوای_مادرانه را بشنوید: ↯

#آوای_مادرانه اینبار روایت گر آنهایی است که امامشان را رها کردند!! قسمت اول: حسود @clad_girls

📓📔📒📕📗📘📙 🎙 کتاب صوتی دختر شینا👇👇👇 #هر_روز_یک_قسمت

  #رنج_آقا_سید | #پارت_اول 💔 با شانه ی سر کوچک، مدام ریش های نیمه بلندش را مورد عنایت قرار می دهد و صدای پیچیده در فضای حنجره اش که ترک نمی شود، حکایت از نجوای علی،علی دارد. همین صحنه ی به ظاهر ساده بود که دل از سهیلا برد و تارهای صوتیش را به حرکت درآورد:«آقا سید!» چشم های خرمایی سید به سمت آن صوت روح نواز متمایل شد اما چشم های سهیلا نه! نگاهش از دست های لرزان سید جدا نمی شد؛ این اواخر لرزش دست هم به لشکر نگرانی هایش افزوده بود. حول و ولای عجیبی داشت اما مثال هر زن ایرانی الاصل دیگری لبخند را کنج لب هایش نشاند. اشاره ای به سکه های براق جمع شده در پهنای دامنش کرد و گفت: «امسال سکه های عیدی با دست های مبارک شما تزئین می شود. خبری از <کتاب خوانی الغدیر> نیست!» چشم هایش را برای مظلوم نمایی به سمت جنوب غربی خانه کشاند و ادامه داد: «خیال می کنید، عید غدیر پارسال متوجه نبودم که پشت کتاب الغدیر، از من رو می گرفتید؟ با چشم های خودم دیدم از ناحیه ی گردن سرخ شده بودید...» سید از گوشه ی عینک بیضی شکلش که او را از چهره های مذهبی متمایز کرده بود، به شگردهای زنانه اش خیره شد و پرسید: «خرید های عید را گذاشتم روی میز ناهار خوری، کم و کسری نداری؟» سهیلا که احساس کرد در عملیات <حواس پرت کنی> موفق شده است، سکه ها را روی حصیر دست بافت ریخت و ترفند های خودش را به کار گرفت: «اصلا مگر می شود شما آقا و مرد این خانه و کاشانه باشید، آن وقت ما کم و کسری را حس کنیم؟» اینطور مواقع، سید در مقابل تمجیدهای سهیلایش، چشمکی ریز حواله می کرد اما این بار منقلب شده بود. دست های لرزان او دیگر طاقت سنگینی تسبیح را نداشت و رهایش کرد. لحظه ای نگاهش دور تا دور اتاق چرخید و به سهیلا ختم شد. ابروهایش را در هم فشرد و باصدایی مبهم گفت: «من مرد توام،نه؟» به خودش آمد، نمی دانست این چه سوالی بود که از دهانش بیرون پرید. برای فرار از چشم های پرسشگر سهیلا، به سمت روشویی رفت. حال و هوای امروز او برای سهیلا تازگی نداشت. همه ساله، یک چنین روزی، سید دچار حالات عجیبی می شد؛ دو سال گذشته به عرق های سرد و اندکی تب، پارسال با حبس در کتابخانه و چهره ای که رنگ عوض می کرد مابین قرمز و زرد، امسال هم لرزش ممتد دست و سوال های بی ربط. سهیلا به آشپزخانه رفت و تنها راهی که به ذهنش می رسید را چاره کرد؛ انداختن چند سکه در دل صندوق صدقات. چشمش به پلاستیک های خرید روی میز افتاد و سوال سید، مدام در ذهنش چرخ خورد: «من مرد توام،نه؟ من مرد توام،نه؟» از آنجا که حدس مشخصی نداشت، با چیدن بهاردانه و کنجد در دیس های رنگی، خودش را مشغول کرد. ادامه دارد... #میم_اصانلو #کپی_تنها_با_نام_نویسنده_جایز_است  @clad_girls

💚 💚 [یاد کن] روزے را کہ هر گروهے از مردم را با #امام شان فرامےخوانیم. ❤ ‌ سوره اسراء، آیه ۷۱🍀 ‌ #غدیری_ام 💚 ‌ 👉 @Clad_girls 💯

دلم هواتو کرده هوای شهر نجف دوباره لک زده این دل برای شهر نجف @clad_girls 🕊🍃

  #رنج_آقا_سید | #پارت_دوم | #پایان اتمسفر خانه را عطر و بوی ولایت گرفته بود؛ از اندرونی یخچال و کاپ کیک های سفارشی تا سکه های پخش و پلا شده روی حصیر و بالاخص حریر سبزی که در مرکز ثقل خانه پهن شده بود. سهیلا دیگر حسابی سنگ تمام گذاشته بود و گرچه ستون فقراتش یاری نمی کرد اما همچنان به تمیزکاری آشپزخانه مشغول بود. لحظه ای دست به کمر زد و آه از نهادش بلند شد: «آه! جانم علی...» کوتاه بودن فاصله ی بین اتاقک ها همانا و گوش های تیز سید همانا. آستین هایش را بالا زد و با گفتن: «سید که نمرده!» تی آشپزخانه را بلند کرد و مشغول به کار شد. سهیلا گل از گلش شکفت، روی صندلی آشپزخانه نشست و در حالی که انگشتانش با ربان سفید بازی می کرد، سر صحبت را باز کرد: «مردِ مردستان من!» از قصد کلمه ی مرد را باشدت تلفظ کرد. سید از پشت عینک بیضی شکلش به چشم های دزدیده شده ی سهیلا نگاه کرد و دستش را خواند، با طمئنیه ی خاصی گفت: «من حالم خوبه!» صندلی را آرام کنار کشید و نشست. لحظه ای چشم ها را بست تا تمرکز کند، دست هایش را بهم گره زد و آرام تر از قبل نجوا کرد: «سهیلا سادات من مرد توام یعنی بر تو ولایت دارم.سرپرستتم!» صدایش گرچه آرام اما رفته رفته به بغض آلوده شد: «یعنی نمی گذارم کم و کسری احساس کنی. یعنی لب تر کنی، بالای سرت حاضرم. یعنی بگویی آه، من می گویم جان.» سهیلا دست هایش را روی ریش های نیمه بلند سید قرار داد و تایید کرد: «آقاسید یعنی به تعبیری، تو تکیه گاهم هستی!» سید با شنیدن این جمله، لرزش دست هایش دوباره محسوس شد. حال آدمی را داشت که در حال اضطرار است، نفس زدن هایش عادی نبود: «مشکل همینجاست سهیلا سادات! به علی گفتند... گفتند تو مردی، اتفاقا خیلی هم مردی، آقایی،سروری اما ولایت نداری، اما باید گوشه ی خانه بنشینی... کجای دنیا، کجای دنیا این قاعده را می پذیرد؟» منتظر جواب نماند، سر از پا نمی شناخت. ناگهان از جا بلند شد و خودش را به دیوار آشپزخانه چسباند: «کجای دنیا می پذیرد دیوار باشی و تکیه گاه نباشی؟ کجا؟» سهیلا که هاج و واج به او زل زده بود و می دانست جزء جزء بدن سید در حال رعشه است، بر لبش مهر سکوت نشاند. این سید هست که خودش هم سوال بود و هم جواب: «درد من، درد ضربت نیست. علی کسی نبود که از شمشیر رنج ببرد. درد من، جسم علی نیست! روح علیست. درد من، درد ولایت است. من الغدیر می خوانم تا رنج علی یادم نرود. من شقشقیه می خوانم تا رگ گردنم با غیرت بماند!» لحظه ای آرام گرفت و دل از دیوار جدا کرد. برای اینکه به قلبش مهلت تپش بدهد، شروع کرد به قدم زدن. سهیلا سرش را روی میز قرار داد. چقدر دلش یک لالایی می خواست. دلش می خواست حرف های سید در خواب باشد، دلش می خواست همه ی غدیر چیزی جز کاپ کیک های درون یخچال، چیزی جز داد و بیداد برادرش بر سر خلفا در جمع غریب و آشنا، چیزی جز چند فحش زیر زبان نباشد. دلش می خواست سید لالایی بلد باشد، شعر بلد باشد؛ اما نبود اما نبود اما نبود. باز صدای پیچیده شده در حنجره ای مردانه به گوش می رسد: «علی،علی!» سهیلا درد می کشد... #میم_اصانلو #کپی_تنها_با_نام_نویسنده_جایز_است  @clad_girls

اشتباه است قياسِ رخ تو با گل ها تو خودت دُر ، وسطِ پوشش "تقوا" هستي! @heevahijab 🕊🍃

📓📔📒📕📗📘📙 🎙 کتاب صوتی دختر شینا👇👇👇 #هر_روز_یک_قسمت

ای که روشن شود از نورِ تو هر صبح جهان روشنایِ دل من حضرت خورشید سلام ... 🌷 @clad_girls 🕊🍃

تو برگزیده ای بانو یادگار حضرت مادر در دستان توست 🌹🍃 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ طراح : نیڪــو #مدافع_حریم @clad_girls

🌷السَّلامُ عَلَیْکِ یٰا فاطِمَةَ ٱلزَّهراء🌷 چادرتــ را بتڪان روزےِ ما را بفرستــــ💙 اے ڪه روزےِ دو عالم همه از چادر توستـــ💚 🌺🍃 @Clad_girls

👇👇👇

•••●❥❥••❥❥●••• #چ_مثل_چرا_چادر دخترها عاشق آزادی هستند.. تابحال شده نظاره گر آنها باشی در میدان آزادی؟آن زمان که دستهایشان را با علامت دو به سمتش نشانه میروند؟ باید آنها را رو در رو ببینی! وقتی گیره مویشان را باز میکنند و چطور سر و گردنشان پیچ و تاب میخورد،آنوقت بلافاصله حجم عظیم دسته های مو به این طرف و آن طرف می افتد براه و تو گیج و سردرگم،هیپنوتیزم میشوی در ناخودآگاه..! یا آن زمان که انگشتهای پایشان سر میخورند در آب،باید خودت ببینی که ده انگشت لاک قرمزیشان مثال دهان ده تا ماهی قرمز باز و بسته میشوند در افکت نور آفتاب..! زن است دیگر را حالا باید گفت.. زن است دیگر و سودای آزادی دارد.. رها شدن،پرواز،در مسلک اوست..! راستی گفتم پرواز! بعضی از این دخترها.. پرواز را ماهرانه بلدند..!در اوج..! بگمانم کارکشته شده اند در آسمان..! جایی که تا چشم کار میکند، یک نقطه مشکی دیده میشود،آن هم تار.. به آن نقطه،پرنده ها می گویند.. پرواز دخترانه در امتداد مشکیِ چادر! این دخترها آزادی را در معنا با حُریّت می آمیزند..راه و رسم پرواز را بلدیّت دارند..! نه اشتباه نکن.. اتفاقا موهایشان را هم باز میکنند.. آنجا که محرم جان محو میشود سرتاپا در حجم عطر اختصاصیه موهای بانوی خانه..! پاهایشان هم سر میخورد در آب و ماهی ها بوسه میزنند بر آن پایی که نور بالا میدهد و شرمنده میشود نمیدانم چرا آفتاب..! منتها.. جارچی آزادی هم میشوند آن زمان که گردش چادر به دور چشم نامحرم میکند او را یک نقطه..! نقطه ای مشکی.. در اوج! نقطه ای که خدا میبیند.. پرواز در امتداد مشکیِ چادر! #میم_اصانلو #کپی_تنها_با_نام_نویسنده_جایز_است 🆔 @clad_girls

🕊🍃 میدانی آقاجان❗️ خواب مانده ایم😔 ازهمان روز اول همان روز در سقیفه🙁 همان موقع کنار در خانه😭 میدانی اگر خواب نبودیم😔 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 ◄کار به پهلوی مادر نمیرسید😭😭 ◄به خار در چشمان پدر نمیرسید😭 ◄به جگرِ سوخته مجتبی😭 ◄به ظهر عاشورا😭😭 ◄به زندان😭 ◄به زهر😭 ◄به غربت یتیمی نمیرسید😭😭 اگرخواب نبودیم❗️ کار به انتظار شما نمیرسید...😔😔😔 🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺🔺 این مداد دست من است✏️ و پاکن دست شما🖱 خط خطی کردن کارمن است 😥 و رو سفید کردن کار شما😌 اگر شما نبودی آبرویم آب میشد بازهم مراببخش 🙏 سربه زیر سلامت میکنم 🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅 الســلام عــلــیــک یــا ابـــاصـــالـــح الــمـــهــــدی 🆔 @Clad_girls

📓📔📒📕📗📘📙 🎙 کتاب صوتی دختر شینا👇👇👇 #هر_روز_یک_قسمت