علی اکبر داستانپور حسین آبادی
نقدی برتکنوکراسی در مدیریت قسمت دوم @dastanpoor_iri
@dastanpoor_iri
مطلب اول:
#تکنوکراسی یا #فن_سالاری درد امروز #مدیریت در جامعه ماست. این درد ابعادی گسترده تر از تصور عمومی دارد و ریشه هایی تاریخی و فرهنگی. بخش عمده مدیران دولتی ما از جمله رئیس سازمان #صداوسیما مهندس هستند البته مهندسین مذهبی و عمدتا #اصولگرا ! خود این انتصاب نقطه شروع تکنوکراسی است چرا که رهبری یک سازمان اصالتا #فرهنگی و #سیاسی تقلیل می یابد به #مدیریت یک نهاد دولتی! این شاهدی است بر اینکه #علوم_انسانی در کشور ما نه تنها جایگاه خود را نیافته بلکه فهم درستی هم از تعریف آن وجود ندارد! متاسفانه اکثر این مهندسان برداشتشان از #سیستم معادل مکانیزمهای اتوماسیون است! و این درد ریشه دارد! دقیقا مشابه اینکه #دین را در #فقه خلاصه کنیم! جالب است که در تعامل با تکنوکراتهای مذهبی معمولا منش فقه زدگی هم کاملا مشهود میشود.
مطلب دوم:
اندیشمندان و اندیشه باوران هراسی از بازنگری در اندیشه و بازگشت و اصلاح ندارند. این خصیصه در فن سالاران و فقه زدگان یک تابو و کابوس است. بهمین دلیل بجای محتوا در فرم محصور می مانند و این معانی را برنمی تابند. آنها باید یکبار برای همیشه، برای مساله حکم محتوم و مقطوع صادر کنند قطعی و مطلق!
مطلب سوم:
گفتگوی علیزاده و رحیم پور (مجری سابق سیما) بسیار مفید و حاوی نکات جالبی بود. جالب است که پشت قاب نقاب سیما جناب رحیم پور فرصت نمایش این همه فهم و اندیشه را نداشت و شخصا اصلا چنین برداشتی از فهم و سوادش نداشتم. از سوی دیگر می بینی همان سازوکاری که مجال بروز و ظهور به خود واقعی این بزرگوار را نمی داد درنهایت حضور پشت نقاب او را هم برنتافت و او را بیرون انداخت!
#عدالت #عدالتخواهی
#ایده #نظریه_پردازی
#آبان۹۸ #انتخابات۸۸