#ماهور امیدوارکننده‌ترین حالتِ بزرگ شدن اینجاست که از یک سنی به بعد حتی حوصله‌ و دل و دماغی برای ناراحت شدن و غصه خوردن و گلایه کردن هم نداری... نه که رنج نکشی! اتفاقا تمام تار و پودت را اندوه برداشته، اما ظاهرا به رنجت اعتنایی نمی‌کنی، می‌روی یک لیوان چای می‌ریزی، خودت را به کار دیگری مشغول می‌کنی یا در بهترین حالتش روانت را روی حالت خستگی عظیم تنظیم می‌کنی و می‌گیری تخت می‌خوابی. مثلا حواست نیست و مثلا نمی‌فهمی... آدم‌ها از یک سنی به بعد ترجیح می‌دهند زیاد بخوابند و زیاد کار کنند و زیاد حواسشان پرت باشد و به چیزهای آزاردهنده، زیاد فکر نکنند... حالتو اینجا خوب کن http://eitaa.com/matnhaiadabi

#ماهور تو می‌خواهی بخندی و دیوانه باشی و مهربانی کنی و سخت نگیری و بگذری و اهمیت ندهی و زندگی کنی و برایت مهم نیست دیگران چند بار در ترازوی معاشرت‌هاشان ملاحظه‌ی احساسات و شعور تو را نمی‌کنند و فکر می‌کنند که از نفهمیدن است که سکوت می‌کنی! تو همه چیز را به روشنیِ روز می‌فهمی اما ترجیح می‌دهی گاهی حتی احمق فرض شوی؛ ولی وقتت را بر سر مجادله‌های بی‌نتیجه، تلف نکنی! همچنان می‌خندی و تمام تلاشت را برای بی‌خیال بودن به کار می‌گیری و از خیلی کاستی‌ها و بی‌انصافی‌ها چشم‌پوشی می‌کنی و چشم روی خیلی ناحقی‌ها می‌بندی و می‌گذاری به حسابِ تفاوتِ میان آدم‌ها، حتی اگر هیچ ربطی به تفاوت‌ها نداشته‌باشد. همه چیز بر می‌گردد به این‌که تو حوصله‌ی جنجال نداری و می‌خواهی در حاشیه‌ی امن و آرامی برای خودت زندگی کنی.

#ماهور از خدا بخواه، از خدا که بخواهی یعنی از خودت می‌خواهی! از خودت می‌خواهی که امیدوار باشی، که بجنگی، که دوام بیاوری، که تلاش کنی و خودت را به تمام اتفاقات و چیزهای خوشایندی که هم دوست داری، هم لیاقتشان را داری، برسانی. از خدا بخواه، کم نخواه، زیاد بخواه. از خدا که بخواهی، مسیر و مقصد و نقشه‌ی راهت مشخص می‌شود. از خدا که بخواهی، هزار هزار چراغ روشن بالای مسیرت روشن می‌شود و تو بدون تردید رسیده‌ای، از همان ثانیه‌ای که نخستین گامت را برداشته‌ای... http://eitaa.com/matnhaiadabi