🌿 این چند جمله را استاد مرحوم #صفایی_حائری سالها قبل در شب میلاد #امام_حسین ع و در یک جمع کوچک بیان کرده اند . گوینده می‌کوشد گواراترین و در دسترس ترین مایع حیات را با زبانی ساده برای انسان تشنه امروز توصیف کند . حسین نه فقط یک حس مشترک بین محبین اهل بیت ع ،بلکه یک طعم تجربه شده در کام همه انسان های آزاده است؛ همان‌ها که منازل راحت خود را به امید تَلَذی عشق او ،از جای جای این جهان ترک نموده و در مسیر ﷼اربعین قدم میگذارند. جملات بالا را که گوش کردم ناخودآگاه یاد آن شعر کم نظیر مرحوم دکتر #افشین_یدالهی افتادم،شاید ارتباط آن جملات با این شعر،تلاشی یکسان برای نشان دادن نیاز بشر به عشق ورزی ، به یک عشق زمینی ،به خاطرخواهی و تعلقی فراتر از محسوسات رایج هر بازار است . آدم و ابناء او در نقطه صفر خلقت انوار مطهر پنج تن را دیدند و برخی در این دیدار بیش از هر کس مسحور آن کسی شدند که بعد از ۱۴۰۰ سال هنوز تربت اش هم برای قلوب ، شفاء و شعف آفرین است. وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد من بودم و چشمان تو ،نه آتشی و نه گِلی چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی ☀️ ۱۳ بهمن ماه ۱۴۰۳ -شب میلاد حضرت #سیدالشهداء ع 💠 #دارالسلام 💠 @darossalamm