به‌نام‌او پرنده کوچ نکرده ست زیر باران است اگر چه سنگ ببارد و گرچه طوفان است همین پرنده ی سنگی که شکل غربت اوست همین پرنده که بی پر زدن پریشان است دگر نمی پرد از درد این هواپیما که در محاصره ی اوج راه بندان است خوشا به خلوت گنجشک ها که می دانند چه قدر پر زدن از شانه ی تو آسان است فرا نمی پرد از ارتفاع گندم زار پرنده ای که شب و روز در پی نان است خوشا به حال هر آنکس که مثل تو پر زد برای هر که پری داشت شهر زندان است و آسمان وصیت نامه ی تو بود آری شناسنامه ی تو برگ برگ قران است عقاب شهر به این راحتی نمی میرد که آشیانه ی او آسمان ایران است نگاه کن تندیست درست مثل خودت هنوز هم که هنوز است مرد میدان است #شهید_بابایی #مهدی_مردانی