در روضه کم می‌آورد غم‌های عالم‌ آه از غم جانسوز و عالم‌ گیرِ این قوم ✍#بتول‌محمدی بساط روضه‌ها هم کم‌کم داره جمع می‌شه😔💔 الهی سفره‌اش همیشه تو دلامون پهن باشه که تا بوده غم‌هامون را بردیم سر سفره‌ی اهل بیت و شادی دستمون دادن این روزها و ساعات آخر هر جا رفتین روضه التماس دعا🙏🌷 الهی تا آخر این ماه حاجت روا باشین و دست و دلتون پر از شادی و معرفت #شهادت_امام_حسن_مجتبی #شهادت_امام_حسن #رحلت_پیامبر_اکرم #روضه #دلنویس https://eitaa.com/delnevis_1363

سلام و شب بخیر این روزها و شب‌ها کم و بیش در مورد "وصال شیرازی" و شعر گفتنش برای امام حسن مجتبی علیه السلام شنیدیم. ماجراش رو کامل می‌دونید؟ تو پست بعدی بخونید💐👇

میرزا محمد شفیع شیرازی متخلص به "وصال شیرازی" از شاعران و عارفان بنام دوران فتحعلی شاه قاجار بود. او علاوه بر درجات علم و عرفان در تمام انواع خوشنویسی ( نسخ، نستعلیق، ثلث، رقاع، ریحان، تعلیق و شکسته) مهارت کاملی داشت. فقط یک نمونه از کارهایش در این زمینه ۶۷ جلد قرآن است! بر اثر همین زیاد نوشتن چشمانش آب آورد. پزشک او را به شفا مژده داد به شرط اینکه بعد از مداوا نه بنویسد و نه بخواند. اما جدائی از کتاب و کتابت برای وصال غیر ممکن بود. پس به خواندن و نوشتن ادامه داد تا نابینا شد. اینجا دیگر کاری از پزشکان برنمی‌آمد. وصال دست توسل به دامان رسول‌الله (ص) زد و ازایشان طلب شفا کرد. بعد از آن بود که یک شب در عالم رؤیا خود را در محضر پیامبر اکرم (ص) دید و ایشان فرمودند: «چرا در مصائب حسین (ع) مرثیه نمی‌گویی تا خداوند متعال چشمت را شفا دهد؟» نسخه شفابخش حضرت رسول (ص) اما یک توصیه تکمیلی هم داشت. در همان حال،‌ حضرت فاطمه زهرا (س) هم در آن مقام حاضر شده و خطاب به شاعر سرگشته داستان ما فرمودند: «وصال! اگر شعر مصیبت گفتی، اول از حسنم شروع کن؛ او خیلی مظلوم است.» صبح فردا، همین‌که وصال چشم باز کرد، دست به دیوار گرفت و همان‌طور که دور خانه قدم می‌زد، شروع کرد به سرودن: از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد/ آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد مصرع دوم به پایان نرسیده‌ بود که به‌ یکباره چشمان وصال، روشن و بینا شد! و او ادامه داد: خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت/ دل را تهی ز خون دل چند ساله کرد زینب کشید معجر و آه از جگر کشید/ کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد...

اینطور بود که وصال، برای این شعر،‌ هم از رسول‌الله (ص) جایزه گرفت،‌ هم از امام حسن (ع) و امام حسین (ع) و هم از مادر بزرگوارشان (س). برگرفته از سایت مشرق نیوز #شهادت_امام_حسن_مجتبی #شهادت_امام_حسن #رحلت_پیامبر_اکرم #دلنویس https://eitaa.com/delnevis_1363

✍#قاسم‌صرافان #شهادت_امام_حسن_مجتبی #شهادت_امام_حسن #رحلت_پیامبر_اکرم #دلنویس https://eitaa.com/delnevis_1363

واعظان و مداحین بیت: خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت دل را تهی ز خون دل چند ساله کرد اینطور تفسیر می کنند که: خونی که یک عمر امام حسن علیه السلام خورد همه از آن کوچه و مادر و آن سیلی بود💔 آن را از گلو بیرون ریخت و دلش را از آن خالی کرد دل را تهی ز خون دل چند ساله کرد💔