شبِ یلدای ۲۰ سال بعد
✍ حمید بردخونی
برترینها از تحریریه خود درخواست کرده است دربارهٔ یلدای بیست سال بعدشان بنویسند. کاربران نیز طبق معمول در کامنتها از زندگی بیستسال بعدشان نوشتهاند.
کامنتها را ذخیره کرده و مرور میکنم.¹ کاربری به هوای پاک و قیمت آجیلها اشاره میکند. «بیست سال بعد که هوا قطعا پاک و شاید برفی، در کنار عزیزانم بدون دغدغه قیمت آجیل و... شب زیبایی رو جشن خواهیم گرفت و از شادی و خوشبختی مردمم غرق در لذت خواهیم بود». کاربر دیگری ضمن آرزوی آبادانی برای کشور و شادی برای مردم، یلدای بیست سال آینده را چنین تصویر میکند «احتمالا ۲۰ سال آینده نیستم ولی یقین دارم شرایط زندگی خیلی بهتر و شادی مردم هم بیشتر شده. امیدوارم این سنتهای زیبا و دورهمیهای خوب پابرجا باشه. برای کشورم آرزوی آبادانی و برای مردمش آرزوی عزت دارم...».
کاربران دیگری نیز به این دورهمیهای خانوادگی و لذت همراهی با خانواده اشاره کردهاند. مثلا کاربری نوشته است «... من هرگز [یلدا را] از یاد نخواهم برد بواسطهٔ خاطراتی که والدینم برایم به یادگار گذاشتهاند...».
هرچند هویت کاربران در قسمت کامنتهای سایتها چندان مشخص نیست؛ اما از نام نویسنده و بیان کامنتها مشخص است که حضور خانمها پر رنگ است. خانمی نوشته است «یلدای ۲۰ سال بعد احتمالا مادربزرگ مهربونی هستم که حدودا ۸ تا نوه دارم... برای بچههام و نوههام با عشق انار دون میکنم... حیاط رو آب و جارو میکنم... با همسرم منتظر میشینیم تا زنگ خونه به صدا در بیاد و عزیزای دلمون بیان و خونمون رو پر از شادی و عشق کنن».
در کنار این تصویرهای زیبا و امیدبخش، کاربرانی نسبت به آینده ناامیدند. «بیست سال دیگه من یک مرد ۶۴ سالهام و تنهام. شاید از تهران دور شدم یا گوشه خونه سالمندان هستم. دیگر یلدا برام هیچ حسی و حالی ندارد». کاربری به جای یلدای بیست سال بعد، گذشتهاش را شرح داده است. او به بیوفایی فرزندش اشاره میکند و مینویسد «بیست سال پیش پسرم ۱۲ سالش بود و یلدا رو کنار پدر شوهر، مادرشوهر و بقیه اقوام شوهرم جشن میگرفتیم. الان پسرم ۳۲ سالشه و ازدواج کرده ولی نه پیامی و نه زنگی به ما میزنه. و نه میاد پیش ما. هر سال یلدا رو با مادر خانمش اینا میگذرونه. امیدوارم یلدا بهشون خوش بگذره. فکر کنم ۲۰ سال بعد ۷۷ ساله بشم اگه زنده بمونم». «خانواده، دورهمیها و مسائل خانوادگی» کلیدواژهای است که در آرزوها و گلایههای کاربران مشاهده میشود. «همین الانش ۳۰ سالمه و یلدام خراب شده به خاطر طرز فکر اشتباه همسرم. خوشی ازمون گرفته شد، از پدر و مادرم به خاطر یه نفر. ۲۰ سال بعد دیگه پدر و مادرم نیستن. حسرت روزای داشتنشون رو میخورم...».
کاربران دیگری آرزوی ظهور امام زمان (عج) را دارند و دیگرانی به یک تبریک ساده بسنده کردهاند.
یلدای بیست سال بعد، کجای زندگی هستیم؟ یلدای بیست سال بعد چه تغییراتی در خودمان، اطرافیانمان و... رخ داده است؟
¹. این فرستهٔ برترینها مربوط به شب یلدای دو سال پیش است.
۳۰ آذرماه ۱۴۰۳
#یلدا_مبارک
#کامنت_نگاری
@commentnegari