💎 #قصہ_ننہ_علے 💎 فصل سیزدهم: تازہ عروس قسمت سوم بہ حسین گفتم: «تو همین جا بمون تا من برگردم.» دو سہ تا مشت بہ در آهنے بزرگ زدم. پیرزن صاحب‌خانہ در را باز ڪرد. - چہ خبرتہ؟ در رو شڪوندے! - مادر! اینجا تازه‌عروس دارید؟! - بلہ، داریم. شما؟ از پرده‌هاے سفید تورے آویزان شدہ از اتاق گوشہ حیاط معلوم بود آنجا خانہ عروس است. رجب از اتاق بیرون آمد و چشمش بہ من افتاد. از زیر دست پیرزن رد شدم و بہ طرف او رفتم. مقابلش ایستادم و گفتم: «مبارڪہ حاج‌آقا!» سرش را پایین انداخت. ڪفشم را از پا درآوردم و وارد خانہ شدم. فرشے ڪہ براے عروسے حسین ڪنار گذاشتہ بودم، وسط خانہ پہن ڪردہ بودند. عروس جوان مثل بید مے لرزید. آرام بہ طرفش رفتم. عڪس امیر و علے را از ڪیفم درآوردم و جلوے صورتش نگہ داشتم. دستش را محڪم گرفتم و گفتم: «به‌بہ! خانوم! خوش اومدے! غریبہ بودیم ما رو عروسیت دعوت نڪردے؟! اصلا آقا داماد عروسے گرفتہ برات؟! ماشاءاللہ چہ خونہ زندگے اے درست ڪردہ برات! نماز مے خونے؟! اگہ مے خونے، پس حتما مے دونے رو فرش غصبے نمازت باطلہ! این عڪس رو ببین. زنِ عجب مرد باانصافے شدے! زن ڪسے شدے ڪہ این دوتا دستہ گل رو رها ڪرد و اومد دنبال تو.» دستش را ڪشید و فرار ڪرد، از خانہ رفت بیرون. رجب آمد داخل اتاق و گوشہ اے نشست. عڪس علے را از ڪیفم بیرون آوردم و بہ دستش دادم: «حاج‌آقا! این عڪس رو ببین. من تا حالا بہت نشون ندادہ بودم، چند سالہ ازت مخفے ڪردم؛ چون مے ترسیدم بچہ ات رو تو این حال ببینے دق ڪنے. نخواستم دلت بلرزہ، ولے تو تمام زندگے منو لرزوندے! این مردونگے بود در حقم ڪردے؟! چرا؟! چطور دلت اومد؟! محمدعلے هنوز شیرخوارہ! من بد بودم، قبول! چرا بہ بچہ هات رحم نڪردے؟! تو اگہ پدر بودے، بچہ هات بے شناسنامہ نبودن. امیر یہ سال دیگہ مےرہ مدرسہ، محمدعلے رو باید از شیر بگیرم. چرا نرفتے براے این دوتا شناسنامہ بگیرے؟! من الان با تو چی‌ڪار ڪنم؟!» دست گذاشت روے سرش و گفت: «هر ڪارے دوست دارے بڪن زهرا.» - مثلا چی‌ڪار ڪنم؟ این بشقاب رو بزنم بشڪونم؟! بزنم در و پنجرہ این خونہ رو خرد ڪنم؟! - بشڪون زهرا. بزن راحتم ڪن. بلند شدم و رفتم ڪفش‌هایم را پوشیدم. گفتم: «من بہ مال مسلمون ضرر نمے رسونم، هرچند ڪہ نصف بیشتر این وسایل تازه‌عروس اسباب زندگے منہ. تو اشتباہ ڪردے، باید پاش وایستے. اگہ صادقانہ بہ من مے گفتے، خودم بہت امضا می‌دادم برے زن بگیرے؛ ولے با این ڪارت دل من و بچہ هات رو گذاشتے زیر پات لہ ڪردے.» روایت زندگے زهرا همایونی: مادر شہیدان امیر و علے شاہ آبادے ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈ @dehghan_amiri20 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈

🥀 #خاطرات_شہدا 🥀 🟤وقتے بہ گلزار شہداے شہرستان گناباد پا مے گذاریم شہیدے غریب است، ڪہ نہ نام پدر و نہ نام مادر روے سنگ مزارش حڪ شدہ 🔷 او را در گناباد تشییع مے ڪنند و در گلزار شہداے بہ شت قاسم این شہر آرام مے گیرد. ولے خیلی‌ از مردم این شہر او را نمے شناسند. از ڪنار مزارش رد شدہ ولے ڪسے از سرگذشتش خبر ندارد. 🔶در یڪے از روستاهاے نیشابور بہ دنیا آمد از همان ڪودڪے طعم تلخ یتیمے را چشید ابتدا بہ مشہد و در سن ۶ سالگے بہ بہزیستے گناباد سپردہ شد در نوجوانے با مڪتب امام آشنا شد و در میان شور و شوق جوانان انقلاب آن زمان قرار مے گیرد. ✴️در سن ۱۷ سالگے عازم جبہہ مے شود در عملیات رمضان در شب شہادت امیرالمومنین علیہ السلام بہ شہادت مے رسد. ❤️مادر شہید سمرقندے ڪہ مزار فرزند شہیدش در ڪنار شہید پسنجے هست مے گفت هر زمان براے زیارت قبر فرزندم بہ گلزار شہ دا میایم و از آنجایے ڪہ شہید پسنجے مادر ندارد من با چہ رویے اول بہ مزار فرزندم بروم و او این غربت را ببیند پس اول براے اوفاتحہ مے خوانم. ✳️ انجمن راویان شہرستان گناباد شہید علے پسنجے 🥀 شادے روح شہدا صلوات 🥀 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈ @dehghan_amiri20 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈

🌧 #هر_روز_با_قرآن 🌧 ختم قرآن براے تعجیل در ظہور بہ نیابت از: شہید محمدرضا دهقان‌ امیرے صفحہ : 82 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈ @dehghan_amiri20 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈

💔 #حسین_جانم 💔 ولی‌من‌توزندگیم‌‌ ... ازهرجاشانس‌نیاورده‌باشم ؛ ازاینڪہ‌امام‌حسین‌ودارم‌خوش‌شانس‌ترینم🫀:> ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈ @dehghan_amiri20 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈

بہ نظرم چیز هایے ڪہ این ڪلیپ نشون میدہ عین حقیقتہ 😢🤐 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈ @dehghan_amiri20 ┈•••••✾•••❀♥❀•••✾•••••┈