#ماه_رجب ما متاسفانه از آن نگاه اسلامی به دور هستیم . و اسلام را در چند حرکت ظاهری پذیرفته ایم و آن اخلاقیات بسیار زیبا و قشنگ اسلامی را از خودمان دور کرده ایم، آن لطافت ها نرمی ها نادیده گرفتن ها بزرگ منشی ها... پدر و مادر ها و جامعه باید با نگاهی بزرگ منشانه به گناهکارانی که برگشته اند و توبه کرده اند برخورد کنند گناهکاران را در گناهشان قبول نکنند اما در شخصیت و هویت انسانی آنها را بپذیرند بگویید دخترم پسرم خیلی دوستت دارم ولی این روش تو را قبول ندارم و حسابت را جدا میکنم... تفکیک کنند تا جوانان ما بفهمند که پدر و مادر و جامعه با رفتار ما بد هستند نه با خود ما.... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب گناه چیست ؟ گناه بیماری است که فرد گناهکار گرفتار آن میشود یک حرکت برخلاف هویت انسانی و حقیقت انسانی است که باعث بیماری انسان از جهت روحی ، روانی ، اخلاقی و رفتاری میشود اگر در عمق وجود شخص گناهکار فرو برویم و لایه ها را کنار بزنیم و به عمق وجودش برسیم و سوال کنیم که آیا واقعا خودش این گزینه را دوست دارد یا نه ؟ میگوید : نه . اما یکسری عوامل بیرونی روی آن فشار می آورد و باعث میشود که این عمل را با فشار انجام دهد نه با میل. شاید این جای سوال باشد که فرد گناهکار معمولا گناه را با میل انجام می دهد ، چطور ما می گوییم با فشار؟ تعبیر روانکاوانه و روانشناسانه ی قرآن این است که انسان ، کارهای خوب را کسب میکند اما کارهای خلاف را اکتساب میکند اکتساب کسبی است که در ماده ی افتعال رفته و با نوعی حیله و سختی است . وقتی از کارهای خوب صحبت می‌کند تعبیر کسب را می آورد و با کلمه (لها) بحث میکند ولی در خصوص کارهای خلاف اکتساب را که با نوعی فشار باید این انجام بگیرد مطرح می‌کند با کلمه (علیها) یعنی در واقع ناخواسته است خواسته ی ناخواسته ای است . گناهکار در عین اینکه می خواهد برود و لذت هم می برد اما در واقع ناخواسته است . وقتی به لایه های درونی می روی ، می بینی ناخواسته است . انسان آب گوارا را با میل می خورد ، حالا اگر آب آلوده باشد و انسان هم تشنه آیا با میل می خورد یا باید با فشار و تحمیل باشد ؟ گناه یک خوراک نامطلوبی برای جان انسان است . انسان گناهکار گرفتار یکسری عواملی شده است که در اثر فشارهای جانبی این عمل را به خودش تحمیل میکند. اگر از فطرت بپرسیم که آیا گناه می خواهی ؟ میگوید : نه زیرا از بیرون و نفس به او تحمیل میشود . پس گناه یک نوع بیماری است و حرکتی برخلاف فطرت و برخلاف خواسته های عمق وجود انسان است گناه فقط این نیست که از گوش ، زبان ، چشم و از این اعضای ظاهری ما سر بزند . گناهان اخلاقی ، آلودگی اخلاقی ، انحرافات اخلاقی ، تمام این ها گناهان اخلاقی است . در فضای اعتقادی که وارد بشویم انحرافات اعتقادی گناهان اعتقادی است مثل کفر ، شرک ، نفاق و بداخلاقی ها گناه فقط در اینکه به نامحرم نگاه نکن ، غیبت نکن ، دروغ نگو ، فحش نده و مال حرام نخور ، نیست . فضای فقه ظاهری ، گناهان خاص خودش را دارد ، فضای فقه اوسط که فضای اخلاقی ما باشد گناه ویژه ی خودش را دارد و در فضای فقه اکبر که در حوزه ی معارف ما باشد ، گناهان خاص خودش را دارد حالا چرا انسان این بیماری را تشخیص نمی دهد و قبول نمی کند که بیمار است ؟ چرا حاضر نیست که بپذیرد که این نوعی گرفتاری است و باید خودش را آزاد کند ؟ یا بعبارتی چرا گناه میکند ؟ یکی از عناصر عمده ی این بحث ناآگاهی به حقیقت و باطن گناه است رفتارهایی که از ما سر می زند یک صورت مُلکی دارد و یک صورت ملکوتی ، غیبی و باطنی دارد . بعبارتی آنچه که از انسان سر می زند در دو حوزه انعکاس پیدا می کند یکی درحوزه ی ظاهری ، یکی در حوزه باطنی وقتی یک دروغ گفتم، یک غیبت کردم ،... خب این عمل هم صورت فیزیکی دارد هم متافیزیکی. هر مُلکی ملکوتی دارد . هر ظاهری باطنی دارد . این طور نیست که ما یک رفتاری انجام دادیم و این در نظام هستی گم بشود ، گم شدن معنا ندارد آن چیزی که در درون ما ثبت میشود ، باطن آن عمل است.... جوانان ما خیلی خوب هستند . وقتی با جوانی که در صورت ظاهر گرفتار صفات بد اخلاقی است صحبت کردیم و جوان را به سمت (خود آشنایی) بردیم و خودش را با خودش آشنا کردیم ، او راه را پیدا می کند . این غربت هاست که ما را به فلاکت میاندازد و به ابتذال میکشاند . کدام جوان است که به دنبال ابتذال باشد ؟ جوان ما دنبال عشق است ، عشق که بد نیست . جوان ما دنبال لذت است ، لذت که بد نیست . جوان ما دنبال نشاط است ، نشاط که بد نیست . آنها دنبال یک محیط شاد ، باز ، زیبا و آرام بخش هستند . این ها بد است ؟ پس چرا سر از ابتذال در می آورد؟ چرا سر از اعتیاد و خودکشی در می آورد ؟ او قشنگی ها و زیبایی ها را می خواهد ولی چون جوان راه کار درست را نمی داند ، سر از چاه در می آورد . با اینکه انگیزه مثبت است ،میخواهد برود سراغ آرامش ، سر از اعتیاد در می آورد ، می خواهد برود سراغ لذت ، سر از ابتذال در می آورد . چون خودش را نمی شناسد ، آن چیزی که آرام بخش است را نمی فهمد و در نتیجه گزینه های اشتباه را انتخاب میکند . مثل انسان تشنه که شربت سمی می خورد . او که نمی خواهد خودکشی کند ، می خواهد سیراب بشود اما نمی داند که این او را سیراب نمی کند . اگر بفهمد که این سیراب کننده نیست هیچ وقت دنبال آن نمی رود....... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ (حجرات/ ۲) (وقتی در حضور پیغمبر ص هستید صدایتان را از پیغمبر بلند تر نکنید) رعایت ادب حضور تنها مختص نبی اکرم ص و یا فقط در زمان حیات ایشان نیست بلکه همه انبیاء و ائمه اطهار و اولیاء الهی را شامل میشود چه در زمان حیات و چه در ممات (صرف نظر از اینکه اولیاء الهی همواره در حیات بالاتری شاهد و ناظر بر انسان بوده و ولایت تکوینی دارند) "أَشْهَدُ أَنَّکَ تَشْهَدُ مَقَامِی وَ تَسْمَعُ کَلَامِی وَ أَنَّکَ حَیٌّ عِنْدَ رَبِّکَ تُرْزَقُ" لذا رعایت ادب حضور هنگام زیارت ایشان در اماکن متبرکه لازم و ضروری است زیارت ائمه علیهم السلام آداب خاص خود را می طلبد زیارت کردن سرو صدا و داد وفریاد میخواهد ؟ فشار و دعوا و هجوم بردن به ضریح میخواهد؟ یا آرامشی میطلبد که در سایه آن آرامش بتوان ارتباط با حق و واسطه حق برقرارکرد ؟ براي رسيدن به زيارت به حق بايد مودب به آدب و شرايط ظاهري آن بود اعمالي كه توسط اعضاء وجوارح انسان سر ميزند همگي اسبابي است براي توجه باطني و ارتباط قلبي با حضرت حق كه تقرب پيداكند و انسان را صعود بدهد. عمل و زيارتي كه مصداق اين توجه و ارتباط نباشد ، صدق در نيت نداشته باشد ،‌ اخلاص در آن نباشد و مبادی آداب آن رعایت نشود ......چگونه ممكن است در انسان مثمر ثمر باشد؟ آن كسي كه بي هدف در حرم اهل بيت مي چرخد وضريح را مي بوسد و فقط به دنبال حاجت خود است و بعد هم كه بيرون مي آيد هيچگونه تغييري نكرده است آيا اگر در زمان حيات امام معصوم هم مي بود و به زيارت ايشان نائل مي گشت تغيير خاصي در او رخ ميداد ؟ اغلب مردم فکر می‌کنند زیارت یعنی اینکه بروند بچسبند به ضریح و ببوسند و بیایند در این بین هم خودشان و هم دیگران را تحت آزار و اذیت قرار می‌دهند وقتی با فشار تمام به ضریح رسیدند میبوسند وبرمیگردند و میگویند زیارت کردم تمام شد نه دعایی، نه توسلی، نه تضرعی، نه استغفاری، نه اظهار عجز وفقری، نه..... خصوصا در محیط بانوان که چادر به کمر گره زده گویی به جنگ یا دفاع برخواسته اند متاسفانه در بسیاری موارد واجبات و فرائض قربانی مستحبات میشود عدم رعایت آداب و ادب لازم به حرام منتهی میشود گاهی میبینیم زائر حرم ساعتها نشسته با خستگی تمام بدون اینکه حال زیارت و دعا داشته باشد یا در حال انجام امورات شخصی مقابل ضریح یا در حال چرت زدن گرسنه یا تشنه یا خواب آلود و خسته یا در حال کار با تلفن همراه و..... امام صادق فرمود : دَعِ الطَّوَافَ وَ أَنْتَ تَشْتَهِيهِ تا تشنه‌ی طواف هستی از طواف بیرون شو آنقدر نمان که سیر بشوی یا خسته شوی و دل زده شوی (زُر فَانصَرِف )زیارت کن زود برگرد طوری نباشد که رمق تو را بگیرد همیشه تشنه باش که همیشه لذت ببری عبادت نشاط میخواهد ، لذت میخواهد ، عطش میخواهد نه با کسالت و خستگی ادب و آرامش خود را میطلبد گاهي يك زيارت مستحب ولو با رعايت كردن آداب مخصوص متاسفانه با يك حرامي و يا تضييع حقوقي همراه ميشود . به اثرات وضعي كه در زيارت به جا ميگذاريم نيز بايد توجه كنيم زیارت ادب لازم را می‌طلبد. #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب #شهادت_امام_کاظم_ع اولیاء خدا به مقام و منزلتی می رسند که فریاد می زنند (خدایااز آتش نجاتم بده) به جایی می رسند که اگر فریاد نزنند نمی شود مگر اینکه مانعی باشد و به سختی فریادشان را ضبط می کنند. امام حسین (ع) در آخر دعای عرفه اشک میریزد و ناله میزند که خدایا فقط یک چیز از تو میخواهم که اگر آنرابدهی کَاَنَّ همه چیز را بمن دادی و آن اینکه مرا از آتش نجات دهی. فکر های عامیانه را کنار بگذارید. گوشت و خون و پوست ما با افکارغلط و عامیانه رشد کرده، با انتظارهای بیجا رشد کرده. علی (ع)میفرماید بترس از اینکه مرگ در حالی به تو برسد که قلب تو به یک چیز از دنیا تعلق داشته باشد و هلاک شوی (یک چیز نه همه چیز) هیچ کس نجات پیدا نمیکند مگر اینکه به آنچه ایمان آورده عمل کند. چقدر من و شما از این چیزها بخوانیم و بشنویم.... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب #شهادت_امام_کاظم_ع اگر لذت ترکِ لذت بدانی دگر شهوت نفس، لذت نخوانی هزاران در از خلق بر خود ببندی گرت باز باشد دری آسمانی وقتی ما شناخت درستی پیدا کنیم ، نگاهمان عوض میشود و لذت واقعی را آن موقع پیدا می کنیم نترسیم از اینکه از گناه فاصله بگیریم و لذت را از دست بدهیم به لذاتی می رسیم که اگر لذت ترک را لذت بدانی ، دیگر شهوت نفس لذت نخوانی توصیه دین و فطرت و وجدان ما این است که بروید و یاد بگیرد که لذت اینجاست ، کجا دارید می روید ؟ قرآن می فرماید : کجا میروی ؟ مگر دنبال لذت نیستی ، چرا دنبال خیال لذت هستی ؟ ترک گناه باعث میشود انسان خود لذت را بدست آورد نه خیال و وهم آن را چرا بعضی ها وقتی سر به سجده میگذارند دلشان نمی آید سر از سجده بردارند ؟ چرا بعضی ها وقتی وارد خلوت دلشان میشوند دوست ندارند از این خلوت فاصله بگیرند ؟ در بعضی از نگاه ها چه چیزی می بینند که ما از آن محروم هستیم؟ بعضی ها وقتی خودشان را می شناسند و در زیبایی دفتر دلشان ، آلبوم بسیار قشنگی که در دلشان است را ورق میزنند ، تصاویر زیبا را می بینند و لذت میبرند که هر چه میگویی اطراف را نگاه کن ، می گوید : وقتش را ندارم . میگوید : قشنگ تر از خودم پیدا نکردم . چرا این قدر سرشان پایین است و به دلشان نگاه میکنند ؟ هیچ وقت با دلمان خلوت کرده ایم؟ یک فرصت هایی را به دلمان بدهیم . یک خلوت ها یی را هم با دلمان داشته باشیم . هیچ وقت پای نغمه های دلمان نشسته ایم که ببینیم چقدر قشنگ برای ما میخواند و ما را به کجا میخواهد بکشاند ؟ چرا می خواهیم با گناه ، فرصت های قشنگ را از خودمان بگیریم ؟ در فضای بیگانگی و غربت و دنبال سراب دویدن چه لذتی پیداکردیم که در این فرصتهای قشنگ نیست.... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب #ابوطالب رحلت حضرت ابوطالب پدر والامقام امیرالمومنین علی ع را محضر امام عصر عج و همه شیعیان حضرتش تسلیت عرض می نمائیم نبی اکرم(ص) دو حامي بزرگ داشتند #ابوطالب و حمزه سيد الشهداء (ع) كه در مکه در دوران غربتشان اين دو بزرگوار در مقابل سران قريش حامي بودند حضرت فرمودند من و علي يك نور بوديم تا صُلب عبدالمطلب که از هم جدا شديم من در نسل عبدالله قرار گرفتم، او در نسل #ابوطالب هنگام درگذشت #ابوطالب، جبرئیل بر پیامبر نازل گردید و به ایشان گفت: از مکه خارج شو که یاوری در این شهر نداری عده‌ای هستند که در فضای کفر آمیز قیام لله کردند و ایمان آوردند و از فرهنگ کفر فاصله گرفتند و مدتی تقیه کردند یعنی ایمانشان را پنهان نگه داشتند اما مومن و موحد بودند که در روایات خیلی از تقیه شان مدح شده است مانند حضرت أبوطالب (س) جناب #ابوطالب در جهت دفاع از نبی اکرم (ص) تا آخر ایمانشان را اظهار نكردند چرا که می‌بایست در جبهه‌ی دشمن برای نبی اکرم (ص) کار بکنند مومن بودند و موحد و با برنامه بت پرستی مقابله می کردند ولی کتمان می کردند تا دورانش برسد. در روایات هست که هر کاری اگر قبل از اَوان خودش ظاهر بشود، ابتر میماند. تقیه یعنی قبل از اینکه دوران ظهورِ یک امر برسد، انسان آن را اظهار نکند. یعنی کار را پنهانی پیش بردن، بدون اینکه آن کار قبل از موقع ظهور، اظهار بشود که جناب #ابوطالب (س) مصداق بارز آن بود که امام صادق (ع) درخصوص ایشان فرمود مَثَل #ابوطالب مَثَل اصحاب کهف است که ایمان خود را مکتوم می‌داشتند و خدا برایشان دوبرابر پاداش عطا فرمود. #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب اگر از خودروی ما یک صدای ناهنجار بیرون آمد ، بلافاصله یا خودمان موتور آنرا تنظیم میکنیم یا نزد یک مکانیک و اهل فن می بریم که اینکار را انجام بدهد و اصلاح کند. آیا وجود ما انسانها از یک موتور ماشین کمتر است ؟ آیا از این ساعتی که به دستمان می بندیم واقعا ارزش ما کمتر است که به ناهنجاری ها و بهم ریختگی های این توجه میکنیم ولی روی خودمان مطالعه ای نداریم ؟ مشکلی که ما الان گرفتار آن هستیم ، مشکل خود گم کردگی ، نگاه بی ارزش ، مبتذل و سبک به هویت خودمان است این است که خودمان را خیلی راحت می فروشیم ، این است که تن به لذات و مشغولیت هایی می دهیم که عمق وجود ما نمی خواهد و این لذت را تحمیلی به او میدهیم چرا ؟ آیا واقعا این را می خواهیم یا نه نا آگاهانه است اگر ما هویت انسانی را درست درک بکنیم ، خواهیم دید که گناه در تعارض بَیّن با هویت انسانی است اگر ما کرامت انسانی را متوجه بشویم ، دلیلی بر گناه وجود ندارد می دانید گناه برای کیست ؟ گناه برای کسانی است که امام عسگری (ع) می فرمود. چه می فرمود؟ می فرمود کسی که در نگاه خودش موجود بی ارزش است ، امید به او نداشته باشید . آدمی که نگاه بی هویتی به خودش دارد از شرش در امان نباشید . رابطه ی بین گناه و کرامت ، یک رابطه ی غیر مستقیم است هرچه که انسان کرامت بالاتری داشته باشد ، کمتر گناه می کند . مصونیت انسان وابسته به درک کرامت از خودش است . در جامعه ی انسانی (نه فقط اسلامی) هر انسانی که برای خودش نوعی شخصیت و ارزش انسانی قائل است ولو اینکه فضای اعتقادی اسلامی هم نداشته باشد ولی چون نگاه کریمانه به انسانیت خودش دارد ، هیچ گاه حاضر نیست که خلاف انجام بدهد . هیچ انسان عاقلی علی رغم اینکه گرسنه است و غذایی در منزل ندارد ، آیا حاضر است از زباله های غذایی بردارد و بخورد ؟ حتی به ذهنش هم خطور نمی کند چرا ؟ گرسنه نیست که هست غذا در منزل دارد که ندارد ، پس چرا این آشغال را نمی خورد ؟ چون آنرا در تضاد با کرامت نفس خودش میداند . حالا اگر همین نوع نگاه را که به شمکش دارد ، به شهوتش داشته باشد ، در اینجا عفت تقویت میشود . اینجا غزتش نمی گذارد که دست در سطل آشغال بکند ولو گرسنه باشد . به هرنقطه ای که برسد امکان ندارد دست به ابتذال بزند . حتی میداند که با حرکات منفی نمی تواند آبرویش را حفظ کند . پس در آن فضا ، باز کرامت را نمی شناسد و نمی داند در کدام فضا باید کرامت را فعال کرد . مثل بحث شهوت اگر نتواند این غریزه را کنترل بکند و نتواند عفت را در وجود خودش حاکم بکند تسلیم شهوت میشود و وقتی تسلیم شهوت شد ، عناصر آگاهی بشدت ضربه می خورند و چیزی بنام (غفلت) خودش را نشان می دهد. می گویند غفلت باعث گناه می‌شود. چیزی که باعث این حجاب شد ، بالا رفتن شهوت من بود ، آگاهی عقب نشینی کرد ، و در این فضا ، گناه خودش را جذاب نشان می دهد . بنابراین غلبه قوا ، احساسات منفی و غفلتی که از این مسئله حادث میشود ، اینها علل و عوامل گناه است که در قرآن و روایت ما گفته شده است. #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب #مبعث به انتهای ماه پرفیض رجب و سرآغاز ماه شعبان نزدیک میشویم. آخرین شب جمعه ماه رجب است ماه رجب ماه ولایت و ماه شعبان ماه رسالت که هردو طلیعه ای هستند برای ورود به ماه مبارک از سویی در ماه‌هاي حرام، كارهاي خير ثوابش دو چندان وکیفرگناهش دو چندان است و ما که چون همیشه فقر محضیم (يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ) سلاحی جز بکاء و مفتاحی جز دعا نداریم (سِلَاحُهُ الْبُكَاء) (اَلدُّعاءُ مِفْتاحُ الرَّحْمَةِ) همانگونه که حضرت امير(سلام الله عليه) در دعای کمیل فرمود سلاح ما برای ظفر بردشمن درون آه و اشک و گریه است // زاد راه حرم وصل نداریم مگربه گدایی ز در میکده زادی طلبیم اشک آلوده ما گر چه روان است ولی به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم // این ماه رجب و شعبان و ماه مبارک همه لحظاتش بین الطلوعین و عندالزوالش همه محفوف به رحمت الهی است واز هر راه و دری وارد شوید وارد رحمت شدید چندان دعا کن در نهان چندان بنال اندر شبان کز گنبد هفت آسمان در گوش تو آید صدا و همانگونه که مستحضرید عالم اسفل و اعلی را اسماء الهی اداره می‌کند. (وَ بِأَسْمَائِك الَّتِی مَلَأَتْ أَرْكانَ كلِّ شَیءٍ) و این اسماء الهی الفاظ و مفاهیم ذهنی نیستند حقایقی هستند که انسانهای کامل مظاهر آنند لذا در این شبها سلاح و مفتاحتان را قرین توسل به حضرات معصومین علیهم السلام کنید السلام ای متصل با آب چشم و آه دل السلام ای خسته آب و هوای کربلا السلام ای غنچه نشگفته گلزار غم مانده از غم تنگدل در تنگنای کربلا #در_حرم_یار #سیدعلی_سیدعربی Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب #صاحب_الزمان #آیت_الله_محمدشجاعی_(ره) امام صادق ع فرمود: «أَشَدُّ الْأَعْمَالِ‏ ثَلَاثَةٌ» سخت‌ترین عمل‌ها سه چیز است، واقعاً هم سخت است، «إِنْصَافُ النَّاسِ مِنْ نَفْسِكَ حَتَّى لَا تَرْضَى لَهَا مِنْهُمْ بِشَيْ‏ءٍ إِلَّا رَضِيتَ لَهُمْ مِنْهَا بِمِثْلِهِ‏» اوّل آن این است که انسان با همه با انصاف برخورد بکند، از آن‌ها برای خود چه می‌خواهد؟ از خود هم برای آن‌ها همان را راضی بشود، می‌خواهد آن‌ها با او چگونه برخورد بکنند؟ خود او هم با مردم همان‌طور برخورد بکند، این کار سختی است، در اشکال گوناگون و در ابعاد مختلف و در موضوعات مختلف اگر کسی بخواهد در خودسازی و تزکیه و تهذیب و در تطهیر خود این را در وجود خود تحقّق ببخشد، قدم‌های زیادی را پیش می‌گذارد. دوم؛ «وَ مُوَاسَاتُكَ الْأَخَ فِي الْمَالِ‏» این هم که خیلی سخت است، این‌که با برادران دینی خود مواسات مالی داشته باشد، این‌که دیگر کلّاً متروک است، همه‌ی آن متروک است. بعضی‌ها به رفتن حجّ عمره زیاد تهاجم می‌کنند، من گفتم کاش این تهاجم را برای رسیدن به فقرا می‌کردند. آنچه را که نفس به ما می‌گوید مکائد خفیه، و کید نفس است، به شما توصیه می‌کنم رفتید در قرآن این آیات «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُمْ‏»، و «وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ‏ يُنْفِقُونَ‏» و «وَ فِي‏ أَمْوالِهِمْ‏ حَقٌ‏ لِلسَّائِلِ وَ الْمَحْرُومِ» و این نمونه ها را مدام بخوانید، عمل به آن آنطور که اسلام میگوید خیلی سخت است، سوم «وَ ذِكْرُ اللَّهِ عَلَى كُلِّ حَالٍ‏» سوّمین چیزی که امام صادق ع فرمود عبارت است از خدا را در هر حالی یاد کردن، ببینید ذکر را چگونه معنی می‌کند ما گاهی از بعضی خانم‌ها می‌شنویم که در منزل رفتار نامتناسب دارند، از بعضی آقایان می‌شنویم که در منزل رفتار نامتناسب دارند، تعجّب می‌کنیم این‌ها ذکر را چگونه یافتند؟ پس این‌قدر تذکّرات می‌گوییم چیست؟ یعنی این‌ها تمام آنچه گفته می‌شود را کنار می‌گذارند فقط چند ورد لقلقه‌ای را نگاه می‌دارند؟ دقّت بکنید که ذکر چیست، ذکر همان تجرید ایمان از ظلم است. سومین چیزی که بسیار سخت است و امام صادق ع فرمود این است که خدا را همیشه ذکر بکند. بعد توضیح می‌دهند به چه معنا ؛ «لَيْسَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ فَقَطْ» فرمود ذکر فقط خدا را در همه‌ی احوال یاد کردن، نیست «سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ» گفتن نیست، یعنی درست است که این‌ها ذکر است امّا فقط این نیست، این‌ها جزئی از ذکر است و لکن ذکر کلّی چیست؟ ذکر اساسی چیست؟ «إِذَا وَرَدَ عَلَيْكَ شَيْ‏ءٌ أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ أَخَذْتَ بِهِ‏» اصل ذکر این است که وقتی چیزی که خدا امر کرده به تو روی آورد ، آن را انجام بدهید، «وَ إِذَا وَرَدَ عَلَيْكَ شَيْ‏ءٌ نَهَى عَنْهُ تَرَكْتَهُ» و وقتی چیزی که خدا نهی کرده است به تو روی آورد ترک بکنید، هرجا امر خدا است به جا بیاورید و هر جا نهی خدا است اجتناب بکنید، این ذکر است... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب غضب در انسانها یک حالت نفسانی ، روحی و روانی است . وقتی خلاف میل و خواسته ی ما کاری انجام می گیرد ، جوششی در خون ما ایجاد می شود محرک عصبی را فعال می کند و فریاد می زنیم و یا آثاری را در چهره ظاهر میکند . غضب در خدای متعال به این معنا نیست . غضب در خدای متعال به معنای دورشدن از رحمت اوست . خداوند هم رحمان و هم رحیم است . نسبت به همه ی موجودات رحمان است و در برخی از موارد و توفیقات ویژه ، و کمالات خاص و عنایت های خاص به مومنین رحیم است وقتی می گوییم خدا غضب کرده یعنی انسان کاری کرده که خودش را از این رحمت الهی محروم کرده است والا خداوند هیچ کس را محروم نمی کند . بعبارتی خدا به هیچ کس غضب نمی کند . در آیه 81 سوره ی طه به این بحث اشاره می کند . ریشه غضب الهی و فعال شدن آن در درون ما انسانهاست خدا هیچ گاه از دست ما عصبانی نمی شود بلکه ما هستیم که از خداوند دور می شویم . این دوری از خداوند یعنی خدا غضب کرد. پس نگویید که خدا علیه ما غضب کرده است ، تو از خدا فاصله گرفته ای . تو داری از رحمت الهی دور می شوی و در حقیقت خدا از تو طلبکار است نه اینکه تو از خدا طلبکار باشی . خدا می فرماید که من این فضای قشنگ را برای تو فراهم کرده ام ، چرا از این فضا دور می شوی ؟ می فرماید : از پاکی ها بخورید و بیاشامید ( هر کاری که می کنید پاکی و طهارت باشد ) اگر علیه اینها طغیان کردید از رحمت خدا دور می شوید و سقوط می کنید . خدا از سر رحمت می گوید که خودت را از رحمت من دور نکن . خوراک انسان پاکی است . خوراک یعنی نگاه ، گفتار ، شنیدن و اخلاقیاتی که از ما صادر می شود خوراک چیزی است که ما را می پروراند و می سازد . تمام هویت و حقیقت ما را اخلاقیات و اندیشه ها می سازند . خدا ما را طوری آفرید که پاکی ها را مصرف کنیم . اگر ناپاکی باشد حال ما را بهم می ریزد . معده غذای سالم می خواهد اگر غذای مسموم به آن بدهیم حالت تهوع به آن دست می دهد . یعنی این گوارش را خدا جوری آفرید که پاکی را مصرف کند . کسانی هستند که این قدر غذای ناپاک می خورند و ادامه می دهند که این عادت ثانویه می شود . مثل کسانی که پشت سر هم گناه می کنند و این یک عادت ثانویه برایشان می شود پس تمام آنچه که با شأن ، شخصیت و هویت انسانی سازش ندارد منشا غضب الهی خواهد بود . یعنی دور شدن از رحمت ویژه ی الهی . خدا سیستم ما را جوری آفریده که ما با رفتارهای زیبا و ترک آلودگی ها ، انرژی های برتر در نظام هستی را جذب کنیم . انجام آلودگی و ترک پاکی یک سیستم دفاعی را ایجاد می کند و نمی گذارد آن انرژی مثبتی که در عالم صادر می شود به ما برسد... در مورد عوامل غضب الهی باید گفت اگر ما در فضای باید ها و نباید ها قرار بگیریم مورد غضب الهی قرار نمی گیریم . تمام گناهان ما را گرفتار غضب می کند . ترک واجبات ما را گرفتار غضب می کند در بعضی موارد غضب خیلی فعال می شود یکی از آن موارد ناامید شدن از لطف پروردگار است از مهمترین عواملی که غضب الهی را فعال می کند یعنی ما را از خدا دور می کند ، ناامیدی از رحمت و بخشش خداست من گناه کرده ام اما همچنان در باز است و می گوید که برگرد . مورد دیگر عدم رعایت حقوق اهل بیت علیهم السلام است امام بر گردن انسان حق دارد در زیارت جامعه ی کبیره می فرماید : یکی از مواردی که باعث فعال شدن غضب الهی می شود این است که انسان آگاهانه نسبت به حقوق ولایی اهل بیت ع بی اعتنایی کند . اگر من رابطه ام را با امام زمان ع درست کردم اینها در تعامل من با دیگران هم اثر دارد . مورد دیگر بد اخلاقی ها است که غضب الهی را فعال می کند . بگو مگو ها ، بددهانی ها ، فحاشی ها . می بینید که در محیط خانواده ، اعضای خانواده با ادبیات زیبا با هم صحبت نمی کنند امام کاظم (ع) فرمود : دو طائفه هستند که نباید در مورد آنها غضب کرد ، یکی بچه ها و یکی خانم ها . زیرا اینها نمی توانند پرخاش را تحمل کنند . اینها مثل گل پرپرشدنی هستند و طوفان نمی طلبند . اینها را باید با نوازش نگه داریم از عوامل دیگر غضب ..... #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب #آیت_الله_محمدشجاعی_(ره) مادرهرلحظه روي به خداي متعال مي اوريم رو به قرآن مياوريم براي خودمان تجارت كرديم ما كه جزو احرار نيستيم كه خدا را به خاطر خودش عبادت كنيم عبادت ما بفرمايش اميرالمومنين ع يا عبادت تجار است يعني براي بهشت يا عبادت بردگان است يعني ترس از غذاب اگر جهنمي دركارنبود و ميگفتند شما هرچه گناه كنيد يا نكنيد يا اگر عبادت كنيد يا نكنيد فرقي نميكند بالاخره همه به بهشت خواهيد رفت بدون تعارف هيچكدام از من وشما سايرين نه نمازي نه عبادتي و همه هم هر كار ميخواستند ميكردند غيرازاين است ؟ پس ما اگر روي به خدا مياوريم امر ونهي خدا را سعي ميكنيم اطاعت كنيم در واقع داريم تجارت ميكنيم معامله ميكنيم براي نفسمان نفسمان را ميخواهيم نه خدا را نفس من راحتي اش اين است كه بهشت برود نفس من راحتي اش اين است كه جهنم نرود حالا با همين حساب هم اگر نگاه كنيم اگر بخواهيم براي دلمان نفسمان كاسبي كنيم باز لااقلش اين است كه اين را بفهميم که هرلحظه كه روي به خدا آورديم روي به قران آورديم روي به ذكر آورديم فقط آن لحظه است كه تجارتي كرديم سودي برديم فلذا اين لحظه را بايد مغتنم شمرد يانه ؟ اين را بايد به خودمان بقبولانيم و هضم كنيم كه وقتي روی به عبادتي ذكري نمازي جلوگيري از بداخلاقي حسد كينه و هر امر صالحي كه روي مياوريم يا نمازي ميخوانيم دعايي ميخوانيم فقط آن لحظه است كه داريم براي نفسمان تجارت ميكنيم چيزي بدست مياوريم آن لحظه فقط سود ماست فلذا آن لحظه را بايد مغتنم شمرد مثلا روبه نماز آورديد بدانيد آن وقت است كه شما داريد براي خودتان كاري ميكنيد سود ميبريد ديگر اين حالت را نداشته باشيد كه زود تمام شود برويم سراغ كارديگر اين نشد اين درست عوضي گرفتن حقيقت است اگر پشت پرده را مي دیدید همان پشت پرده اي كه بعد از مرگ با آن مواجه ميشويد ، مي دیدید كه وقتي روی به نمازآورديد روی به ذكري آورديد آنوقت از آتش نجات پيدا كرديد و آن لحظه است که كسي باشما كاري ندارد اگر بدانيد از آن آتشها وظلمات و وحشتها و تحير ها وعذابهايي كه پر است اطراف شما ومال شماست آن لحظه در امان شديد و حصاري دور خود كشيديد شما راحت ميشويد يا ناراحت ؟ راحت ، آنوقت شما سعي ميكنيد از اين نماز از اين حصاري كه براي شما كشيده شد زود خلاص شويد وبيرون برويد يا بمانيد ؟ اگر پشت پرده را ميديديد اينگونه است. #در_حرم_یار Eitaa.com/darharameyar

#ماه_رجب ماه رجب هم رو به اتمام است و ما هیچ تغییری نکردیم هیچ تحولی در خودمان نمی بینیم باید فکر کنیم ببینیم اشکال از کجاست همانطور که عمری نماز خواندیم و روزه گرفتیم و رجب ها آمد و رفت مبعت و شعبان و لیله القدر و.... همه آمد و رفت اما دریغ از اثری بالاخره جای سوال است که اشکال از کجاست از دارو؟ از طبیب؟ از بیمار؟ بیمار اگر چند روز داروی یک پزشکی را مصرف کند و اثر نبیند در پی چاره و درمان دیگری است چطور است که طی سالیان سال عبودیت و انجام فرائض نورانیتی در ما ایجاد نکرد؟ همان هستیم که ده سال پیش بودیم چه بسا بدتر بجای اینکه روز به روز تعلق ما به دنیا کمتر و لذات دنیا برایمان کمرنگ شود و لقاء خدا و اشتیاق مرگ بیشتر شود برعکس شده مگر نه اینکه این عبادات می‌بایست ما را درمان کند؟ دارو که وحی خداست طبیبش که نبی خداست اینجاست که باید بفهمیم ناپرهیزی از ما بوده مراقبه ما ضعیف بوده عبادات مقبول نبوده روح آمادگی پذیرش دارو را نداشته دفع کرده قلب وارونه بوده اگر نمازها و عبادتها قبول بود اثری نورانیتی احساس می‌شد اینجاست که باید به خودمان و عملکردی که مرتب از آن دفاع میکنیم شک کرد اینهمه نماز خواندیم چقدر شوق به نماز پیدا کردیم چقدر عشق به خدا پیدا کردیم چقدر محبت دنیا از دلمان بیرون رفت خب نباید سوال کنیم چرا؟!! نباید شک کنیم که مقبول نبوده؟ وحی خدا که وحی خداست در قرآن و وحی و نبی خدا که شکی نیست والعمل الصالح یرفعه هدف از عبادت رفع حجب و رسیدن به خداست هدف که بهشت و سیب و گلابی نیست هدف که ثواب و فرار از جهنم نیست عبادت مقبول مانند سوخت و تغذیه ای است که می‌بایست روح انسانی را اوج دهد و از دنیا و درون آن منقطع کند کجاست این اعمال صالحی که مدعی هستیم عمری انجام دادیم یا قرآن خدا معاذالله غلط است یا عمل ما صالح نبوده قلب وارونه است منکوس شده طبق فرمایش استاد فقیدمان آیت الله محمد شجاعی ره ما از بچگي فكركرديم عبادت ما همان يك نمازي است كه ميخوانيم نمازهم نخوانديم نمازنمازي است كه نگذارد ما گناه بكنيم وقتي نماز ميخوانيم و گناه ميكنيم يعني نمازما نماز نيست خدا صاف نماز را معرفي كرده مثلا ميگويند آبليموآن است كه ترش باشد وخون را صاف كند ،‌در اين ميان اگر چيزي به شمادادند كه ظاهر آبليمو را داشت ولي خاصيت آن را نداشت آيا شما ميگوييد اين آبليموست ؟ اگر فهميديد تقلبي است ميگوييد ساختگي است نمازوقتي اثرش نهي از گناه است و اين نهي براي ما نيست پس نماز نيست من وشما از اول بلوغ در پنج وقت در شبانه روز نمازي خوانديم كه نماز نيست و مرتب در ساعاتي كه بر ماميگذرد بر طبق ميل و هواي خود عمل كرديم و هيچ نفهميديم كه عبادت شيطان و غير را كرديم نه خدا را وضع ما اين است دردآور وموحش است اگر بفهميد وبه دلتان بيفتد قلب از دست ما دیگر بیرون رفته است و غصب شده است و محلّ تاخت و تاز شیاطین شده است. قلبی برای ما نمانده است و البتّه این چیزی نیست که من بگویم خود قرآن در یک آیه‌ای می‌گوید، و هر کس فهمی داشته باشد می‌فهمد چه می‌گوید آیه 37، سوره‌ی ق، را هر چه توانستید بروید و روی آن مطالعه کنید. که حقیقت را بیان می‌کند و بعد می‌فرماید «إِنَّ في‏ ذلِكَ لَذِكْرى‏ لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْب‏» در این چیزی که گفتیم ذکرها هست، امّا برای چه کسی؟ معنای آن چیست؟ «لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْب» برای آن کسی که برای او قلبی باشد. یعنی برای خیلی‌ها دیگر قلب نمانده است، رفته است. اگر قلب مانده بود که وضع ما این‌طور نبود. #در_حرم_یار #سیدعلی_سیدعربی Eitaa.com/darharameyar