♦️ جريان نو اسلام‌گرا احياي عمومي و تقويت اسلام در دهه 1980 بسيار آشکار بود. آموزش‌هاي مذهبي در مدارس ابتدايي و متوسطه به موجب قانون سال 1982 اجباري شد. در خلال اين دهه شمار طلبه‌هاي مدارس قرآني از حدود 68500 نفر به بيش از 155000 نفر افزايش يافت. اين مدارس را اداره امور مذهبي مديريت و تأمين بودجه مي‌كرد. مدارس مزبور يک برنامه‌ريزي کامل آموزش‌هاي مذهبي داشتند و به روي دانش‌آموزان پس از مقطع ابتدايي باز بودند. اداره مزبور پيش از 1980 داراي 20 کارمند بود، در پايان دهه 1980 اين رقم به 628 نفر افزايش يافت. در طول دهه 1980 و اوايل دهه 1990 حدود 1500 مسجد جديد در هر سال ساخته شد و از 1979 تا 1989 اعضاي اداره مزبور از حدود 50000 تقريباً به 85000 افزايش يافت. ساخت مسجد از طريق ترکيبي از درآمدهاي خصوصي و عمومي تا آخر دهه 1980 و دهه 1990 ادامه يافت. شوراي امنيت ملي تركيه تصور مي‌کرد که اسلام مي‌تواند عامل وحدت در جهت تضعيف جريان چپ و پلي بين ترک‌ها و کُردها باشد؛ و لذا اين نگاه و برداشت از [کارکرد اسلام] را دولت #حزب_مام‌ميهن به رهبري تورگوت اوزال پذيرفت؛ اما چنين سياستي نتيجه عکس داد و تحرک علويان شديدتر از گذشته شد. موارد متعدد تنش و رويارويي بين شورشيان مسلمان سني و علوي‌ها در خلال دهه 1990 رخ داد. يک مورد شايان ذکر از اين تنش‌ها به حادثه #سيواس مشهور است که در آن شورشيان مسلمان سنّي تلاش کردند که شرکت‌کنندگان در يک همايش فرهنگي علوي را شب هنگام، در هتل‌شان به آتش کشيده و بکشند. در دسامبر 1995 حزب‌اسلام‌گراي_رفاه (RP)‌ در انتخابات عمومي با آراي بالايي پيروز شد و اميد به حضور يک اسلام‌گرا در دولت افزايش يافت. در انتخابات شوراهاي شهر و شهرداري‌ها در 1994 بسياري از شهرهاي بزرگ ترکيه از جمله بزرگ‌ترين آن‌ها استانبول و آنکارا شهرداران حزب رفاه را برگزيدند. سکولارها شامل علوي‌ها و نيز اتحاديه اروپا و آمريکا نگران شدند. گويي از طريق حزب رفاه و رهبر آن نجم‌الدين اربکان، دروازه اروپا در اختيار اسلام‌گراها قرار گرفته بود. ♦️تظاهرات گسترده براي دفاع از قانون اساسي در خلال دهه 1990 چندين تظاهرات گسترده با شعار دفاع از قانون اساسي برپا شد که تأكيد ويژه آن‌ها بر اصل سکولاريسم بود. سکولارها و از جمله علوي‌ها از جريان #نواسلام‌گرا احساس خطر مي‌کردند. نگراني آن‌ها به محدوديت آزادي‌هاي فردي‌شان در درون جامعه ترکيه و نيز شرايط و وضعيت ترکيه در اروپا و ديگر جوامع غربي مربوط مي‌شد. آزادي مذهب در قانون اساسي تضمين شده بود، به گونه‌اي که به موجب آن دولت نبايد آن را تهديد كند. اين بدين معنا بود که هيچکس نبايد وادار به عبادت يا شرکت در مراسم و آيين‌هاي مذهبي بشود. مدارس ابتدايي و متوسطه به تهيه يک دستورالعمل مذهبي تحت نظارت و کنترل دولت نياز داشتند. اصل سکولاريسم مجدداً تأکيد مي‌کرد که در تهيه، فراهم‌آوري و تدوين اصول اقتصادي، سياسي، اجتماعي و قانون حتي استفاده محدود از رويکردهاي مذهبي ممنوع است. از اواخر سال 1997 اين سياست تغيير کرد و مدت تحصيل در مدارس ابتدايي براي جلوگيري از انتخاب مدارس مذهبي به 3 سال افزايش يافت. با بازگشت #اجويت به دولت، شرايط حمايت از علويان بهبود يافت. اين سياست از زماني ممکن شد که رهبر حزب رفاه، #اربکان، مجبور به ترک سياست شد و به اقدام عليه قانون سكولاريسم متهم گرديد. ♦️ واکنش علويان به گرايش‌هاي #پان‌ترکي اگر چه هويت ترکي ترکان علوي بطور چشم‌گيري باقي بود و هنوز تأثير مثبت بر مواضع آن‌ها در قبال جمهوري‌هاي تازه #آسياي_مرکزي و #آذربايجان داشت؛ اما نشانه‌هايي از ترديد در ميان علويان بر مبناي تجارب قبلي جنبش‌هاي مدعي «ترکيه بزرگ» مانند #حزب_اقدام‌ملي‌ در خلال دهه 1970وجود داشت. سياست اين حزب #نئوفاشيست، با آرمان تشکيل دولت ترکيه بزرگ نه فقط بر ضد کُردها بلکه عليه علويان نيز ساماندهي شده بود. افزايش نقش‌آفريني و تقويت اهل سنت به ويژه #بنيادگراها و #صوفيان مانند #نقشبنديه، از ديگر عوامل ترديد مزبور بود. ادامه در پُست بعدی.... فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist