eitaa logo
دکتر کبری خزعلی
127 دنبال‌کننده
10.6هزار عکس
11.1هزار ویدیو
171 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢نوع رفتار با زیردستان؛ راهی برای شناخت شخصیت مدیران 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از راه‌های شناخت شخصیت افراد، مشاهده نوع رفتار آنان با زیردستان است. مدیری که «نوع رفتار» او و حتی «لحن صدای» او در برابر فرودستان و فرادستان متفاوت باشد، مدیری اسلام‌پسند نیست. توصیه و تأکید اسلام و اولیای دین، رعایت فروتنی، همراهی و همدلی با زیردستان و حفظ عزت و کرامت خود در برابر فرادستان است. غفاری از (ص) نقل می‌کند که فرمودند: فَمَنْ کانَ اَخُوهُ تَحْتَ یَدِهِ فَلْیُطْعِمْهُ مِمّا یَأْکُلُ وَلْیُکْسِهِ مِمّا یَلْبِسُ وَلا یُکَلِّفْهُ ما یَغْلِبُهُ فَاِنْ کَلَّفَهُ ما یَغْلِبُهُ فَلْیُعِنْهُ؛ هر کس برادر و هم نوعش را زیردست دارد باید از آنچه خود مى‏‌خورد به او بخوراند، و از آنچه مى‌‏پوشد به او هم بپوشاند و هیچ وقت کارى که خارج از قدرت اوست به او نسپارد و اگر کار دشوارى را به او سپرد او را کمک کند. در بخش ۱۵ از باب اول بوستان می‌گوید: بد انجام رفت و بد اندیشه کرد که با زیردستان جفا، پیشه کرد به سختی و سستی بر این بگذرد بماند بر او سال‌ها نام بد نخواهی که نفرین کنند از پَسَت نکو باش تا بد نگوید کست 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢سعدی و سکوت 🖊احمدحسین شریفی 🔸سکوت رفتاری است که می‌تواند نشانه بسیاری از امور مختلف و حتی متضاد باشد. به همین دلیل فهم «معنا» و «پیام» آن نیازمند زیرکی و تأمل است. سکوت گاهی نشانه رضایت است و زمانی نشانه نارضایتی؛ گاهی نشانه امید است و زمانی نشانه ناامیدی، گاهی نشانه تأیید است و زمانی نشانه تکذیب. سکوت گاهی نشانه ناتوانی از پاسخ است و زمانی بهترین پاسخ. به تعبیر علیه السلام: «سکوت در برابر احمق، بهترین پاسخ است». و به تعبیر شیخ محمود شبستری در سعادت‌نامه «ابلهان را جواب خاموشی است» میشل هم می‌گفت: «همیشه سکوت نشانه‌ی تایید حرف طرف مقابل نیست، گاهی نشانه‌ی قطع امید از سطح شعور اوست!» 🔹در روزگار حاضر بیش از گذشته به «حکمت‌ سکوت» نیازمندیم. دنیای جدید دنیای اطلاعات نام گرفته است؛ دریایی از اطلاعات راست و دروغ و دقیق و نادقیق روزانه در اختیار مردم قرار می‌گیرد. همه ساختارهای دنیای جدید ما را وارد به سخن گفتن و انتشار سخن می‌کند. تا جایی که سخن گفتن از نشانه‌های مهم بودن شناخته می‌شود. انتشار هر چه بیشتر اطلاعات، صرف نظر از درست یا نادرست آن، منبعی مهم برای امرار معاش و مایه‌ای برای کسب شهرت‌ و اعتبار اجتماعی شده است. افراد سعی می‌کنند در هر زمینه‌ای اظهار نظر کنند! حتی اگر هیچ تخصصی در آن موضوع نداشته باشند. پرحرفی و زیاده‌گویی، موجب احساس نوعی توهم دانایی شده است. 🔻از مهمترین حکمت‌هایی که مصلح‌الدین سعدی شیرازی در کتاب بی‌نظیر گلستان بر آن تأکید دارد، حکمت سکوت و کم‌گویی است. تا جایی که یک باب از ابواب هشت‌گانه گلستان را با عنوان «در فواید خاموشی» به این موضوع اختصاص داده است و البته در ابواب دیگر نیز به هر مناسبتی در باب سکوت سخن گفته است. فی المثل در حکایت هفتم از باب چهارم «در فواید خاموشی» می‌گوید: «یکی را از حکما شنیدم که می‌گفت: هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکرده است، مگر آن کس که چون دیگری در سخن باشد، همچنان ناتمام گفته، سخن آغاز کند. سخن را سر است اى خردمند و بُن میاور سخن در میان سخن خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش نگوید سخن تا نبیند خموش @Ahmadhoseinsharifi 🌹
به‌بهانه فتوای مهم رهبری‌معظم در رسانه👆 ✍ سیدعلیرضا طباطبائی هیئت علمی دانشگاه علوم قضائی 🔹شبکه‌های اجتماعی که در نسل سوم وب به بلوغ رسیده‌اند، قدرت تولید پیام در افق دیجیتال و امکان بازنشر در افق بی‌نهایت را پدید آورده‌اند که توجه به مباحث اخلاقی در این فضای بی‌کران را صدچندان کرده است! پرسش اساسی آن است که آیا محتواهای موجود که در قالب نقد مسائل گوناگون کشور تولید می‌شود، مبتنی بر خیرخواهی، نصح اخلاقی یا نظر کارشناسی است؟ آفت ، و جذب فالور، ، ، ، و در خوشبینانه‌ترین وضع، در آفرینش محتوا، از مخاطرات جدی اخلاقیست که با توجه به ویژگی در فضای سایبری، سبب در کاربر می‌گردد. 🔹از بایسته‌های اخلاقی در عرصه نقد و نقادی، کنار گذاردن یا کنترل حب‌ّ‌‌و‌بغض‌ها و خوشایندها و بدآیندهای شخصی است. حب‌وبغض و عشق‌‌ونفرت می‌تواند هنر را عیب و عیب را هنر جلوه دهد! چون غرض آمد هنر پوشیده شد صد حجاب از دل به سوی دیده شد 🔹مشکل است بتوان با نگاه عاشقانه يا با ديده مغرضانه، اندیشه يا رفتاری به درستی درک شود؛ چه رسد به آنکه نقد گردد؛ یعنی سره و ناسره آن را تشخیص دهد. به تعبیر شیخ اجل : كسی به ديده انكار اگر نگاه كند نشان صورت يوسف دهد به ناخوبی وگر به چشم ارادت نگه كنی در ديو فرشته‌ايت نمايد به چشم كروبی 🔹نقدشونده نيز اخلاقاً مجاز نيست ناقد را به سوء غرض متهم نماید. وی باید دلایل را ببنید و نقدهای وارد را رفع نماید و با منشأ، سرچشمه و نیروی محرکه نقدها کاری نداشته باشد. 🆔 @TABATABAEI_IR
هدایت شده از احمدحسین شریفی
◻️«زنهار تا نستانی؛ که به پنجاه راضی گردند» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸سعدی در گلستان (باب چهارم، در فواید خاموشی)، حکایتی بسیار شیرین، زیبا و خواندنی نقل می‌کند: «یکی در مسجدِ سنجار به تطوّع بانگ گفتی به ادایی که مستمعان را از او نفرت بودی؛ صاحب مسجد امیری بود عادلِ نیک‌سیرت؛ نمی‌خواستش که دل‌آزرده گردد. گفت: ای جوانمرد! این مسجد را مؤذّنانند قدیم، هر یکی را پنج دینار مرتّب داشته‌ام، تو را ده دینار می‌دهم تا جایی دیگر روی. بر این قول اتّفاق کردند و برفت. پس از مدّتی در گذری پیش امیر باز آمد. گفت: ای خداوند! بر من حیف کردی که به ده دینار از آن بُقعه به در کردی که اینجا که رفته‌ام، بیست دینارم همی‌دهند تا جای دیگر روم و قبول نمی‌کنم! امیر از خنده بی‌خود گشت و گفت: زنهار! تا نستانی که به پنجاه راضی گردند!» ♦️این داستان، حکایت حال برخی مدعیان ناکارآمد و حاشیه‌ساز و در عین حال پرتوقع و زیاده‌خواه است که معمولاً در همه سازمان‌ها (به ویژه سازمان‌های دولتی) یافت می‌شوند. کسانی که تنها هنری که در آن تخصص دارند، فرافکنی و حاشیه‌سازی و زیاده‌خواهی است. مع الاسف قوانین اداری و استخدامی در کشور ما به گونه‌ای است که مدیران سازمان‌ها نمی‌توانند آنگونه که شایسته است با آنها برخورد کنند؛ ای کاش قوانین به گونه‌ای بود که به مدیران اجازه می‌داد تا اگر امکان اخراج چنین افرادی را ندارند، حقوق مادام‌العمر آنها را پرداخت کنند، اما اجازه ورود آنها را به سازمان ندهند! زیرا چنین افرادی نه تنها خود، هیچ خدمت شایسته‌ای انجام نمی‌دهند، که همچون ویروسی مسری، کارکرد بقیه اجزای سازمان را نیز مختل می‌کنند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹