🔻 خیانت سینمایی سعودی به ایران فیلم جنگجوی صحرا با موضوع (شکست ایران ساسانی) توسط هالیوود با همکاری ام بی سی و با بودجه عربستان در حال آماده سازی ست. ذکر چند نکته به بهانه فیلم ضروری است: نکته اول: خائنین ریاض برای ماله کشی بر شکست های خود در منطقه به رسانه، مجازی و سینما روی آورده اند! نکته دوم: آنها باید ایرانیان را از اسلام متنفر کنند تا پرچمدار آن شوند و این راهِ نرمِ مقابله با اسلامِ مقاومت است. نکته سوم: رسول الله فرمودند روزی میرسد که آنها(ایرانیان) با شمشیر سراغ شما خواهند آمد و مسلمانتان خواهند کرد. کنایه به اینکه شما از دین خارج خواهید شد و آنها پرچمدار اسلام خواهند شد. . پی نوشت: امروز اسلام در حال ترویج در غرب است پس هر که پرچمدار آن باشد فاتح آینده‌ی دنیاست. به شرط عقل و دین باید پرچمدار آن بمانیم و سعودی خائن الحرمین فهمیده و میخواهد باور ما را در این حوزه بزند. البته امروز مسلمان، ما ایرانیان و یارانمان هستیم که پای مقاومت ایستاده ایم نه آنها که همزمان با فاجعه ی غزه در ریاض عیاشی میکنند. به یاری خدا به زودی دعای او محقق خواهد شد و این خائنین و منافقین به دست ما اسلام خواهند آورد. پرچم بالاست 🇮🇷✌️ @mrtahlilgar1

🔴ما اشتباه شما را تکرار نمی‌کنیم! ✍حسین شریعتمداری ۱- متاسفانه در میان نامزدهایی که رئیس‌جمهور محترم برای تصدی پست‌های وزارتی به مجلس معرفی کرده‌اند، افرادی دیده می‌شوند که سوابق و کارنامه‌های آنها به وضوح نشان می‌دهد از صلاحیت لازم برای حضور در کابینه برخوردار نیستند. بحث درباره توانمندی این عده برای حضور به عنوان وزیر، در این یا آن وزارتخانه در میان نیست، اگرچه توانمندی و کارآمدی نیز یکی از شرایط ضروری و غیر قابل اغماض است ولی مشکل اصلی آنها که قبل از موضوع کارآمدی در میان است، زاویه‌ای است که برخی از آنان با اصول و مبانی انقلاب و نظام داشته‌اند و در کارنامه سیاسی و رفتاری آنها ثبت شده است. ۲- آقای پزشکیان، رئیس‌جمهور محترم به فراجناحی بودن کابینه اشاره کرده و در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق‌) خطاب به مردم نوشته‌اند «‌در مرحله انتخاب و بررسی کابینه از صاحبنظران متعددی مشورت گرفتیم و تلاش کردیم با رویکرد وفاق و همدلی، بهترین وضعیت ممکن را با ظرفیت‌های موجود رقم بزنیم. صبر کنید کابینه کار کند و آن‌را از روی عملکردش نقد کنید‌». مفهوم «فراجناحی‌» گزینش از میان سلیقه‌های سیاسی متفاوتی است که در چارچوب نظام تعریف شده‌اند و صد البته به کارگیری افراد با سلیقه‌های متفاوت می‌تواند نقش موثرتری در پیشبرد امور داشته باشد ولی سخن درباره تعداد -هرچند اندک- کسانی است که برخی از مواضع و عملکرد آنها در چارچوب اصول و مبانی نظام قابل تعریف نیست و از زاویه‌دار بودن افراد یاد شده با نظام حکایت می‌کند. ۳- برخی از این افراد زاویه‌دار که در کمیسیون‌های مرتبط مجلس شورای اسلامی حضور یافته بودند، در پاسخ به پرسش‌های نمایندگان درباره مواضع و عملکرد زاویه‌دار خود ابراز پشیمانی کرده و اعلام داشته‌اند که دچار اشتباه شده بودند! برخی دیگر اگرچه می‌دانستند مواضع و عملکرد زاویه‌دار آنها با نظام قابل دفاع نیست ولی درباره آن سکوت می‌کردند و اسناد و مدارک ارائه شده را بی‌پاسخ می‌گذاشتند که از اصرار آنها بر مواضع و عملکرد پیشین حکایت کرده و می‌کند! ۴- همراهی با نظام در مواضع و عملکرد اصلی‌ترین و ضروری‌ترین شرط حضور در پست‌های کلیدی و حساس، نظیر وزارت است و بدیهی است که حضور زاویه‌دارها در مراکز و پست‌های کلیدی و حساس می‌تواند آسیب‌ها و خسارت‌های جبران‌ناپذیری را در پی داشته باشد و تجربه کرده‌ایم که داشته است. نمایندگان مجلس شورای اسلامی، برگزیدگان مردم و نماینده آنها هستند و سوگند یاد کرده‌اند که؛ پاسدار حریم اسلام و نگهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشند‌... و از ودیعه‌ای که ملت به آنها سپرده به عنوان امینی عادل پاسداری کنند. از این روی سپردن مسئولیت کلیدی و حساس وزارت به افراد زاویه‌دار نمی‌تواند با سوگندی که یاد کرده‌اند همخوانی داشته باشد و ندارد. بخوانید! ۵- افراد زاویه‌دار ادعا می‌کنند که مواضع و عملکرد پیشین آنها اشتباه بوده و اکنون پشیمان هستند. از این اظهار نظر می‌توان و باید هم استقبال کرد ولی یک پرسش از آنها و یک پاسخ از سوی نمایندگان در میان است که نمی‌توان و نباید نادیده گرفته شود. پرسش از فلان و بهمان گزینه زاویه‌دار این است که آیا بعد از معرفی به عنوان وزیر متوجه اشتباه مواضع و عملکرد قبلی خود شده و ابراز پشیمانی می‌کنند؟! و اگر این‌گونه نیست چرا قبل از معرفی به فکر ابراز پشیمانی نیفتاده‌اند؟! و اما، پاسخی که از نمایندگان انتظار می‌رود آن که، از زاویه‌دارهای معرفی شده به خاطر ابراز پشیمانی آنها تشکر و قدردانی کنند و به آنها اعلام فرمایند که با توجه به حساسیت و جایگاه کلیدی پست وزارت نمی‌توانند با وزارت آنها موافقت کنند و کوتاه سخن آن که بگویند؛ شما اشتباه کرده و اکنون پشیمانید پس انتظار نداشته باشید ما نیز با پذیرش شما به عنوان وزیر، مانند شما دچار اشتباه شویم و بعد‌ها بازهم مانند شما ابراز پشیمانی کنیم! چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟!

🎥چه می توان گفت؟! (زیبایی های #اربعین را نشر دهید) ☫به جمع سربازان گمنام بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/3617980416C11748e2114

بسم الله الرحمن الرحیم 🔰 تحقیقی در باب رابطه علم و دین(١) 🖌 محمدحسین رضازاده مسئله رابطه علم و دین یکی از پربحث ترین مباحث حوزه دین شناسی است که دیدگاههای بسیار متنوعی در خصوص آن شکل گرفته است. آنچه در پی می آید جمع بندی ای است از دیدگاه مختار بدون بیان ادله تفصیلی و بدون ورود به نقل و نقد همه دیدگاههایی که در این خصوص مطرح شده است. پیش از ارائه اصل بحث به طور خلاصه تعریفی از علم و دین ارائه می دهیم. ❇️ مقدمه الف) بیان مراد از علم مراد از علم در نوشتار حاضر همان چیزی است که در زبان فارسی از لفظ «دانش» به ذهن متبادر می شود. علم یعنی مجموعه ای از گزاره ها که غالبا حول موضوع واحدی به تبیین حقیقتی از حقائق عالم می پردازد و می توان گفت که گزاره های دستوری (بایدها و نبایدها) غالبا مدالیل التزامی گزاره های خود علم است. مثلا در علم پزشکی گفته می شود که فلان حالت، بیماری است و فلان امر سبب ایجاد این بیماری است و فلان چیز سبب برطرف شدن این بیماری است اما اینکه «باید از سبب بیماری اجتناب کرد» و یا «باید از دارو برای برطرف شدن بیماری استفاده شود» خارج از علم پزشکی است. در علمی مانند علم اقتصاد نیز وظیفه ذاتی این علم بیان رابطه ها و تأثیر و تأثرهاست اما اینکه مثلا دولت سیاست انقباضی را اتخاذ کند و یا سیاست انبساطی، مربوط به مبادی دیگری است که علم اقتصاد متکفل آن نیست. حتی برخی از علوم دیگری که گزاره های دستوری زیادی در آن به کار می رود نیز ناشی از پیش فرض های مسلمی است که خارج از علم است و ضمیمه شدن این پیش فرض های بعضاً ارتکازی به گزاره های اصلی علم موجب صدور گزاره های دستوری می شود مثلا اینکه در علم روانشناسی به شما توصیه می کنند که فلان کار را انجام دهید و یا فلان رابطه را شکل دهید تا دچار افسردگی نشوید ناشی از ضمیمه شدن یک پیش فرض (مذموم بودن افسردگی و لزوم دوری از آن) به گزاره های هستی شناسانه علم روانشناسی است. ب) بیان مراد از دین برای روشن شدن مراد از دین در این نوشتار ابتدا باید تعریفی از «دینداری» ارائه دهیم. دینداری در واقع منطبق کردن اراده خود با خواست و اراده خداوند متعال است به صورتی که اراده انسان در برابر اراده خداوند متعال خاضع و تسلیم باشد. حال می گوییم که دین آن مجموعه ای از گزاره های تبیینی (هستی شناسانه) و دستوری (بایدها و نبایدها) است که دینداری را پشتیبانی می کند. انسان برای اینکه دیندار باشد یعنی اراده ی خویش را در برابر اراده ی الهی خاضع کند به مجموعه ای از معرفت ها و آگاهی ها نسبت به خداوند، خود و سایر عالم نیاز دارد و نیز محتاج برنامه ای برای زندگی است؛ «دین» متکفل ارائه ی این آگاهی ها و برنامه است. ❇️ سطوح رابطه علم و دین برای روشن شدن رابطه علم و دین سطوح مختلفی از تأثیر دین در علم را بیان می کنیم تا بتوانیم تصویری جامع از رابطه علم و دین ارائه دهیم. سطح یکم: تأثیر دین در بهره گیری از محصولات علوم شاید اولین و روشن ترین تأثیر دین در علوم، تأثیر در میزان و چگونگی بهره گیری از محصولاتی است که یک علم در اختیار بشر قرار می دهد. مثلا علم ابزاری در اختیار انسان قرار می دهد که می تواند از کیلومترها دورتر موجود زنده ای را به قتل برساند، برای انسان دیندار روشن است که در بهره گیری از این سلاح باید حدود شرعی را رعایت کند و نمی تواند بدون قید از این سلاح استفاده نماید. این میزان از تأثیرگذاری شاید در میان دینداران مورد اختلاف نباشد و روشن است که احکام دین شامل محصولات علوم می شود؛ این روشن بودن در برخی مثالها و با توجه به احکام الزامی شرع مقدس کاملا قابل لمس است اما لایه های عمیق تری از این وجود دارد که تعیین تکلیف نسبت به آن دچار پیچیدگی است. در سطح چهارم به این موارد خواهیم پرداخت. سطح دوم: تأثیر دین در سیاست گذاری دانش و اصل پرداختن به علوم سطح دیگری از تأثیر دین، تأثیر در پرداختن به اصل یک علم است. برخی از مثال ها در این سطح از تأثیرگذاری روشن و کم چالش است مثلا دین از یادگیری و یاددادن علم سحر منع کرده است و انسان دیندار خود را ملزم به رعایت این دستور دینی می داند و یا ممکن است پرداختن به برخی از علوم مکروه باشد. این سطح از تأثیرگذاری دین در ارتباط با علوم، دارای ابعاد پیچیده تری نیز می باشد که باید به آن توجه نمود. توضیح آنکه همانگونه که گذشت کار علم کشف حقائق عالم است اما باید دانست آنچه سبب پیدایش یک علم و گسترش آن می شود، نیازی است که انسان آن را درک کرده است و در واقع «مسئله» هایی است که برای او پدید آمده است. اما اینکه انسان چه نیازی دارد و چه چیزی برای او مسئله است متوقف بر اموری خارج از علم است. ادامه دارد ⏬⏬⏬ @Tanbiholomah

ادامه بخش قبل⏫⏫⏫ ❇️ تحقیقی در باب رابطه علم و دین (۲) نظیر این بحث را در رواج یا تعطیلی مشاغل در زندگی بشر شاهد هستیم. مثلا زمانی ساخت، تعمیر یا فروش چراغهای نفتی شغل دارای رواجی بوده است ولی در حال حاضر چنین شغلی یا اساساً منسوخ شده است و یا بسیار به ندرت پیدا می شود و به عکس ساخت، تعمیر و فروش رایانه در زمان های گذشته نبوده است ولی در حال حاضر شغلی پرطرفدار است. در زمینه علوم نیز همینگونه است. اینکه چه علومی شکل بگیرد و مسائل آن گسترده شود و از دل آنها علوم دیگری انشقاق پیدا کند بسته به نیازمندی هایی است که جوامع برای خود تعریف می کنند. اما پرسش این است که آیا این نیازها و یا به عبارت بهتر ادراک نیازها بدون هیچ پیش فرض و سابقه ی ذهنی پدید می آید؟ آیا نیازمندی های یک انسان خداباور و دیندار با نیازمندی های یک انسان منکر خدا و دین گریز یکسان است؟ حداقل این است که دین هدفگذاری متفاوتی از زندگی کافرانه ترسیم می کند و این هدفگذاری متفاوت در سلوک فردی و اجتماعی انسان می تواند تأثیرگذار باشد و این همان نقطه ای است که نیازهای انسان را می سازد. به عبارت دیگر دین نیازهای بشر را به گونه ای ترسیم و اولویت بخشی می کند و اندیشه های غیر دینی به گونه ای دیگر و همانگونه که گذشت این نیازهای انسان است که شبکه ی علوم را می سازد. پس می توان نتیجه گرفت که اگر جامعه ای بر اساس تعالیم دینی ساخته شود چه بسا نظام اولویت پرداختن به علوم در آن جامعه با نظام اولویت پرداختن به علوم در جامعه ای دیگر که بر اساس تعالیم دین بنا نشده است متفاوت است. سطح سوم: تأثیر دین در واقع نمایی علوم همانگونه که گذشت علوم در صدد کشف حقائق این عالم هستند و نیز گذشت که دین نیز برای پشتیبانی از انسانی که در صدد این است که اراده ی خویش را تابع و خاضع در برابر اراده ی خداوند متعال کند حقائقی از این عالم را برای او تبیین می کند و واقعیات و قوانینی که در تکوین این عالم وجود دارد را برای او شرح می دهد. اینجاست که سطح دیگری از تلاقی علم و دین پدیدار می شود. کشف واقعیت در علوم بشری حرکت از معلوم به مجهول است یعنی بر اساس داشته های علمی سابق سعی دارد که پرده از مجهولات پیش رو بردارد. حتی در علوم تجربی نیز وجود پیش فرض های سابق بی تأثیر در نظریات علمی نیست چه رسد به علوم انسانی. به عنوان مثال دیدگاهی که تفسیرش از عالم صرفاً روابط مادی است و قائل به تدبیری فراتر از این روابط نیست نمی تواند انفاق را به عنوان یکی از اسباب ازدیاد ثروت توضیح علمی دهد و به بیان دیگر چنین امری را خارج از علم و قواعد علمی می بیند و منحصر در باورهای شخصی می کند ولی یک انسان دیندار و باورمند نسبت به آموزه های دینی این را یکی از واقعیات این عالم می داند و در نتیجه آن را در محاسبات علمی به حساب می آورد و به دنبال کشف قواعد آن خواهد رفت. علومی که به نوعی به مطالعه انسان می پردازند چه نگاهی به انسان دارند؟ آیا انسان یک حیوان پیشرفته و یا حتی یک ماشین متفکر است و یا اینکه انسان حقیقتی است عِلوی و ربانی که برای زندگی در دنیا ابزاری به نام بدن در اختیار او گذاشته شده است؟ آیا این دو نگاه به انسان تأثیری در کشف حقائق مرتبط با انسان نمی گذارد؟ آیا واقع نمایی علم را تحت تأثیر قرار نمی دهد؟ احتمال چنین تأثیری نیز کافی است برای اینکه انسان دیندار پیش فرض ها و حتی گزاره های علوم را از دریچه دین نگاه کند و از زاویه تعالیم دینی به دنبال کشف حقائق عالم هستی باشد. سطح چهارم: تأثیر دین در کشف مصالح و مفاسد تکوینی توسط علوم پس از بیان سه سطح از رابطه علم و دین به پرسش هایی بر می خوریم که می تواند سطح دیگری از رابطه علم و دین را روشن کند و اگر هم سطح مستقلی از سطوح قبل نباشد تعمیق و ژرف اندیشی دیگری است نسبت به مباحث پیش گفته. ممکن است گفته شود که هر چند به صورت فی الجمله بپذیریم که آموزه های دینی می تواند در کشف حقائق علمی دخالت داشته باشد ولی ما حقائق بسیطی داریم که یقینا باور و عدم باور نسبت به آموزه های دینی تاثیری در آن ندارد. مثلا آنچه علم ریاضی کشف می کند حقائق بسیطی است که دین سرنوشت آن را تعیین نمی کند. بسیاری از علوم تجری و ریاضی همینگونه اند. مثلا برای اینکه بتوانیم یک ساختمان 10 طبقه بسازیم چه اموری را باید رعایت کنیم؟ کیفیت چینش ستونها باید چگونه باشد؟ از چه مصالحی و به چه میزان باید استفاده شود و ... سوالاتی است که علم به آن پاسخ می دهد و یقینا اعتقاد به خدا و معاد تاثیری در پاسخ به آن ندارد. پس ما برای اینکه بتوانیم ساختمان 10 طبقه ی ایمن و محکمی داشته باشیم بایستی فلان قواعد را رعایت کنیم و شاهد صحت این گزاره ها هم تجربه عینی ماست یعنی در مواردی که این قواعد رعایت شده است ساختمانی با همان خصوصیات داشته ایم و در مواردی که رعایت نکرده ایم ساختمان دچار مشکل شده است. ادامه دارد ⏬⏬⏬ @Tanbiholomah

ادامه بخش قبل ⏫⏫⏫ ❇️ تحقیقی در باب رابطه علم و دین (۳) در پاسخ باید بگوییم که در صورتی که سطوح سه گانه سابق را رعایت کردیم و پس از آن با رعایت قواعد داخلی علم توانستیم حقیقتی را کشف کنیم (مثل اینکه برای ساخت ساختمان 10 طبقه باید از آهن با فلان قطر استفاده شود) اگر صرفاً می خواهیم گزارش از حقیقتی که کشف کرده ایم بدهیم مانعی نیست ولی مشکل از آنجا شروع می شود که بعد از کشف این حقیقت «توصیه» می کنیم و مثلا می گوییم: پس باید خانه ها را اینگونه ساخت. ریشه این اشتباه این است که بین «کشف حقیقت» و «کشف مصالح و مفاسد» خلط می شود. علم بعد از رعایت قواعد پیشینی که ذکر آن رفت صرفا در نشان دادن حقیقتی از حقائق عالم کارآمد است نه کشف مصالح و مفاسد واقعی. پیش از تحلیل مسئله مثالی را برای روشن شدن بحث بیان می کنیم: فرض کنید گفته می شود که برای ایجاد بیشترین لذت از نوشیدن یک مشروب الکلی چه نکاتی باید رعایت شود؟ برای پاسخ به این پرسش حقائق زیادی از قواعد تکوینی این دنیا باید کشف شود. مثل اینکه آن نوشیدنی از چه موادی و با چه درصدی تولید شده است؟ چه کسی، با چه سنی، با چه جنسیتی، با چه شرائط و خصوصیات جسمی ای مصرف می کند؟ این نوشیدنی چه ارتباطی با سایر مواد خوراکی و نوشیدنی می تواند داشته باشد و آنها در طعم یا هضم این ماده چه اثری می گذارند؟ در چه منطقه ای و با چه خصوصیات آب و هوایی مصرف می شود؟ فرد مصرف کننده برای بار چندم است که مصرف می کند؟ و شاید دهها سوال دیگر. پاسخ به پرسشهای فوق جزو حقائق تکوینی این دنیا هستند و بالاخره در عالم بیرون نسبت به یک موضوع مشخص خارجی یک واقعیت وجود دارد و در اینجا «نسبیت» راه ندارد و امام معصوم علیه السلام نیز به عنوان عالم به همه حقائق موجود در دنیا پاسخ این پرسشها را می داند و می تواند نسبت به یک فرد مشخص با توجه به همه خصوصیات پیرامونی او توصیه کند که برای اینکه بیشترین لذت را ببری باید چه نکاتی را رعایت کنی. اما آیا لزوما این توصیه ی مطابق با واقعیت، مصلحت این شخص است؟ به هیچ وجه. چرا؟ پاسخ این است که درست است که واقعیات خارجی، نسبی نیستند ولی مصالح و مفاسد کاملا نسبی اند. توضیح اینکه مصلحت و مفسده همیشه نسبت به هدفی که ما ترسیم می کنیم معنا پیدا می کند. مصلحت داشتن یعنی ملائمت یک واقعیت با هدفی که مشخص کرده ایم. مثلا نمی توانیم به طور مطلق بگوییم بارش باران مصلحت دارد، چه اینکه کسی که بذری را در خاک کاشته است به هدف روییدن آن، برای او باران مصلحت دارد ولی کسی که گندم را چیده است و جمع کرده است به هدف نگه داری برای آینده، باران برای او مفسده دارد چه اینکه موجب فساد گندم هایش خواهد شد. پس علم تحت ضوابطی، واقعیت را کشف می کند ولی نمی تواند مصلحت و مفسده را تعیین کند زیرا برای تعیین مصلحت و مفسده باید هدف و غایت مشخص شود تا بعد نسبت آن واقعیت و غایت را بسنجیم و از رهگذر آن، مصلحت و مفسده مشخص گردد. اینجا دین است که غایة الغایات را بندگی خداوند متعال ترسیم کرده است و همه واقعیات عالم باید با این هدف و غایت از زندگی سنجیده شود تا مصلحت بودن یا مفسده بودن آن روشن گردد، چیزی که از دسترس علم خارج است. علم ساختمان سازی به ما می گوید که برای ساختمان 10 طبقه باید چه کار کرد؟ ولی نمی تواند به ما بگوید که ساخت ساختمان 10 طبقه چه نسبتی با بندگی خداوند متعال دارد؟ بلکه این دین است که می تواند پاسخ چنین پرسشی را بدهد. این بیان در واقع تعمیقی است نسبت به همان سطح اول یعنی «تأثیر دین در بهره گیری از محصولات علوم» چه اینکه ضوابط الزامی و توصیه های غیر الزامی شرع است که مشخص کننده نسبت واقعیات کشف شده توسط علوم با هدف از زندگی انسان است اما از آنجا که اخذ گزاره های دستوری و توصیه ای از علوم، ارسال مسلّم گرفته می شود می توان آن را سطح دیگری از رابطه علم و دین در نظر گرفت. @Tanbiholomah

مالک شریعتی که موقع جنگ ۱ سالش بوده نباید پستونک میخورده و باید میرفته خط مقدم، ولی ظریف که ۲۳ سالش بوده و فرار کرده آمریکا خیلی خوبه و نظام باید منت‌شو بکشه ! 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها👇 @Bidari_Media

سه چیز تو خونه مطلقأ ممنوعه 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها👇 @Bidari_Media

این خانم در سن ۱۴ سالگی دارند کارشناسی ارشد می‌خوانند ، خواهرشان هم نابغه است. اما خوب؛ چون با حجابن نباید دیده بشوند ... پس شما منتشر کنید؛ اگر طرفدار حجابید. #حجاب @abuhossein

🎥رهبر انقلاب: امروز در دنیای پیچیده‌ی پُرتبلیغات و پُرهیاهویی که بر بشریّت حاکم است، این حرکت اربعین، یک فریاد رسا و یک رسانه‌ی بی‌همتا است 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها👇 @Bidari_Media

❌توئیت زیبای یک کاربر عرب: ایران روسیه را از دست غرب ‏بوسنی را از صرب‌ها عراق را از داعش لبنان را از دست صهیونیست‌ سوریه را از جنگ جهانی ونزوئلا را ازمحاصره آمریکا يمن را از دست عربستان و غرب قطر را از دست عربستان و اردوغان را از کودتا نجات داد. غزه را هم از دست صهیونیست‌ها نجات خواهند داد 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها👇 @Bidari_Media

🎥 بهت و حیرت کارشناس نظامی تلویزیون فارسی‌زبان موساد از شهر موشکی عظیم حزب‌الله در زیرزمین و دل کوه‌های لبنان! ✖️فرزین ندیمی، تحلیلگر نظامی شبکه صهیونیستی اینترنشنال:حزب‌الله تأسیسات بسیار مفصلی زیرزمین دارد و توانسته با کمک مهندسین رزمی سپاه، تأسیسات فرماندهی کنترل و تونل‌های موشکی را در زیر زمین بسازد! ✖️حزب‌الله با نمایش این شهر می‌خواهد سطح بازدارندگی خود را به اسرائیل نشان دهد و بگوید می‌تواند از زیر زمین سراسر اسرائیل را با موشک‌های نقطه‌زن و دقیق هدف قرار دهد! اسرائیل امکان ندارد بدون کمک آمریکا به جنگ حزب‌الله و ایران برود! 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها👇 @Bidari_Media

از کسی که تو کانادا صاحب یه رستورانه و اوضاع مالیشم خوبه میپرسه اگر برگردی عقب، با دانش الانت بازم مهاجرت می‌کنی؟ از ته دل گفت هیچ وقت!

اصلاح طلب کیست؟! موجودی ماله کش و آفتابپرست که بسته به منافعش رنگ عوض می کند. 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها👇 @Bidari_Media

🎥#تصویری #کلیپ 🔻این روسیاه‌های بدمحاسبه‌گر خیال می‌کنند ما امروز در شرایط شِعب ابی‌طالبیم. ⚠️اینجور نیست! ⬅️ ما امروز در شرایط شِعب ابی‌طالب نیستیم؛ ما در شرائط بدر و خیبریم... #رهبر_معظم_انقلاب #مدرسه_تعالی ✅@Taalei_edu

🔲روضه شهادت حضرت #اباالفضل_العباس علیه‌السلام به بیان شیوا و مستند رهبرمعظم انقلاب

🔴قابل توجه سران قوا و مراجع نظارتی #راه_تحقق_سیاست_کلی_نظام 📣کتاب وظیفه دشوار نظارت بر اجرای قانون اساسی: مجموعه مکاتبات و نظریات حقوقی هیات پیگیری و نظارت بر اجرای قانون اساسی ۱۳۸۴ - ۱۳۷۶ دکتر حسین مهرپور، نشر ثالث چاپ: ۱۳۸۴، شامل مکاتبات و نظریات حقوقی هیات پی‌گیری و نظارت بر اجرای قانون اساسی از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ است. ⭕️بخش نهم کتاب تحت عنوان اصل 53 قانون اساسی در 43 صفحه پیگیری‌های حقوقی دفتر ریاست جمهوری و بی‌نتیجه بودن این پیگیری‌ها را واتاب داده است. 🔴رهبر انقلاب اسلامی در بند 3 ابلاغ سیاست‌های کلی برنامه هفتم فرموده‌اند : - شفاف‌سازی و ضابطه‌مند نمودن درآمدها و هزینه‌های شرکت ملی نفت و سایر شرکت‌های دولتی ⁉️📣پیشنهاد می شود #بخش_نهم_این_کتاب همراه #گزارش_یکصد_صفحه‌ای دیوان محاسبات کشور در سال آخر ریاست جمهوری آقای خاتمی یکجا چاپ و در اختیار دولت و قوه قضاییه و مجلس و مراکز نظارتی قرار گیرد تا مشکل کار معلوم شود. گزارش این مرجع رسمی که امضای رئیس و دادستان دیوان محاسبات و 12 قاضی مالی یا مستشار مالی پای آن است، می‌گوید : دولت خاتمی 6 میلیارد فروش نفت به خارج را به خزانه واریز نکرده است! دولت خاتمی فروش نفت در داخل را به خزانه واریز نکرده است! و در #قرارداد_کرسنت چه رخ داده است و ... . این رسمی‌ترین گزارش از یک نهاد رسمی کشور است که مشروعیت جایگاه خود را از اصول 54 و 55 قانون اساسی می‌گیرد. 👌 بررسی این گزارش و گزارش سال‌های قبل تفریغ نفت دوران خاتمی ضمن شفاف سازی زمینه‌ساز اجرای سیاست‌های کلی برنامه هفتم و اجرای برنامه هفتم است ⭕️ر.ک https://eitaa.com/taamolhoghooghi/17338

🔴آیت الله جوادی آملی: نگویید جا مانده‌ایم! کسی که ‎قلب و روحش رفته جامانده نیست. جامانده کسی است که عشق و شور و طلب زیارت ‎#اربعین به ذهنش هم نمی‌رسد و علاقه‌ای ندارد. اگر به هر دلیلی اشتیاق رفتن هست و شرایطش نیست، خیری بوده و ثواب نیت را برده‌اید. شاکر باشید و نگویید جامانده ایم.

⭕️ تا فکرشما مستقل نباشد،کشور شما مستقل نمی شود 🆔 @pedarefetneh | #پدرفتنه 🆔 @pedarefetneh | #پدرفتنه

🔴هرزه‌خوار هرزه‌گو می‌شود. واردات و صادرات وجودتان را کنترل کنید. 💐مرحوم علامه حسن زاده آملی (رحمت‌الله علیه): اهم مراقبات، این است که انسان واردات و صادرات دهانش را مواظب باشد. آن لقمه نانی را که به دهان میگذارد، اگر از روی حساب نباشد، هرزه خوار میشود و انسان هرزه خوار، هرزه گو میگردد. آن دهانی که وارداتش آلوده است، صادراتش هم آلوده است! 📚کانال سلوک العلما .

💐در زلال مکتب اهل بیت علیهم‌السلام اخلاق نیک با همسایگان و همسران، رمز جواز به بهشت ❇️قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حسِّنوا أَخلاقَكُم وَ الطُفوا بِجيرانِكُم وَأكرِموا نِساءَ كُم تَدخُلُوا الجَنَّةَ بِغَيرِ حِسابٍ؛ اخلاق خود را نيكو كنيد و با همسايگان خود مهربان باشيد و زنان خود را گرامى بداريد تا بى حساب وارد بهشت شويد. 📚توحيد صدوق، ص 127 📣 بهترین کتابی که #سبک_زندگی اسلامی را ترویج می کند کتاب داستان راستان نوشته شهید مطهری ره است که الگوی عملی رفتار و معاشرت بزرگان دین را به مخاطب می آموزد. چه خوب است این داستان‌ها تبدیل به نمایشنامه و فیلم نامه شود و توسط هنرمندان به فیلم های کوتاه تبدیل شود. این کار از سخنرانی و نصیحت های مستقیم تاثیر بسیار بیشتری دارد. #سبک_زندگی

. ♻️ وعده وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش درباره یک مطالبه زمین‌مانده کتب درسی روس‌ها برای دانش آموزان کلاس یازدهم (۱۷ ساله‌ها) در سال تحصیلی که گذراندیم، کتابی نوشته‌اند که جنگ روسیه و اوکراین را تشریح می‌کند. ببینید روایت رسمی از یک واقعه مهم، آن هم در سطح مدارس تا چه اندازه در روسیه جدی گرفته می‌شود. آیا در ایران هم برای فتنه‌های مختلف این‌چنین تدبیر می‌شود یا اینکه کسانی که بیشترین بهره را از بیت المال و نظام می‌برند و توسط همین نظام مسئولیت گرفته یا مشهور شده‌اند، با انواع و اقسام برنامه‌ها در حال سیاه نمایی، شبهه افکنی، قبح شکنی و قانون شکنی هستند؟! مقام معظم رهبری سال‌هاست مکرراً دغدغه گنجاندن و تدریس اسناد لانه جاسوسی(دشمن شناسی) را در کشور دارند اما مسئولین امر، نسبت به این مطالبه بی توجه بودند تا اینکه در دولت شهید رییسی گزارشی از این اسناد وارد کتب درسی شد. در جلسه با وزیر آموزش و پرورش استمرار و تقویت این مهم را مطالبه کردم که آقای کاظمی با آن هم عقیده بود. ⚠️ روایت نکنیم روایت خواهیم شد . 👈 کانال حمید رسایی: @rasaee

🔻علامۀ انقلابی -۴ 🖊مهدی جمشیدی ۸. نکتۀ دیگری که علامه طهرانی در مقام پاسخ به دشواری‌های و گره‌های حاکمیّتی مطرح می‌کنند، این است که ایشان می‌فرمایند این حکومت که شما مى‌گویید فلان ضعف را دارد، در برابر باید گفت آیت‌الله خمینى که حکومت را به دست گرفته است نمى‌تواند یک مُشت «فرشتۀ آسمانى» بیاورد تا مردم را اداره کنند؛ بلکه این حکومت به دست «خودِ ما» باید اداره شود؛ این حکومت به دست خود ماست و این خیانت‌هایى که به آنها انتقاد داریم، خودمان داریم به دست خودمان انجام مى‌دهیم(نور مجرّد، ج۳، ص۲۰۳). ما به عنوان مردم، دچار فرافکنی هستیم و از مدخلیّت خود در امور، غافلیم یا تجاهل می‌کنیم، درحالی‌که ما نیز بیش‌وکم در کاستی‌ها و خلل‌های وضع موجود، مؤثّر هستیم. «جامعه»، خود را از محاسبه کنار کشیده و تصوّر می‌کند تنها باید منتقد و مخالف باشد و اعتراض کند، درحالی‌که نظام اجتماعی، مرکّب از همین عناصر و اجزاء است و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، در برآیند کلّی و نهایی، مؤثّر هستیم. نتیجۀ پایانی، حاصل تجمیع همین کارنامه‌های کوچک و موردی است و روشن است که اگر ما به تکالیف خویش عمل نکنیم، برآیند نیز مطلوب نخواهد بود. این‌گونه نیست که اگر ما در قدرت رسمی قرار نداریم، پس مسئولیّتی نیز متوجّه ما نیست، بلکه نیروهای درونِ قدرت رسمی نیر حاصل انتخاب‌های خودِ ما هستند و این ما هستیم که با «انتخاب‌های فردی»‌مان، تقدیر خودمان را به دست گرفته‌ایم، اما آنجا که باید در برابر انتخاب‌های نادرست و ناروای خویش، پاسخگو باشیم، همچنان مواجهۀ طلبکارانه داریم و به گونه‌ای سخن می‌گوییم که گویا، هیچ نقش و سهمی در شکل‌گیری نظم و وضع کنونی نداشته‌ایم. در نظام مبتنی بر «مردم‌سالاری دینی»، مردم نمی‌توانند خود را از مؤاخذه و پاسخگویی برکنار بدانند و همواره در موضع مدّعی قرار بگیرند، بلکه باید به کارنامه‌های سیاسی و اجتماعی خویش بنگرند و ببیند آیا در انتخاب‌های‌شان، به‌درستی عمل کرده‌اند و یا در مرحلۀ مردم‌سالاری پساانتخاباتی، به عملکردها نظارت داشته‌اند و امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر کرده‌اند؟ این پرسش‌ها، معطوف به «جامعه» هستند؛ چراکه جامعه، قدرت دارد و حاکمیّت را صورت‌بندی می‌کند. حاکمان نیز، ملائکۀ آسمانی نیستند که تدبیر انقلاب را به دست گرفته باشند، بلکه از همین جامعه برخاسته‌اند و انقلاب، چاره‌ای ندارد جز این‌که به همین بضاعت‌های انسانی که اغلب نیز متوسط هستند، تکیه کند. می‌گویند جامعه، بازتاب «باطن حاکمیّت» است، اما حقیقت این است که حاکمیّت نیز آن‌گاه مبتنی بر مردم‌سالاری باشد، نمایانگر «ضمیر جامعه» است. ازآنجاکه نقد حاکمیّت، سکۀ رایج هست و همگان می‌کوشند در قامت منتقد نسبت به حاکمیّت ظاهر شوند و همواره، جانب مردم را بگیرند، به این واقعیّت اعتنا نمی‌کنیم که چه‌بسا برخی از لغزش‌ها و خطاها، ریشۀ اجتماعی دارند. ۹. در حکومت اسلام، متخصصان و مجتهدان در مقام «فکر» و «نظر» برای خودشان آزادند و باید آزاد باشند، چون تقلید بر مجتهد، حرام است؛ ولی در مقام «عمل» در مسائل اجتماعی که تصادم با رأی ولی‌ّفقیه حاصل می‌شود، مطلقاً حق «اظهارنظر عمومی» – به‌طوری‌که موجب تضعیف شود - ندارند و باید در عمل، تابع باشند؛ خواه مسأله از مسائل ساده و عادی باشد و خواه از مسائل مهم و اساسی و خطیر چون جنگ و جهاد(نور مجرّد، ج۳، ص۲۰۷). در این بیان، دو مقام از یکدیکر تفکیک شده‌اند؛ یکی مقام «تفکّر» و دیگری مقام «عمل». در مقام تفکّر، روشن است که ولیّ‌فقیه نمی‌تواند از مجتهدان و متخصصان توقع داشته باشد که همانند او فکر کنند؛ چون این سخن به معنی تجویز فکر نکردن است. نظام ولایت‌فقیه، مبتنی بر استبداد نیست و نمی‌خواهد با زور و تحمیل، همگان را ذیل یک نظام اندیشه‌گی قرار بدهد و باب نقادی و نظرورزی و خلّاقیّت فکری را مسدود کند؛ چون رشد اجتماعی، حاصل همین تضارب آراء و عقول است. فلسفۀ وجودیِ ولیّ‌فقیه، نفی اندیشۀ دیگران نیست و بنا نیست با حضور وی، دیگران حق تفکّر را از دست بدهند و او به جای همه، اندیشه کند و دیگران جز فقط مطیع و منقاد نظرات وی باشند. معنا ندارد کسی‌که خودش مجتهد و کارشناس است، تابع و مقلّد باشد و امکان تفکّر را از خودش بزداید، اما از آن سو، اگر سخن و برداشت ولیّ‌فقیه در مقام عمل رسمی و قانونی، «حجّیّت» نداشته باشد و تفسیرهای دیگر از دین، طالب اعتبار رسمی و عمومی باشند، «اختلال نظام» لازم می‌آید؛ یعنی شیرازۀ امر اجتماعی از هم می‌پاشد و هرج‌ومرج ایجاد می‌شود. منتقدان قرائت رسمی از دین، به این واقعیّت توجّه ندارند که گذشته از دین، حتی از قانون عرفی نیز باید یک روایت، حاکم باشد. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60