محدودیت دیگر جریان سلطه، زمانه است. اساسا زمانه سلطه در جهان به پایان آمده و عصر جدید که بخش مهمی از آن به دست خود آنان شکل گرفته، ظرفیت سلطه‌گری را ندارد. هر چند جریان سلطه سعی می‌کند با خلاقیت‌های روزآمد و فناوری‌های به روزرسانی شده مردم را در فضای سلطه‌پذیری محدود و مسدود کند؛ اما انفجار اطلاعات و توسعه آگاهی‌ها و عمومی شدن دسترسی‌ها نظام سلطه را با مشکل مهارناپذیری بستر علم و دانایی مواجه کرده است. لذا ناچار از استفاده مفرط و بیش از اندازه ابزار تحریم از سویی و رصد و سنجش داده‌های خصوصی مردم از سوی دیگر و متوسل شدن به تحلیل کلان‌داده‌ها و سلطه بر هوش مصنوعی به عنوان سلطان دوران پس از این هستند. ساختارهای سلطه سعی می‌کنند در لایه‌های پنهان‌تر امکان مدیریت جهان را حفظ کنند. این در حالی است که دوران گذار به سرعت سپری می‌شود و مردم پس از استقرار در وضع جدید و محاسبه نسبت خود با واقعیت، امکان برتری غربی را سلب خواهند کرد و استعمار شیطانی فرانو را نخواهند پذیرفت. دسترسی عمومی به رسانه‌ها پدیده انسان‌رسانه‌ها را جدی‌تر کرده و روند حوادث می‌رود تا انسان‌حکومت‌ها را معرفی کند و ارتقاء بخشد. در حالی که تکنولوژی غرب رقابت بین انسان و ربات را دنبال می‌کند و مردم را بین دو جهان واقعی و مجازی به چالش حیات و بقا می‌خواند، انسان‌ها سؤال‌های جدی درباره آینده خود را مطرح می‌کنند که آیا بناست، زمین را به اشیاء هوشمند واگذار کنند و خود کنار بروند؟! لذا زمانه نیز، زمانه مقاومت است و چنین نیست که شگفتانه‌های جهان مدرن، جذابیت‌های گذشته را برای مردم جهان داشته باشد و آنان را دچار سحر و افسون تام و تمام کند. مردم این زمانه می‌خواهند که از ابزار استفاده کنند و آن را استخدام کنند. نه اینکه به استخدام ابزار درآیند و با ماشین رقابت کنند و ارزش‌گذاری شوند. این مسئله منحصر در منطقه نیست. بلکه در تمام جهان رسوایی تمدن غرب و ضد انسانی بودن آن به خصوص پس از آنچه در غزه و لبنان در این یک سال و چند ماه اتفاق افتاد، گره ذهنی بسیاری از مردم جهان است. تضادهای درونی و عدم خوانایی ادعاها و اقدامات غربی‌ها در قبال تعهدااشان نسبت به تکریم انسان و احترام به شرافت انسانی تردید و ترس از نظام سلطه را بیشتر و بیشتر کرده است. این علاوه بر شواهد عینی فراوانی است که نشان می‌دهد نظام سلطه حتی در موطن خود موفق به اجرای اهداف و آرمان‌هایش نبوده و مردمان زیادی ذیل حکومت مستقیم آنان در رنج و فقر و بیماری و ناامنی زندگی می‌کنند. افول قدرت غرب و عبور از جهان تک‌قطبی و ظهور جهان چندقطبی از آثار زمانه مقاومت است.

حال در این وضع که تصویر شد، آنچه که جریان سلطه بر اثر جنایات طولانی مدتش در سوریه به دست آورده تنها یک گام موقت و متزلزل است. کشور سوریه و مردم سوریه مقاومتی ستودنی طی چندین دهه همسایگی با اسرائیل داشته‌اند. عملیات تضعیف مردم سوریه سابقه طولانی مدت دارد. سرمایه‌گذاری بسبار سنگین غرب برای نابودی ملت سوریه و ایجاد و تشدید اختلاف و تفرقه بین آنان و تحریم‌های شدید اقتصادی و تخریب‌های گسترده سرزمینی و انواع طراحی‌های پیچیده و چندوجهی و چند لایه برای برکندن سوری‌ها از بستر تمدنی‌شان و به انزوا کشیدن آنان بین سایر اعراب و مسلمانان و شاید ویرانگرتر از همه عملیات روانی سنگین درازدامن که توانسته مردم سوریه را از جهت بینش و نگرش دچار اختلالات و اختلافات جدی و عمیق کند، آنچه را که امروز شاهد هستیم رقم زد. همین طرح و نقشه برای تک تک مردمان منطقه در جریان است. دشمن سعی می‌کند محدودیت زمان و زمین و محرومیت زمانه‌ای و زمینه‌ای خود را در فضای مجازی و رسانه جبران کند و با تخریب ذهن‌ها، ما را وادار کند که جهان خود را تخریب کنیم و ویرانه بی‌قدرت را در اختیار آنان قرار دهیم. تحلیل درست و دقیق، مبتنی بر تبیین و ترسیم آگاهانه و خودمانی می‌تواند روایت سازنده و پیش‌برنده را به ما دهد و مسیرهای برون‌رفت از وضع فعلی و جبران آن را نشان دهد.

اگه سوریه و همه دنیا هم سقوط کنند خدا با ماست خدا در میدان است زینب حسن نصرالله

خداوند خودش تصمیم می‌گیرد که منافقان و کافران جنگ‌افروز را به دست ما تنبیه و عذاب کند یا به وسیله‌ای دیگر. مهم آن است که بدانیم در موضع حق قرار داریم و برای خودخواهی و دنیاپرستی وارد میدان نشده‌ایم و تمام تلاش خود را کرده‌ابم که جز حق نگوییم و نخواهیم و در برابر آن تسلیم باشیم؛ اما منافقین به خدا باور ندارند و ما را چون اسلافشان تمسخر می‌کنند تا بترسیم و عقب بنشینیم.

🎥 دبیرکل انصارالله یمن: آمریکا و رژیم صهیونیستی به‌دنبال ایجاد اختلاف و جنگ داخلی در منطقه هستند 🔹می‌خواهند کشورهای عربی و اسلامی مانند حیوانات مطیع کامل باشند و چیزی برای دفاع از خود نداشته باشند. @Farsna

سوریه سال‌هاست که در حال اضطرار به سر می‌برد. بحران سوریه وقتی مضاعف شد که همسایگانی ضعیف و یا منفعل و یا خائن و یا متجاوز داشت. اگر سوریه همسایگان دانا و توانا و مهربان همدلی داشت او این آمادگی را پیدا می‌کرد تا در آغوش حمایت آنان برای بهبود شرایط اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی اقدام کند. اما واقعیت این است که بخش بزرگی از مشکلات سوریه از سوی همسایگانش به او تحمیل می‌شود. سوریه در همسایگی کشور فلسطین است که جنایت‌کارترین رژیم اشغالگر در 75 ساله اخیر در آن صاحب قدرت است. اسرائیل متحد بزرگ‌ترین رژیم جنایتکار لااقل صده‌های اخیر است. همسایه دیگر سوریه عراق است که لااقل پس از فروپاشی حکومت صدام، دولتی ضعیف داشته که دائما دچار بحران‌های متعدد بوده است و خود گرفتار تروریسم و نفوذ و اشغال خارجی. سوی دیگر سوریه کشور اردن است که حکومتی ضعیف و منفعل دارد و گوش به فرمان اسرائیل است. همسایه دیگر سوریه کشور ترکیه است که اختلافات امنیتی و مرزی فراوانی با آن دارد. ترکیه عضو ناتو، متحد آمریکا و شریک اقتصادی اسرائیل است. سوریه در میان چنین همسایگانی به سر می‌برد که بخش بزرگی از واقعیات آن است. حالا در این شرایط فتنه‌گون و پیچیده پیرامونی نیروهای مسلحی مرکب از چندین گروه داخلی و خارجی مسلح که بسیاری از آنان سابقه عملیات‌های تروریستی وحشیانه در طول سال‌های طولانی پیش از این در خاک سوریه و عراق و دیگر کشورها دارند. فشارهای فراوان موجود در جامعه سوریه باعث شده بود تا روابط بین مردم و مردم و مردم و حکومت و مردم و ارتش و حتی ارتش و حاکمیت سست و از هم گسیخته باشد. دوستان نادان توصیه‌هایی به مردم و دولت سوریه داشتند و دشمنان دانا نیز تحریم‌ها، تحریف‌ها، تهدیدها، تخریب‌ها و تحریک‌هایی را متوجه سوریه می‌کردند؛ اما در این میان محور مقاومت و در رأس آن ایران بود که بقای سوریه را بقای خود می‌دید و امنیت آن را امنیت خود می‌دانست و قدرت و اقتدار آن را قدرت و اقتدار خود می‌فهمید و سلامت و سعادت مردمان آن را سلامت و سعادت مردمان خود به شمار می‌آورد. لذا با محاسبه تمام مؤلفه‌های تأثیرگذار در معادله پایداری و استواری و عزت و افتخار سوریه و مردم آن ترجیح می‌داد تا ابتدا ثبات را به منطقه بازگرداند و زمینه برای تغییرات داخلی فراهم گردد. خطر فروپاشی و نابودی سوریه را ایران و متحدانش به درستی دریافته بودند. اما تبلیغات فراوان این ذهنیت را به وجود آورده بود که ایران در پی سلطه بر سوریه و هزینه کردن سوریه برای منافع خویش است. برخی از مردم در شرایط فشار حداکثری فریب‌های عملیات‌های روانی گسترده و پی در پی را باور کردند و همدلی و همبستگی آنان با نیروهای ایرانی نیز حداقلی شد. حالا سوریه داشت دوستانش را از خود دور می‌کرد تا در میان دشمنانش تنها بماند. این اتفاقی بود که در یک سال اخیر سرعت گرفت و ناگهان در یک حمله سریع و غافلگیرانه سوریه به طور کامل از هم پاشیده شد و چیزی برای دفاع از خود ندارد. میزان قدرتی که در سوریه وجود دارد، حتی به اندازه‌ای نیست که مردم سوریه را در کنار هم نگه دارد یا خاک سوریه را حفظ کند. چه رسد به اینکه در برابر فتنه‌های خارجی مقاومت کند و تجاوزات اسرائیل و آمریکا و ترکیه را پاسخ دهد. این درس بزرگی بود که باید همه کشورهای منطقه از وضع سوریه بیاموزند و بدانند که محاسبه درست چگونه است و چه کسانی دوستانه و جانانه در تحولات منطقه وارد میدان می‌شوند.

این زغال سرخ در دستم دارد دلم را آب می‌کند. اللهم عجّل لولیّک الفرج

خط لوله گاز در ایران بیش از ۳۵۰ هزار کیلومتر است(حدود ۴۰هزار کیلومتر خطوط پرفشار و افزون بر ۳۰۰هزار کیلومتر شبکه فرعی). این یعنی تقریبا ۹ برابر خط استوا؛ می‌توانید با این خط لوله ۹ بار دور زمین را لوله‌کشی کنید؛ گاز رسانی به دورترین نقاط کشور از روستاهای لب مرز تا کوهستانهای برف‌گیر. این رکورد در جهان کم‌نظیر است. موج سرما به کشور وارد شده، بدون سرگردانی برای پیداکردن سوخت، فقط فندک بخاری را فشار داده‌ایم؛ برای بهره‌مندی از این نعمت، به فکر آینده و نقاط یخ‌زده کشور باشیم. (من درجه پکیج رو کم کردم و دو تا رادیاتور رو بستم. شما هم اقدام کنید.) ➕️ @yaminpour

همیشه گمان می‌کردم قرار است مسائل فردی دین همان زغال گداخته باشد. امروز می‌بینم که فراروی هویتی ما حجمی از واقعیات را پیش روی تو می‌گذارد که تنها ذره‌ای از فرایند تحقق آن هستی و علاوه بر ایمان فردی نیازمند ایمانی هستی که تو را پویا و پایای ابرانسانی کند که شاید تو را برای خودش تمام کند تا متولد شود. اینجاست که افراد مانند شمعی در محضر آن عالیجناب ذوب می‌شوند و تمام می‌شوند و تمام سرمایه‌های وجودیشان خرج روشن شدن و گرم شدن محیط زیست او و آسانی آمدنش می‌گردد. می‌دانم که این روزهای ما همان چیزی است که خداوند در پاسخ به فرشتگانش فرمود. مؤمنین آخر الزمانی همان چیزی هستند که خداوند می‌دانست و فرشتگان نمی‌دانستند. آنها نسبت به گذشته آگاه بودند و نمی‌دانستند که خداوند چه مسیر هدایتی را ترسیم کرده و انسان را در آن مسیر می‌پرورد. حالا آدم‌هایی هستند که تصدیق رأی فرشتگانند و آدم‌هایی که تصدیق سوگند شیطانند و آدم‌هایی که تصدیق فرمان خدا. ای کاش از آنان باشیم.

مؤمنینی که امتحان پس داده‌اند، منتظر می‌مانند تا بقیه هم امتحان پس بدهند. در تمام این مدت مؤمنین رنج و درد تأخیر دیگران را تحمل می‌کنند. گاهی نسل‌ها این داستان ادامه دارد و همه متحیرند که چرا این کاروان به راه نمی‌افتد. شاید حکمت معطلی هزاران ساله گناهکارانی در روز حساب بی‌دلیل نباشد.

خیلی از مردمان سوریه هنوز نمی‌دانند چه شده. سوریه را از دست بشار و خود گرفتند و دادند به چنگال اسراییل و آمریکا و ترکیه و قطر و .... بعضی از آنها تنها به اندازه یک پست مجازی نقش داشتند. برخی به اندازه یک فحش در مهمانی دوستانه. بعضی به اندازه شعار خیابانی. بعضی به اندازه گران‌فروشی و احتکار و قانون‌شکنی و آزار و اذیت دیگران. بعضی‌ها ظلم کردند و بعضی‌ها حتی هیچ کاری نکردند. سهم آنها از این اتفاق هیچ کار نکردن بود. بالأخره دو چیز کار را تمام کرد، هجوم شورشی‌ها و تسلیم شدن ارتشی‌ها. اما نتیجه چیزی است که می‌بینید. برای هیچ کدام از اینها سهم جدایی از بدبختی نمی‌نویسند. بیشتر از زندانیان مظلوم داعشیان آدم‌کش آزاد شد. بیشتر از ثروت بشار، دارایی‌های زیربنایی و اساسی سوریه نابود شد. بشار هیچ وقت حاکم تراز نبود؛ اما جامعه سوریه هنوز جانشین مناسبی پیدا نکرده بود و دست به تغییر زد. فکر هیچ کجایش را نکرده بودند جز ویرانیش را. حالا این عبرت بزرگ برای ماست. همین را برای ما نیز آغاز کرده‌اند. از سال‌ها پیش آدم‌هایی از خود ما. کسانی که هیچ گاه در هیچ حکومتی هیچ مسئولیتی نمی‌پذیرند برای بهبود شرایط. اما برای مصرف کردن ایران پای کارند. هر چه که باشد. اگر امروز سکوت کنیم، فردا دیر است.