eitaa logo
آیت الله العظمی جوادی آملی
16.8هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
209 فایل
کانال رسمی دفتر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله) 💬 تلفن دفتر قم: 02537841841 🗨 سامانه پیامکی سوالات شرعی 100007233 💻ایمیل : daftar@esra.ir ارتباط با ادمین @ad_javadi_amoli کانال ما در تلگرام https://t.me/+VXIEqclS3sGLHASk
مشاهده در ایتا
دانلود
حضرت آیت الله العظمی سالخوردگان مسئله ۱۸۲۳. پیری كه هیچ‌گونه توان روزه گرفتن ندارد، روزه برای او مشروع نیست و کفّاره هم ندارد و اگر بگیرد، صحیح نیست؛ همچنین پیری كه روزه برای او حرج و مشقّت شدید ندارد؛ امّا دشوار است ـ یعنی بیش از دیگران ضعف پیدا می‌کند ـ روزه گرفتن بر او واجب نیست و قضا ندارد؛ ولی واجب است برای هر روز، ۱ چارک طعام، صدقه بدهد و افضل این است كه از گندم باشد. @daftar_ayatollah_javadi_amoli
✅می دانیم فقیریم اما نمي‌دانيم به چه چيزي محتاجيم 🔸اگر ما به این آیه (یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ) خوب توجه می‌کردیم ... و اگر ما این را می‌فهمیدیم و توجه به آن داشتیم به جای اشک، خون جاری می‌کردیم ... 🔸چرا؟ برای اینکه این آیه آمده به ما حیات داده ... برای اینکه ما فقرمان را همه می‌دانیم، چه کسی است که نداند فقیر است؟ ما صدر و ساقه زندگی ما نیاز است؛ ما به هوا نیاز داریم، به آب نیاز داریم، به غذا نیاز داریم، به خاک نیاز داریم، به خواب نیاز داریم، به دارو نیاز داریم؛ همه نیاز هست دیگر، فقیر بودنِ انسان یک چیز مجهولی نیست که تا آیه نازل شود که ای انسان! شما فقیر هستی. 🔸بله معلوم است ما فقیریم و محتاجیم اما تمام مشکل این است که نمی‌دانیم به چه چیزی محتاجیم. 🔸این آیه می‌گوید حلّ تمام نیازهای شما فقط به دست خداست؛ این معنی توحید است (أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ) 🔸وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ که این ضمیر فصل (هُوَ) با معرفه بودن خبر، مفید حصر است. 🔸فرمود تمام مشکل این است که ما آن قید را نمی‌دانیم کجاست، انسان فقیر به طرف کیست؟ محتاج به طرف کیست؟ خیال می‌کند خودش احتیاج خودش را برطرف می‌کند یا خیال می‌کند روابط یا ضوابط حل می‌کند. 🔸همه اینها ابزارند که تحت تدبیر یک مدیر کلّ‌اند که رَبّ‌ُ الْعَالَمِین است. 🔸ما اگر این جمله آیه را خوب می‌فهمیدیم که ما به چه کسی محتاجیم، آن وقت در برابر غیر او سر فرود نمی‌آوردیم؛ نه به خود اتّکا داشتیم نه می‌گفتیم «به خودمان معتمدیم»، نه می‌گفتیم «به مردم معتمدیم»؛ خودمان و مردم ابزار الهی‌ هستیم، می‌گفتیم «به الله معتقدیم؛ خود ما را الله اداره می‌کند، مردم را الله اداره می‌کند، رابطه ما و مردم را الله اداره می‌کند»، موحّداً زندگی می‌کردیم ... 🔹گزیده درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله العظمی /سوره فاطر، آیات 12 الی 17 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
07_solok elahi ms ss.mp3
3.78M
💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان 🔹 فصل سوم جلسه 7 سال 1394 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
07 p2.pdf
170.1K
💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان 🔹 فصل سوم جلسه 7 سال 1394 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
حضرت آیت الله العظمی ديوانه و بيهوش مسئله ۱۸۲۴. در وجوب و نیز در صحت روزه، عقل شرط است، بنابراین روزه بر مجنونی که جنون او دائمی یا دوره‌ای است، واجب نیست، پس اگر کسی در تمام شب و روز، یا در تمام روز دیوانه باشد، روزه بر او واجب نیست؛ ولی اگر فقط شب دیوانه و روز سالم باشد، روزه بر او واجب است. مسئله ۱۸۲۵. کسی که فاقد قصد است ـ مانند مست، بیهوش و خوابیده ـ اگر در وقت نیّت روزه و در طول روز، توانایی قصد روزه را ندارد، روزهٔ او صحیح نیست. مسئله ۱۸۲۶. کسی که به وقت نیّت روزه و در طول روز مست یا خوابیده بوده ـ كه در این حالت روزه او فوت می‌شود ـ اگر حالت عادی خود را بازیافته، باید روزه‌های فوت شده را قضا كند؛ ولی دیوانه‌ای كه سلامتش را بازیافته، روزهٔ فوت شدهٔ او قضا ندارد؛ همچنین بیهوشی كه سلامتش را بازیافته و به هوش آمده باشد، روزه‌اش قضا ندارد، هرچند مستحب است که قضا کند. مسئله ۱۸۲۷. کسی كه بر اثر دارو یا عامل دیگری بیهوش شده است، حكم شخص خوابیده را دارد، پس اگر در وقت نیّت و پیش از بیهوشی نیّت روزه كرده و بیهوش شود، روزهٔ او صحیح است. @daftar_ayatollah_javadi_amoli
پیام آیت الله العظمی جوادی آملی به مناسبت روز بزرگداشت ملاصدرا (صدرالمتالهین) پایگاه اطلاع رسانی اسراء: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی به مناسبت اول خرداد، روز بزرگداشت ملا صدرا (صدرالمتالهین)، پیامی به همین مناسبت صادر فرمودند. 🔹 کلیپ تصویری پیام معظم له 🔹 کلیپ صوتی پیام معظم له 🔹 ترجمه انگلیسی پیام معظم له 🔹 ترجمه عربی پیام معظم له https://b2n.ir/484108 News.esra.ir @daftar_ayatollah_javadi_amoli
قدردانی آیت الله العظمی جوادی آملی از خدمات دکتر علی لاریجانی آیت الله العظمی جوادی آملی از مراجع عظام تقلید با صدور پیامی خطاب به دکتر علی لاریجانی رییس مجلس شورای اسلامی، از خدمات ایشان تقدیر نمودند. متن پیام معظم له بدین شرح است : بسم الله الرحمن الرحيم و ایّاه نستعين خدمت جناب آقای دکتر علی لاریجانی دامت توفیقاته بعد التحیّة مرقوم شريف واصل و از بذل عنايت تقدير می‌شود. آنچه در طی ساليان متمادی در خدمت نظام اسلامی به ويژه به عنوان رياست مجلس شورای اسلامی سپری کرديد درختی غرس نموديد که حاصل آن ميوه آزادی و خدمت بود، اکنون بايد کوشيد محصول آن حاصل را که شربت اخلاص و سپاس به درگاه خدای سرمدی است فراهم و نوشيد که چنين نوشيدنی گواراست. 1399/3/1 27 ماه رمضان 1441 جوادی آملی News.esra.ir 🆔 http://eitaa.com/joinchat/3022651405Cffcc23207c
08_solok elahi ms ss.mp3
4.02M
💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان 🔹 فصل سوم جلسه 8 سال 1394 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
08 p2.pdf
178.3K
💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان 🔹 فصل سوم جلسه 8 سال 1394 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
حضرت آیت الله العظمی احکام روزهٴ مسافر و بيمار مسئله ۱۸۲۸. كسی كه براثر مرض یا سفر، روزهٔ ماه رمضان را افطار می‌كند، كراهت دارد به اندازهٔ سیر‌شدن، غذا بخورد یا آب بیاشامد؛ همچنین مستحب است آمیزش با همسر را در روز ترک كند. @daftar_ayatollah_javadi_amoli
🔹 جريان قدس مخصوصاً جريان ننگين معامله قرن، دو خطر را و دو غدّه بدخيم را به همراه دارد: يکي ستم به مظلومان و يکي اهانت به مکتب؛ هم نسبت به فلسطيني ‌هاي آسيب ‌ديده ستم روا داشتند، هم نسبت به اصل مکتب يعني اسلام اهانت کردند. 🔹 بر همه لازم است که هم حق مسلّم فلسطيني‌ ها را حفظ کنيم و هم حق مسلّم اسلام را که قدس متعلق به اسلام و مسلمين است مغتنم بشماريم. 📚 مصاحبه در روز قدس ـ 1398 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
09_solok elahi ms ss.mp3
3.39M
💠 صوت ويژه برنامه ماه مبارک رمضان 🔹 فصل سوم جلسه 9 سال 1394 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
09 p2.pdf
163.1K
💠 متن ويژه برنامه ماه مبارک رمضان 🔹 فصل سوم جلسه 9 سال 1394 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli
حضرت آیت الله العظمی انکار وجوب روزه و ترک آن مسئله ۱۸۳۱. وجوب روزه از ضروریات دین اسلام است. اگر كسی از روی عمد و آگاهی، وجوب آن را انكار کند، به‌گونه‌ای که بداند به انكار و تكذیب اصلی از اصول دین ـ یعنی وحی و رسالت پیامبر اكرم (ص) بازمی‌گردد، مرتد خواهد شد و اگر چنین نیست، این انكار فسق است و موجب ارتداد نیست؛ همچنین اگر تردیدی در میان باشد که آیا انكار او موجب انكار یكی از اصول دین است یا نه، حكم به ارتداد او نمی‌شود. مسئله ۱۸۳۲. ملاک تشخیص ترک كردن روزه ـ که از روی انكار است یا غیر آن ـ پرسش از تارک روزه است. مسئله ۱۸۳۳. مردی كه با انكار وجوب روزه مرتد شد، اگر مرتد ملی باشد، او را توبه می‌دهند و اگر توبه نكرد، حكم خاص خودش را دارد و اگر مرتد فطری باشد، حكمش اعدام است و همسر او باید عدّهٔ وفات نگهدارد. چنانچه خانمی مرتد شود ـ چه فطری و چه ملی ـ اعدام نخواهد شد و او را توبه می‌دهند. مسئله ۱۸۳۴. كسی که بدون انكار وجوب روزه و بدون عذر، با علم و عمد، روزه ماه مبارک رمضان را نمی‌گیرد، هرچند قضا و كفّاره بر او واجب است؛ ولی چون معصیت كرده، فاسق است و چون هر معصیتی که حدّ نداشته باشد حكم به تعزیر دارد، در اینجا هم تعزیر می‌شود. اندازهٔ تعزیر به این صورت است: اگر روزه‌دار در روز ماه مبارک رمضان، با همسرش آمیزش عمدی کند، تعزیر او به ۲۵ ضربه تازیانه است؛ چنانچه دیگر مفطرات را به‌عمد انجام دهد، مقدار تعزیر او به نظر حاكم شرع است. مسئله ۱۸۳۵. اگر در ماه مبارک رمضان مشاهده شود كه كسی روزه می‌خورد، ولی معلوم نیست كه از روی علم و عمد روزه می‌خورد یا معذور است، در این صورت، تعزیر نخواهد شد. چنانچه ثابت شود كه افطار او عمدی و بدون عذر است، حاكم شرع او را تعزیر می‌كند. مسئله ۱۸۳۶. حكم تعزیر، مربوط به خود افطار است، بنابراین اگر كسی در روز چند بار افطار كرده است و پس از هربار به محكمه شرعی برده نشد، یک بار تعزیر می‌شود. مسئله ۱۸۳۷. كسی كه در ماه مبارک رمضان عمداً افطار كرد و در محكمه، به تعزیر محكوم و بر او اجرا شد بار دوم نیز روزه‌خواری كرد و محكوم به تعزیر شد و بر او جاری شد، اگر در مرتبه سوم هم روزه بخورد، مستحق حكم اعدام است، اگرچه احتیاط این است که حكم اعدام برای مرتبه چهارم باشد. مسئله ۱۸۳۸. اگر روزه‌دار در روز ماه مبارک رمضان همسرش را به آمیزش مجبور کند، علاوه بر كفّاره، به ۲۵ ضربه شلاق به جهت افطار عمدی و ۲۵ ضربه به سبب اجبار همسرش تعزیر می‌شود و اگر همسرش راضی به این عمل بود، هركدام از آن‌ها به ۲۵ ضربه تازیانه تعزیر می‌شوند. @daftar_ayatollah_javadi_amoli
حضرت آیت الله العظمی زکات فطره مسئله ۲۲۲۴. کسی که هنگام مغرب شب عید فطر بالغ، عاقل و هوشیار است و فقیر و بندهٔ دیگری نیست، باید برای خود و کسانی که نانخور او هستند، زکات فطره بپردازد. مسئله ۲۲۲۵. مقدار زکات فطره برای هر نفر حدود سه کیلو گندم، جو، برنج، خرما، کشمش و مانند آن‌ها؛ یا قیمت آن‌هاست که در هر مکانی، قیمت خاص خود را دارد. مسئله ۲۲۲۶. کسی که مخارج سال خود و کسانی را که در خرج او هستند ندارد و کسب و حرفه‌ای نیز ندارد تا بتواند هزینهٔ سال خود و عائله‌اش را از آن راه بگذراند، فقیر است و پرداختن زکات فطره بر او واجب نیست. مسئله ۲۲۲۷. کسی که هنگام مغرب شب عید فطر دیوانه باشد، زکات فطره بر او واجب نیست. مسئله ۲۲۲۸. اگر كودک پیش از مغرب یا مقارن آن بالغ شود، یا دیوانه عاقل شود، یا فقیر بی‌نیاز گردد، چنانچه شروط وجوب زکات فطره را دارا باشد و نانخور دیگری نباشد، باید فطریّه بپردازد. مسئله ۲۲۲۹. کسی که حقوق‌بگیر است و تا ظهر روز عید حقوقش را نگرفته و پولی برای پرداختن زکات فطره ندارد، قرض کردن بر او واجب نیست، هرچند اگر قرض كرده و زکات فطره را ادا كند، صحیح است. البته اگر قرض نکرده باشد، پس از دریافت حقوق باید زکات فطره را بپردازد. @daftar_ayatollah_javadi_amoli
موارد مصرف زكات مسئله ۲۱۴۷. مالک می‌تواند زكات مال خود را در هشت مورد صرف كند: ۱. فقیر و او كسی است كه مخارج سال خود و افراد تحت تكفّلش را ندارد. كسی كه صنعت یا مِلک یا سرمایه‌ای دارد كه می‌تواند به تدریج مخارج سال خود را به دست آورد، فقیر نیست. ۲. مسكین و او، كسی است كه هزینه زندگی او سخت‌تر از فقیر تأمین می‌شود. ۳. كسی كه از طرف امام (ع)یا نایب امام (ع)مأمور گردآوری و نگهداری زكات است و به حساب آن رسیدگی می‌كند و آن را به امام (ع)یا نایب او یا به فقرا می‌رساند. ۴. كافرانی كه با پرداختن زكات به آنان به دین اسلام گرایش می‌یابند؛ یا در جنگ به مسلمانان كمک می‌كنند. ۵. خریداری برده‌ها و آزاد كردن آنان. ۶. بدهكاری كه نمی‌تواند دَین خود را بپردازد. ۷. سبیل الله؛ یعنی كاری كه مانند ساختن مسجد، منفعت عمومی دینی دارد و ساختن پل و اصلاح راه كه سود آن به همه مسلمانان می‌رسد و آنچه برای اسلام سودمند است، به هر صورت كه باشد. ۸. ابن‌السبیل؛ یعنی مسافر در سفر مانده‌ای كه محتاج شده است. احكام این‌ها در مسائل آینده ذكر خواهد شد. مسئله ۲۱۴۸. به احتیاط واجب، فقیر و مسكین بیش از هزینهٔ سال خود و افراد تحت تكفّلش را از زكات نگیرد و اگر مقداری پول یا جنس دارد، تنها به اندازهٔ كسری مخارج یک سالش زكات بگیرد. مسئله ۲۱۴۹. كسی كه مخارج سالش را داشته، اگر مقداری از آن را صرف كند و سپس شک كند كه آنچه مانده به اندازهٔ مخارج سال او هست یا نه، نمی‌تواند زكات بگیرد. مسئله ۲۱۵۰. صنعتگر، كارگر، مالک یا تاجری كه درآمد او از هزینهٔ سالش كمتر است، می‌تواند برای كسری مخارجش زكات بگیرد و لازم نیست كه ابزار كار یا ملک یا سرمایهٔ خود را به مصرف مخارج برساند. مسئله ۲۱۵۱. فقیری كه خرج سال خود و افراد تحت تكفّلش را ندارد، اگر خانه‌ای دارد كه ملک اوست و در آن نشسته، یا وسیله نقلیه دارد، چنانچه بدون این‌ها نتواند زندگی كند ـ اگرچه برای حفظ آبرویش باشد ـ می‌تواند زكات بگیرد؛ همچنین است وسایل خانه، ظرف، لباس تابستانی و زمستانی و امکانات مورد نیاز كه آن‌ها را ندارد و به آن‌ها نیاز دارد، می‌تواند از زكات خریداری كند. مسئله ۲۱۵۲. فقیری كه یادگیری صنعت برای او مشكل نیست، باید آن را بیاموزد و با گرفتن زكات زندگی نكند؛ ولی تا وقتی مشغول آموختن است، می‌تواند زكات بگیرد. مسئله ۲۱۵۳. فقیری كه می‌تواند كسب كند و هزینه خود و افراد تحت تكفّلش را تهیّه نماید، ولی از روی تنبلی اقدام نمی‌كند، جایز نیست زكات بگیرد و شخص فقیری كه كسب، مانع ادامهٔ تحصیل اوست، در هیچ صورتی نمی‌تواند از سهم فقرا زكات بگیرد و در صورتی که تحصیل بر او واجب عینی یا کفایی بوده و تحصیل او منفعت عمومی داشته باشد می‌تواند از سهم فی سبیل الله دریافت کند. مسئله ۲۱۵۴. به كسی كه درگذشته فقیر بوده و می‌گوید فقیرم، تا وقتی که گمان بر خلاف حاصل نشود، می‌توان زكات پرداخت كرد. مسئله ۲۱۵۵. كسی كه می‌گوید فقیرم و درگذشته فقیر نبوده، یا معلوم نیست فقیر بوده یا نه، اگر از ظاهر حالش گمان پیدا شود كه فقیر است، یا افراد مورد اعتماد خبر دهند كه او فقیر است، می‌توان به او زكات پرداخت. مسئله ۲۱۵۶. كسی كه باید زكات بپردازد، چنانچه از فقیری طلبكار باشد، می‌تواند طلبی را كه از او دارد، زكات حساب كند. مسئله ۲۱۵۷. اگر فقیرِ بدهكار بمیرد و تركه‌ای كه برای بدهکاری او کفایت کند نداشته باشد، می‌توان بدهکاری او را برای زکات حساب کرد. مسئله ۲۱۵۸. زکاتی را که شخص به فقیر می‌پردازد، لازم نیست به او بگوید كه زكات است، بلكه اگر فقیر خجالت بكشد، مستحبّ است به گونه‌ای كه دروغ نشود، به اسم پیشكش بپردازد؛ ولی باید قصد زكات كند. مسئله ۲۱۵۹. اگر به خیال اینكه كسی فقیر است، به او زكات بپردازد و سپس بفهمد فقیر نبوده، یا از روی ندانستن مسئله به كسی كه می‌داند فقیر نیست زكات بپردازد، كافی نیست؛ چنانچه چیزی را كه به او پرداخته باقی باشد، می‌تواند از او بگیرد و باید آن یا عوضش را به مستحقّ بپردازد و اگر از بین رفته باشد، چنانچه كسی كه آن چیز را گرفته نمی‌دانسته كه زكات است، ضامن نیست و اگر می‌دانسته یا احتمال می‌داده كه زكات است، می‌توان عوض آن را از او گرفت و به مستحقّ پرداخت؛ ولی چنانچه به غیر عنوان زكات داده، نمی‌تواند چیزی از او بگیرد و باید از مال خودش زكات را به مستحقّ بپردازد و در تمام صورت‌ها می‌تواند از مال خودش زكات را بپردازد و از گیرنده زکات مطالبه نكند. مسئله ۲۱۶۰. كسی كه بدهكار است و نمی‌تواند بدهی خود را بپردازد، اگرچه هزینهٔ سال خود را داشته باشد، می‌تواند برای پرداخت قرض خود زكات بگیرد؛ ولی باید مالی را كه قرض كرده، در معصیت خرج نكرده باشد؛ یا اگر در معصیت هزینه كرده، از آن معصیت توبه كرده باشد كه در این صورت از سهم فقرا می‌توان به او پرداخت. مسئله ۲۱۶۱. اگر به كسی كه بدهكار است و نمی‌تواند بدهی خود را بپر
دازد، از سهم بدهکاران زكات بدهد و سپس بفهمد قرض را در معصیت مصرف كرده، چنانچه آن بدهكار فقیر باشد، می‌تواند آنچه را به او داده، از سهم فقرا به عنوان زكات حساب كند؛ ولی اگر چیزی را كه گرفته در شرابخواری یا به صورت آشكارا در معصیت صرف كرده و از معصیت خود توبه نكرده، به احتیاط واجب، باید چیزی را كه به او پرداخته، برای زكات حساب نكند. مسئله ۲۱۶۲. كسی كه بدهكار است و نمی‌تواند بدهی خود را بپردازد، اگرچه فقیر نباشد، شخص بدهکارِ زکات می‌تواند طلبی را كه از او دارد، زكات حساب كند. مسئله ۲۱۶۳. مسافری كه خرجی او تمام شده، یا وسیله نقلیه‌اش از كار افتاده، یا اموالش به سرقت رفته، چنانچه سفر او معصیت نباشد و نتواند با قرض كردن یا فروختن چیزی خود را به مقصد برساند، اگرچه در وطن خود فقیر نباشد، می‌تواند زكات بگیرد؛ ولی اگر بتواند در جای دیگر با قرض كردن یا فروختن چیزی هزینهٔ سفر خود را فراهم كند، فقط به مقداری كه به آنجا برسد، می‌تواند زكات بگیرد. مسئله ۲۱۶۴. مسافری كه در سفر درمانده شده و زكات گرفته، پس از آنكه به وطنش رسید، اگر چیزی از زكات اضافه آمده باشد، در صورتی كه بدون دشواری نتواند بقیّه را به صاحب مال، یا وكیل، یا نايب او برساند، باید آن را به حاكم شرع بپردازد و زكات بودن آن را اعلام کند. @daftar_ayatollah_javadi_amoli
اوصاف مستحقّ زكات مسئله ۲۱۶۵. كسی كه از غیر سهم كارگزاران زكات و سهم گرایش به اسلام و كمک به جهاد دینی زكات می‌گیرد، باید شیعهٔ دوازده امامی باشد و اگر شیعه بودن كسی از راه شرعی ثابت شود و به او زكات بپردازد و زكات تلف شود و سپس معلوم گردد كه شیعه نبوده، واجب است احتیاطاً دوباره زكات بپردازد. مسئله ۲۱۶۶. اگر طفل یا دیوانه‌ای از شیعه فقیر باشد، كسی كه زكات می‌پردازد، می‌تواند زكات را به ولیّ او تحویل دهد، تا به مصرف او برساند، به قصد اینكه آنچه را می‌پردازد ملک طفل یا دیوانه باشد. مسئله ۲۱۶۷. اگر به ولیّ طفل یا دیوانه دسترسی ندارد، می‌تواند خودش یا به دست فردی امین، زكات را به مصرف طفل یا دیوانه برساند و باید هنگامی که زكات را به مصرف آنان می‌رساند، نیّت زكات كند. مسئله ۲۱۶۸. به فقیری كه فقر او ثابت شده، می‌توان زكات داد، هرچند گدایی می‌كند؛ ولی به كسی كه زكات را در معصیت مصرف می‌كند، نمی‌توان زكات داد. مسئله ۲۱۶۹. كسی كه آشكارا معصیت كبیره انجام می‌دهد، به احتیاط واجب، به او زكات نپردازند. مسئله ۲۱۷۰. به كسی كه بدهكار است و نمی‌تواند بدهی خود را بپردازد، اگرچه مخارج او بر انسان واجب باشد ـ مانند فرزند، همسر، پدر و مادر ـ می‌توان زكات پرداخت، تا بدهی خود را بپردازد؛ ولی اگر زن برای هزینهٔ زندگی خود قرض كرده باشد، شوهر نمی‌تواند بدهی او را از زكات بپردازد، بلكه اگر كس دیگری هم كه مخارج او بر انسان واجب است، برای هزینهٔ زندگی خود قرض كند، به احتیاط واجب، بدهی او را از زكات نپردازد. مسئله ۲۱۷۱. انسان نمی‌تواند مخارج كسانی را كه مثل اولاد، خرجشان بر او واجب است، از زكات بپردازد؛ ولی دیگران می‌توانند به آنان زكات بپردازند. مسئله ۲۱۷۲. اگر انسان زكات را به پسرش بپردازد تا خرج زن و خدمتكار خود کند، اشكال ندارد. مسئله ۲۱۷۳. اگر پسر به كتاب‌های علمی دینی احتیاج داشته باشد، پدر می‌تواند برای خریدن آن‌ها به او زكات بپردازد. مسئله ۲۱۷۴. پدر می‌تواند به پسرش زكات بپردازد، تا برای خود زن بگیرد. پسر هم می‌تواند برای آنكه پدرش زن بگیرد، زكات خود را به او بپردازد. مسئله ۲۱۷۵. به زنی كه شوهرش هزینهٔ او را می‌پردازد و زنی كه شوهرش مخارج او را نمی‌پردازد، ولی زن می‌تواند بدون دشواری از او هزینه را دریافت كند، نمی‌توان زكات پرداخت. مسئله ۲۱۷۶. زنی كه به عقد موقّت کسی درآمده، اگر فقیر باشد، شوهرش یا دیگری می‌تواند به او زكات بپردازد؛ ولی اگر شوهرش در ضمن عقد موقّت شرط كند كه مخارج او را بپردازد، یا به سبب دیگری پرداختن مخارجش بر او واجب باشد، در صورتی كه بتواند مخارج آن زن را بپردازد، یا زن بدون دشواری بتواند هزینه را از او دریافت كند، نمی‌توان به آن زن زكات پرداخت. مسئله ۲۱۷۷. زن می‌تواند به شوهر فقیر خود زكات بپردازد، اگرچه شوهر، زكات را صرف هزینه خود آن زن كند. مسئله ۲۱۷۸. سیّد می‌تواند از سیّد زكات بگیرد، چنان‌كه غیر سیّد می‌تواند از سیّد زكات دریافت كند؛ ليكن سیّد نمی‌تواند از غیر سیّد زكات بگیرد؛ ولی اگر خمس و وجوه ديگر، مخارج او را كفايت نكند و از گرفتن زكات ناچار باشد، می‌تواند از غیر سیّد زكات بگیرد؛ ولی به احتیاط واجب، اگر ممكن باشد، فقط به مقداری بگيرد كه برای مخارج روزانه‌اش ناچار است. مسئله ۲۱۷۹. مراد از صدقه واجب كه پرداخت آن از غیرِ سادات به سادات حرام است، زكات اموال زَكَوی (غلّات چهارگانه و اَنعام سه‌گانه) و زكات فطره است؛ اما برخی صدقه‌هایی كه پرداختن آن واجب است ـ مانند مجهول‌المالک كه صدقه دادن (تصدّق) آن واجب است ـ نیز صدقه‌های مستحب را می‌توان به سادات پرداخت. مسئله ۲۱۸۰. كسی كه معلوم نیست سیّد است یا نه، و ادعای سیادت ندارد، می‌توان به او زكات پرداخت. @daftar_ayatollah_javadi_amoli