eitaa logo
دانشگاه‌مدافعان‌حریم‌ولایت
481 دنبال‌کننده
12.8هزار عکس
4هزار ویدیو
91 فایل
برای سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف #صلوات ألّلهُمَّ‌صَلِّ‌عَلى‌مُحَمَّدٍوآلِ‌مُحَمَّدٍوَعَجِّلْ‌فَرَجَهُم‌
مشاهده در ایتا
دانلود
💢تناقض در قرآن بر اساس تعداد شرق و غرب از موارد در قرآن این است که یک بار از يك و يك غرب (شعراء/ 28)، یاد می کند، بار دیگر از دو شرق و دو غرب (الرحمن/ 17) و در آیه ای دیگر به وجود چندين شرق و چندين غرب (معارج/40) اشاره می کند. هر یك از قرآن در باره مشرق و مغرب که به صورت مفرد(بقره/115)، تثنیه(الرحمن/17) و جمع(معارج/40) آمده، اشاره به نكتهای است و آن اینكه خورشید، هر روز از نقطه‌ تازهای طلوع و در نقطه‌ تازهای غروب میكند؛ بنابراین به تعداد روزهای سال، و مغرب داریم. از سوی دیگر، در میان همه‌ مشرقها و مغربها، دو مشرق و دو مغرب ممتاز است كه یكی در آغاز تابستان، یعنی اوج خورشید در مدار شمالی و یكی در آغاز زمستان یعنی حداقل پایین آمدن خورشید در مدار جنوبی است (كه از یكی تعبیر به مدار رأس و از دیگری تعبیر به مدار رأس جدی میكنند). این در عین دلالت بر متعدّد بودن محل طلوع و غروب خورشید، به كروی بودن زمین نیز اشاره دارند؛ زیرا اگر زمین كروی باشد، طلوع كردن و تابیدن بر هر جزئی از اجزای كره‌ زمین مستلزم غروب از جزء دیگر آن است و در این صورت تعدّد مشرقها بدون هیچ گونه تكلّف و زحمت، روشن و واضح میگردد، ولی در غیركروی بودن زمین، تعدّد مشرقها و مغربها كه از آیه استفاده میگردد قابل درك و فهم نیست؛ زیرا مسطّح بیش از یك شرق و یك غرب ندارد. هم‌چنین اختلاف دلالت بر كرویت زمین میكند و آن را مشارق و مغارب متعدّدی است. چنانكه از حضرت علی ع روایت ‌شده كه فرمود: «خورشید سیصد و شصت مشرق و سیصد و شصت دارد، از آن نقطهای كه امروز طلوع كرد دیگر نمیكند تا سال بعد در همان روز». «فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ»، ممكن است به مشرقها و مغربهای مختلف مكانی اشاره داشته باشد؛ چرا كه كرویت زمین سبب میشود كه به تعداد مناطق روی آن، مشرق و مغرب وجود داشته باشد؛ یا اشاره به و مغربهای زمانی باشد، زیرا میدانیم كه حركت زمین به دور سبب میشود كه هرگز دو روز پشت سر هم خورشید از یك نقطه طلوع و غروب نكند.این تفاوت مشرقها و كه با نظم بسیار دقیق و حساب شدهای انجام میگیرد، از یك سو سبب پیدایش فصول چهارگانه‌ سال و از سوی دیگر، باعث تعدیل حرارت و در سطح زمین میگردد؛ هم‌چنین زندگی انسانها و حیوانات و را سروسامان میبخشد. 📚تفسیر نمونه، ج 25، ص 45 -46. 📚البیان، ص 75 ـ 76. 📚تفسیر خسروی، ج 5، ص382. 📚 تفسیرالمیزان،ج20، ص36. 📚پیام قرآن، ج 21، ص 194.
❔اذا السماء انشقت «آن گاه که آسمان از هم بشکافد » ❗️آسمان چه چیزی داره که بشه؟ همین فاصله یک متری زمین هم آسمانه. قابلیت شکافته شدن نداره ❕❕ 💠💠 مراد از آسمان مجموعه ای از ستارگان و کواکب عالم است ؛ ❕از نشانه هاى پايان جهان دگرگون شدن نظام كواكب و كرات آسمانى است كه در آيات فراوانى از قرآن مجيد به آن اشاره شده و تعبيرات مختلفى درباره آن ديده مى شود ، آیه مورد سوال نیز ناظر به همین موضوع است . 👌گاه به «انشقاق» مى كند: اذَ السَّماءُ انْشَقَّتْ: «در آن هنگام كه آسمان (كرات آسمانى) شكافته شود». (انشقاق- 1). ❕نظير همين معنا در آيه 16 حاقّه نيز آمده است: وَانْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِىَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةُ: «و آسمانها از هم شكافته مى شوند و سست مى گردند؛ فرو مى ريزند». 🔸در آيه 25 سوره فرقان، همين معنا با مختصر تفاوتى منعكس است: وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بِالْغَمامِ: «به خاطر بياور روزى را كه آسمان با ابرها از هم شكافته مى شود» . 👌منظور از «سماء» در اين آيات آسمانى است كه در پايان جهان بر اثر انفجارهاى پى درپى از هم شكافته مى شود . 🔸در حديثى از على عليه السلام مى خوانيم: «انَّها تَنْشَقُّ مِنَ الْمَجَرَّةِ!؛ آسمانها از قسمت شكافته مى شود». 📚مفاتیح الغیب ج 31 ص 103 👌اين تعبير جالب هماهنگ با آخرين اكتشافاتى است كه دانشمندان در زمينه كهكشان دارند و مى گويند منظومه شمسى و ستارگانى كه مشاهده مى كنيم جزئى از كهكشان بزرگ «راه شيرى» است كه با چشم غير مسلّح مشاهده مى شود، و انشقاق خورشيد و ماه و ستارگان همراه با شدن اين كهكشان بزرگ است ، و گاه مى فرمايد ؛ «يَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً »«در آن روز كه آسمان شديد حركت كند» (طور- 9). ❕اين تعبير به معناى شدن كرات آسمانى و به هم ريختن نظام آنها و طبعاً متلاشى شدن است و سرانجام در يك تعبير تكان دهنده مى فرمايد ؛ «در آن روز كه آسمان را همچون طومار درهم مى پيچيم و همانگونه كه آفرينش را آغاز كرديم باز مى گردانيم»! (انبياء- 104). ❕اين تعبير ابعاد دگرگونى آسمان و كواكب آسمانى را در پايان جهان به خوبى روشن مى سازد، و نشان مى دهد كه تمام منظومه ها و ستارگان ثابت و سيار همگى مانند يك طومار بهم پيچيده مى شوند، و كه در آغاز آفرينش به صورت توده واحدى بودند در مى آيند، بار ديگر خداوند طرحى نوين در عالم هستى مى ريزد و قيامت در اين عالم نو برپا مى شود. 📚پیام قرآن ج 6 ص 30