سلام و آرزوی موفقیت 🌱🌹 اگر نظر شخصی بنده را بخواهید، صداقت را ترجیح میدهم به فیلم بازی کردن !! من اگر گزینشگر بودم به کسی که صادقانه میگه چادری نیستم ، نمره میدادم ولی به کسی که فقط بخاطر گزینش چادر سر کرده و خودش نیست نمره نمیدادم. به کسی که صادقانه و با دلایل درست(نه از روی مخالفت با نظام) اقرار میکنه که نتونسته راهپیمایی بره، نمره میدادم ولی به کسی که بخاطر نمره گزینش، مدارک دروغی بسیج و ...جمع کرده نمره نمیدادم. من اگر گزینشگر بودم، حتی شاید سوالهایی که می پرسیدم کمی متفاوت بود😊 #پاسخ_به_پیام_ناشناس

بیش و پیش از تلاش برای " حتما معلم شدن به هر بهایی" ، باید دلیل کافی برای " چرا و چگونه معلم شدن" داشته باشیم👌

در عقل نمی‌گنجد این نکته که در عالم لب تشنه کسی مانَد با مَنصبِ سقایی! محمود شاهرخی #تاسوعا🖤🏴

. 🏴 روضه آذری شب هشت محرم 🔻 روضه سوزناک مهدی رسولی با زبان شیرین آذری #حسینیه_معلی  #حاج_مهدی_رسولی @dar_entezare_ruyesh

گاهی واژه واژه یک شعر، میشود روضه سوزناک😭💔👇

کوتاه کن کلام... بماند بقیّه‌اش 🖤😭🖤😭🖤😭🖤😭 کوتاه کن کلام... بماند بقیّه‌اش مرده است احترام... بماند بقیّه‌اش از تیرهای حرمله یک تیر مانده بود آن هم نشد حرام... بماند بقیّه‌اش هر کس که زخمی از علی و ذوالفقار داشت آمد به انتقام... بماند بقیّه‌اش شمشیرها تمام شد و نیزه‌ها تمام شد سنگ ها تمام... بماند بقیّه‌اش گویا هنوز باور زینب نمی‌شود بر سینۀ امام...؟ بماند بقیّه‎اش پیراهنی که فاطمه با گریه دوخته در بین ازدحام... بماند بقیّه‌اش راحت شد از حسین همین که خیالشان شد نوبت خیام....بماند بقیّه‌اش سر رفت آه، بعد هم انگشت رفت، کاش از پیکر امام .... بماند بقیّه‌اش بر خاک خفته‌ای و مرا می برد عدو من می روم به شام... بماند بقیّه‌اش دلواپسم برای سرت روی نیزه‌ها از سنگ پشت بام... بماند بقیّه‌اش دلواپسی برای من و بهر دخترت در مجلس حرام... بماند بقیّه‌اش حالا قرار هست کجاها رود سرش؟ از کوفه تا به شام... بماند بقیه اش قصه به "سر" رسید و تازه شروع شد شعرم نشد تمام ... بماند بقیه اش شاعر: محمد رسولی #شعر_ناب #محرم @dar_entezare_ruyesh

🏴عاشورای حسینی تسلیت باد🏴 🏴🖤❤️‍🔥🏴🖤❤️‍🔥🏴❤️‍🔥🖤🏴❤️‍🔥 در این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه بشریت ... نومید مشو که تو را نیز عاشورایی است و کربلایی که تشنه خون توست و انتظار می کشد تا تو زنجیر خاک از پای اراده ات بگشایی و از خود و دلبستگی هایت هجرت کنی... و فراتر از زمان و مکان، خود را به قافله سال شصت و یکم هجری برسانی و در رکاب امام عشق به شهادت رسی. #شهید_آوینی @dar_entezare_ruyesh

#مداحی بو گئجه آیری بیر عالم یارانیب کرب و بلاده 💔😭😭🖤 بوتون عشق آیه سی تفسیر الونوب خیمه سرا ده 💔😭😭🖤 🎙مهدی رسولی @dar_entezare_ruyesh

*تصور نادرستِ بسیار رایجی که درباره معنای "عاشورا و تاسوعا" وجود دارد!* اکثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشته‌اند که چون *"عشر و عاشر"* از یک ریشه‌اند و واقعه کربلا هم در دهم ماه محرم اتفاق افتاده است پس عاشورا یعنی دهم محرم و بر همین قیاس تاسوعا را نیز که با تسع و تاسع شباهت ظاهری دارند روز نهم ماه محرم گفته‌اند! اما این معنا به دلایل زیر اشتباه است. آیا واژه عاشورا برای دهم ماه‌های دیگر نیز به کار می‌رود؟ مثلاً ، آیا شنیده شده است که کسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد ؟ یا این مفهوم مختص دهم ماه محرم است؟ آیا اگر امام حسین(ع) مثلاً در یازدهم محرم شهید می‌شدند آنگاه، تاسوعا با عاشورا عوض می‌شد و عاشورا واژه دیگری داشت؟ در ریاضی اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعده‌ای که بر شمارش اعداد حکم کند بر سلسله اعداد هم حاکم خواهد بود. اعداد بر خلاف کلمات استثنا پذیر نیستند. به طور مثال ، در کلام عرب اعداد این گونه شمارش می‌شوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و ... چنان چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعده‌پذیر باشند ؛ یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ کرد؛  مثل تاسوعا – عاشورا – ثامونا – سابوعا .... *اما* می‌بینیم که بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمی‌کنند. لذا نمی‌توانیم دلیلی داشته باشیم که تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی کنند  و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد بلکه معنای دیگری دارند. *عاشورا* روز معاشرت با امام(ع) عشر به کسر عین و عشرت ، به معنای معاشرت و مصاحبت است. معاشر به ضم میم، یعنی مصاحب و عاشر ، اسم فاعل عشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است. خداوند می‌فرماید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (نساء/۱۹) با زنان آن گونه که شایسته آنان است معاشرت کنید . عشیر یعنی همدم و رفیق «وَ لَبِئْسَ الْعَشِیر ُ» (حج/۱۳) چه بد دوستی انتخاب کرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است. العاشور از ریشه عشر به کسی گفته می‌شود که ، معاشرت خصلت او باشد. پس *العاشوراء؛* جائی که میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان می‌شود و افراد میل معاشرت خود را با کسی که مورد نظر است عرضه می‌کنند، و *عاشورا* مبالغه است از میل به معاشرت  یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام (ع)  به شدت بالا می‌رود. *تاسوعا* روزی برای وسعت ظرفیت. با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی *نهم* را از دست می‌دهد. *اتسع* به فتح الف یعنی ، گروه‌های ۹ نفره شدند. اما *اتسع* به کسر الف یعنی، وسعت پیدا کرد(گشاد شد) و فراخ شد. *اتساع* یعنی گسترده شدن و گشاد شدن وبالا رفتن ظرفیت. اتساع شرائین یعنی ، رگ‌ها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد. *التاسوع*  یعنی چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد. و بالاخره  *التاسوعا* یعنی جائی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد؛ و *تاسوعا* این معنی را پیدا می‌کند؛ *روزی که ظرفیت بالا می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد* این دو نام از ابداعات *امام سجاد (علیه‌السلام) است* و اگر در بعضی از روایات از پیامبر اکرم (ص) از عاشورا گفته شده است، اکثرا جعلیات بنی‌امیه، برای کم کردن اثرات عاشورای امام حسین (علیه السلام) است. اما در مورد تاسوعا تقریباً نداریم که قبلاً از امام سجاد (ع) لغت تاسوعا به کار برده شده باشد و این معنا از *عاشورا و تاسوعا* خیلی عاشقانه است... منبع: کتاب «سفری از عاشورا تا اربعین» تألیف عبدالله مستحسن #قابل_تأمل @dar_entezare_ruyesh

سلام ممنونم بابت دقت و پیگیری تان🌱🙏 اتفاقا دقیقا اون بخش متن که نوشته بود این دو واژه ، ابداع امام سجاد علیه السلام است از نظرم قابل تامل بود و نیاز به پیگیری داشت! برای همین عمدا هشتگ #قابل_تأمل زدم😊 ولی فرصت مطالعه و پیگیری ندارم فعلا

از دقت و نقد اعضای کانال نسبت به مطالب خوشم میاد😍👌

خوشحالم که ارسال این پست ، بالاخره تکونی به اعضای کانال داد 😅 و نقدهای مفصل تری برام ارسال کردید 😍👌 یه خرده بحث علمی هست مناسب برا همکاران عربی و دینی و حوزوی حاضر در کانال👌 اگر حوصله بحث علمی دارید این پستهای بعدی رو حتما مطالعه کنید 😊 اگرم حوصله یا سواد تخصصی اینا رو ندارید، سین بزنید بره پایین🙊😅

در فضای مجازی، متنی منتشر شده که مدعی است؛ «تاسوعا و عاشورا معنای عددی ندارند، بلکه معنای: کلمه التاسوعاء روز بالا بردن ظرفیت و ایجاد فراخی در سینه‌هاست و العاشوراء نیز یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام(ع) به شدت بالا می‌رود. این دو کلمه از ابداعات امام سجاد(ع) است و این دو معنی خیلی عاشقانه است». متن کامل را می‌توانید از اینجا بخوانید. حجت‌الاسلام والمسلمین رضا حیدری، استاد حوزه علمیه در یادداشتی که در اختیار ایکنای خوزستان، قرار داده است ادعاهای مذکور در آن متن منتشر شده در فضای مجازی را صحیح ندانست و در دو مقام، اجمالی و تفصیلی پاسخ‌هایی را ارائه داد که تقدیم مخاطبان می‌شود: پاسخ اجمالی ملاک و مرجع در این موارد، کتب لغت و علم صرف و ادبیات عرب و نیز کاربست این واژگان در روایاتِ رسیده است. هیچ یک از کتب لغت از ابتدا تاکنون چنین ادعاهایی را تأیید نمی‌کند، بلکه همگان کلمه عاشورا را علَم برای روز دهم محرم می‌دانند و این اختلافی نیست (به عنوان نمونه: النهایة فی غریب الحدیث و الاثر، ج ۳، ص ۲۴۰، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۷۵) هرچند در باره عربیِ اصیل بودن یا وام‌واژه بودن کلمه عاشورا و نیز درباره قیاسی بودن یا سماعی بودن آن و اسلامی بودن یا استعمال آن در ادیان پیشین اختلافات و بحث‌هایی وجود دارد که در این مختص نمی‌گنجد. همچنین مستندی برای این ادعا که امام سجاد(ع) ابداع کننده بوده‌اند وجود ندارد، بلکه قرائنی بر قدمت واژه عاشورا پیش از اسلام وجود دارد. هرچند واژه تاسوعا بعد از شهادت امام حسین(ع) ملحق به عاشورا شد. پاسخ تفصیلی متن منتشر شده در فضای مجازی دست کم حاوی پنج ادعاست که هر پنج ادعا را به تفصیل بررسی می‌کنیم: ادعای اول متن این است که کلمه عاشورا و تاسوعا عدد نیستند و هیچ ربطی به اعداد ندارند و برای اثبات این ادعا سه سؤال مطرح می‌کند و یک استدلال. در پاسخ به سؤال اول باید گفت: واژه عاشورا مختص دهم ماه محرم است و برای دهم ماه‌های دیگر به کار نمی‌رود، زیرا علَم و اسم خاص برای دهم ماه محرم است. لذا معرفه است و الف و لام تعریف بر سر آن نمی‌آید، مگر الف و لام زائده غیر لازمه که برای زینت و تزئین است. واژه عاشورا گاهی به تنهایی به کار می‌رود و گاهی مضاف‌الیه برای «یوم» است، اما ظاهراً هیچ‌گاه نَعت(وصف) یوم قرار نمی‌گیرد. پاسخ به سؤال دوم از پاسخ‌های آتی معلوم می‌شود. در پاسخ به سؤال سوم یعنی استعمال این دو کلمه قبل از اسلام باید گفت: واژه تاسوعا ظاهراً قبل از اسلام کاربردی نداشته و ملحق به عاشوراست و مولد است (صحاح اللغة، منتهى الأرب) و اما در کلمه عاشورا بحثی پر دامنه وجود دارد. برخی کتب لغت معتقدند کلمه عاشورا قبل از اسلام نبوده است (مانند جمهرة اللغة، النهایة و مجمع البحرين) و برخی کتب لغت و نیز روایات متعدد در مجامع حدیثی شیعی و سنی حکایت از کاربرد آن نزد یهودیان، مسیحیان، داشته و بعد وارد زبان عربی شده و به اصطلاح وام‌واژه است (برای اطلاع از این روایات رجوع کنید: پیام حوزه، بهار ۱۳۷۴ و تابستان ۱۳۷۴، شماره های ۵ و ۶ مقاله ای از آیت الله رضا استادی). در پاسخ به استدلال نویسنده متن بر اینکه کلمه عاشورا بر اساس قواعد شمارش عربی ساخته نشده پس عدد نیست، می‌گوییم: اگر کلمه عاشورا عربیِ اصیل باشد در شمار کلمات سماعی است نه قیاسی، لذا اشکال قاعده‌مند نبودن وارد نیست و اگر مولد، اسلامی و وام‌واژه باشد اشکال قاعده‌مند بودن یا نبودن به کلی منتفی است. لذا آنچه نویسنده آن متن در سه سؤال و نیز آنچه به عنوان استدلال آورده است صرفاً حاکی از استبعاد او است و دلالتی بر مدعا ندارد. بیشتر بخوانید: معنای عاشورا و تاسوعا ادعای دوم آن متن این است که: عاشورا مبالغه است و به معنی جای میل به معاشرت یا روز معاشرت با امام است. در پاسخ باید گفت: حروف اصلی و ریشه کلمه، «ع ش ر» است که دو معنی دارد؛ ۱- معاشرت، رفاقت، هم‌نشینی، همراهی ۲- عدد ده که از اعداد عقود است و شاید به همین وجه بتوان این دو معنا را به هم برگرداند. وزن «فاعولاء» هرچند برای مبالغه کاربرد دارد اما به معنی زمان (روزی که...) و مکان (جایی که..) نیست و علمای ادبیات عرب آن را در شمار صیغه‌ها و اوزان زمان و مکان ذکر نکرده‌اند و به کار هم نرفته است. ادعای سوم درباره کلمه تاسوعا است که آن را هم‌خانواده «إتسع» به كسر همزه به معنی وسعت پیدا کرد و فراخی یافت، گرفته است و تاسوعا را به معنی جای بالابردن ظرفیت یا روز فراخ شدن سینه‌ها معنی کرده است. پاسخ ما این است که اولاً؛ وزن فاعولاء به معنی مکان (جایی که...) و زمان (روزی که...) به کار نمی‌رود؛ چنانکه درباره کلمه عاشورا گذشت. #تأملی_در_واژه_عاشورا #تأملی_در_واژه_تاسوعا

ثانیاً؛ اگر آن را هم‌خانواده «إتسع» مانند إتساع شرائين بگیرد پس حروف اصلی و ریشه کلمه، «و س ع» خواهد بود و در این صورت باید تاسوعا بر وزن فاعولاء و تاء آن منقلب از واو باشد (واسوعاء بوده که به تاسوعاء منقلب شده است) که مؤیدی در قواعد ادبیات عرب ندارد و یا اینکه تاسوعا بر وزن تافعُلا باشد که چنین وزنی در ادبیات عرب نداریم. پس‌نمی توان پذیرفت که تاسوعاء از إتساع باشد. ادعای چهارم این بود که این دو نام از ابداعات امام سجاد (علیه‌السلام) است. پاسخ می‌دهیم که این ادعا نیازمند ارائه سند و منبع است و نه تنها منبع معتبری برای آن وجود ندارد، بلکه حتی منبع نامعتبری هم سراغ نداریم که به این مطلب تصریح کرده باشد. واژه تاسوعا همانطور که گذشت مولد است و به عاشورا الحاق شده اما اینکه از چه زمانی کاربرد داشته و وضع آن تعیّنی است یا تعیینی نیازمند وارسی کتب است. اما درباره خود عاشورا چنان‌که در پاسخ ما به سوال سوم در ادعای اول گذشت روایات متعددی وجود دارد که حاکی از استعمال واژه عاشورا پیش از اسلام است و اینکه تمامی آن روایات مجعول باشد به گونه‌ای که حتی یک روایت قابل تمسک نباشد خیلی بعید است. اما درباره ادعای پنجم که عاشقانه بودن این معنا از تاسوعا و عاشورا است باید گفت؛ کاش نویسنده متن این سخن را در ابتدای متن می‌آورد تا مخاطب بداند با یک متن علمی و متعارف مواجه نیست بلکه متنی عاشقانه و شاعرانه و برداشتی آزاد و تخیلی است. علاوه بر اینکه در چنین متن‌ها و برداشت‌هایی نیاز به استناد به ریشه لغات و یا انتساب به امام معصوم نیست. #تأملی_در_واژه_عاشورا #تأملی_در_واژه_تاسوعا

عاشورا از ریشة عشر به معنای ده تاسوعا هم از ریشة تسع که به معنای نه است. در عبری روز دهم اولین ماه سال تشرین عاشورا گفته می‌‌ شد که برابر است با اولین ماه سال قمری. و به همین جهت دهمین روز محرم را عاشورا گویند. اگر چه این لفظ می تواند بر نهمین و دهمین روز هر ماه اطلاق شود، اما فقط بر نهمین و دهمین روز محرم اطلاق شده است. #تأملی_در_واژه_عاشورا #تأملی_در_واژه_تاسوعا

این دیدگاه که واژه عاشورا از یه واژه عبری گرفته شده باشه، به نظر درست تر میرسد❗️ فایل کوتاه زیر ناظر بر این دیدگاه رو مطالعه کنید👇

#تأملی_در_واژه_عاشورا #تأملی_در_واژه_تاسوعا

خداقوت ویژه به عزیزانی که این چند پیام اخیر رو فقط سین زدند😅✋