زبان سیاست حسن روحانی در سخنرانی خود بمناسبت روز ارتش گفت: نیروی مسلح ایران هیچ گاه در برابر کشورهای همسایه قرار نمی گیرد آقای روحانی ظاهرا التفاتی به ادبیات سیاسی و لوازم و لواحق آن ندارند در ترمینولوژی یک سیاستمدار «واژه‌های قطعی» محلی از اعراب ندارد. در سنت سیاسی «آری» سیاستمدار یعنی «شاید» و شایدش یعنی «نه» و یک سیاستمدار هرگز از کلمه «نه» استفاده نمی کند. سیاستمداری که بگوید «هرگز» یعنی سیاستمدار نیست! آقای روحانی در جهان سیاست اگر اقتضای درگیری یا جنگ شود باید به مصاف دشمن رفت. کمااینکه ۸ سال حسب اقتضا نیروهای مسلح ایران در مقابل «دشمن همجوار» پایمردی کرد. شما با این ادبیات از سوئی نابلدی خود را در جهان سیاست برون ریخت می کنید و از سوئی دیگر موجبات تجری دشمن می شوید #داریوش_سجادی #حسن_روحانی #سیاست

می‌خواهند زنده بمانند! سیاست برای فراریان در خارج از کشور بمثابه «ونتی‌لنتری» است تا ایشان از آنطریق بتوانند وضعیت کمای قهری مبتلابه ناشی از اکسپایر شدن‌شان در غربت و عزلت را ولو در حد «زیست نباتی» ما به ازاء نمایند! می‌خواهند لااقل «افواهی» هم که شده «زنده بمانند» و با توسل به سروانتس بازی و تهاجمی دون کیشوتی به آسیاب بادی‌های سیاست، بر ترس از تمام شدن‌شان در غربت فائق آیند. ماراتنی نفس‌گیر در هذیان‌گوئی نزد هم‌کیشان و هم‌ریشان بمنظور استتار پاندمی پژمردگی و افسردگی و دلمردگی مبتلابه‌شان درغربت خودخواسته و خودساخته‌شان! #داریوش_سجادی #پاندمی #سیاست