شعر عارفانه‌ی زیبایی از حضرت امام خمینی رحمت الله علیه #دریای‌‌فنا کاش! روزی‌ به سر کوی‌ توام منزل بود که در آن شادی‌ و اندوهْ، مُراد دل بود ۱ کاش! از حلقه‌ی‌ زُلفت، گرهی‌ در کف بود که گره باز کُن عُقده‌ی‌ هر مُشکِل بود دوش کز هجر تو دلْ حالت ظلمت‌کده داشت یاد تو، شمع فروزنده‌ی‌ آن محفِل بود دوستان می‌زده و، مست و، ز هوش افتاده بی‌نصیب آنکه در این جَمع چو من عاقِل بود آنکه بشکست همه قید، ظلوم است وجهول۲ وآنکه از خویش و همه کون و مکان غافِل بود در بر دل‌شدگان، علم حجاب است، حجاب از حجاب آنکه برون رفت بحقّ، جاهِل بود عاشق از شوق، به دریای‌ فنا غوطه‌ور است بی‌خبر آنکه به ظلمت‌کده‌ی‌ ساحِل بود چون به عشق آمدم از حوزه‌‌ی‌ عِرفان، دیدم آنچه خواندیم و شنیدیم، همه باطِل بود. فروردین ۱۳۶۴ ــــــــــــــــ ۱. حافظ، با همین وزن و قافیه و ردیف فرموده است:یاد باد آنکه سر کوی‌ توام منزل بود!دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود. ۲. ناظر به آیه‌ی ۷۲ سوره‌ی احزاب می‌باشد. #داناب (داستانک‌ونکات‌ناب) http://eitaa.com/joinchat/4259512332C8857967f1b