✅دیباج سی و هشتم
ارزش و معنای زندگی (۷)
🔶توکل، زینتبخش زندگی
انسان مؤمن از پشتوانه ای محکم و استوار برخوردار است و بر قدرتی لایزال تکیه زده و بر او توکل کرده است. پس از صبر در برابر مشکلات، توکل اسلحهای کارآمد است که به مؤمن توان ایستادگی در برابر غول مشکلات و مصائب را میدهد. انسانی که روح توکل در تاروپود وجودش ریشه دوانده، ارزش زندگی را میداند و با اتکاء به آفریدگار مهربان خویش، از لحظه لحظه آن بهره میبرد چرا که به این گفته امام باقر علیه السلام باور دارد که: «هر کسی بر خدا توکل کند، شکست نمیخورد و کسی که به دامن لطف خداوند چنگ بزند مغلوب نمیگردد.» بحار الانوار، ج ۶۸، ص ۱۵۱
توکل به قدرت، حکمت، رأفت و شفقت خداوند حالتی را در شخص به وجود میآورد که موجب میشود فرد در تمام حالات و رفتار خویش، حضور پروردگار را در نظر بگیرد و در این حضور، احساس قدرت و توانمندی کند و خود را به وی وابسته ببیند و از اینرو آرامشی در دلش ایجاد میشود که با پدید آمدن حوادث سخت در زندگی دچار شک و تردید نمیگردد و زندگی در نگاهش از ارزش و معنا تهی نمیشود. چنین کسی چراغ پر فروغ امید همواره در قلبش روشن و تابنده است و تندباد مصائب و سختیها آن را به خاموشی نمیکشاند زیرا بهمحض فروکش کردن فروغ امید، زندگی برای او ارزش خود را از دست میدهد و دیگر ارزش زیستن ندارد.
☑️پایان
✏️✏️مقاله این جانب/ روزنامه «قدس»
#معنای_زندگی
#توکل
#قدرت
#حکمت
#امید
@Deebaj
۲۵ بهمن ۱۴۰۱
✅دیباج هفتاد و پنجم
🔶بارقههای امید
📌کودک و نوجوان یعنی ادامه زندگی، استمرار وجود انسان، تازگی، تحول، پیشرفت و در یک کلمه: امید.
📌امروز دم غروب، خسته از یک هفته پرکار، هوس کردم کمی قدم بزنم. قدمزنان تا بوستانی که با منزل فاصله داشت رفتم.
📌در مسیر، از کنار دیوار مجتمعهای مسکونی که میگذشتم، از پشت نردهها، صدای سروصدای بچهها که نغمه زندگی بود، بهگوش میرسید.
دوست داشتم به آنان و جستوخیزهای کودکانهشان ساعتها خیره شوم.
📌در بهترین نقطه بوستان، شهید جوان بیست ساله ای در خاک آرمیده بود که البته گمنام بود. نماینده نسل دهه پنجاه یا شصت که جوانی و سرزندگی جمعیت این مرز و بوم را به رخ دیگر کشورها میکشاندند.
📌آن.سوتر، گروهی نوجوان ۱۳ تا ۱۵ ساله، با «زووووو» کشیدن، زندگی را نفس میکشیدند. شور و نشاطی وصفناشدنی داشتند. چمنهای بوستان هم زیر پاهای برهنهشان، قولنج میشکست.
📌اینها بارقههای امیدند در فضای جان، اما شاید زیاد طول نکشد که این بارقهها خاموش شوند و نسلی سالخورده در گوشه کنار بوستانها، روی نیمکتها بنشینند و این شور و نشاط زندگی، جای خود را به تکراری خستهکننده و کشنده بدهد.
#کودک
#نوجوان
#جمعیت
#زندگی
#امید
#جوانی_جمعیت
#شهید
#ایران
@Deebaj
۱۲ خرداد ۱۴۰۲
✅دیباج هشتاد و سوم
🔶شکفتن از دل سنگ!
🖊علیرضا مکتبدار
آنکه میل و اراده به روییدن داشته باشد، خواهد رویید؛
از دل سخت سنگها،
از قعر تاریک دریاها،
در انتهای خشک کویرها،
بر فراز سرد کوهها!
آری! پُتک اراده، پیکر صخرههای ستبر سختی را درهم میشکند.
غواص اراده، تا اعماق دریاها و اقیانوسهای طلب، فرو میرود.
توسن اراده تا انتهای کویرهای ناامیدی، میتازد.
و سیمرغ اراده تا فراز کوههای سرد و پوشیده از برف یأس پر میکشد و آرمان و هدف خویش را در آغوش میگیرد.
#اراده
#تلاش
#زندگی
#انسان
#امید
#سختی
#معنای_زندگی
#هدف
@Deebaj
۳۱ خرداد ۱۴۰۲
📌از آن پس، هرگاه همه درهای زندگی –بهظاهر- به رویم بسته میشد، یقین داشتم اگر خوب جستجو کنم روزنی خواهم یافت و اگر زمین چنان بر من تنگ شود که گنجایش حتی من را هم نداشته باشد، به زودی گشایشی ایجاد خواهد شد.
📌تا به این فراز از دعای عارفانه «عرفه» برخوردم، آنجا که کشتی امنِ روان در دریای پرتلاطم زندگی، حسین علیه السلام، به پروردگار خویش می گفت:
📌«تو پناهگاه منی زمانی که راهها با همه وسعتشان درماندهام کنند و زمین با همه پهناوریاش بر من تنگ گیرد و اگر رحمت تو نبود، هر آینه من از هلاک شدگان بودم».
خدایی که دعای زکرّیا را اجابت کرد و با بخشیدن یحیی به او، شب سیاه ناامیدیاش را به روز روشن امید مبدل ساخت و یونس غرق در تاریکیهای چندلایه را از دل ماهی، رهایی بخشید و با شکافتن دریا، ستمدیدگان بنی اسرائیل را به ساحل آرامش رسانید و ساحران فرعون را که سالیانی دراز به روی خورشید حقیقت خاک میپاشیدند، از غرقهشدن در مرداب هلاکت رهانید.
📌 آری این خدا میتواند همیشه از دل سختیها راهی به سوی آسانی بگشاید.
#عرفه
#امام_حسین_ع
#زندگی
#سختی
#آسانی
#معنای_زندگی
#امید
@Deebaj
۷ تیر ۱۴۰۲
۲ مهر ۱۴۰۲
۹ بهمن ۱۴۰۲
✅از سخن بزرگان
🔶در ستایش امید
غلام آن کلماتم که آتش انگیزد
نه آب سرد زند در سخن به آتش تیز
#امید
#حافظ
#شعر
#ایران_جان
📮✉#شما_هم_به_دیباج_دعوتید👇
@Deebaj
۸ فروردین ۱۴۰۳
✅دیباج ۲۱۹
🔶آتش سخن
ای دوست!
در این دریای کلمات، گاهی غرق میشویم و گاهی سر از آب برمیآوریم. کلماتی که چون نگین بر تاریکی شب میدرخشند و کلماتی که چون خاری در جان مینشینند.
حافظ شیرینسخن، چه زیبا گفته است: "غلام آن کلماتم که آتش انگیزد/ نه آنکه آب سرد زند در سخن بر آتش تیز."
آری، من نیز بنده آن کلماتیام که چون شرارهای بر دل مینشینند و روح را به پرواز وا میدارند. کلماتی که عشق را فریاد میزنند، امید را زنده میکنند و اندیشه را به حرکت درمیآورند.
اما افسوس که در این دنیای شتابزده، کمتر به کلمات آتشین توجه میشود. کلماتی که آب سرد بر آتش دل میزنند، بر زبانها جاریترند. کلماتی که روح را میخوابانند و جان را میگیرند.
بیایید با کلماتمان آتش بیافروزیم. بیایید عشق را به جای نفرت، امید را به جای یأس و زیبایی را به جای زشتی فریاد کنیم.
به یاد داشته باشیم که کلمات، قدرتی دارند که میتواند جهان را تغییر دهد.
کدام کلمات را برمیگزینید؟ آتشین یا سرد؟
انتخاب با شماست...
#سخن
#آتش
#حافظ_شیرازی
#امید
#یأس
@Deebaj
۴ بهمن