به‌نام‌او اهمیت تاریخ در سریال‌های ایرانی تاریخ و پیشینه‌ی هویتی مردم ایران، جزء لاینفک زندگی روزانه و اجتماعی آنان است. در واقع علم تاریخ و نگاه تاریخی، از زندگی حال و آینده مردمان ایران جدا نیست. با توجه به اهمیت علم تاریخ در صحنه اجتماعی، چگونه می‌توان از این هویت حراست کرد و واقعیت موجود در بطن تاریخ را به مردم نمایاند؟ یکی از مهم‌ترین ابزار انتقال فرهنگ، بهره‌بری درست از وقایع تاریخی در تلویزیون است‌. وجود سریال‌های تاریخی، می‌تواند کمک بسیاری به شناخت ابعاد گوناگون یک واقعه تاریخی داشته باشد. رسالتی که در از دهه‌های گذشته تا کنون به آن پرداخته شده‌است. حلقه‌ی مفقوده در این مبحث، چگونگی انتقال مفاهیم ارزشی تاریخی به مخاطب هدف است. مخاطبی که در بسیاری از مواقع صرف داشتن همان اطلاعات تاریخی کسب شده در سریال‌ها، قناعت کرده و به دنبال پژوهش و راستی‌آزمایی مطالب نیست. در اینجا اهمیت پژوهش در حیطه کار‌های تاریخی بیشتر خودنمایی می‌کند. زیرا مخاطب به محتوای تاریخی سریال‌ها اعتماد می‌کند و این اعتماد وظیفه مسئولین این امر را بیشتر نمایان می‌کند. این میان استفاده از اساتید مبرز تاریخی، حتی در کوچک‌ترین مسائل تاریخی یک نکته مهم و غیر قابل انکار است‌. یکی از همین مباحث مهم، موضوع پوشش در سریال‌های تاریخی است. این بحث وقتی به دوران معاصر نزدیک می‌شود، حساسیت ویژه‌ای پیدا‌ می‌کند. به استناد تاریخی، پوشش زنان ایرانی در ادوار مختلف و با ادیان و گرایش‌های متفاوت، همواره عفیفانه و در بستری از ستر و پوشش بوده‌است. از طرفی این نوع پوشش در مکان‌های مختلف متفاوت بوده‌است. این مدعا را حتی در نوع معماری ایران هم می‌توان مشاهده کرد. حیاط اندرونی و بیرونی، خود نماد تفاوت رفتار زنان با اقشار مختلف جامعه بوده‌است. این خلاء همان چیزی است که در اکثر سریال‌های تاریخی وجود دارد. نکته بعدی استفاده از پوشش‌های مختلف جامعه با توجه به شأن و منزلت اجتماعی است. قطعا پوشش زنان درباری و یا زنان صاحب نفوذ با زنان عامی تفاوت‌هایی داشته است. اما متاسفانه در سریال‌ها شاهد هستیم که یک نوع پوشش خاص را به تمام اقشار جامعه نسبت می‌دهند. چیزی که گاهی به خاطر ناهمگونی سیرت و صورت سریال، نوعی دل‌زدگی ایجاد می‌کند. استفاده حلقه‌ی گل در زیر چانه از همان دست موارد است که متأسفانه اخیرا در سریال‌های تاریخی به آن ضریب داده‌می‌شود. در حالی که اصلا نوع استفاده و حتی شکل ظاهری آن و موارد استفاده آن قرابتی با سریال‌ها ندارد. این نمونه ذکر شده حتی در دربار پادشاهی هم موارد شاذ و خاصی داشته است اما حالا شاهد استفاده کلی و بی‌قاعده از نوعی تزئین در لباس‌های دوره قاجار هستیم. چیزی که بسیار از اصل خود فاصله گرفته است. از طرفی استفاده این نمونه زینت در همه مکان‌ها هم نوعی کج سلیقه‌ای را به همراه داشته است. زیرا به شرط قبول استفاده موردی از این نوع زینت، اصلا نمی‌توان پذیرفت که در همه‌ مکان‌ها استفاده می شده است‌. در دوران قاجار لباس بیرونی بانوان شامل چاقچور، چادر و روبنده بوده و فقط جنس پارچه‌ها و تزئینات آن، زنان ثروتمند و اشراف را از زنان طبقه پایین جامعه جدا می‌کرد. برای مثال گاهی خانم‌های اعیان و بزرگان، اطراف چادر مشکی خود را گلابتون‌دوزی و حاشیه نقره یا نقره نما می‌دوختند. اما به طور کلی می‌توان گفت که پوشش زنان در بیرون از منزل در این دوره تاریخی به شکل یکسان و تمام زنان همانند هم بودند، تا جایی که تشخیص چهره‌هایشان نیز غیر ممکن بوده است. در برخی موارد هم شاهد استفاده ادبیات عامیه در سریال‌ها هستیم. در حالی که با استناد تاریخی و نامه‌های باقی مانده چیز دیگری می‌گوید. یکی از همین موارد، نامه مادر ناصرالدين شاه به فرزندش است که جای تامل دارد. در حالی که نوع صحبت مادر و فرزند تاج‌دار در سریال‌‌های اخیر، نوعی عاميانگی نامناسبی را نشان می‌دهد. موارد بسیار و وقت اندک است و بررسی موارد بسیار رو به علاقه مخاطب واگذار می‌کنيم. اما نکته مهم، احساس خطر کردن در قبال فرهنگ عفیفانه و تاریخی کشورمان است که با پوششی از رنگ و داستان در قالب سریال به خورد مخاطب داده‌می‌شود. با شرایط کنونی کشور، حفظ و صیانت و از آن مهم‌تر بیان عفت و پاکی و نجابت همراه با زیبایی، بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود. قطعا برای ایجاد تفکرنوین اسلامی، به حفظ پیشینه تاریخی خود بسیار محتاجیم. این حفظ و صیانت ابتدا باید در سریال‌های ما اتفاق بیافتد زیرا مخاطب وسیعی از همه اقشار جامعه را به خود اختصاص داده است. 🖊فاطمه میری طایفه فرد -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

نحوه‌ی خطاب قرار دادن ناصرالدین‌شاه توسط مهدعلیا به روایت سریال‌ها سلطانکم! ناصرم!

زنان حرمسرای نیاوران عکاس ناصر الدین شاه برگرفته از کتاب ناصر الدین شاه عکاس

عکس ها مرتبط به متن بالا👆🌷🌷🌷

🔰تحریف پوشش زنان ایرانی در سریال‌های تاریخی ✍️ فاطمه میری طایفه فرد، کارشناس ارشد تاریخ اسلام ▪️متأسفانه در سریال‌های تاریخی شاهد هستیم که یک نوع پوشش خاص را به تمام اقشار جامعه نسبت می‌دهند، چیزی که گاهی به خاطر ناهمگونی سیرت و صورتِ سریال، نوعی دل‌زدگی ایجاد می‌کند. ▪️آنچه مهم می‌نماید؛ احساس خطر کردن در برابر فرهنگ عفیفانه و تاریخی کشورمان است که با پوششی از رنگ و داستان در قالب سریال به خورد مخاطب داده ‌می‌شود. ▪️به استناد تاریخی، پوشش زنان ایرانی در ادوار مختلف و با ادیان و گرایش‌های متفاوت، همواره عفیفانه و در بستری از ستر و پوشش بوده‌ است. 🔗 مطالعه یادداشت در سایت فکرت #پویش_نوشتن #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

به‌نام‌او «مادری» خدا بخواهد برکت دهد، نگاه نمی‌کند که فرزندت دختر است یا پسر، کم است یا زیاد است، اگر برکت بیاید کم را زیاد می‌کند، اگر خدا بخواهد نسل عزیزترینش را از دخترش ادامه می‌دهد. گاه داشته‌های‌مان حجاب می‌شود، گم می‌شویم در نعمت، در آسایش، آن‌وقت زبان کاری می‌کند که شمشیر نمی‌کند. مواظب باشیم! نکند برای نعمت‌های‌مان مؤاخذه شویم، نکند حواس‌مان به دوست و آشنای‌مان نباشد و... این روزها باید حواس‌مان به جوان‌ماندن ایران‌مان باشد، درست! کلی وظیفه بر گردن تمام عزیزانی هست که شرایطش را دارند، منظور از شرایط هم چیز عجیب و غریبی نیست، اصلاً وظیفه که به میان می‌آید، بهانه‌ها کنار می‌رود، اما نکند به هوای یک وظیفه، وظیفه دیگری زیر پا گذاشته شود، دلی شکسته شود، دلی که شاید هنوز هم‌دم و هم‌راه پیدا نکرده و یا به هزار دلیل ناگفته، مادر نشده یا مادر شده ولی فرزندش به‌بغل‌نیامده، در آغوش خدا رفته یا نه، کسی که دختردار شده پسر ندارد، یا پسردار شده ولی دختری نیست که موهایش را شانه کند یا اصلاً فرزند بطنی نداشته، ولی تا توانسته مادری کرده، فرق نگذاریم برای مادری‌شان، درجه‌بندی نکنیم مادری را... این‌ها همه مادرند، مادرانی که شاید روز مادر سخت‌ترین روز زندگی‌شان شود. سختی برخی امتحانات الهی، شاید نشان از قدرت‌مندی و ظرفیت بنده باشد، نکند با زبان و لحن و عمل، مادری‌ها را بشوییم، مادری‌کردن خیلی زیباست، این را برای کسانی که به قاعده امتحان الهی مادر نشدند سخت نکنیم؛ مواظب دل‌های شکسته باشیم... روز مادر بر همه این مادران، هزاران‌بار مبارک! -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او ای بی‌بهانه‌ترین دلیل و ای دلیل تمام بهانه‌هایم بی‌دلیل دل پربهانه‌ام را آرام کن شاید#هایکو -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

انتشار آثار اعضای هیات تحریریه مجتهده امین در هفته نامه پرتو، #فاطمه_میری_طایفه‌فرد -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او دیدار سلام بانو! سلام مادر! تولدتان برهمه‌ی عالم مبارک. از بچگی از مادرم یاد گرفته‌ام فرزندان شما را دوست بدارم. اصلا سید می‌بینم دلم هوای مدینه می‌کند. حق بدهید به من، محبت شما در وجودم با شیر آمده ولی با مرگ هم نمی‌رود.(انشاءالله) حالا اگر این فرزند شما، سکان‌دار کشورم باشد، حق دارم که دلم پر بزند برای دیدار. دیداری که اولین بار آذر سال ۸۲ یک گوشه‌ی امامزاده حسین رخ داد. آن‌وقت آن‌قدر دست تکان دادم که فکر می‌کردم آقا فقط به من نگاه می‌کند‌؛ بچه‌بودم دیگر. آن همه جمعیت و من در حال دست و پا زدن برای دیدار. این هفته فرزندتان سه‌بار دیدار داشت و من جزء مخاطبان هرسه دیدار نبودم. نه جزء قمی‌هایی که به مناسبت ۱۹ دی آمده‌بودند. نه جزء زنان فعال که به مناسبت تولد شما آمده‌بودند و نه جزء مداحان، همان‌هایی که مدح شما می‌کنند. نشد! دیدار را می‌گویم. ولی راستش را بخواهید دلم می‌خواست اگر در صفحات قبلی تاریخ بودم، با مردمان قم در ۱۹ دی قیام کنم. اصلا دلم می‌خواست کلی کار برای نهضت جهانی شما و فرزندتان بکنم. نمی‌دانم که اگر چیزی بوده قبول می‌شود یا نه!؟ راستش دلم می‌خواست که دعبل‌تان باشم، یا مدح کنم شما را از هرآنچه باید به گوش دیگران رساند؛ اما مداح نشدم، فقط راستش را بخواهید وقتی فرزندم را می‌خواستم بخوابانم برایش روضه می‌خواندم. مثلا می‌خواندم:《بخواب آروم عزیزم، که خواب آب ببینی، چه بی‌تاب و چه غمگینی...》 و بچه‌ام با روضه علی اصغرتان به خواب می‌رفت، یا وقتی ظرف می‌شستم برای شما و فرزندانتان می‌خواندم. شام را با ذکر شما دم می‌کردم. اصلا درس خواندم، سوار سرویس شدنم، حتی وقتی که عزیزی از خانواده‌ام بیمار می‌شد خودم را با درد اولاد شما آرام می‌کردم. لا یوم کیومک یا اباعبدالله... من را هم شما حساب می‌کنید؟! مثلا در روز محشر، بگویید این هم چیزهایی خوانده، این هم دنبال دعبل راه بيفتد و بیاید. چه کند بی‌نوا شاعر نبوده ولی دلش که می‌خواسته شاعر شود. می‌شود حضانت من را هم برعهده بگیرید!؟ لایق دیدار فرزندتان نبودم، می‌شود دست نوازش بر سر این یتیم آل‌محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بکشید؟ می‌شود شما سخت نگیرید و من را هم بخرید!؟ می‌دانید بانو! کسی نیست اگر درد دلم گرفت به او بگویم، یا اگر غصه به سراغم آمد، مرحمی ندارم که غم دل را دعوا کنم. می‌شود دوا شوید برای درد‌هایم که دوا ندارد؟ دوا برای دلی که جای وصله و پینه ندارد. می‌دانم می‌شوید. الان به دوا نیاز دارم به مادری کردنتان نیاز دارم. برایم مادری کنید. -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او در عرض سه ساعت پنجمین سیگار روشن می‌شود... این محاسبه برای من که پدرم یک طبقه بالاتر به زور دستگاه نفس می‌کشد درد آور است. یکی اکسیژن خدا داده را آلوده می‌کند یکی آن‌طرف‌تر اکسيژن ندارد که زندگی کند. خدایا ما را از کسانی قرار نده که نفس دیگران را بگیریم...

مریم؟ شقایق؟ یاس؟ نیلوفر؟ زیباتر از این‌هاست، زیباتر خوش‌بوترین: در دامنش ریحان جاری‌ترین: یک چشمه از کوثر گاهی بخوانش سیب، سیبی سرخ گاهی گلاب تازۀ قمصر از چشم‌هایش شعر می‌بارد روی خطوط خالی دفتر در هفت سال تشنگی، باران در هفت دور تشنگی، هاجر در خنده‌هایش شور رستاخیز در گریه‌هایش یادی از محشر عشق است اسم اعظمش امّا در خانه، نام کوچکش، مادر #فاطمه_عارف‌نژاد #میلاد_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #شاعران_آئینی 💠 #شاعران_حوزوی 💠 @shaeranehowzavi

به‌نام‌او دلم نیازمند دوا، یک دوای طولانی شبیه یک دوای مکرر، دوای پنهانی که زنگ دلم را بشوید و ببرد دلم بشود پر ز نقش عین ترمه طلایی #شبیه_شعر #هایکو -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

👆 سلفی مرزبانان کشور در سرمای ۲۵ درجه زیر صفر ⛔بعضی کارها تعطیلی نداره حتی اگه خیلی سرد باشه خدا حافظ و نگهدارتون باشه سربازان وطن🌷 #مصرف_گاز #ایران #انجمن_تاریخ_جامعه_الزهرا -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

به‌نام‌او پر از شور عین شیرینی دلایل متفاوتند، برای دور هم جمع شدن. بچه‌های تاریخ اسلام جامعه الزهرا(س)، دلیلی به قشنگی اهل بیت(ع) پیدا نکردند و این شد که هیأت به لطف مادر از محرم امسال شروع به کار کرد... هیأتی از بانوان تاریخ پژوه که قرار بود از علم‌شان که تاریخ اسلام بود به عمل برسند، عمل به فضائلی که خود آل‌الله یادشان داده بود. محفلی علمی، که محتوای تاریخی را هم‌زمان همه دوستان مطالعه می‌کردند و با سخنران همراهی می‌کردند. محفلی که سخنران و شاعر و مداح هم تاریخی بودند. اندک اندک دوستان دیگر رشته‌ها هم آمدند و جمع دوستی رنگ و بوی جدیدی گرفت، رنگی شبیه تمدن نوین اسلامی. هیأتی با تمام ظرافت‌های زنانه در عین حال علمی. هیأتی که بوی تمام وطن را می‌دهد، از هرجای ایران، نماینده داریم، شمال، جنوب، شرق، غرب. از هرگوشه‌ای صدای لبیک می‌آید، تمام لهجه‌ها با هم یکدل حسین(ع) می‌گویند. هیأتی که جامع اضداد است، پر از شور عین شیرینی، خدا قسمتتان بکند هرجای دنیا هستید زیر بیرق اولاد فاطمه (س) باشید. #یاوران_زینبی #دوشنبه #بانوان_تاریخ_پژوه -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او شب‌ها کنار تو از صبح و نور می‌گویم صبحی به روشنی هر طلوع می‌گویم امشب نبودی و من در سرای تنهایی از لحظه فراق و غم و شمع و عود می‌گویم #اردوی_مدرسه #پسرم #شعر #هایکو -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye

به‌نام‌او در سردی و سکوت کتابخانه مسئول کتابخانه بالا می‌آید کلی سرمان غر می‌زند که این چه وضعی‌ست، چرا پتو روی سرتان کشیدید؟ چرا زودتر نگفتید که گرمایش سالن مطالعه رو روشن کنن؟ بچه‌ها به هم نگاه می‌کنند و ریز می‌خندند. مسئول کتابخانه سمت یکی از قدیمی‌ها می‌رود. -فاطمه! گرمایش روشن بشه؟ -من نمی‌دونم خانم از بقیه بپرسید. مسئول کتابخانه بالای سر تک تک بچه‌ها می‌رود و این سوال را تکرار می‌کند. همه جواب مشابهی می‌دهند. گویا هیچ‌کدام نمی‌خواهند مسئولیت این کار بر گردنشان باشد. می‌خواستند تا می‌شود در مصرف گاز صرفه جویی کنند. دل‌شان شاید برای بچه‌های "درّه‌ی اورامانات" می‌‌لرزد. مسئول کتابخانه با غر به سمت تلفن می‌رود. - از شما حرف در نمیاد، خودم میگم گرمایش رو روشن کنن. گفتن صرفه‌جویی نه این‌که خودت رو بکشی آخه. آن روز قسمت بچه‌ها نشد از گرمایش استفاده کنند. انگار خدا از نیت‌شان خبر داشت. مسئول گرمایش هم یادش رفت و سالن گرم نشد. این حال و روز طلبه‌های پژوهشگاه بود که به قدر حتی یک گرمای معمولی دل‌شان نمی‌آمد از گاز استفاده کنند. شاید این کار باعث شود گاز به همه جای ایران برسد... کاش به گوش برخی مسئولین برسد که سفره انقلاب را ارث پدری می‌دانند. بیایند و از این جوانان و نوجوانان یاد بگیرند. این جوانانی که لباس حب‌الوطن به قامت آنان برازنده بود. -----------❀❀✿❀❀--------- @del_gooye