حاشیه‌نگاری دیدار ستایش‌گران اهل‌بیت(ع) با رهبر معظم انقلاب؛ ۱۴۰۲ (قسمت بیست‌وسوم) «این راه، راه خداست...» چندروز بیش‌تر به انتخابات نمانده و‌ بازار مکاره فضای مجازی گرم‌تر از گذشته است، شاید امروز حرف‌های آن‌روز دیدار را بهتر می‌شود فهمید که دشمنی‌ها را یادآوری می‌کردند: «کسانی که مردم را به نظام بدبین می‌کنند، مردم را نسبت به آینده ناامید می‌کنند، یک #نقطه_قوّت که گاهی در نظام وجود دارد، به #نقطه_ضعف تبدیل می‌شود.» مبارزه با فساد را یکی از #نقاط_قوّت نظام برمی‌شمارند و اشاره دارند «به مجرّد این‌که یک فسادی در یک جایی ظاهر می‌شود و دولت و مسئولین قضائی و دیگران در مقابلش بنا می‌کنند حرکت‌کردن»، عده‌ای فریاد می‌کنند که «آقا ببینید، فساد وجود دارد»! تصریح می‌کنند «فساد وجود دارد» اما «آن‌چه #نقطه_ضعف است»، تحمل فساد و کمک به فساد است، اما «اگر با فساد مبارزه شد، این می‌شود #نقطه_قوّت.» و در مقابل کسانی که سعی می‌کنند این #نقطه_قوّت را به #نقطه_ضعف، تبدیل کنند، «باید ایستاد.» 💠💠💠 شب از نیمه گذشته و برف هم‌چنان پیوسته می‌بارد، سال‌ها بود چنین برفی را در قم ندیده بودیم... با این بخش صحبت‌های آقا می‌روم تا زمستان پنجاه‌وهفت، تا خرداد شصت‌وهشت: «#امام بزرگوار هیچ ملاحظه‌ای نمی‌کرد؛ یک جاهایی ماها ملاحظه می‌کردیم، #امام ملاحظه نمی‌کرد، صریح و روشن حقّ مطلب را اداء می‌کرد، آن‌چه را باید بیان کند بیان می‌کرد؛ اسم می‌آورد از افراد، اسم می‌آورد از جریان‌ها و گروه‌ها، برای این‌که #مردم روشن بشوند؛ و به همین ترتیب توانست پایه‌های نظام را پایه‌های محکمی قرار بدهد که تا امروز، چهل ‌وچند سال است که بحمدالله این بنا ارتفاع پیدا کرده، باز هم ارتفاع پیدا خواهد کرد.» ابتدای صدای «احسنت، احسنت» بلند می‌شود و بعد هم تکبیر جمعیت... به نظرم جزو کم‌تکبیرترین دیدارهای آقا بوده تا این‌جا... 💠💠💠 به قاعده نظام اندیشه آقا، بعد از ذکر یاد امام، نوبت ملت است: «#ملّت_ایران #اسلام را دوست دارند؛ #ملّت_ایران #استقلال را دوست دارند، #عزّت_ملّی را دوست دارند؛ #ملّت_ایران از دنباله‌روی و پیروی قدرت‌ها بیزارند؛ ننگ‌شان می‌کند که مثل دوران طاغوت، آمریکایی‌ها و دیگر قدرتمندان بخواهند بر این #ملّت فخر بفروشند و امر و نهی کنند؛ #ملّت_ایران تحمّل نمی‌کند این چیزها را...» و دلیل این را که ملت پای جمهوری اسلامی ایستاده‌اند، این‌چنین شرح می‌دهند: «چون شعار جمهوری اسلامی شعار #عزّت_ملّی، #استقلال_ملّی و #پیشرفت_ملّی است؛ این‌ها شعارهای جمهوری اسلامی است؛ #ملّت به این‌ها علاقه‌مند است...» جنس صحبت‌ها، امام و امتی است و با واژگانی آسمانی به اوج خود می‌رسد: «این راه، راه خدا است. آن‌چه راه خدا است و بندگان خدا در آن راه حرکت می‌کنند، هیچ قدرتی قادر به عقب‌نشاندن آن نیست.» و آقا آخرین جملات دیدار را هم به اول صحبت‌ها و #جهاد_تبیین برمی‌گردانند: «#جهاد_باارزش_تبیین را باقوّت و باقدرت ان‌شاء‌الله ادامه بدهید و این مواریث گران‌قدر را به نسل بعد از خودتان منتقل کنید. جوان‌ها احساس کنند وظیفه‌شان نسبت به گذشتگان‌شان مضاعف است، روزبه‌روز ان‌شاء‌الله پیشرفت را بیش‌تر مشاهده خواهیم کرد.» هنوز «والسّلام علیکم...» را نگفته‌اند که جمعیت بلند شده‌اند و با فریادهای «اباالفضل علمدار، خامنه‌ای نگه‌دار» به سمت جایگاه خیز برمی‌دارند... ادامه دارد... ✍️ #رحیم_آبفروش @qoqnoos2

«برای دخترک شهرک اکباتان...» قسمت ۱از۲ این شب‌ها برای خیلی‌ها دعا کردیم... برای خیلی‌ها، از اقوام و آباء و اجداد تا اولاد و اصلاب... از ارحام و احباء و اصدقاء تا اعوان و انصار و اولیاء... اما شاید بعضی باشند که این روزها دعاگوی کم‌تری داشته باشند... ▫️▫️▫️ شب بیست‌ویکم، در همین افکار بودم، که کنج حرم سیدالشهداء(روحی‌له‌الفداء)، شروع کردم به دعاکردن و نوشتن این وجیزه... چندخطی در این حرم و چندخطی در حرم حضرت ساقی(سلام‌الله‌علیه)... در رفت‌و‌آمدهای بین دو حرم بود که در سحر بیست‌وسوم، تمامش کردم... ▫️▫️▫️ بعد از دعا برای همه احباب، همه شهداء و اولیاء، همه خوبان عالم... دعا کردم... متفاوت‌تر از همیشه... البته نه! خیلی‌وقت‌ها این‌گونه بوده... اما این بار تفاوتش در بیان صریح مصادیق بود... دعا کردم... دعا کردم برای آقای #امجد...، برای امجدی که هنوز جای خالی عرفه‌هایش در مسجد آیت‌الله #بهاءالدینی، نمود دارد... امجدی که هنوز زیرزمین مدرسه شهید صدوقی، خاطرات درس اخلاقش را به یاد دارد، امجدی که در پیاده‌رو کنار دانشگاه تهران، عصا می‌چرخاند و جمعی از اساتید و دانشجویان در پی‌اش «علی‌علی» می‌گفتند... دعا کردم که کاش #امجد هم برگردد...، برای خدا که کاری ندارد... خدایا به حق تمام دل‌هایی که یک‌روز با نفَس #امجد تکان‌شان دادی، دل او را هم این شب‌ها بلرزان... برای #مهدی_نصیری...، دِ لامصب! بعد از ده‌بار اسباب‌کشی، هنوز آرشیو #صبح را به دندان کشیده‌ام و در انباری نگاهش داشته‌ام... تو دیگر چرا... تو که روزگاری با «اسلام و‌ تجدد»، از ذهن دانشجوی این کشور، رفع حیرت می‌کردی... تو چرا گرفتار «عصر حیرت» شدی؟ برای #سیدحسن_آقامیری...، برای سیدحسن آقامیریِ راهیان نور، برای سیدحسنِ فاز یک شهید صدوقی که وقتی هنوز اردوی جهادی مد نشده بود، با طلبه‌های مدرسه، عازم #بازُفت شده بودند... این‌کاره‌ها می‌دانند اردوی جهادی بازفت در سال هشتاد، یعنی چه... #محمد_نوری_زاد را هم برده بودند که مستند بسازد مثلاً... گفتم #نوری_زاد، آخ از #نوری_زاد، آه از #نوری_زاد... برای #محمد_نوری_زاد هم...، هنوز بعضی از بچه‌های هیأت دست‌نوشته‌اش را بعد از آن «شب خاطره» رویایی، نگه داشته‌اند: «زیارت عاشورا را بخور! نه بخوان...» پس چرا خودت نخورده بودی؟ یادواره شهدای #مدرسه_حقانی را یادت هست؟ تو که فقط خودت نبودی! صدایت را چه کنیم؟ نریشن‌های روایت فتح را چه کنیم؟ به چه کسی بگوییم «ما اهل مسجدیم»؟ به که بگوییم «ما مرد جنگیم»؟ «پرچم‌های قلعه کاوه» را کجا بکوبیم؟ «شب‌های رمضان‌»ت این شب‌ها بیش‌تر می‌سوزاندمان... آقای نوری‌زاد! «بیایید زیارت جامعه بخوانیم»! «...بخوان، با صدای بلند بخوان»... برای #حسین_قدیانی...، به حق «قطعه بیست‌وشش»ش، «نُه‌ِده»ش، به‌حق «آرکیوهشتادوهشت»ش، به‌حق «ماشالاحزب‌الله»ش... در یکی از همان‌روزها که #احسان زیر پروبالش را محکم گرفته بود، گفتم یک نوری‌زاد خفته در زیر این واژه‌ها پنهان شده است... اما نمی‌دانم چرا کاری نشد، شاید هم شد... شد و نشد آن‌چه باید می‌شد... برای همه فرزندان شهدایی که جای خالی پدران‌شان بالای سرشان پر نشد که نشد... برای #محمود_احمدی_نژاد...، برای همان چند برگی که از صحیفه بلند حضرت روح‌الله، ورق زد... برای همه امیدی که در دل‌های بسیاری زنده کرد و با هزار گلایه و افسوس از زنده‌به‌گورکردن آن همه امیدِ سربرآورده از دل خاک... برای #محمدتقی_اکبرنژاد...، برای آن همه دغدغه انقلاب، برای آن همه ‌ دغدغه تحول، برای آن روح ناآرام، برای آن همه... چه می‌گویم من... چه می‌شود ما را... خدایا چه می‌شود ما را که از زمین‌خوردن یاران یا هم‌قطاران دیروزمان، دل‌شاد می‌شویم... یاد #محمدجواد_اکبرین می‌افتم، یاد کمیل‌هایش... نمی‌دانم هنوز هم کمیل می‌خواند یا... نمی‌دانم این شب‌ها در کدام حسینیه پاریس قرآن به سر می‌گیرد... شاید هم آب‌وهوای پاریس، هوای قرآن را از سرش پرانده باشد... به حق خون‌دل‌های حاج #سید_رحیم_توکل... برای محمدجواد اکبرینش... برای معصومیت ازدست‌رفته #معصومه_علینژاد، برای معصومه مسخ‌شده، معصومه مسیح‌شده... خدایا برای تو که کاری ندارد، به حق خون دل‌های مادرش، خواهرش، خانواده‌اش... نمی‌شود امشب برای دل او هم کاری کنی؟ ادامه دارد... ✍ #رحیم_آبفروش @qoqnoos2

«برای دخترک شهرک اکباتان...» قسمت ۲از۲ برای #شهاب_حسینی...، دعا کردم، برای شهاب حسینیِ عباس بابایی، برای شهاب حسینیِ رهیِ اردکانی، برای شهاب حسینیِ «دل‌شکسته»، برای شهاب حسینی ِ حبیب پارسا... برای شهاب حسینی که خود را «سرباز عرصه فرهنگ» می‌دانست و می‌خواست هم‌چون «رزمندگان شجاع، مبتکر و مصمم دفاع مقدس»، به وظیفه سنگین خود در عرصه فرهنگ عمل کند... برای شهاب حسینی که جایزه‌اش را تقدیم امام زمان(عج) کرد، برای شهاب حسینیِ «کربلا جغرافیای یک تاریخ» برای شهاب حسینی که «فکرکردن به حضرت آقا امام حسین(ع)»، این نور امید را در دلش روشن کرده بود که «شاه‌راه هدایت، این امام بزرگوار هستند؛ با عشق به امام حسین می‌توان امیدوار بود که مشیت خداوند بر هدایت آدم قرار گرفته است.» برای همه آنانی که می‌گفتند «به خانه برمی‌گردیم»، اما از خانه رفتند و برنگشتند... دعا کردم همه آنانی که از خانه رفته‌اند، کاش به خانه برگردند... از #الهام_سادات_صفوی_زاده تا #صبا_راد تا #ژیلا_امیرشاهی... حتی برای #عاطفه_میرسیدی... که همیشه نگران سلامت جسم و روح مردم بود... دعا کردم برای #المیرا_شریفی_مقدم که در میانه این همه نامردی و نامردمی، تا امروز را مردانه ایستاده... برای #مهناز_افشار...، برای #ریحانه_پارسا...، برای همه زنان و دخترانی که نتوانستیم حلاوت حیاء را به کام‌شان بنشانیم، برکات نجابت را، ثمرات حجاب را... برای #رهاورد یا همان #گلشیفته، برای غم نهفته در چشم‌های درشت و نافذ پدرش... برای چین‌های درهم گره‌خورده چهره پرهیبت #بهزاد_فراهانی... برای دخترک شهرک اکباتان که داشت تیپِ شب قدر می‌زد برای پارتی، برای پسرک کیانپارس اهواز که داشت بساط عیش امشب را راست‌وریست می‌کرد... برای... برای... برای... برای... خواهرم، خواهرت، خواهرامون... برای نیکاها و مهساهای فردا... خدایا ما را به خاطر همه کم‌کاری‌های‌مان ببخش... خدایا تو خودت بهتر می‌دانی، بنای‌مان نبوده کم بگذاریم... خدایا نبرد پیچیده شده، جنگ ترکیبی است، از خودی و‌ غیرخودی و بی‌خودی و‌ نخودی، آتش است که می‌بارد... آه! من كثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا و تظاهر الزمان علينا... ▫️▫️▫️ خدایا ما برای خذلان و خواری هیچ بنی‌بشری خوش‌حال نمی‌شویم... ما از زمین‌خوردن هیچ انسانی لذت نمی‌بریم، این‌ها که زنان و‌ مردان این سرزمین ایمانی هستند... خدایا شاید ما هم در سرنوشت اینان شریکیم... خدایا به حق تمام دست‌هایی که این شب‌ها به سویت بلند شد، خدایا به حق تمام اشک‌هایی که این شب‌ها بر گونه‌ها جاری گشت، به حق تمام شانه‌هایی که در برابرت لرزیدند و چشم‌هایی که باریدند... عاقبت همه ما را ختم به خیر فرما... ▫️▫️▫️ بیایید اگر کسی زمین خورد، اگر نمی‌توانیم دستش را بگیریم، لااقل لگد نزنیم... ▫️▫️▫️ دم حاج شیخ #حسین_انصاریان گرم که باب جدیدی از دعا را برای‌مان گشود... این نوشته را با افتخار تقدیم می‌کنم به #آشیخ_حسین_انصاریان که کثرالله امثاله... ✍ #رحیم_آبفروش @qoqnoos2