eitaa logo
دین کده
196 دنبال‌کننده
368 عکس
19 ویدیو
10 فایل
دین شامل۴(چهار) بخش است که محوراین کانال است.که عبارتند از: ١.باورها ٢.احکام ٣.اخلاق ۴.حقوق که بصورت برهانی درقالب گفتگویی وداستانی بیان میشود کانال ما Http://Eitaa.Com/din20m
مشاهده در ایتا
دانلود
با رحلت چهارمين نائب خاص حضرت حجت ـ عليه السّلام ـ دوران غيبت كبري آغاز گرديد. در اين دوره (غيبت كبري)‌ علماي واجد شرائط از سوي امام زمان نيابت عامّه دارند، زيرا نيابت خاصه عبارتست از اينكه امام شخص خاصي را با اسم و رسم مشخص معرفي كند و او را در منصب نيابت معرفي نمايد. ولي نيابت عامّه اين است كه امام شرايط و ضوابطي كلي را توضيح دهد تا در طول زمان هر فردي كه آن ضابطه و قاعده بر او تطبيق گردد بعنوان نائب ولي عصر شناخته شود، و به نيابت از امام در امر دين و دنيا، مرجع شيعيان باشد امامان معصوم شيعه ـ عليهم السّلام ـ به ويژه حضرت حجت ـ عليه السّلام ـ در روايات متعددي اين شرايط را بيان فرموده و شيعيان را در دوران غيبت كبري موظف كردهاند كه به واجدين آن شرايط رجوع نموده و بر اساس دستورات آنان عمل نمايند. به پارهاي از اين روايات اشاره مينمائيم. 1. توقيع شريفي كه از ناحيه مقدسه صادر شده. اسحاق بن يعقوب ميگويد: از محمد بن عثمان، (دومين نائب امام) خواستم نامهام را به پيشگاه امام برساند. در آن نامه مسائلي را مطرح نموده بودم و از امام پاسخ آن را درخواست كرده بودم. از جمله سؤالاتم از امام در اين نامه اين بود: كه در پيشامدها در عصر غيبت كبري به چه كسي مراجعه كنم، امام در پاسخ اين سؤال فرموده بودند: و امّا الحوادث الواقعة فارجعوا فيها الي رواة حديثنا. فانّهم حجّتي عليكم و انا حجة الله عليهم. اما در مورد حوادثي كه روي ميدهد به راويان احاديث ما رجوع كنيد كه آنها حجت من بر شما هستند و من حجّت خدا بر آنها هستم.[1] جالب توجه اينكه با اينكه اسحاق بن يعقوب در اين نامه در مورد وظيفه شخصي خود سؤال كرده، ولي امام به صورت عمومي پاسخ داده و وظيفة همه شيعيان را معين نموده است.[2] روايت عمر بن حنظله عمر بن حنظله ميگويد از امام صادق ـ عليه السّلام ـ پرسيدم اگر بين دو نفر از شيعيان بر سر مسئلهاي مانند قرض يا ارث اختلافي پيش آيد و به حكومت و قضات زمان مراجعه كنند آيا اين كار جائز است؟ امام فرمود: هر كس در مورد حق يا باطل به آنان مراجعه كند در حقيقت به طاغوت مراجعه كرده و هر چه را به حكم آنان بگيرد به طور حرام گرفته است، هر چند حق ثابت او باشد، زيرا آن را به حكم طاغوت گرفته، و خداوند امر كرده است كه به طاغوت كفر ورزند و انكار كنند چنانكه ميفرمايد: يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ. ميخواهند طاغوت را به داوري بطلبند در حالي كه به آنان دستور داده شده است كه به طاغوت كفر ورزند.[3] پرسيدم پس مردم در اين گونه موارد چه بايد بكنند؟ امام فرمود: بايد توجه كند، ببينند چه كسي از شما حديث ما را روايت مينمايد و در حرام و حلال ما نظر افكنده و صاحب نظر شده و احكام و قوانين ما را شناخته باشد در اين صورت او را به عنوان حاكم و صاحب رأي بپذيرند، زيرا من او را حاكم بر شما قرار دادهام. اگر او بر اساس حكم ما حكم نمايد و كسي از او نپذيرد، حكم خدا را سبك شمرده و ما را رد كرده و كسي كه ما را رد كند، خدا را رد كرده و اين به منزله شرك ورزيدن به خداوند متعال است.[4] اين فرمان امام صادق ـ عليه السّلام ـ يك فرمان كلي و عمومي است و مفاد آن شامل همه فقهاي واجد شرائط ميشود. بايد توجه داشت در صورتي كه امام راضي نباشد در يك اختلاف جزئي به قضات حكومت طاغوتي مراجعه شود، مسلماً راضي نخواهد بود ساير امور مسلمانان زير نظر ستمگران باشد، بلكه ادارة اين امور را زير نظر فقهاي عادل و واجد شرائط شيعه قرار داده است.[5] و بدين سان از ناحيه امامان شيعه و به ويژه حضرت ولي عصر ـ عليه السّلام ـ پايههاي مرجعيت شيعه براي دوران غيبت كبري استوار ميگردد. تا شيعيان در اين مقطع حسّاس از نظر احكام شرعي و اسلامي بي سرپرست نباشند و با مراجعه به مراجع عاليقدر تقليد وظائف شرعي خود را دريافته عمل نمايند. و اين از مسائل بديهي و ضروريست كه در زمان غيبت كبري كه دست ما به دامن معصوم نميرسد بايد يكي از سه راه را برگزينيم. 1. اجتهاد 2. عمل به احتياط 3. تقليد از خبره اگر مجتهد نبوده و از طرفي حوصله عمل به احتياط را هم نداشتيم، تنها راهي كه باقي ميماند تقليد است و بايد از مرجعي كه بر اساس گفته خبرگان متدين و بيغرض از همه مراجع زمان خود داناتر و با تقويتر است: (يعني در استنباط احكام از همه معاصرين خود استادتر و داناتر و در مقام عمل از همه آنها پرهيزگارتر، تقليد نمائيم و اعمال شرعي خود را بر طبق فتواي او انجام دهيم. . [1] . كشف الغمه، جلد 3، ص 321. [2] . سيره پيشوايان، ص 692. [3] . سوره نساء، آية 60. [4] . اصول كافي، جلد 1، كتاب فضل العلم باب اختلاف الحديث، حديث 10. [5] . سيره پيشوايان، ص 692. 🌐منبع: مرکز مطالعات و پاسخگويي به شبهات 🕌دین کده🕌 Http://Eitaa.Com/din20m @din20m
فهرست ادله و موضوعات در کانال دین کده برای داستانها شماره:1 شماره:2 ؟ شماره:3 ؟ شماره:4 ؟ شماره:5 شماره:6 شماره:7 شماره:8 شماره:9 شماره:10 شماره:11 ؟ شماره:12 ؟ شماره:13 ؟ ؟ شماره:14 ؟ شماره:15 شماره:16 ؟ شماره:17 ؟ شماره:18 شماره:19 شماره;20 شماره:21 شماره:22 شماره:23 ؟ شماره:24 ؟ شماره:25 🌟مطلب ویژه:شهادت شماره:26 شماره:27 شمار:28 ؟ شماره:29 ؟ شماره:30 شماره:31 شماره:32 شماره:33 شماره:34 شماره:35 شماره:36 شماره:37 شماره:38 شماره:39 شماره:40 ؟ شماره:41 شماره:42 شماره:43 شماره:44 ؟ ؟ شماره:45 ؟ شماره:46 ؟ شماره:47 شماره:48 شماره:49 شماره:50 شماره:51 شماره:52 شماره:53 این هم# دسترسی به موضوعات ادله داستانکها👆 ☺️باتشکرازهمراهی 🕌دین کده🕌 http://eitaa.com/joinchat/2298347533C9f761682ff