☀️ نور تو در صاحب ما 🕋 شعری در وصف جلوهٔ انوار ربوبی در وجود مولانا امام زمان عج در دورهٔ غیبت مونس جان در دو جهان جز تو کسی نیست انس و ملک و جن و پری بی‌تو کسی نیست بـه دنبال پنـاهی و پگـاهـیم ز شررهای زمانه از مکـر و بـلاهـا معری در اینجا کسی نیست ظلمات اسـت سـراسـر هـمـه عـالـم ز خـرابـی دیوان و ددان‌اند چیره ز انسان خبری نیست دلداده‌ی تو منتظر نور تو در صاحب عصر است از پـس ابــر به جز لمـعـه‌ای از او خـبـری نیست گـر ذره‌ای از نـور رُخـت از پـس آفـاق بـتـابـد از ویـرانـگی گیـتـی و کـاشـانـه غـمـی نیست توضیح: تجلی نورانی و رحمانی حق آنچنان از جمال و صفا برخوردار و بهجت‌زا است که زایل‌کنندهٔ بزرگ‌ترین غم‌ها و جبران‌کنندهٔ بدترین مصیبت‌ها است. گرچه فرازهای اول این شعر حال اضطرار است، اما مؤمنین خاص در مصائب اخرالزمان با استمداد و استفاضه از نور پروردگار در وجود آخرین خلیفهٔ او بر زمین، برابر شدائد سهمگین #اخرالزمان استقامت می‌ورزند و هیچ چیز آن‌ها را مغموم نخواهد کرد حتی ویرانی دنیا در آستانهٔ ظهور حضرت حجت عج! مصرع آخر شعر زبان حال آنان است. بهترین جوشش‌ها را از سرچشمهٔ اوّلی و سرایدار عرش الهی در سالگرد میلاد فرخنده‌اش برایتان آرزو دارم. #عرفان #ولایت #شعر @criticalknowledge

بسم الرب الاولیاء #مقاله ✍ مبادی انفسی انتظار در احوال اولیاء ممکن است این سؤال برای بسیاری مطرح باشد که با توجه به این که ظهور حضرت حجت علیه السلام منوط به وقوع علائم حتمی است، چه طور می‌توان همیشه انتظار ظهور ایشان را داشت. پاسخ‌های رایج فقهی این است که حتی علائم حتمی بداءپذیر است یا استناد به حدیث شود که خداوند می‌تواند مقدمات امر حضرت حجت عج را در یک شب آماده کند. با این حال می‌دانیم در طول حدود ۱۲۰۰ سال غیبت حضرت حجت عج صدها میلیون شیعه منتظر به وصال نرسیدند و از دنیا رفتند. پس حکمت این همه تحریض به انتظار فرج چیست؟ باز در پاسخ می‌توان به آثار تربیتی انتظار پرداخت اما به نظر می‌رسد حقیقت حال و مقام بالاتر از این‌ها است. اگر در مطلب بالا از #علامه_حسینی_طهرانی قدس سره دقت کنید سخن از «انتظار ظهور و طلوع آفتاب ولایت» است که ناگزیر مفهوم «اشراق» در سنت حکمی-عرفانی ما را تداعی می‌کند. حقیقت این است که شیعه سالک همیشه یا دست کم در احیان و ادوار مکرر، اشراقات و تشعشعات حق را در قلب خود مشاهده می‌کند. حقیقتاً چه طور «انتظار آن قدر شدید باشد» اگر او بهاء و صفاء شمس ولایت را در اصباح باطنی خود ندیده و نچشیده باشد؟ چه طور ولی خاص الهی در فراق قائم آل محمد ص «ندبه» سر دهد وقتی خود او صاحب مقام #ولایت باطنی است؟ پس معصوم علیه السلام یا شیعه واصل به مقام ولایت او، منتظرِ عالم‌تاب شدن شمس ولایت اعظم است که برای خلق مخفی و غایب اما برای او در نهایت آشکارگی و تلؤلؤ است. الله اکبر از عظمت این دین و این سنت! [بعد از مدتی حالی به این محب عاصی دست داد تا در مقام منیع و قصوای ولایت زیاده‌گویی کند گرچه هر آنچه گفته شده عاریت از معارف علمای خاص مذهب ولایت بود. بگذریم تا حالی دیگر...] @criticalknowledge 🧬 دانش حیاتی