eitaa logo
دفاع همچنان باقیست
1.1هزار دنبال‌کننده
36.9هزار عکس
8.7هزار ویدیو
825 فایل
«لا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ» مؤمن انقلابی، از صحنه مبارزه کناره‌گیری نمی‌كند. کسانی که از میدان مبارزه عقب‌نشینی می‌کنند، گروهى بی‌ایمان هستند. @Admin_Channel_Defa لینک ادمین
مشاهده در ایتا
دانلود
باورم کن ای طبیبِ ناب، بیرونم نکن میخورم از درد پیچ و تاب، بیرونم نکن عشق تو عمریست دل را در عطش انداخته تشنه ام! قدری بنوشان آب، بیرونم نکن دوست دارم این جنون نابِ مادرزاد را میشوم در روضه ات بیتاب، بیرونم نکن عاشقم! در هروله دور تو میگردم حسین سخت غرقم کن در این گرداب، بیرونم نکن من شهیدت میشوم آخربه هرنحوی شده من فراهم میکنم اسباب! بیرونم نکن توبه کردم، لطف کن اسم مرا از دفترت خط نزن! از هیئتت ارباب، بیرونم نکن پشت پا خوردم فقط ازهررفیق ونارفیق پشت «در» جامانده ام، دریاب! بیرونم نکن از منِ بیچاره آقا را نگیر از حرم حتی میانِ خواب، بیرونم نکن : 💔 شب جمعه است ودلم بازهوایی شده است چه شود گر شب جمعه حرمت باشم و بس ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير،
دیدم لب عطشان را، ای کاش نمی دیدم ارباب پریشان را، ای کاش نمی دیدم بی یار و معین ارباب، تنها وسط میدان دیدم شه خوبان را، ای کاش نمی دیدم لشکری پر از کینه، خنجر به روی حنجر بر قلب سلیمان را، ای کاش نمی دیدم وقتی که برون آمد، شمر از وسط مقتل دیدم سر جانان را، ای کاش نمی دیدم از بعد غروب آن روز در چنگ حرامی ها دیده ام یتیمان را، ای کاش نمی دیدم آتش وسط خیمه ای وای چه می بینم یک شام غریبان را، ای کاش نمی دیدم سرها به روی نیزه، خیمه همه در ناله اشکان یتیمان را، ای کاش نمی دیدم از کوفه به شام هردم، در روبرویم آورد سرهای شهیدان را، ای کاش نمی دیدم سختی و اسارت را، سیلی و جسارت را بی صبری طفلان را، ای کاش نمی دیدم : 💔 تا سرت بر نیزه دیدم ای هلالِ یک شبه سر زدم بر محمل و روضه نمایان شد حسین سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، شهادت اسوه ی صبر و استقامت خانم حضرت سلام الله علیها بر عموم شیعیان تسیلت باد🏴 🏴 🏴
می نشینم در خیالم با تو خلوت می کنم باز هم دل را به پابوسیت دعوت می کـنم میروم با سر فرو، بین فُراتِ اشکِ خویش ارتمـاسی هم شده غـسـل زیارت می کنم من از اُفتــادن به خاکِ پایت عزّت یـافتم شاهدم،این سجده هایی که به تُربت می کنم بی بضاعت هستم امّـا باز خوشحالم لااقل عُـمرِ خودم را صرفِ هیئت می کنم کاملاً حِـس می کنم ابواب رحمت وا شـدند آن زمانهایی که در باب تو صحبت می کنم خوب یا بد، زشت و زیبا،چون به تو وابسته اند با تمــام سینه چاکانت رفاقت می کنم نَفْـس هم حاضر نشد حـرف دلم را بشــنود از خودم دارم به درگاهت شکایت می کـنم مرهم دردت نبودن جای خود، طوری شده دردهایم را نشـستم با تو قـسمت می کنم خیمه های روضه ات وقتی که خلوت می شوند بیشتر از هر زمان احساسِ غُربت می کنم نـیّـتم تنها تأسّـی کردن است و بس، اگر شب به شب در روضه ها ذکر مصیبت می کنم من مُرید روضه خوانهای تو هستم ورنه کی در محـضر جسارت می کنم روضه خوانهای تو آنانـند که افتاده اند در دل ویرانه ها پای سرت جان داده اند : 💔 ز اشک دیده جهان را به آب خواهم بست کنون که مرهم تو گریه‌ی محبین است.. سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
تو مرا نوكر خود كردی و من در عجبم كه مثال من ِ بد، ارج و مقامی دارد نوكرت معتبر از سوی تو ميباشد و بس لطف تو باشد اگر عز و سلامی دارد هركه در زندگی اش با تو خدا را حس كرد بيمه ی عشق تو شد، بَه چه امامی دارد ذكر هر ثانيه ام را تو خودت ميدانی بأبی انت و امی چه صفایی دارد نام تو در شريان بدنم ميجوشد اسم زيبای حال و هوایی دارد هر كه نامت به لب آورد يقيناً دق كرد راه عشق است كه زلفت چه بهایی دارد من در اين وادی غم نوكر دربار توام غيز از اين كار گدايت چه نشانی دارد شب جمعه حَـرَمَـت مادر تو می آيد هركه آنجاست به لب شور و نوایی دارد آرزو دارم اگر مُردم و در گور شدم به سرم آیی و گويم چه وفایی دارد : 💔 سرگرمِ روضه های ام ولی دلـتنگِ شدنم را چه می کُنی؟ سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير،
این روز ها که روضه میسّر نمی شود بی روضه، روزگارِ دلم سر نمی شود دل زنده شد به عشقِ تو ارباب و زندگی بی اشک و ذکر و زمزمه دیگر نمی شود خوش گفت آن شهید: به دردم نمی خورد چشمی که در مصیبتتان  تر نمی شود این قول بهجت است که حتی نمازِ شب با گریه بر حسین برابر نمی شود ای روضه خوان، بخوان و مرا کربلا ببر حالم بدونِ روضه که بهتر نمی شود سنجیده تر بخوان و مراعات کن مرا قلبم حریف روضه ی اکبر نمی شود افتاده بود پیش پدر غرق خاک وخون با جسم چاک چاک، که باور نمی شود حرفی بزن قرارِ دلم، نورِ دیده ام چیزی بگو که از همه دنیا بریده ام افتاده ای مقابل چشمم به خاک و خون ای جان من، به آخر عمرم رسیده ام : کم کم ز هجر کرب و بلا پیر می شوم لطفـی برای خـادم این خانواده کن سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير روزتون معطر بنام
از غم هجر کنم ترک جماعت گاهی می‌زند بر دل من شور محبت گاهی شد و یاد حرمت افتادم میچشم از غم هجران تو تربت گاهی سائلم، هر سحر از دور سلامت دادم شهریارا نظـری کن به گــدایت گاهی عبد دربار توام شکــر خدا را، اما کـربـلایی بده از باب رفاقت گاهی حاجتم چیز کمی نیست به من حق بده که می کشانم سخنم را به شکایت گاهی مرغ بی بال و پرم دانه نمی خواهم که بده در کنج حرم اذن اقامت، گاهی بَدَم اما تو کریمی و برای تو بد است ندهی دست گدا برگ زیارت، گاهی در حریم تو کریمان همه زانو زده اند چه حریمی، چه بهشتی، چه زیارتگاهی هدف عاشق بیچاره مقرب شدن است گاه با روضه و با ذکر فضیلت گاهی بعد از این جای ضریح تو که رؤیام شده میزنم بوسه بر این پرچم هیئت گاهی : اگرچه غرق گناهم ولی دلـم طفلی ست که می شود شب جمعه بهانه گیر حسین سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير،
زیباترین ترانه ی روی لبم، حسین نامی که هست علّت تاب و تبم، حسین من در کلاس هیئت تو درس خوانده ام شاگرد پا رکاب همین مکتبم حسین من عهد کرده ام که به پایت بایستم سرباز لشکر حرم زینبم حسین گریه برای توست همان اصل دین ما با این حساب مؤمن این مذهبم حسین با یاد گریه می کنم شکر خدا که خادم این موکبم حسین شیرینترین عبادت من گریه بر شماست شیرینترین عبادت روز و شبم حسین من را غلام خانه ی زینب حساب کن نه مقبلم، نه محتشم و حاجَبم حسین لطفی کن و دوباره به من کربلا بده رحمی کنید، کـرببـلا واجبم حسین تا وقت مرگ نام تو را جار میزنم زیباترین ترانه ی روی لبم حسین... : تا زمانی که حُسین است رفیق دل من میل همـراه شدن بــا دگـران نیست مرا سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
آن خدایی که شما را به دو عالم بخشید از زیادی گِـلَـت نیز به بخشید طلب آب هر آنکس که از این درگه کرد صاحب خانه به او چشمه ی زمزم بخشید ای گـرانـقـدر، ندانست کسـی قـدر تو را بس که دست تو به ما رزق فراهم بخشید شب میلاد تو مـادر به همه عـیـدی داد و به ما سینه زنان خیمه و پرچم بخشید کرمی را که به آن حاتم طایی شهره ست شیرخوار تو کرم کرد و به حاتم بخشید نشده، راه گـدایی این نیست عیب از توست اگر دوست به تو کم بخشید رمـضـان کار خودش را کرد و آخـرش شـاه مرا مـاه بخشید پیرمردی وسط روضه مان گفت حسین من نگفتم، ولـی مـرا هم بخشید : ❤️ اینکه خندانیم و گریانیم در میلاد تو  می‌کند ثابت، گِل ما از زمینِ کربلاست سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، میلاد علیه السلام و مبارک 🌺
عنوان نوکـری تـو شد اعتبار ما از جلوه ی عنایت توست اقتدار ما داغت ربوده صبر و قرار از قرارها ای کوه صبر، از تو رسیده قرار ما عشقت کشیده سوی جنون کار عاشقان ما عاشقیم و عشق تو شد افتخار ما نامت نمی رود ز لبانم که نام توست ذکری که تا به روز قیامت شعار ما هر قطره اشک روضه ی تو گوهری بود گوهر کجاست، تا که بسنجد عیار ما ما نوکـران نوکـر ارباب عـالـمیم این جمله حک کنید به سنگ مزار ما هرگز خزان حادثه بر دل اثر نداشت وقتی که هست بزم عـزایت بهار ما اشکی چه میشود تو به چشمان ما دهی تا تر شود ز آب دو دیده عـذار ما کرب و بلا نرفته نداند که غصه چیست؟ کی میشود که سر رسد این انتظار ما : هر شب جمعه تو را ندبه کنان میخوانم نفسم سینه زنی کرد و دلـم گفت حسین سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير،
فطرس شدم که بال و پرم را شفا دهد یا بر دل شکسته ز عشقش صفا دهد بی اذن حضرتش که نباید نفس کشید باید که او اجازه به این سینه ها دهد حتما نفس کشیدن ما از دعای اوست آری هم اوست آنکه به سینه نوا دهد من زنده ام به عشق عنایات اهل بیت رزق مرا به خاطر ایشان، خدا دهد حق آفریده عالـم هستی برای تو بیچاره آن کسی که به تو کم بها دهد نوکـر زیاد دور و برت دست و پا زند اما کم است آنکه سر و دست و پا دهد عیسی نشسته بر سر راهش امیدوار تا آنکه بر دمش اثر کیمیا دهد آذر به یک نظر شده جنت برای دوست آقای ماست آنکه به موسی عصا دهد یوسف کجاست همچو ذلیخا شود اسیر یک لحظه گر که ذلف خودش را هوا دهد جنت نشین شوم همه عمر خویش را یک شب اگر میان حـرم جا مرا دهد اینجا فقط به عشق همین سینه می زنیم آیا بود که روزیمان دهد؟ : بی بضاعت هستم امّا، باز هم خوشحالم لااقل این عُمرِ خودم را صرف هیئت می‌کنم سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
ﺑﯽ ﺗﺎﺏِ ﺗﻮ ﺷُﺪ ﻫَﺮﮐﻪ ﺩِﻟَﺶ ﺭﺍ ﺑِﻪ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺩ ﻣَﺤﺒﻮﺏ ﺷَﻮﺩ ﻫَﺮﮐﻪ ﺩِﻟَﺶ ﺭﺍ ﺑِﻪ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺩ ﺑَﺮ ﺧﺎﺗَﻢ ﻭ ﺑَﺮ ﺣﯿﺪَﺭ ﻭ ﺑَﺮ ﻓﺎﻃِﻤِﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﯾﻦ ﻋِﺸﻖ ﺍَﺑَﺪ ﺭﺍ ﺑِﻪ ﻫَﻤِﻪ ﺧﻮﻥِ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺩ ﺍِﯼ ﺭﻭﺡِ ﺧﺪﺍ، ﺫِﮐﺮ ﺧﺪﺍ، ﻧﺎﻡِ ﺷُﻤﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺡِ ﺩِﻝ ﺁﺯﺍﺭِ ﻣَﺮﺍ ﺧﻮﺏ ﺷِﻔﺎ ﺩﺍﺩ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑِﻪ ﺁﻥ ﻃِﻔﻞ ﮐﻪ ﻫَﺴﺖ، ﺑﺎﺏِِ ﺣَﻮﺍﺋِﺞ ﺗﺎ ﺩﯾﺪ ﮐِﻪ ﺑَﺪﺣﺎﻝ ﺷُﺪَﻡ ﺯﻭﺩ ﺩَﻭﺍ ﺩﺍﺩ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﺣُﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺧﻮ ﮐِﻪ ﮔِﺮﻓﺘَﻢ ﺩﯾﺪَﻡ ﺑِﻪ ﺧُﺪﺍ ﺍﯾﻦ ﺩﻝِ ﻣَﻦ ﺭﺍ ﭼِﻪ ﺟَﻼ ﺩﺍﺩ ﺍَﺭﺑﺎﺏ ﺩِﮔﺮ ﺧَﺴﺘِﻪ ﺷُﺪﻡ ﺍَﺯ ﻏَﻢِ ﺩﻭﺭﯼ ﺗﺎ ﻧﺎﻟﻪ ﺯَﺩﻡ ﺯﻭﺩ ﺑِﻪ ﻣَﻦ ﮐَﺮﺏ ﻭ ﺑَﻼ ﺩﺍﺩ ﻣَﻤﻨﻮﻥ ﺧُـﺪﺍ ﺗﺎ ﺍَﺑَـﺪُﺍﻟـﺪَﻫـﺮ ﺑِﻤﺎﻧَﻢ ﻣَﻤﻨﻮﻥِ ﺧُﺪﺍﯾَﻢ ﮐِﻪ ﺑِﻪ ﻣَﻦ ﻋِﺸﻖِ ﺗﻮﺭﺍ ﺩﺍﺩ ﮔَﺮ ﻫَﺴﺖ ﻧِﮕﻬﺪﺍﺭِ ﻣَﻦ ﺍَﺭﺑﺎﺏ ﺩﻭ ﻋﺎﻟـﻢ ﺍَﺯ ﻋِﺸﻖ ﺑِــــﭙُﺮﺳﯿﺪ ﭼِﺮﺍ ﺑﻮﯼ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺩ؟ : 💔 با خیـال حـَـرَمَــت زندگی ام  میگذرد خواب شیرین حرم آخر رویای من است سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير،
هرکجا نام تو را بردیم “کوه ِطور” شد آفت و شَرّ و بلا فوراً از آنجا دور شد جای ِلبهای ِتو دیشب اشک ِهجران خوردم و کام ِمن شیرین با این قطره های ِشور شد در فراق ِیوسفش افتاد بر جان ِخودش آنقَدَر گریه زلیخا کرد آخر کور شد روضه های ِخانگی برکت به خانه میدهند خانه یِ تاریک ِما با روضه غرق ِنور شد جفت و جور اصلاً نمیشد کارهایم تا شبی کفش ِروضه جفت کردم کارهایم جور شد صبح ِمحشر که شَوَد ، مأمور ِقَصرَت میشود آنکه در روضه دم ِدر خادم و مأمور شد وای بر آن روضه خوان و شاعری که پاکتی ست یا که با سواستفاده نامی و مشهور شد شاه ِما خیلی سفارش کرده: “فَابْکِ لِلْحُسَیْن” نزد ِما ایرانیان این جمله اش دستور شد قبل از آنکه شمر در گودال مَذْبوحَش کند بر گلویش نیزه ای بوسه زد و مَنْحور شد آنقَدَر خنجر زدند و آنقَدَر نیزه زدند که بِلاتشبیه مثل ِلانه ی ِزنبور شد موقع ِدفن ِپدر وقتی پسر، انگشت را از زمین پیدا نمود اعضای بابا جور شد از دلش اصلاً نیامد بوریا پیچش کنند اولش نگذاشت اما آخرش مجبور شد : روی ِ قـبـرم بنویسـید به یک خط درشت دوری از شـارع بینِ الحرمین او را کـشت سلام عليكم و رحمة الله، صبحتون بخير، روزتون معطر بنام