⭕️ عرفانوارههای شیطانمحور و طبیعت محور
🔸محوریت عرفان های شیطان محور، نه الله و دین، که «شیطان» است. آنها شیطان را دارای قدرت میدانند و انسانها برای در امان ماندن از آفات و شرور شیطان باید متوجه او شوند و وی را ستایش کنند. بر اساس همین اعتقاد است که برای رضایت شیطان دست به هر کاری میزنند، از جمله خوردن خون و... . این #شیطانپرستی مدرن است که انجیل و کلیسا هم دارد. این طرز فکر در طول تاریخ هم وجود داشته و به تعبیر یکی از شخصیتهای غربی، اینها معنویتهای معنویتستیزهستند که به ماده توجه دارند.
🔻نهایتاً دسته دیگری از عرفانها، عرفانهای طبیعتمحور است. عرفانهای آفریقایی مثل «کاستاندا»، «دون خووان» و «#عرفان_سرخپوستی»، از آنجملهاند. مسئله اصلی این جریانها، نه خدا، متافیزیک و انسان(اومانیسم)، بلکه طبیعت است و اساساً معتقدند معرفت در طبیعت نهفته. آنها –بهاصطلاح- عارفان خود را «شمن» میخوانند و به «شمنیسم» وصل هستند که به جادو و قدرتهای ماورایی طبیعی اعتقاد دارند.
◽️باید توجه داشت که قدرت در شیطان، طبیعت و انسان وجود دارد و انسان میتواند با بارور کردن تواناییهای درونی، به نتایجی خارقالعاده برسد، مثل مرتاضان، هنرمندان، ورزشکاران و ... . افرادی که به سمت عرفانهای طبیعتمحور، انسانمحور یا شیطانمحور گرایش پیدا میکنند، جذب ظواهر جذاب آنها میشوند، در حالیکه لذت و قدرت واقعی در #معرفتالله نهفتهاست. باید ضمن معرفی عرفان حقیقی، سبک زندگی عارفان الهی را نیز عرضه شود و کمکاریهای صورتگرفته در این زمینه را مرتفع شود تا جوانان با معرفت حقیقی آشنا شوند.
#فرقه_ادیان
✴️عناد جريانهای فرقهای با دين
↙️بر اساس مطالعات فرقهشناسانه، بسیاری از #جریانهای_فرقهای، ریشه در دین دارند و به تعبیر بهتر، نوعی انحراف و جدایی از مسیر #دین محسوب میشوند. برخی نیز میکوشند خود را به #ادیان ارتباط دهند تا بدینوسیله، اعتبار و وجههای برای خود کسب کنند که جریانهای معنوی التقاطی، مصداقی از آن هستند. در این میان، شماری از جریانهای فرقهای، اساساً در ضدیت و با هدف رویایی با دین و مذهب، راهاندازی شدهاند.
🔺تمام #فرقهها با وجود اختلافات ظاهری، به سبب ماهیت مشترک، بهواقع دارای دیدگاهی مشابه و یکسان در باب دین هستند؛ فرقهها در پی موجودیتی مستقل از اکثریتاند و تلاش برای حیات در مجاری و شکافهای احتمالی، دستورالعمل مشخص آنهاست. دین به عنوان عامل هدفدهنده به حیات فردی و جمعی، مهمترین رقیب قدرتگیری فرقههاست. #ایمان دینی در درجات بالا، کار فرقهگرایان را برای عضوگیری و رسمیت بخشیدن به تشکیلات خود، دشوار میسازد. بدینسان میتوان از یک نگاه کلان و تحلیلگرایانه، فرقهها را رقیب ادیان، تلقی کرد که این قضیه را گاه، کتمان نموده، زمانی تقیه کرده و در مواقعی، صراحتاً ابراز میدارند تا طیفی از شدت و ضعف را تشکیل دهند که سراسر آن «#عناد با دین» است.
📝متن كامل اين مقاله (مارهايي در آستين؛ دين انساني يا دين انسانيت؟) را در فصلنامه روشنا(شماره 85) بخوانيد.
@daneshgahevelyat
#فرقه_ادیان