eitaa logo
دفاع همچنان باقیست
1.1هزار دنبال‌کننده
36.4هزار عکس
8.4هزار ویدیو
785 فایل
«لا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ» مؤمن انقلابی، از صحنه مبارزه کناره‌گیری نمی‌كند. کسانی که از میدان مبارزه عقب‌نشینی می‌کنند، گروهى بی‌ایمان هستند. @Admin_Channel_Defa لینک ادمین
مشاهده در ایتا
دانلود
دلم‌ گرفته از این روزگار زجرآور جهان که لطف ندارد بگو نجف چه خبر تمام کون و مکان را اگر نگاه کنی جز او کسی به نظرها نمیرسد به نظر همه اجاره نشین شهنشه نجفیم زمین عمارت شخصی اوست سرتاسر مسیح میشوم و مُرده زنده خواهم‌‌ کرد به دست من برسد خاک پایی از قنبر هوارِ میثم تمار روی دار این بود ضرر نکرده کسی که در عشق کرده ضرر به خاکِ تیره نخواهد نشست میّت ما درون قبر بریزند تربت حیدر دل شکسته ی مارا چه میشود بخرند به دستِ دست‌خدا هست تا قضا و قدر مَبین که پیرُهن وصله دار می پوشد تراب با نظر بوتراب گردد زر علیست کیسه به دوش مدینه و کوفه علی به سوره ی انفاق و هل اتی مظهر به جز علی چه کسی قادر است وقت نبرد سلاح خویش ببخشد به دشمن کافر امیر بودن و هم سفره ی فقیر شدن از عهده ی احدی غیر از او نیامده بر نوشتم آنچه که خوبیست را به پای علی نوشتم آنچه بدی هست، پای آن سه نفر کَنَنده ی در خیبر اگر چه بوده ولی شکسته است غرورش در آستانه ی در : هفدهم شد، قلب من حتی تکانی هم نخورد ‌چشم دارم بر شب قَدْرَت رحمتی سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
گرچه در دفتر من صحبتِ مولاست فقط هرچه گفتم نَمی از ساحلِ دریاست فقط یک گفتم وعمریست، دهانم عسلی‌ست ذکر شیرینیِ حلوا به مَثَل‌هاست فقط احترامِ همه‌ی خلق، به جایش؛ اما نوکر خانه‌ی آقاست، که آقاست فقط همه‌ی جاذبه‌ها روی زمین معترفند مولاست، که زیباست فقط هر که دنبال طلا رفته خبردار شود هرچه گنج است، در ایوانِ مُطَلاّست فقط آی سائل به کجا رو زده‌ای غیرِ حرم؟ زود برگرد، که حاجات تو اینجاست فقط نه فقط در نجفش، در همه جای عالم دستِ گلدسته‌ی مولاست، که بالاست فقط بس که بر سینه‌ی خود سنگِ علی را زده‌ایم ذکر دمِ دُرّ نجفِ ماست فقط کاش می‌شد قلم عفو، بگیرد دستش برگه‌ی نوکری‌ام گیر یک امضاست فقط : فِطر ما بر دوش صاحبخانه ای افتاده است کز نگاهش یک جهان جیره مواجب میخورند سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
درجهان شاهی به جز شاه نجف افسانه است هرکه مولایش شود غیر علی، دیوانه است هرکه در بندش شود با جرعه ای، مستش کند چون که حیدر صاحب جامِ می و میخانه است جرعه ای از جام حیدر را بنوش، به به ببین غیر این میخانه هر جایی روی غمخانه است نقد حیدر را بگیر، ورنه هلاکی آدمی وعده اش بر حوض کوثر، درب سقاخانه است عشق را از میثم خرما فروش آموختم گرد شمع روی حیدر قنبرش پروانه است سنگ حیدر را بزن بر سینه ات گر مخلصی مرحم غمهای مولا حضرت ریحانه است خوش بود آن دل که در مدح امیرالمؤمنین دم به دم، هوهو کنان در ناله ی مستانه است هرکه را در دل بود الطاف پاک حیدری در میان دوستانش عالم فرزانه است نام او نام خدا و حرف او حرف خدا هرکه عاشق بر خداست با مرتضی همخانه است : نفس نفس زدن من همه بخاطر توست خوش آن زمان که ببینم دلم مجاور توست سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
نه قصّه ی شام و  نمک و نان جوینش نه غصه ی چاه و شب و آوای حزینش بیش از همه کرده‌ست مرا شیفته ی خود شور قطراتِ عـرق روی جَبینش با جذبه ی معجزه می‌کرد  این شد که در آمد دل ما نیز به دینش در بستر خورشید اگر خفته عجب نیست   کـآموخته عـزت ز  پسر عـمّ امینش عشقش وسط خوف و رجا مانده رجزخوان تا عالم و آدم نکند شک به یقینش دردا و دریغا که از این بیشه سفر کرد شیری که نشستند شغالان به کمینش آغوش خانه امنی‌ست پس از مرگ داخل شوم ای کاش در آن حصن حصینش یارب برسانم به ، دغدغه دارم کم بوسه زدم نوبت قبلی به زمینش : تو بوتراب و عالم و آدم از آنِ توست آدم نگشت هر که نشد خاک پای تو سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
شبی به ذکر علی از لبم عسل می ریخت به روی دفتر شعرم قلم غزل می ریخت دل شکسته ی من با علی علی گفتن برای مشکل خود طرح راه حل می ریخت به یاد صحن نجف سینه در طپش افتاد چقدر دل که به پایت در آن محل می ریخت مرا اسیر خودت کرده ای تو تنها با ملاحتی که از آن حُسن لم یزل می ریخت برای درک تو دریای عشق در کامم خدا دو قطره عطش کاش لااقل می ریخت من از تبار تو هستم به آن نشان که خدا غبارِ پای تو را در گلم ازل می ریخت : گر بُوَد عمر به میخانه روَم بار دگـر به خادم زوار تو گردم سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
دلم گرفته بهانه سلام شاه نجف كه قبله گاه دلم گشته بارگاه نجف تمام صحن علی بوی فاطمه دارد شميم سيب بيايد ميان راه نجف صفای هر سحرش، گريه بر غم زهراست به گوش ميرسد آرام سوز و آه نجف قدم زده دل شب در ميان نخلستان امان ز كوفه و خون آبه های چاه نجف قرار ما همه باب الرضا همان جايي كه سوی شاه خراسان بُوَد نگاه نجف قسم به نم نم اشكم پس از اذان صبح چقدر بوی حسين ميدهد پگاه نجف : خون من بر تو حلال و نفسم باد حرام گر به جز آل تو دم از کَسِ دیگر بزنم سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
من را سحر برای خودت انتخاب کن با توبه آمدم روی من هم حساب کن طومار جرم من نکند رو کنی به حشر ستار باش و پرده بپوشان، حجاب کن من مستحق آتشم از کرده های خویش اشک مرا بیار و حساب و کتاب کن   بخشش همیشه کار بزرگان بُوَد، خدا من کرده ام گناه، تو امّا ثواب کن بد کرده ام خدا، تو بسوزان مرا ولی   دوزخ نه، کربلا ببر، از غم کباب کن   روزی که بر سرم لحد آوار می شود خاکم به زیر پای کن عمریست زیر پرچم آن را که نیست اهل ولایت، عذاب کن : اگرچه اهل عذابم ولی خیالم تخت که هرگز عاشق نمیسوزد سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
هُرم نجف حرارتمان را زیاد کرد گرمایِ عشق، طاقتمان را زیاد کرد مانند بوذر از کرمش زر گرفته‌ایم مِهر علی‌ست ثروتمان را زیاد کرد عنوان ماست عبد کرمخانه‌ی نجف عبدش شدیم، شُهرتمان را زیاد کرد از وادی السلامِ علی تا که رَد شدیم شوقِ به مرگ جرأتمان را زیاد کرد با زمین و زمان را بِهَم زدیم تأثیر ذکر، قدرتمان را زیاد کرد گفتیم شیعه‌ایم، طرفدار حیدریم این گفته خوب عزتمان را زیاد کرد بودیم مستِ بوسه به دربِ حرم ولی ایوان طلاش، لذتمان را زیاد کرد مارا سحر به صحن رساند و غروب بُرد سهمیه‌ی زیارتمان را زیاد کرد بی قیمت آمدیم به بازارِ مرتضی دستش رسید، قیمتمان را زیاد کرد آری همین مسیر نجف تا به کربلاست هر ساله باز همت‌مان را زیاد کرد : ما را ببر نجف، به دَمِ ما دوا بریز امشب بیا به کاسه‌ی ما کربلا بریز سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
فخر است برایش که بخوانند فقیرش شاهی که به درگاه تو افتاد مسیرش پیش تو که بر خاک و بر افلاک امیری خاک به سر آنکس که بخوانند امیرش هرکس که به انکار تو و قدر تو پرداخت سلطان هم اگر بود کشیدند به زیرش بی مهر تو این گمشده سیاره‌ی تاریک آبستن رنج است؛ چه صحرا، چه کویرش دل سوی تو آورده پناه از غم دنیا این طفل یتیم است در آغوش بگیرش پیش تو مرا پیشکشی نیست جز این شعر منت به سر من بگذار و بپذیرش : با زبان عام میگویم نوکرم عشق تو کرده سرایت در وجود و پیکرم سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
از ابتدای سخن انتهاش معلوم است هر آنکه گفت از ایشان بهاش معلوم است رسیده ام به خدا چون رسیده ام به علی که ارتباط علی با خداش معلوم است و مصطفی شب معراج با تعجب دید به جای جای جنان ردپاش معلوم است چنان برای حضورش دونیم شد کعبه هنوز هم که هنوز است جاش معلوم است همان قَدَر که حرامیِ منکرش معلوم حلال زادگی شیعه هاش معلوم است نه اینکه چند مسیحی شدند دلداده اش خود مسیح شده مبتلاش معلوم است چه احتیاج به تخت و چه احتیاج به تاج غلام‌حضرت حیدر بهاش معلوم است : ما را چه هول لحظه ی مرگ است بی گمان تا قبض روح شیعه ی دلداده با علی ست سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
هرآنکس حُبِّ حیدر را  تمنا می‌کند هر دم دلش را جایگاه عشق مولا می‌کند هر دم کسی کز اشتیاقِ دل نظر بر دُرّ  می‌اندازد ثواب رؤیت روی علی را می‌کند هر دم نجف عاشق‌ترین‌ها را به سوی خویش می‌خواند نجف‌رفته، هوای کوی مولا می‌کند هر دم علی‌‌‌‌ٌ حُبّهُ  جُنَّه، قَسیمُ النّار والجَّنَه ولایش جنت و دوزخ مُجزّا می‌کند هر دم رسول الله، افلاک است تحت منظرش اما خدا را در جمال "او" تماشا می‌کند هر دم مگر می‌شد به یک شب در چهل منزل یکی باشد علی هست آنکه حل این معما می‌کند هر دم شگفتی‌آفرین باشد، ولی المؤمنین باشد خداوند تعالی را هویدا می‌کند هر دم به ایوانش اگر رفتی، مباشی کمتر از خورشید که خورشید ارتزاقِ نور از اینجا می‌کند هر دم تمام آفرینش چشم بر دست علی دارد ولی مولا نظر بر دستِ زهرا می‌کند هر دم : رو به ایوان نجف می‌ایستم با احترام هم به بابایم علی هم مادرم زهرا سلام سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
خوشا آنانکه بر سر سایبان از پرچمی دارند به گرمای بیابان هم بهشت خرمی دارند کسانی که به دنبال خدای خویش میگردند مگر غیر از تماشای علی دیگر غمی دارند خوشا آنانکه باور کرده اند رزق از نجف آید و بر این باور خود اعتقاد محکمی دارند علی گویان  نمی جویند امواج تعلق را از این دریای دنیا بهره به قدر نَمی دارند درِ این خانه چه از دور یا نزدیک فرقی نیست همیشه یک اویسی یا همیشه میثمی دارند همین ساعت که ما در حسرت یک بوسه میسوزیم کسانی در نجف پیش ضریحش عالمی دارند : سخت دلتنگ نجف هستم و ایوان علی بر دل غم زده ام، شوق تماشا مانده سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
سخت همچون تندباد و نرم مانند نسیم بوده ای همواره انسان را صراط المستقیم هم به هنگام قیام و هم به هنگام قعود نام تو همسایه با لبهای ما هست از قدیم نام تو جاری ست آیه آیه در قرآن ما نام تو معنای بسم الله الرحمن الرحیم هیچ کس بالا و پایین را چنین یکجا ندید گاه بر دوش رسولی گاه بر دوشت یتیم هر کجا از آستانت در هوای عشق تو هر کبوتر را که دیدم داشت ذکر یاکریم خاک اگر باشد طلایش میکنی با یک نگاه زیر ایوان طلایت هر که را باشد مقیم : با یک زبان که مدح علی غیر ممکن است باید به مـدح او همه عـالـم زبان شود... سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
با چشمهای مانده به در دوست دارمش بالاتر از مقامِ پدر دوست دارمش مشکل‌گشای خَلق خدا بوده از نخست او هرچه هست، فوق بشر دوست دارمش تقدیر هرچه هست، به او خورده‌ام گره در وسعت قضا و قدر دوست دارمش یک روز من نبودم و او بود در دلم یک روز هم نباشم اگر دوست دارمش تیغ دو دم کشیده به قصد من آمده خوش آمده، بدون سپر دوست دارمش لب تر نکرده زیر و زبر می‌شود جهان ای من فدای آن لبِ تر، دوست دارمش او خوب مطلق است اگر دوست دار‌دَم من چیستم؟ چه خیر و چه شر، دوست دارمش : بس که شیرین است دیدار تو در پایان عمر مرگ در بدو تولد هم برایم زود نیست سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
از ازل نوکریت مست و خرامانم کرد خواندن مرثیه ات بی سروسامانم کرد این دل بی ثمرم لایق دیدار نبود نقش ایوان تو اینگونه خروشانم کرد در هوای یاد غمت افتادم غم تو پیوسته پريشانم کرد در تن من قطره ای از عشق نبود این توچون چشمه ی جوشانم کرد ساقیا قطره ای از عشق تو مرا ذاکر مرثیه ی ساقی عطشانم کرد رد مکن نوکر خود را ز درت یا مولا نوکریت به جهان یک شبه سلطانم کرد عاقلی بودم و راهی نجف گشت دلم بوی یکسره حيرانم کرد : به عشق حیدر کرار سینه پر شرر است بدون حب علی هر عبادتی ضرر است سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
درجهان شاهی به جز شاه نجف افسانه است هرکه مولایش شود، غیر علی دیوانه است هرکه در بندش شود با جرعه ای، مستش کند چون که حیدر صاحب جامِ می و میخانه است جرعه ای از جام حیدر را بنوش، به به ببین غیر این میخانه هر جایی روی غمخانه است نقد حیدر را بگیر، ورنه هلاکی آدمی وعده اش بر حوض کوثر، درب سقاخانه است عشق را از میثم خرما فروش آموختم گرد شمع روی حیدر قنبرش پروانه است سنگ حیدر را بزن بر سینه ات گر مخلصی مرحم غمهای مولا حضرت ریحانه است خوش بود آن دل که در مدح امیرالمؤمنین دم به دم، هوهو کنان در ناله ی مستانه است هرکه را در دل بود الطاف پاک حیدری در میان دوستانش عالم فرزانه است نام او نام خدا و حرف او حرف خدا هرکه عاشق بر خداست با مرتضی همخانه است : دست من گیر که با دست شما سرپایم از  همان   بدو  تولد   شده ای  مولایم سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
شبی بذکر علی از لبم عسل می ریخت بروی دفتر شعرم قلم غزل می ریخت دل شکسته ی من با علی علی گفتن برای مشکل خودطرح راه حل می ریخت به یادصحن نجف سینه درطپش افتاد چقدردل که به پایت درآن محل می ریخت مرا اسیر خودت کرده ای تو تنها با ملاحتی که از آن حُسن لم یزل می ریخت برای درک تو دریای عشق در کامم خدادوقطره عطش کاش لااقل می ریخت من ازتبارتوهستم به آن نشان که خدا غبارِ پای تو را در گلم ازل می ریخت : با دیده شبی ندیده ها را دیدم بی پرده تمـام ماسـوا را دیدم ایوان نجف نشسته بودم که سحر در وجه علی ذات خـدا را دیدم سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
پیش چشم تو علی بال و پرم می سوزد بخدا، از کف پا، تا  به  سرم  می سوزد من اگر درد و غم خویش زخاطر  ببرم از غریبیّ ِ تو امـا جـگـرم  می سوزد آنقَدَر بهر غریبی ِ تو من گریه کنم که دگر دُورِ دو چشمان ترم می سوزد من نگفتم به تو در کوچه چه آمد به سرم فقط این جمله بگویم  کمرم می سوزد نیمی از درد و غمم را حَسنم میداند وای ِ بر دل که ز آه ِ  پسرم  می سوزد چه کنم با دل خود این دم آخر تو بگو تا که روی حسنم می نگرم  می سوزد : روی سیلی خورده ی شهادت میدهد از مظلومتر مردی در این دنیا نبود سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
تا زیارتنامه شد آغاز، غم پایان گرفت دردِ دوری؛ با سلامی نسخه‌ی درمان گرفت من گِلی بودم بدون روح، در خاک نجف تا نسیمی از حرم آمد وجودم جان گرفت ابرها از آسمانِ شهر تو رد می‌شدند خورد، برقِ گنبدت بر چشمشان؛ باران گرفت هیبتِ ایوان طلایت آنقدَر محوم نمود تا زبانم بند آمد ذکرِ «یا ایوان» گرفت یک عروسِ حیدری دیدم که از صحن نجف خاک را برداشت و با آن حنابندان گرفت خواستم تا بهترین مدحِ تو را از بر شوم زائری در صحن، ختم سوره‌ی انسان گرفت تا خداوندِ قلم یک سطر، در شان تو گفت از امینی الغدیر؛ از شاعران دیوان گرفت جایگاه دشمنان توست، قعرِ چاهِ ویل تازه خیلی هم خدا بر حالشان آسان گرفت مسجدی که «اَشْهَدُ اَنَّ عَلی» را قطع کرد باید اصلا گنبد و گلدسته را از آن گرفت داریوش و کوروش و این داستانها؛ بگذریم کشور ما اعتبار از حضرت سلمان گرفت : سلام هر سحرم جانبِ ضریحِ شماست شروعِ صبح من هستی، رِوال از این بهتر؟ سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
با سر به خاطر تو سرِ دار میروم آخر به شوقِ وعده‌ی دیدار میروم حالا که شاهراه رسیدن به تو یکی‌ست دنبالِ راهِ میثم تمّار میروم یکبار اگر قدم بگذاری به چشم من قربانِ خاک پای تو صدبار میروم مستم؛ نوازشم نکنی گریه می‌کنم با سر میانِ دامنِ دیوار میروم نوکر قبول کن؛ بخرم؛ مُفت هم بخر دارم به شوقِ سود، به بازار میروم بین غلامهای تو یوسف نشسته است باشد قبول، من تهِ انبار میروم تو کعبه‌ای و قبله‌نما ردّ پای توست وقتی به طوف قبله‌ی سیّار میروم در سایه‌سار هیبتِ ایوان‌ْطلای تو قربانِ دست و پنجه‌ی معمار میروم سوی بهشت، از حَرَمَت کوچ می‌کنم راه گریز نیست، به اجبار میروم جنت برای مزدِ گدایان تو کم است حالا که چاره نیست، به اصرار میروم : دلخوشم با تو اگر از دور صحبت میکنم با سلامی، هر کجا باشم زیارت میکنم سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
گرچه من را میتوانی زود از سر وا کنی تا سحر این پا و آن پا میکنم در وا کنی آمدم دیگر بمانم پس مرا بیرون نکن مشت خاک آورده ام که کیسه ی زر وا کنم اول مهمانی از تو خواهشی دارم فقط می شود زنجیر را از پای نوکر وا کنی من خودم رسوای این وآن شدم با معصیت پیش چشم خلق لازم نیست دفتر وا کنی افتضاحی که به بار آورده ام شد دردسر اصلا اینجا آمدم که از سرم شر وا کنی واسطه چه بهتر از این نام زهرا هست که آنقدر میکوبم این در را که آخر وا کنی گریه از نان شبی که میخورم واجبتر است کاشکی بر چشم خشکم نهر کوثر وا کنی من گرفتاری خود را میبرم امشب نجف تا گره های مرا با دست حیدر وا کنی : به اذن عالی اعلی، به احترام علی... شروع می کنم این ماه را به نام علی سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، ، طاعات و عباداتون قبول حق🙏
شان تو در اندیشه ی ما جا شدنی نیست درکوزه که جا دادن دریا شدنی نیست هرچند که توصیف تو مولا شدنی نیست تو لطف کنی ناشدنی ناشدنی نیست طبعی که نپرداخت به نام تو تلف شد بر خاک نوشتند ، دُرّ نجف شد ماییم و دلی مست در ایوان طلایی احسنت، چه معماریِ انگشت نمایی تاریخ ندیده به خود اینگونه بنایی دارد هنر شیخ بهایی چه بهایی... هرکس که تو را دید به زانو زدن افتاد در صحن تو خورشید به جارو زدن افتاد در خلقت تو هرچه خدا داشت عیان شد در روز ازل هرچه دلت خواست همان شد هر کس که گدای تو شد آقای جهان شد از برکت نام تو اذان نیز اذان شد سردار بجز میثم تمار نداریم ما غیر علی با احدی کار نداریم : حجش قبول هرکه به رسید بختش بلند هرکه گره خورده با علیست سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
صدا آری صدا جان جهان را زیرورو می‌کرد پیمبر در همه عمر آن صدا را جستجو می‌کرد نفسهای خودش بود آن صدای با طمأنینه صدایی که شب معراج با او گفتگو می‌کرد نمیدانم چرا اما پیمبر بعد معراجش عبای مرتضی را بیشتر از پیش بو می‌کرد خدا آن شب سخن می‌گفت با صوت یداللهی خدا پیش محمد دست خود را داشت رو می‌کرد خدا مشغول خلقت بود دنیا را همان موقع علی در مسجد حنانه کفشش را رفو می‌کرد نفهمیدیم مولا را نفهمیدیم بعد از جنگ علی شمشیر را با اشکهایش شست و شو می‌کرد اگر او یازده تن را به جای خود نمی‌آورد چگونه با نبود او زمین یک عمر خو می‌کرد : حیدر نباشد صبح محشر کار ما زار است صبحی که بی نام علی باشد شب تار است سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
ای نام تو از صبح ازل زمزمه ی رود ای زمزم جاری شده در مصحف داود آن روز که در سجده فتادند ملائک جز نام تو، جز نام تو، «الله» چه فرمود؟ افشای تو، ای راز الهی، به غدیر است آغاز درخشیدن تو روز ازل بود محبوب اناجیلی و سرلوحه ی تورات قرآنِ به‌حرف‌آمده! ای قاصد و مقصود جز بر اثر عشق تو حق را نتوان دید بی مهر تو ابواب تماشا شده مسدود.. بی مرز چنانی که در اوهام نگنجی کی طاقت دیدار تو دارد منِ محدود ای عطر تو پیچیده در ابیات خرابم از آتش عشق تو دلم سوخته چون عود توصیف تو آنسان که تویی راه ندارد از من بپذیر آتش آمیخته با دود : من اگر عـرض ارادت نکنم میمیرم اهل عالم به عرض ادب میچسبد سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام
دلم گرفته بهانه، سلام شاه نجف كه قبله گاه دلم گشته بارگاه نجف تمام صحن بوی دارد شمیم سیب بیاید میان راه نجف صفای هر سحرش، گریه بر غم به گوش میرسد آرام سوز و آه نجف قدم زده دل شب در میان نخلستان امان ز كوفه و خونابه های چاه نجف قرار ما همه همان جایی كه سوی شاه خراسان بُوَد نگاه نجف قسم به نم نم اشكم پس از اذان صبح چقدر بوی میدهد پگاه نجف : دستِ خودم که نیست دلربا شده دل شب به شب برای تو تنگ است سلام عليكم و رحمة الله،صبحتون بخير، روزتون معطر بنام