#ماه_رجب #آیت_الله_محمدشجاعی_(ره) : امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: در برخورد با همه مومنین توأم با حرمت و احترام و بشاشیت و ادب و دلسوزی باشیم این غیر از این است که در برابر کسی برای دنیا خضوع و خشوع بکنیم فرمود از این جهت عزت خود را حفظ کن مواظب باش در مقابل کسی که در دستش از دنیا چیزی هست نلغزی مواظب باش اینجا خضوع نکنی و عزت خود را حفظ کن هر دو را دستور داده‌اند هم عزت خود را حفظ کن و هم عِرضُ و آبروی خود را حفظ کن همینطور اگر کسی طمع را از دلش بیرون کرد ولی در ظاهر این استغنا را نشان نداد ناقص است چه قدر بد است برای مومن که رغبتی به کسی و چیزی نشان دهد که او را کوچک کند صریح روایت این است آنچه از منزلت‌های عبودی به دست آورده باشد دو ثلثش با یک خشوع از بین می‌رود و اگر دو بار این کار را انجام داد مقداری هم بدهکار می‌شود فهمیدید چه گفتم؟ روایت می‌فرماید کسی که در برابر یک غنی (پول یا مال یا سمت....) هرچه باشد تواضع کند دو ثلث دین او می‌رود حالا بقیه‌اش را حساب کن اگر شما توفیق داشتید و در طریق عبودیت موفق بودید آن وقت می‌فهمید که آنچه به دست آوردید از دستتان رفته الان که نمی‌فهمید الان غوطه وریم ماهی که نمی‌فهمد در آب است ماهی وقتی از آب بیرون آمد می‌فهمد... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب بنا نیست ما بی زحمت به جایی برسیم مهم این است که نتیجه ی زحمت ما چیست انسانی که سراغ راه پر پیچ و خم گناه می رود فکر می کنید که زحمت نمی کشد؟ اتفاقا سختی که او دارد می کشد خیلی بیشتر است منتها ناپیدا است گناه کردن هم سختی خودش را دارد دردسر خودش را دارد شخصی که در مسیر مثبت حرکت میکند سختی پیدایی را دارد و آرامش پنهان و شخصی که در مسیر منفی حرکت میکند آرامش پیدایی دارد و سختی پنهان بله مسیر حرکت درست و مثبت مشکلات و سختی پیدایی دارد اما مشکلات یعنی چه؟ مشکلات چه نقشی را برای ما ایفا میکند؟ نوع نگاه ماست که مشکل آفرینی می کند علی ع می فرماید ضعف ماست که ما آنرا به مشکلات تعبیر می کنیم من اگر بگویم که آن مشکلی که در بیرون میبینم حاکی از ضعف من است ضعف خودم را برطرف می کنم ما اگر ضعف جسمی داشته باشیم فیزیوتراپی نمی رویم؟ این عصب خشک شده و ضعیف شده ماهیچه را چگونه تقویت میکنیم؟ چقدر ورزش و فیزیوتراپی می رویم؟ آنقدر نرمش و ورزش میدهیم تا قوتش برگردد و قوی بشود و بعد چندین برابر بار روز اول را برمی دارد وقتی بار چند برابر شد ، چرا من احساس نگرانی نمی کنم؟ چون خودم را تقویت کردم ما همانطور که در مسائل جسمی نیاز به تقویت جسمی داریم و احتیاج به ورزش داریم در مسائل روحی هم باید ورزش کرد. فضای عبادات ورزش و تقویت روحی است یعنی نگاه صحیح و منطقی به عبادات کردن این است که این عبادات بستر تقویت های روحی است و ما باید قوای درونی خودمان را سامانه ی درستی بدهیم نماز برای این است (ان الصلاه تنهی عن الفحشا و المنکر ) یعنی نماز قدرتی میدهد که سراغ بدی ها نمی رود نه اینکه بدی ها برایت خیلی قشنگ است ولی به زور سراغش نرو خیر بلکه بقدری که نورانیت درون داشته باشی و نوع نگاهت هم درست باشد اصلا به گناه گرایش نداری اما در مقابل شقاوت و گناه مسیری است که اگرچه شاید لحظه ای آرامش پیدایی داشته باشد اما اتفاقا زجر دنیا را نیز علاوه بر آخرت دارد وقتی شما به خلوت دل انسان گناه کار میروی ظاهرا خیلی بانشاط است ولی اگر خلوت و تنهایی دلش را کالبد شکافی کنی می بینی غصه ی زیادی دلش را فرا گرفته است این گناهی که می کند نشانه ی ضعف اوست که اینجا زمین میخورد هیچ کس از ضعف و زمین خوردن خوشش نمی آید منتها یک حالت گیجی و مستی پیدا میکند نعشه میشود و فکر میکند که الان خوش است در حالیکه نعشگی غیر از نشاط است یک آمپول مسکن زده و فکر میکند که سلامتی را بدست آورده است قرآن می فرماید : من رحمت خودم را به اندازه ی ظرفیت های دلتان به شما می دهم حالا کسی درب دلش را محکم بسته و نمی گذارد که رحمت الهی در دل او ریزش کند گناه کیست ؟ میگویند شما که این قدر سفارش خدا را به ما می کنید به خدا هم سفارش ما را بکنید خدا خودش سفارش ما را به خودش می کند سفارش ما را پیامبر کرده است سفارش ما را امام زمان (عج) کرده است تمام اولیاء الهی سفارش ما را کرده اند اما قبول کنید که کم لطفی هم بد است آیا درست است یکنفر مدام با واسطه و بی واسطه به من لطف می کند ولی من همچنان حالت غرور و سرکشی دارم؟ شما دائم به من مهرورزی و محبت می کنید و من هیچ اعتنایی به مهرورزی های شما ندارم بعد هر چه هم کمبود دارم ، گردن شما می اندازم آیا درست است ؟ خدایی که این قدر مهربان است پیامبر فرستاد و گفت من با تساهل و تسامح با شما برخورد می کنم و همه بدیها را نادیده می گیرم ولی اگر خودتان ، خودتان را آتش می زنید من دیگر چکار کنم ؟ من درهای آتش را به روی شما می بندم و خطرات را به شما تذکر می دهم اما خودت را به آتش می کشی و میگویی که من باید عنایت کنم ؟؟ من به تو عقل دادم ، هشدار دادم و تو این همه زندگی ها را عبرت ها را ندیدی که راه خلاف رفتند و سوختند ؟ در دعای عرفه می فرماید : خدایا زندگی ما را عبرت برای دیگران قرار نده یعنی کاری نکن که من بسوزم ، بیچاره بشوم و دیگران با بیچارگی من متوجه بشوند و عبرت بگیرند زندگی ام طوری باشد که الگو و اسوه باشم خدا پیامبر درونی و بیرونی فرستاده ، عقل داده ، امکانات رشد داده، بینایی ، شنوایی ، استعداد ، قدرت انتخاب به ما داده و بیراهه ها را مشخص کرده .... مثل یک اداره راه که همه ی کارهای ایمنی از جمله تابلو ها و مسیرها را مشخص کرده هشدارها هم داده که مانند کمربند ، معاینه فنی ، و سرعت مجاز و ... همه را انجام میدهد تا شخص سالم به مقصد برسد و علی رغم همه این ها شخص با سرعت غیر مجاز می رود یا بیراهه میرود و خطری برایش پیش می آید خب از چه کسی باید توقع داشته باشد ؟ باید فریاد علیه قانون و پلیس بزند یا علیه خودش بزند ؟ #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب گاهی بچه ای آرام است می خواهی نماز بخوانی یک تسبیح به او می دهی شروع می کند با تسبیح بازی کردن بعد شما هم نمازت را می خوانی؛ اما یک موقع بهش می دهی شروع می کند خراب کاری کردن ازش می گیری شروع می کند صدا کردن، نمی گذارد کارت را بکنی، نفس اینطور است می گوییم بگذار یک کم به حظش برسد ما را راحت بگذارد؛ اگر چیزی می‌خواهد به او بدهم صدایش در نیاید مثلا دلش می‌خواهد بخوابد خب بخوابد تا من را آرام بگذارد، حالا سر شب بخوابد که سحر بتوانم بلند شوم..... بعد سر وقتش باز نمی‌گذارد بلند شوی.... اگر بر او سخت بگیری بگویی امشب تا صبح نمی خوابم تو دیشب نگذاشتی من نماز شب بخوانم، امشب من هم نمی گذارم تو بخوابی؛ خب وقتی بر او سخت می گیری تا صبح بیچاره ات می کند، نه می گذارد نماز بخوانی نه می گذارد عبادت کنی، حالا نه خوابیدی نه عبادت کردی، نفس اینطوری است، باج به او بدهی قانع نمی شود؛ اینطور نیست که تو را رهایت بکند، با همان امکانات هم برعلیه تو نقشه می کشد، سخت برایش می گیری یقه ات را می گیرد سر و صدا میکند نمی گذارد آرام باشی، آرامشت را می گیرد آسان میگیری حرص و طمع دارد و زیاده خواهی می‌کند باز آرامشت را میگیرد «إن مسّها الشرّ تجزع و إن مسّها الخیر تمنع» ؛ شیفته به لهو و لعب است، «میّالة إلی اللعب و اللهو» نه میل، بلکه میّال است یعنی خیلی دلداده، لعب آن بازیگری هایی است که آدم با ظاهر و جسمش انجام می دهد؛ لهو آن بازیگریهای دل و غفلت های دل است؛ اگر از همه طرف ظاهر و باطن رهایش کنی دنبال لهو و لعب است هیچ با قاعده و حقیقت کاری ندارد «تُسْرِعُ بِي إِلَى الْحَوْبَة» به سرعت به طرف گناه می برد؛ یعنی همین که اسم گناه می آید شتاب در انسان ایجاد می کند. همه ما متناسب با درجاتمان تجربه کردیم، هوس ها که می آیند آنچنان انسان را از جا می کَنند آدم گاهی خودش تعجب می کند من چطوری از جا بلند شدم. من که وقت های دیگر برای نماز خواندن [کاهلی می کردم] واهل این شتاب ها نبودم.... در امور دیگر و نفسانی چقدر پر شتاب شدم... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#آیت_الله_محمدشجاعی_ره : هر راهی، هر کسی، هر منبعی، هر مأخذی، هر طریقی، که آخرت را برای انسان و در نظر انسان آسان کرد مخصوصاً برای ما و شما و برای همه، بدانید اینجا صدا و جای قدم شیطان می‌آید اگر بنا بود آخرت آسان باشد برای همه آسان بود اولش هم برای رسول الله ص آسان‌تر بود برای حضرت امیر ص آسان‌تر بود ابوذر نمی‌گفت کاش من درختی بودم رسول خدا فرمود قسم به خدا اگر می‌دانستید آنچه را که من می‌دانم کم می‌خندیدید و زیاد گریه می‌کردید و اصلاً سرگردان می‌شدید به بیرون می‌رفتید خودتان را به بیابان می‌زدید به خدا پناه می‌بردید اینجا بود که ابوذر از ترس گفت کاش من درختی بودم که به من تکیه می‌کردید یادتان باشد کار شیطان آسان جلوه دادن آخرت است کسی به ابوذر گفت حال ما را نزد خدا چطور می‌بینی ابوذر جواب بسیار خوبی داد باید این‌ها را یاد بگیرید گفت شما خودتان را به قرآن عرضه کنید با قرآن تطبیق کنید اگر از ابرار هستی (لفی نعیم) اگر از فجار هستی (لفی جهیم) پس آن طرف گفت رحمت خدا کجاست (أین رحمت الله) ابوذر گفت إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِینَ» رحمت خدا مال محسن‌هاست خدا رحیم است ولی برای محسنین اگر خدا به شما خوف و خشیت داد دیگر دنیا آن لذتی که دارد برای شما نخواهد داشت آن لذات موهوم می‌شوند این را توصیه می‌کنم از خدا بخواهید با دردمندی.... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب ما متاسفانه از آن نگاه اسلامی به دور هستیم . و اسلام را در چند حرکت ظاهری پذیرفته ایم و آن اخلاقیات بسیار زیبا و قشنگ اسلامی را از خودمان دور کرده ایم، آن لطافت ها نرمی ها نادیده گرفتن ها بزرگ منشی ها... پدر و مادر ها و جامعه باید با نگاهی بزرگ منشانه به گناهکارانی که برگشته اند و توبه کرده اند برخورد کنند گناهکاران را در گناهشان قبول نکنند اما در شخصیت و هویت انسانی آنها را بپذیرند بگویید دخترم پسرم خیلی دوستت دارم ولی این روش تو را قبول ندارم و حسابت را جدا میکنم... تفکیک کنند تا جوانان ما بفهمند که پدر و مادر و جامعه با رفتار ما بد هستند نه با خود ما.... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب گناه چیست ؟ گناه بیماری است که فرد گناهکار گرفتار آن میشود یک حرکت برخلاف هویت انسانی و حقیقت انسانی است که باعث بیماری انسان از جهت روحی ، روانی ، اخلاقی و رفتاری میشود اگر در عمق وجود شخص گناهکار فرو برویم و لایه ها را کنار بزنیم و به عمق وجودش برسیم و سوال کنیم که آیا واقعا خودش این گزینه را دوست دارد یا نه ؟ میگوید : نه . اما یکسری عوامل بیرونی روی آن فشار می آورد و باعث میشود که این عمل را با فشار انجام دهد نه با میل. شاید این جای سوال باشد که فرد گناهکار معمولا گناه را با میل انجام می دهد ، چطور ما می گوییم با فشار؟ تعبیر روانکاوانه و روانشناسانه ی قرآن این است که انسان ، کارهای خوب را کسب میکند اما کارهای خلاف را اکتساب میکند اکتساب کسبی است که در ماده ی افتعال رفته و با نوعی حیله و سختی است . وقتی از کارهای خوب صحبت می‌کند تعبیر کسب را می آورد و با کلمه (لها) بحث میکند ولی در خصوص کارهای خلاف اکتساب را که با نوعی فشار باید این انجام بگیرد مطرح می‌کند با کلمه (علیها) یعنی در واقع ناخواسته است خواسته ی ناخواسته ای است . گناهکار در عین اینکه می خواهد برود و لذت هم می برد اما در واقع ناخواسته است . وقتی به لایه های درونی می روی ، می بینی ناخواسته است . انسان آب گوارا را با میل می خورد ، حالا اگر آب آلوده باشد و انسان هم تشنه آیا با میل می خورد یا باید با فشار و تحمیل باشد ؟ گناه یک خوراک نامطلوبی برای جان انسان است . انسان گناهکار گرفتار یکسری عواملی شده است که در اثر فشارهای جانبی این عمل را به خودش تحمیل میکند. اگر از فطرت بپرسیم که آیا گناه می خواهی ؟ میگوید : نه زیرا از بیرون و نفس به او تحمیل میشود . پس گناه یک نوع بیماری است و حرکتی برخلاف فطرت و برخلاف خواسته های عمق وجود انسان است گناه فقط این نیست که از گوش ، زبان ، چشم و از این اعضای ظاهری ما سر بزند . گناهان اخلاقی ، آلودگی اخلاقی ، انحرافات اخلاقی ، تمام این ها گناهان اخلاقی است . در فضای اعتقادی که وارد بشویم انحرافات اعتقادی گناهان اعتقادی است مثل کفر ، شرک ، نفاق و بداخلاقی ها گناه فقط در اینکه به نامحرم نگاه نکن ، غیبت نکن ، دروغ نگو ، فحش نده و مال حرام نخور ، نیست . فضای فقه ظاهری ، گناهان خاص خودش را دارد ، فضای فقه اوسط که فضای اخلاقی ما باشد گناه ویژه ی خودش را دارد و در فضای فقه اکبر که در حوزه ی معارف ما باشد ، گناهان خاص خودش را دارد حالا چرا انسان این بیماری را تشخیص نمی دهد و قبول نمی کند که بیمار است ؟ چرا حاضر نیست که بپذیرد که این نوعی گرفتاری است و باید خودش را آزاد کند ؟ یا بعبارتی چرا گناه میکند ؟ یکی از عناصر عمده ی این بحث ناآگاهی به حقیقت و باطن گناه است رفتارهایی که از ما سر می زند یک صورت مُلکی دارد و یک صورت ملکوتی ، غیبی و باطنی دارد . بعبارتی آنچه که از انسان سر می زند در دو حوزه انعکاس پیدا می کند یکی درحوزه ی ظاهری ، یکی در حوزه باطنی وقتی یک دروغ گفتم، یک غیبت کردم ،... خب این عمل هم صورت فیزیکی دارد هم متافیزیکی. هر مُلکی ملکوتی دارد . هر ظاهری باطنی دارد . این طور نیست که ما یک رفتاری انجام دادیم و این در نظام هستی گم بشود ، گم شدن معنا ندارد آن چیزی که در درون ما ثبت میشود ، باطن آن عمل است.... جوانان ما خیلی خوب هستند . وقتی با جوانی که در صورت ظاهر گرفتار صفات بد اخلاقی است صحبت کردیم و جوان را به سمت (خود آشنایی) بردیم و خودش را با خودش آشنا کردیم ، او راه را پیدا می کند . این غربت هاست که ما را به فلاکت میاندازد و به ابتذال میکشاند . کدام جوان است که به دنبال ابتذال باشد ؟ جوان ما دنبال عشق است ، عشق که بد نیست . جوان ما دنبال لذت است ، لذت که بد نیست . جوان ما دنبال نشاط است ، نشاط که بد نیست . آنها دنبال یک محیط شاد ، باز ، زیبا و آرام بخش هستند . این ها بد است ؟ پس چرا سر از ابتذال در می آورد؟ چرا سر از اعتیاد و خودکشی در می آورد ؟ او قشنگی ها و زیبایی ها را می خواهد ولی چون جوان راه کار درست را نمی داند ، سر از چاه در می آورد . با اینکه انگیزه مثبت است ،میخواهد برود سراغ آرامش ، سر از اعتیاد در می آورد ، می خواهد برود سراغ لذت ، سر از ابتذال در می آورد . چون خودش را نمی شناسد ، آن چیزی که آرام بخش است را نمی فهمد و در نتیجه گزینه های اشتباه را انتخاب میکند . مثل انسان تشنه که شربت سمی می خورد . او که نمی خواهد خودکشی کند ، می خواهد سیراب بشود اما نمی داند که این او را سیراب نمی کند . اگر بفهمد که این سیراب کننده نیست هیچ وقت دنبال آن نمی رود....... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ (حجرات/ ۲) (وقتی در حضور پیغمبر ص هستید صدایتان را از پیغمبر بلند تر نکنید) رعایت ادب حضور تنها مختص نبی اکرم ص و یا فقط در زمان حیات ایشان نیست بلکه همه انبیاء و ائمه اطهار و اولیاء الهی را شامل میشود چه در زمان حیات و چه در ممات (صرف نظر از اینکه اولیاء الهی همواره در حیات بالاتری شاهد و ناظر بر انسان بوده و ولایت تکوینی دارند) "أَشْهَدُ أَنَّکَ تَشْهَدُ مَقَامِی وَ تَسْمَعُ کَلَامِی وَ أَنَّکَ حَیٌّ عِنْدَ رَبِّکَ تُرْزَقُ" لذا رعایت ادب حضور هنگام زیارت ایشان در اماکن متبرکه لازم و ضروری است زیارت ائمه علیهم السلام آداب خاص خود را می طلبد زیارت کردن سرو صدا و داد وفریاد میخواهد ؟ فشار و دعوا و هجوم بردن به ضریح میخواهد؟ یا آرامشی میطلبد که در سایه آن آرامش بتوان ارتباط با حق و واسطه حق برقرارکرد ؟ براي رسيدن به زيارت به حق بايد مودب به آدب و شرايط ظاهري آن بود اعمالي كه توسط اعضاء وجوارح انسان سر ميزند همگي اسبابي است براي توجه باطني و ارتباط قلبي با حضرت حق كه تقرب پيداكند و انسان را صعود بدهد. عمل و زيارتي كه مصداق اين توجه و ارتباط نباشد ، صدق در نيت نداشته باشد ،‌ اخلاص در آن نباشد و مبادی آداب آن رعایت نشود ......چگونه ممكن است در انسان مثمر ثمر باشد؟ آن كسي كه بي هدف در حرم اهل بيت مي چرخد وضريح را مي بوسد و فقط به دنبال حاجت خود است و بعد هم كه بيرون مي آيد هيچگونه تغييري نكرده است آيا اگر در زمان حيات امام معصوم هم مي بود و به زيارت ايشان نائل مي گشت تغيير خاصي در او رخ ميداد ؟ اغلب مردم فکر می‌کنند زیارت یعنی اینکه بروند بچسبند به ضریح و ببوسند و بیایند در این بین هم خودشان و هم دیگران را تحت آزار و اذیت قرار می‌دهند وقتی با فشار تمام به ضریح رسیدند میبوسند وبرمیگردند و میگویند زیارت کردم تمام شد نه دعایی، نه توسلی، نه تضرعی، نه استغفاری، نه اظهار عجز وفقری، نه..... خصوصا در محیط بانوان که چادر به کمر گره زده گویی به جنگ یا دفاع برخواسته اند متاسفانه در بسیاری موارد واجبات و فرائض قربانی مستحبات میشود عدم رعایت آداب و ادب لازم به حرام منتهی میشود گاهی میبینیم زائر حرم ساعتها نشسته با خستگی تمام بدون اینکه حال زیارت و دعا داشته باشد یا در حال انجام امورات شخصی مقابل ضریح یا در حال چرت زدن گرسنه یا تشنه یا خواب آلود و خسته یا در حال کار با تلفن همراه و..... امام صادق فرمود : دَعِ الطَّوَافَ وَ أَنْتَ تَشْتَهِيهِ تا تشنه‌ی طواف هستی از طواف بیرون شو آنقدر نمان که سیر بشوی یا خسته شوی و دل زده شوی (زُر فَانصَرِف )زیارت کن زود برگرد طوری نباشد که رمق تو را بگیرد همیشه تشنه باش که همیشه لذت ببری عبادت نشاط میخواهد ، لذت میخواهد ، عطش میخواهد نه با کسالت و خستگی ادب و آرامش خود را میطلبد گاهي يك زيارت مستحب ولو با رعايت كردن آداب مخصوص متاسفانه با يك حرامي و يا تضييع حقوقي همراه ميشود . به اثرات وضعي كه در زيارت به جا ميگذاريم نيز بايد توجه كنيم زیارت ادب لازم را می‌طلبد. #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

◼️ شهادت حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام را محضر مقدس بقیه الله الاعظم ارواحنا فداه و همه شیعیان و عاشقان ولایت تسلیت عرض مینماییم ◼️