به‌نام‌او سرباز مبارزه با اسرائیل یکی از دغدغه‌های بچگی و نوجوانی‌ام، مبحث اسرائیل بود، در تمام بازی‌هایی که قرار بود با اسرائیل مسابقه ندهیم، این سوال برایم ایجاد می‌شد که چرا؟ چرا ما اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسیم؟ سوال‌ها وقتی بیان نشوند، بی‌جواب می‌مانند. دلم نمی‌خواست این سوال بی‌جواب باشد. مجموعه‌ای از خرده روایت‌های اسرائیل غاصب در ذهنم، جمع شده‌بود. حالا باید با تحلیل خودم کنار هم می‌چیدم تا به جواب برسم. این پنج‌شنبه، مجموعه‌ای از این اطلاعات را که در چند سال گذشته جمع شده‌بود با دخترهای نوجوان با عنوان "دشمن‌شناسی" به اشتراک گذاشتم. جلسه خیلی خوبی بود. بچه‌ها متفاوت بودند برخی اطلاعات داشتند برخی نه. اما نکته جذاب این جلسه، بگوش بودن دخترها بود. تشنه شدن و پیدایش سوالات جدید از چشمان‌شان پیدا بود. سوالاتی که باید دنبال جوابش بروند. بحث تاریخی فلسطین، بیت‌المقدس را به اندازه وسعم برای دهه هشتادی‌‌ها و دهه نودی‌ها توضیح دادم. اکنون در انفجار اطلاعات، خیلی از بدیهیات گم می‌شوند. گاهی تذکارِ همان بدیهیات، نسلی را نجات دهد. اطلاعات خودمان از جنایات اسرائیل و مظلومیت مردم فلسطین و هزار مطلب مفیدی که بلدیم را با فرزند و خانواده و دوست...به اشتراک بگذاریم، این کار هم برای خودمان جنبه رشد دارد و هم دیگران. شاید روشنگری یک مادر به فرزندانش، نسلی را عاقبت‌بخیر کند. شاید این روشنگری مصداق همان یک سطل آب باشد که امام خمینی گفته‌بود. شاید ما را هم در زمره سربازان مبارزه با اسرائیل بنویسند. #دشمن_شناسی "الهم بارک لمولانا صاحب الزمان" @del_gooye