در مناجات شعبانیه یادمان داده اند که اگر هیچ عمل خیری در کارنامه نداریم و فرصت ها را سوزانده ایم، نفسِ اقرار به گناه، ندامت و سرافکندگی برای پذیرش توبه کافی است. چرا که شاید سوزان تر از آتش خجالت و عرق شرم هنگام اقرار وجود نداشته باشد. همه ما به حضرت حُر مدیونیم. او هرچه کرد سیدالشهداء سلام الله علیه بخشید، ولی با سرافکندگی و توبه‌اش پرده از روی عظمت و آقایی و کرامت ارباب ما برداشت. بیچارگانی مثل مرا هم به خریدن ارباب امیدوار ساخت. در زیارتی که ظاهرا از امام هادی علیه السلام به ما رسیده کنار حبیب بن مظاهر به حر نیز سلام شده است. و به نظر حاجی نوری قبر او همراه با سایر شهدا داخل حرم حسینی است. ظاهرا وقتی زمین افتاد از این که حضرت را صدا بزند و در وسط میدان و باران تیر به خطر بیندازد، حیا کرد اما آقای عالم خود را بر بالینش رساند و سر او را به بر گرفت. برای هیچ شهیدی بالای سرش مرثیه سُرایی نشده جز حر. و برخی مقاتل مرثیه را به سیدالشهدا علیه السلام منسوب کرده اند. #صلی_الله_علیک_یا_ابا_عبدالله_الحسین پ.ن: تصویر زحمت عزیزان هیئت هنر است. @kashani1395 @daghdaghemand

این غم را کجا بریم؟ که همراه با گرداندن سر مطهرت روی نیزه، تکبیر می‌گفتند. نفرین بر آن دینداری که حقیقت و اصل دین را نشناخت و برای کشتن او تکبیر گفت. و یُکبِّرون بأَن قُتِلتَ و إنما قَتلوا بك التَّكبيرَ و التَّهليلا با کشتن تو تکبیر و تهلیل را کشتند. اسلام را کشتند. پ.ن: روزگار ما نیز پر است از تکفیرها و قضاوتهای ظالمانه که با انگیزه دینی و ... ستمگری می‌کنند. این دهه موضوع بحث ما تراز دینداری است که به جهل مقدس و راه مداوای آن می‌پردازد. #صلی_الله_علیک_یا_ابا_عبدالله_الحسین @kashani1395 @daghdaghemand