به بهانه هفته کتاب مروری بر جلسات کتاب و متن خوانی در خمینی ‏شهر1 سالهاست در گوشه و کنار شهر عده‏ای دور هم جمع می شوند و کتاب می خوانند. البته سبک کار همه آنها یکسان نیست. در تعدادی از جلسات شرکت کنندگان یک کتاب را با هم می خوانند و گاه نقد و بررسی می کنند اما تعدادی از جلسات استاد محور است. هفته کتاب بهانه‏ای است تا جلساتی که اطلاعاتی از آنها در دسترس است معرفی شود. جلسات استاد آقا محمدی حدود بیست سال است که ایشان پیوسته مثنوی خوانی و گزیده ادبیات فارسی را اداره می کنند. سالها جلسات برای خانمها و آقایان جداگانه بود و در مکانهای مختلف از جمله انجمن خوشنویسان برگزار می شد اما چند سالی است که جلسات مذکور در مرکز فرهنگی باقرالعلوم خمینی شهر برای خانمها و آقایان یک جا برگزار می شود. به گفته استاد تا کنون بیش از 2000 جلسه متن خوانی و شرح و تفسیر آنها برگزار شده است. این جلسات سه بار درهفته دایر است. روزهای شنبه مثنوی و روزهای دوشنبه گزیده ای ادبیات فارسی به طور چرخشی خوانده و شرح و تفسیر می شود. ساعات برنامه با توجه به فصل تغییر می کند. کلاس ها در فصل جاری از ساعت 7 تا 8 بعد از ظهر دایر است. کتاب در حال خوانش در روزهای دوشنبه گلستان می باشد. https://eitaa.com/danehnameh

به بهانه هفته کتاب مروری بر جلسات کتاب و متن خوانی در خمینی ‏شهر2 دورهمی کتابخوانی آرتیمان جمع کتابخوانی آرتیمان در ۱۳ تیرماه سال ۱۳۹۷ فعالیت خود را شروع کرد. هدف از تشکیل این گروه کتابخوانی جمعی در جهت آگاهی، توسعه و بهبود فردی، و فرهنگ سازی، آشنایی با کتاب و کتابخوانی است. در کنار اهداف مذکور، مباحث روانشناسی همچون ارتباطات سالم و کارآمد، رفع خجولی برای ارائه در جوامع مختلف، فن بیان و سخنوری، شخصیت شناسی در ارتباطات و.... توسط استاتید پیگیری می شود. جلسات جمع آرتیمان هر هفته و در اماکن مختلف از جمله خانه های تاریخی، کتابخانه ها، مراکز و فرهنگی شهرستان خمینی شهر برگزار می شود. گروه امیدوار است تعداد بیشتری از مردم شهر به این جمع بپیوندند. https://eitaa.com/danehnameh

❇️ به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی 📖 معرفی کتاب های تاریخی خمینی شهر 🌹 روابط عمومی سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری خمینی شهر @Khomeinishahrfarhang

تقویم تاریخ ////// 27 آباه 1337 سفر نخست وزیر و هیأت دولت وقت به سده دکتر منوچهر اقبال در ۱۵ فروردین ۱۳۳۶ به نخست‌وزیری منصوب شد و تا شهریور ۱۳۳۹ این سمت را داشت. وی در دوره چهل و یک ماهه نخست وزیری به همراه هیأت دولت به سفرهای استانی می‏رفت و ضمن دیدار با مردم، در نشستی با استاندار و سایر مقامات محلی تصمیماتی اخذ می‏کرد. پنجمین این سفرها به استان دهم(اصفهان یزد و چهارمحال) بود وی در این سفر به سده هم سفر کرد در زمان سفر وی به سده امیرحسین امینی شهردار سده بود. شهردار طی سخنانی در حضور وی و اعضای انجمن شهر و معتمدین وقت تقاضاهای مردم منطقه را مطرح کرد. تغییر نام سده به همایون‏شهر، داشتن نماینده مستقل برای حوزه ماربین در مجلس شورای ملی، دایر کردن شهربانی، دادگاه، آسفالت خیابان‏ها، بر قراری کلاس ششم در دبیرستان عماد و....از جمله این درخواست‏ها از نخست وزیر بود. وی در مجلس شورای ملی گزارش سفر خود به استان دهم را طی سخنانی به نمایندگان داد که دربخشی از آن چنین آمده است: « بنده مسخواستم از فرصت استفاده کنم البته بطور اختصار جریان پنجمین مسافرت هیأت دولت یعنی مسافرت به استان دهم را به عرض آقایان نمایندگان محترم برسانم. روز چهارم مسافرت به نجف‏آباد و سده رفتیم بخش نجف آباد در حدود ۴۰ هزار نفر جمعیت دارد و بخش سده در حدود صد هزار نفر جمعیت دارد و یکی از بخش‏های خیلی حاصلخیز است ومردم فعالی دارد یکی از تقاضاهایشان این بود که این بخش به شهرستان تبدیل شود و چون اهالی تقاضا داشتند و تقاضایشان مشروع بود به تصمیم هیئت دولت تبدیل به شهرستان شد و از مزایای شهرستانی استفاده خواهند کرد و باین ترتیب اهالی این قسمت هم از این اقدام دولت بسیار خوشحال بودند.». نقل از کتاب رخدادهای مهربین https://eitaa.com/danehnameh

صابون سازی در پیشینه خمینی شهر //// صابون مناطق اصفهان یعنی صابون ایرانی با چربی گاو و گوسفند تولید می شد که نرم و ارزان بود و به صابون پیچ معروف بود. در سده به دلیل فعالیت دباغی پیه یعنی چربی گاو و گوسفند وجود داشت و به همین دلیل تعدادی از اهالی به ویژه در ورنوسفادران به تولید این نوع صابون اشتغال داشتند. روزگاری کارگاه های صابون سازی در ناحیه کوه دو شاخ، خیابان شریعت فعلی مثلا درب یخچال و تعدادی از خانه ها دایر بود. کارخانه صابون پزی کلبعلی این کارخانه صابون پزی در محله بسته واقع بوده و دربی هم به بازار ورنوسفادران داشته است. کارخانه در سال 1295 توسط کلبعلی ایاغی(احتمالا دباغی) ورنوسفادرانی وقف مسجد تاریخی آقاعلی اکبر(بسته)شده است. این محل تا اوایل دهه 1350 به خاک کلا در بین مردم معروف بود چون پسمانده های گیاه کیلا یا شور که در تهیه صابون از آن استفاده می گردید در آن انبار شده و حالت تپه به خود گرفته بود. زمین خاکه کلا به همت اهالی به مدرسه تبدیل شد. %%%%% نقل از کتاب نام ها و نشانه ها (((((( https://eitaa.com/danehnameh

بازی های محلی ///// چاخ و چاخو بازی محلی بین دو گروه است. برای انجام آن به یک محوطه باز، یک دستمال یا چشم بند و دو قطعه سنگ که در دست جای بگیرد نیاز است. ابتدا دو سر گروه یارگیری کرده و هرکدام از گروه ها‏ در یک طرف میدان به فاصله حدود صد متر مستقر می شوند. سپس از هرگروه یک نماینده در وسط میدان می نشینند. با قرعه فردی که باید چشمش بسته شود مشخص می شود و فرد دیگر چشم نماینده رقیب را با دستمال می‏بندد آنگاه یکی از افراد گروهش را با این جمله صدا می زند:«چاخ چاخو آهسته بیا و آهسته برو تا تو را نبینند». یک نفر از گروه می‏آید و یکی از دو قطعه سنگی را که روی هم گذاشته شده بر می دارد و دو ضربه به سنگ دیگر می زند و سپس به گرو خود بر می گردد. در ادامه بازی نمایند گروه چشم فرد گروه رقیب را باز می‏کند تا فردی را که آمده بود و ضربه سنگ را زده بود مشخص کند. اگر تشخیص درست بود. باید گروهش از گروه رقیب سواری بگیرد و اگر غلط بود باید به گروه رقیب سواری بدهند. در ادامه بازی جای نمایندگان عوض و اینبار نماینده گروه مقابل چشمش بسته می‏شد تا اینکه همه افراد دو گروه به نوبت چشمشان بسته شود و بازی تمام می‏شد. //// https://eitaa.com/danehnameh

معدن، و گارگاه در پیشینه خمینی شهر //// در بعضی از متون و کتاب ها به معادنی در ناحیه سده اشاره شده است از جمله در الاخبار آمده:«و معادن گل سرخ و معدن گل رخت شور در غاری واقع در ۲ کیلومتری سده و گل ارمنی در مزارع ورنوسفادران». همچنین در وقف نامه ها و اسناد به نام ها و نشانه هایی از کارخانه های دباغی، زهتابی، صابون سازی، رزازی، آسیاب گچ و گندم بر می خوریم. رزازی رزازی به معنی برنج کوبی است یک کارخانه رزازی در حاشیه جوی‏گاردر میانی روبروی مسجد آقا علی اکبر وجود داشته که علی اکبر ورنوسفادرانی آنرا وقف مسجد می کند. گچ سابی یا آرگاگچی تا دهه های اولیه قرن 14 و شکل گیری کارخانه های گچ اهالی ماربین و سه محل بزرگ آن سنگ گچ را از حاجی آباد به آسیاب های محلی موسوم به آرگاگچی می آوردند. الاغ ها و گاه قاطر از آسیاب ها از جاده خوشاب به حاجی آباد می رفتند. در مسیر آنها قلعه ای جهت استراحت در انتهای محل کنونی بیمارستان ساعی، وجود داشت. این چهارپایان سنگ گچ ها را به آسیاب ها می رساندند تا در آنجا خرد و آسیاب شده و سپس بار بر الاغ برای مشتری ها می بردند. این آسیاب ها در مکان های مختلف از جمله ورنوسفادران در حاشیه خیابان امام شمالی فعلی وجود داشت. نام خانوادگی گچکار در ورنوسفادران ریشه در این شغل دارد. نقل از کتاب نام ها و نشانه ها (((((( https://eitaa.com/danehnameh

آبادی های ماربین آشنستان پیشینه و موقعیت جغرافیایی نام مزرعه‌ای نزدیکی به كوه آتشگاه و مجاور ديه‌های كالادان و نصرآباد، از ديه‌های ماربين پر از درختان ميوه و اكثراً به و گلابی بوده است. این منطقه که درحاشیه جاده آتشگاه واقع است به اصفهان الحاق و در حوزه شهرداری ناحیه 9 اصفهان قرار دارد. ریشه نام آشنستان مهریار با استفاده از واژه‌ شناسي معنی آنرا جايگاه آب دانسته است و می آورد: نام اين ديه از «اش» مشتق نشده است و ريشة آش و مشابه آن اَش و اَشَن همه اينها از ريشه «اُو» و حرف «س» تشكيل يافته و ترتيب اشتقاق آن در نام بسياری از ديه‌ها و جاها می‌آيد چنانكه مي‌توان فكر كرد اصلاً حرف «ش» با آب در واژه‌های اَشَن، آشنستان و نيز اُشيان و يا آشيان يك تركيب كهنه به معنی آب را نشان می‌دهد. در مورد آشنستان بايد دانست كه واژه از سه جزء تركيب يافته است. «آ+شن+ستان». جزء اول همان واژة «آو» است به معنای آب و جزء دوم «شن» به معنی جا و محل و خانه است چنانكه در گلشن و جزء سوم «ستان» به معنی افزايش و كثرت در محل است چنانكه در گلستان و كوهستان و روی هم رفته به معنی آب ستان يا جايگاه آب است كه آب در آنجا فراوان است. -آفاران پیشینه و موقعیت جغرافیایی آپاران را، آپارون هم ذکر کرده اند.یکی از آبادیهای ماربین. در غرب اصفهان است. منطقه ای خوش آب و هوا بوده که باغ های به داشته و در آن گل سرخ پرورش می داده اند. همسایه دو قریه دیگر ماربین آزادان و ورزان بوده و در حال حاضر از محلات شهرداری ناحیه 2 اصفهان در خیابان شهیدان است. ریشه نام آپاران درست آن آپاران است. از سه جزء(آپ+ر+ان) تشکیل یافته است. جزء اول به معنی آب و جزء دوم، حرف زینت و جزء سوم، پسوند است به معنی کثرت در مجموع معنی کلمه آبان است به صورت بهتر و بیشتر. نقل از کتاب نام ها و نشانه ها، محمدعلی شاهین https://eitaa.com/danehnameh

هرستان ؟؟؟؟؟ در كتاب محاسن اصفهان از مفضل بن سعد بن حسين مافروخی که خود اصالتی هرستانی دارد، ديه هرستان را از رستای ماربين ذکر کرده است رزم آرا در دهه 1320 در باره هرستان می نویسد:«دهی است از دهستان ماربین اصفهان که در 3 هزار گزی باختر سده و در کنار راه شوسه قرار دارد. جایی است جلگه و معتدل و دارای 1431 تن سکنه. از زاینده رود مشروب میشود و محصول عمده اش غله، پنبه، صیفی، میوه، تنباکو و کار مردم زراعت است. زنان کرباس بافی می کنند.». امروزه هرستان در شرق بلوار امیر کبیر و در حوزه شهرداری ناحیه یک خمینی شهر قرار گرفته است ریشه نام چند نظریه در خصوص ریشه نام هرستان وجود دارد: 1- چون اَ در پهلوی با "ه" يك علامت دارد بنابراين "هر" تغيير يافته "اُر" به معنای آب است و "ه" پيش از حرف اعراب "او" نيز حذف ميشود و هرستان مجموعاً به معنی مكان و جايگاه آب است. 2- با توجه به نوشته های مسعودی در خصوص وجود معبدی برای مهر بر فراز كوه آتشگاه، وجه تسميه اين ناحيه بی ارتباط با آيين مهرپرستی نيست. لذا كلمه هرستان به نوعی با آيين مهرپرستی ( هور= خورشيد) در ارتباط است. 3- هَر به معنی كوه و پاس داشتن است و هرستان به معنی مكان روئيدن كوه است و چون منطقه همجوار کوه آتشگاه است، هرستان نام گرفته است. http://daneshnam.ir/krr

میراث معنوی باقالی صبحانه ای است که پختن آن روزگاری شغل اصلی بعضی افراد در محل های مختلف شهر بوده است.این افراد لپه های باقالی را پخته وکوبیده وطعم داده ودر ظروف سفالی خاص که نوعی بلونی استوانه ای بودمی ریختند وقاشق چوبی دسته بلندی برای برداشتن باقالی ودادن به مشتری درآن می گذاشتند برخی از آنهاصبح زود سر گذر ها می رفتند وفریاد می زدند: آی باقالی، آی باقالی باقالی بخور کشتی بگیر بخور زمین دوباره بگیر اسامی این افراد با پسوند باقالی آورده می شد مانند ابرام ورضا وحسین باقالی. آویشن همنشین دیرینه باقالی است که بر روی آن ریخته می شود ودر گویش مردم اوشون تلفظ می شود.باقالی اکنون دربرخی از آش وعدس فروشیها عرضه می شود و برخی از خانواده ها هم آنرا در خانه می پزند.رضا باقالی از محله باولگان یکی از معروفترین پزنده های باقالی بود .محمد ابراهیم( ممد ابرام) در ابتدای نیز درمحله گاردر چنین شهرتی داشت. درمحله اندوان درمحلی که اکنون بانک صادرات خیابان مدرس است باقالی فروشی بود. جالب اینکه این نوع پخت باقالی واستفاده از آن به عنوان صبحانه مخصوص این منطقه است و تنها دربعضی مناطق که زبان ولاتی دارند مثل خورزوق آنرا می شناسند.این سبک پخت باقالی این قابلیت را دارد که به عنوان میراث معنوی شهر ثبت شود. نقل از کتاب جاذبه های خمینی شهر، محمدعلی شاهین https://eitaa.com/danehnameh

فرهنگ لغات نیاکان(1) اشاره:اسامی و کلماتی در پیشینه شهر به کار برده می شد که ممکن است عده ای با آن آشنا نباشند. این گونه لغات با عنوان (فرهنگ لغات نیاکان) از طریق دانشنام به تدریج نشر می شود. امید است همراهان عزیز هم با فرستادن لغات محل خود همراهی بفرمایند. ***** اِشکنه: نوعی غذای ساده با ماده اصلی تحم مرغ اَنگُلی: انگشت اورچین: پلکان، راه ارتباطی با بام اوماج: نوعی آش آبرامی: نوع محلی کوفته برنجی آلوچه: گوجه فرنگی. خشک شده آن به عنوان پاگوشتی و پامرغی استفاده و از آن خورشت آلو تهیه می‏کنند. بادیه: کاسه بزرگ، نوعی ظرف مسی شبیه به قابلمه که فاقد در و دست‌گیره بود بارجامه: جوالی که دهن آن در پهلو بود و بر پشت خر می گذاشتند و در آن اشیا را می گذاشتند، صندوق رخت، خورجین، خرجین، گالوار هم می گفتند. باغ ملی: پارک، بوستان بورموت: نوعی گلابی بولونی: کوزه سفالی دهان گشاد، خُم یا ظرف کوچک برای ترشی، پنیر و ماست https://eitaa.com/danehnameh