#گزارش_امروز امروز در یکی از مدارس دخترانه تهران در باب #ارتباط_با_جنس مخالف صحبت کردم. وقتی از انگیزه پسران برای ایجاد ارتباط، گفتم و تجربه هایی که به طور میدانی و نیز آمار علمی که در این زمینه بود را بیان کردم با ابراز تعجب فراوان دختران مواجه شدم. باور نمی کردند که انگیزه اصلی تلاش یک پسر برای ارتباط، در غالب موارد، صرفا یک #خوشگذرانی است. ♦️اما چیزی که برایم جالب بود و آن را می توان به عنوان یک پروژه روانشناسانه پیگیری کرد اظهار نظر برخی از دانش آموزان دختر نسبت به انگیزه برقراری ارتباط بود: عده ای به طور روشن انگیزه خود را صرفا تفریح و سرگرمی ابراز می کردند و به رغم این که می دانستند که این نوع دوستی‌ها به ازدواج نمی انجامد اما حاضر بودند این دست دوستی ها را تجربه کنند. ♦️ این نگرش به مساله ارتباط از طرف دختران به این معناست که تجربه شکست های عشقی به جای آنکه دختران را به سوی اجتناب از روابط پیش از ازدواج سوق دهد آن ها را به کاهش توقع از یک ارتباط و تنزل آن به صرف یک تجربه کشانده است. ♦️این که چرا مساله به این جا ختم می شود علل مختلفی دارد اما یکی از پاسخها، نیاز طبیعی انسان به جنس مخالف است که در دختران بیش از هر چیز دیگری از نیاز های عاطفی ناشی می شود. ♦️وقتی انگیزه اصلی دختران در برقراری رابطه دوستی با پسران را از خودشان جستجو کردم پاسخ عمده آنان #کمبود_محبت بود. ♦️معنای این تعبیر این است که دختران از میزان تبادل محبت در فضای خانه راضی نیستند و درين زمینه احساس خلأ جدی می کنند. ♦️اگرچه پرشدن این خلأ در محیط خانواده توسط پدر و مادر یک ضرورت بی بدیل است که متأسفانه به طور جدی بدان اهمیت داده نمی شود اما کشش طبیعی به جنس مخالف چیزی نیست که جایگزینی داشته باشد و ازینرو اهمیت فراهم شدن فرصت ازدواج در سن پایین تر از آن چه امروز نُرم جامعه ماست قابل انکار نیست. @Seyed_Alireza_Naghibpour