eitaa logo
درویش‌نامه
40 دنبال‌کننده
70 عکس
15 ویدیو
0 فایل
شرحی بر طبیعتی که دوستش دارم. دیدگاه‌های محمد درویش، پژوهشگر حوزه محیط‌زیست و منابع‌طبیعی
مشاهده در ایتا
دانلود
🌳از سری سخت‌جان‌ترین درختان وطن در زاگرس!🌳 🇮🇷 @darvishnameh 1️⃣ علی رستگاری سالهاست که مرا می‌خواند؛ هموطن و دوست نادیده‌ام از اهالی شریف استان ایلام که بارها با درج کامنت‌های دقیق و قدرشناسانه‌اش نشان داده که برای همه اجزای طبیعت حرمت قائل است ... 2️⃣ او در تازه‌ترین یادبرگش از این هموطن سختکوش و جان‌سخت؛ از این هم‌ولایتی اهل مورموری و از این شهروندِ پرافتخار و پربرکتِ رویشگاه زاگرس در قلمرو شهرستان آبدانان رونمایی کرده است تا معنی آهسته چون بلوط را که به شعار و آرمان مردمان سختکوش الگِن بدل شده، بهتر درک کنیم. 3️⃣ علی امروز در آخرین سیزدهم فروردینِ قرن چهاردهم، در روز طبیعت این درخت قدرتمند را - عکس آخر - به هدیه داده است ... به او قول دادم روزی در کنارِ این صبورترین اهل مورموری به اتفاقش عکسی یادگاری گرفته و نان و پنیرک بخوریم ... 4️⃣ زندگی مگر چیست جز همین بهانه‌های سرکردن زمستان تا دلیلِ حالِ خوبِ هم باشیم و بمانیم ... تا امیدوارانه به آینده نگاه کرده و در بی‌چراغی شب، ردِ آبشارهای نور را گم نکنیم. 5️⃣ ممنون علی جان از هدیه ارزشمندت ... عجیب چسبید. امیدوارم بتوانم جبران کنم.🙏💞🙏 https://www.instagram.com/p/CNKk3pVBNf6/?igshid=19udssu5huedy
🌳اهمیت جنبش الگن در چیست؟🌳 🇮🇷 @darvishnameh ✍ کافی است برای چند ساعت در زاگرس درنگ کنیم؛ فقط کافی است سراغی از بلوط‌ها، بنه‌ها و ارژن‌های جوان بگیریم؛ فقط کافی است حجمِ تاثربرانگیزِ کت‌زنی، سمغ‌گیری، گَلازنی، زراعت در زیراشکوب و گله‌های بزرگ بز را رهگیری کنیم؛ فقط کافی است کوره‌های زغال، جابجایی ترسناک خاک و عظمت قاچاق چوب را دریابیم ... تا به اهمیت، ارزش و اعتبار جنبشِ مردمانِ شریف الگن به رهبری سعید انصاریان بیشتر ایمان آوریم که چگونه پرچمدار امید، دلیل حال خوب ما و بهانه سرکردن زمستان شده‌اند ... چند روزی است که به همراه هانا کامکار عزیز، مهمان این مردمانِ دوست‌داشتنی، مهمان‌نواز و خونگرم هستیم و به مفهوم واقعی کلمه با مفهوم شعارِ پرشعورِ این مردم: "آهسته چون بلوط" مانوسیم ... https://www.instagram.com/tv/CNxbLluhCSv/?igshid=129yua5hi3b4
🌳این بلوطِ ریشه در آسمانِ الگن، نماد ایرانِ عزیزِ ماست!🌳 🇮🇷 @darvishnameh 1️⃣ فقط کافیه یکبار گذرت به منتهاالیه جنوب باختری استان کهگیلویه و بویراحمد بیافتد؛ با کهن آبادبومی به نام الگن آشنا خواهید شد که صدها سال است در بالادست رودخانه‌های زهره، خیرآباد و مارون، پیش از ورود به استان خوزستان به آفتاب سلام می‌دهد ... 2️⃣ الگِن مانند همین بلوطِ تک‌افتاده و در حال سقوط در دامنه‌های شمالی در ابتدای محور قلعه‌رییسی است ... هر سال بیشتر از سال قبل و با هر باران، خاکِ بیشتری از اطرافِ این بلوطِ دویست‌ساله شسته و مانند جای جای سرزمینش، وارد مارون، زهره و خیرآباد شده و در نهایت در مصب خلیج‌فارس در هندیجان آرام می‌‌گیرد ... 3️⃣ چه باید کرد؟ آیا اگر مهدی طباطبایی - عکس چهارم - فرزندی از دیار نورآباد ممسنی می‌پذیرد با بودجه‌ای حدود هفت‌میلیون تومان، زمان مرگ این بلوط را تا هزارسال به عقب اندازد، مشکل حل خواهد شد؟ در زاگرس چند بلوط مثل بلوطِ الگِن داریم؟ ده‌هزار، صدهزار، یک‌میلیون ... یا شاید بیشتر ... آیا ما یک میلیون مهدی طباطبایی هم داریم؟! 4️⃣ مهم نیست که تعداد مهدی‌ها، سعیدها، سمیراها، رحیم‌ها، هاناها و آسیه‌ها چقدر است؟ مهم این است که ما باید زندگی را برای یک بلوط، برای یک سنجاب، برای یک دارکوب سرسرخ و برای یک خرس قهوه‌ای هم که شده بهتر کنیم ... این همان کاری است که سعید انصاریان و یارانش در الگن انجام می‌دهند؛ آنها می‌دانند شاید هرگز در سایه‌سارِ هیچکدام از دومیلیون بلوط، بنه، ارژن ... و زالزالکی که می‌کارند، نخوابند؛ اما به حرمتِ پدران و مادرانی که بی‌چشمداشت کاشتند و امروز نیستند، آنها نیز چنین کرده و پرچم سه‌رنگِ امید را در آن گوشه بر فراز الگِن در اهتزاز نگه می‌دارند تا به سهم خود از آلام ایران‌بانو بکاهند ... https://www.instagram.com/p/CN5Dk81BOQl/?igshid=1lemqmjnk14q2
🌳این بلوط در دیشموک شبیه ایرانِ امروز است!🌳 🇮🇷 @darvishnameh 1️⃣ چند روز پیش - ۲۹ فروردین ۱۴۰۰ - در کنار این بلوط شگفت‌انگیز در حاشیه سد خاکی دیشموک - استان کهگیلویه و بویراحمد - بودم. هر آزاری که تصورش را بکنید در حقش روا داشته شده بود؛ در پناه تنه‌اش آتش روشن کرده بودند تا لابد باد آتش را خاموش نکند و بدین‌ترتیب و به‌تدریج نیمی از درخت سوخته بود. اما بلوط دیشموک همانطور که در تصاویر اول و دوم می‌بینید، همچنان سبز مانده و به آفتاب سلام می‌داد. آثار کت‌زنی و سندروم یادگارنویسی هم روی تنه‌اش آشکار بود، اما بلوطِ ما همچنان سایه‌اش را رایگان به زیستمندان سرزمینش هدیه می‌داد. چوپان‌ها با چوب‌هایی بلند محکم بر شاخه‌هایش کوبیده تا دانه‌های بلوط و شاخ و برگش را به مصرف دام برسانند ... اما او باز همچنان ایستاده و از خم ابرویش می‌توانستی بانویی را ببینی که مراقب گاوهایش در چراگاه نصیحت است و آن دورترها، جوانی نشسته بر دامنه‌ای - عکس‌های ۳ و ۴ - که آثار شخم در جهت شیب و نابودی خاک در آن آشکار است. 2️⃣ اندکی آن سوتر، گله بز و گوسفندها از کنار برکه‌ای رو به خشکی - عکس ۵ - که درواقع چند سال پیش یک سد مخزنی نسبتاً قابل توجه بود، عبور می‌کردند. تابلوی خطر شناکردن - عکس ۶ - اینک سخت به لطیفه می‌ماند، چون در اثر فرسایش خاک ناشی از کشت دیم در زیر اشکوب جنگل - عکس ۸ - و نیز چرای مفرط دام و آشکار شدن محسوس میکروتراس‌ها - عکس ۷ - یا همان محل عبور دام، حجم سد مخزنی دیشموک خیلی زودتر از چیزی که باید پر شده بود و دیگر کارایی نداشت برخلاف بلوط دیشموک که همچنان مقاومت می‌کرد چون اصالت دارد مثل ایران‌بانوی عزیزِ ما ... 3️⃣ همه از او طلبکاریم که به ما چه دادی؟ کم هستند آدم‌هایی چون همان جوانِ در دوردست‌ها - سعید انصاریان - که به خود نهیب زند او به ایران، به زاگرس، به دیشموک و الگِن چه داده است؟ 4️⃣ برای اینکه یک زخم خوب شود، باید دیگر به آن دست نزد. به قول سهراب، پشت سر باد نمی‌آید ... رمز موفقیت سعید و یارانش در سرزمینی که شوربختانه به خودسوزی زنانش در گوگل معروف شده، در سلوکِ آهسته‌ و روادار و بی‌چشمداشتش چون بلوط است. برای آبادی دوباره آبادبومش با تک تک اهالی شروع به صحبت کرده، از محضر متخصصان کسب تجربه کرده و با رفتارش اعتماد ایجاد کرده و اینک در طلوع سومین سال از نهضتش، وارث بیش از دویست‌هزار نهال جدید یا به قول خودش: اخترک‌های جوان است. از او و از الگِن بیشتر خواهم نوشت ... https://www.instagram.com/p/COU4IwVFEza/?igshid=5z2e2lvz7v2n
🌳ما دوباره ریشه‌ها را در خاک مستحکم می‌کنیم!🌳 🇮🇷 @darvishnameh 1️⃣ در آخرین روز سفرم به الگِن - ۳۰ فروردین ۱۴۰۰ - با مشاهده حال و روز این بلوطِ دویست‌ساله در دامنه‌های مشرف به روستا که متاسفانه به دلیل جاده‌سازی غیراصولی و ریزش خاک، حجم بزرگی از ریشه‌هایش بیرون افتاده و کج شده بود، از مهدی طباطبایی عزیز خواهش کردم تا مسوولیت عملیات نجات این درخت ارزشمند را به عنوان نماد الگن برعهده گیرد که خوشبختانه او و آسیه - همسرش - با کمال میل پذیرفتند و اینک همانطور که در تصاویر می‌بینید، حالا با خیال راحت این بلوط تناور می‌تواند تا دستکم هزار سال آینده به آفتاب سلام داده و نوادگانِ نوادگانِ ... الگنی‌های امروز هم از موهبت سایه، اکسیژن، جبروت و میوه‌هایش بهره‌مند شوند. 2️⃣ همانطور که می‌دانید در جای جای زاگرس، هیرکانی، ارسباران و توران - نواحی مرکزی و حاشیه بیابان ایران - ما با چنین درختان کهنسالی روبرو هستیم که اگر به موقع به دادشان برسیم، به راحتی می‌توانند تا چندصد سال بیشتر به طبیعت وطن خدمت کنند. 3️⃣ سال‌ها پیش جوانی در اطراف پارسیان در مورد یکی از درختان انجیر معابد چنین کرده بود که گزارشش را در وبلاگم منتشر کردم. همچنین علی طهماسبی و یارانش در قلعه‌تُل هم دو سال پیش چنین کردند و اینک رئوف آذری و بلوط‌بانانِ پا‌به‌رکاب و عزیزش در سردشت هم به نشانه سی دوچرخه برقی که سال گذشته به نمایندگی از شما مردم شریف در کارزار تقدیم‌شان کردم تا پایش‌گر طبیعت ارزشمندشان باشند، تصمیم گرفتند سی پایه بلوط را که به چنین دردی مبتلا شده‌اند، شناسایی، تیمار و مرمت کنند. 4️⃣ بیاییم سال هزار و چهارصد را به سال شناسایی درختانی اختصاص دهیم که ریشه‌هاشان از خاک بیرون افتاده و نیاز به کمک من و تو دارند تا صدها سال بیشتر به وطن خدمت کنند. اینگونه چراغ خود را همچنان بیافروزیم و کارِ درست را انجام داده و گوش خود را بر نفیرهای ناامیدکننده‌ای که طوطی‌وار می‌گویند: "خانه از پای‌بست ویران است" بربندیم و اگر شده برای یک درخت، یک حیوان یا یک انسان روزگاری بهتر آفریده و دلیل حال خوب هم بمانیم. 5️⃣ درود بر سعید انصاریان و همه الگنی‌های عزیز که اگر همت، عشق، باور، امید و ایمان آنها نبود، شاید اینک در سیاه‌ترین سال فلاکت‌بار اقتصادی ایران، چنین به تماشای سپیدی‌ها دلخوش نبوده و نبودیم ... . https://www.instagram.com/tv/COXaYGflvzF/?igshid=1x28dhq52tfa7