🌺روحم پرید، سوے تو و یا ڪریم شد 🌟در زیر سایہ‌ے ڪَرم تو مقیم شد 🌺ماه صیام،یڪ رمضان بود و بس،ولے 🌟تو آمدے در آن ، رمضان الڪریم شد #میلاد_امام_حسن_مجتبی عليه السلام مبارکباد🎊

حسن مولا 🌷#میلاد_امام_حسن_مجتبی عليه السلام

🌷#میلاد_امام_حسن_مجتبی عليه السلام 🌹گل دنیا حسنِ 🌹حضرت دریا حسنِ مداح #مهدی_رعنایی 👏 #سرود

#رمان #ناحله #قسمت_چهل_و_سوم به محض وا کردن در حیاط با ریحانه و محمد مواجه شدم. روسریمو تا چشام جلو کشیدم. خیلی خجالت میکشیدم. دلم نمیخواست چش تو چش شیم. محمد رو زمین نشسته بودُ و دستش رو سرش بود. عصبی سرشو انداخته بود پایین.صورتشو نمیدیدم‌.ریحانه هم رو به روش وایستاده بود و باهاش حرف میزد.حس کردم محمد الان میاد منو لِه میکنه.دلم داشت از قفسه سینم بیرون میزد‌.داشتم نگاشون میکردم که محمد متوجه حضور من شد. سرشو که آورد بالا دیدم صورتش تا بناگوش سرخه. قرمزِ قرمز. ریحانه کتکش زد ینی؟جریان چیه یاخدا؟گریه کرده بود؟درآنِ واحد ازجاش پاشد و با یه حرکت در حیاطو باز کرد ورفت بیرون وخیلی محکم درو بست. بی ادب!!! اون اومد داخل بدون در زدن.مگه من مقصر بودم؟به من چه د لعنتیی!! اه اه لعنت به این شانس.ریحانه هم که حالا فهمیده بود من اومدم بیرون اومد سمتم +عه کجا؟ چرا پاشدی؟ _میخوام برم.دیر شده دیگه.خیلی مزاحمتون شدم.به داداشتم بگو که برگردن!کسی که باید میرفت من بودم ایشون چرا؟ولی ریحانه به خدا... نذاشت ادامه بدم دستمو کشید و بردتم تو اتاقش.دیگه اشکم در اومده بود.تا حالا هیج احدی باهام اینجوری رفتار نکرده بود.منو دید از خونه رفت بیرون درو محکم بست. بی فرهنگ. ازش بدم میومد.دلم میخواست گلدونِ تو حیاطشونو تو سرش خورد کنم خب غلط میکنم خب بیجا میکنم خب اخه این پسر خیلی فرق میکنه! اصلا واس چی قبول کردم بیام خونشون.با خودم کلنجار میرفتم.رو به ریحانه گفتم _جزوه ها رو گذاشتم برات.خودم نمیخوامشون الان بعدا ازت میگیرم.بذار برم خواهش میکنم. +نخیر نمیشه. داداشم گف ازت عذر خواهی کنم.خیلی عجله داشت.بعدشم اخه تا الان من هیچکدوم از دوستامو نیاورده بودم خونمون،برا همین.. ببخشش گناه داره فاطمه. خودش حالش بدتره. رومو ازش برگردوندم و تکیه دادم به دیوار و زانوهامو بغل کردم. تو فکر خودم بودم که صدای محمد وشنیدم دوباره که داشت با باباش صحبت میکرد.خیلی مبهم بودم متوجه نمیشدم. رو به ریحانه کردمو _باشه حلال کردم. برم حالا؟ بابام بیاد ببینه نیستم شاکی میشه به خدا. +باشه باشه برو وقتتو گرفتم تو رو خدا ببخشید. پاکتی که برام به عنوان عیدی اورده بود و گذاشت تو کولمو زیپشو بست. تشکر کردم و ازش خدافظی کردم از جام پاشدم واز اتاقش بیرون رفتم. این دفعه بدونِ اینکه به کسی حتی باباش نگاه کنم رفتم سمت در که باباش دوباره صدام کرد. +حالا جدی میخوای بری ؟ _بله با اجازتون. +کسی میاد دنبالت دخترم؟ _نه باید تاکسی بگیرم برا همین زودتر دارم میرم حاج اقا. +این جا که خطرناکه نمیشه که تنها بری. داشتیم حرف میزدیم که محمد از جاش پا شد. کولشو برداشت از باباش خدافظی کرد سرشو بوسید و باباشم بهش دست داد. یه چیزی داد به ریحانه بدون اینکه حتی بم نگا کنه درو باز کرد که باباش صداش زد _محمد جان؟؟؟ با صدایی که گرفته بود گفت +جانم حاج اقا؟ _حتما الان میخوای بری گل پسر؟ +اگه اجازه بدین _مواظب خودت باشی تو راها. با سرعت نرون باشه بابا؟ +چشم حاجی من برم دیگه خیلی کار دارم. شما کاری دارین؟ _دوستِ خواهرتو تو راه میرسونی؟خیابون ما خلوته نمیشه تنها بره! محمد که تا حالا سرش پایین بود و به جوراباش نگا میکرد سرشو اورد بالا و زل زد به باباش‌. +اخه چیزه.. من خیلی.. نذاشتم ادامه بده حرفشو که بیشتر از این کنف شم. بلند گفتم _نه حاج اقا دست شما درد نکنه بیشتر ازین زحمت نمیدم خودم میرم اگه اجازه بدین خدانگهدار. اینو گفتمو سریع از خونه زدم بیرون. بندای کفشمو بستم و رفتم سمت در حیاط. وقتی بازش کردم صدای محمدُ شنیدم. +خانم؟ با من بود؟ بهت زده برگشتم سمتش چیزی نگف سرش مث همیشه پایین بود. تو دلم یه پوزخند زدم. +پدر جان فرمودن برسونمتون. رومو برگردوندم .از حیاط رفتم بیرون. _نه مرسی خودم میرم! زحمت نمیدم. با یه لحن خاصی گفت: +چوب میزنید؟ میرسونمتون. دلم یه جوری شد. صبر کردم تا بیاد. دزدگیر ماشینشو زد. کولشو گذاشت تو صندوق و گفت +بفرمایید پشت ماشینش نشستم. داشتم به رفتارش فکر میکردم‌. سرمو تکیه دادم به پنجره ماشین و تو افکارم غرق شدم. چقدر خوبه این بشر.. فکر میکردم خیلی پست تر ازین حرفا باشه! یا شایدم یه مذهبی نمای بدبخت. صداش اکو شد تو مغزم "چوب میزنید"!! از کارش پشیمون شده بود دلم براش سوخت . با این اخلاقِ نامحرم گریزی ای که داشت اصلا نمیشد باهاش حرف زد.تو افکار خودم غرق بودم. که دیدم برگشته سمتِ من +خانم!! رشته افکارم پاره شد _بله؟؟ +کجا برسونمتون؟ _زحمتتون شد.شریعتی! به جاده نگاه کردم دیدم وایستاده سر خیابونمون از حرفم خجالت کشیدم. خیلی شرمنده شدم. مث اینکه از دفعه ی قبلی که منو رسونده بود یادش بود که خونمون ادامه دارد.. نویسندگان: #فاطمه_زهرا_درزی و #غزاله_میرزاپور

#رمان #ناحله #قسمت_چهل_و_چهارم با خجالت گفتم _دست شما درد نکنه خیلی زحمت کشیدین. سرش سمت فرمون بود.دیگه بهم نگا نمیکرد.در ماشینو باز کردم پیاده شم که تو همون حالت گف +خواهر حلال کنید منو!خیلی شرمندم به قرآن. حس کردم صداش لرزید ادامه داد. به خدا از قصد نبود..! عجله داشتم.. به هر حال من خیلی متاسفم! دلم ریش شده بود.چی به سرش اومد این پسر!! نگاش کردمو _به قولِ خودتون چوب نزنید مارو!حلال کردم. از ماشین پیاده شدمو: _خدانگهدار +یاعلی درو که بستم ماشین با سرعت جت از جاش کنده شد.بنده خدا چقدر کار داشت مزاحمش شدم‌.بقیه راهو پیاده رفتم.کلید انداختمو وارد خونه شدم.وقتی از نبودن بابا مطمئن شدم خیلی سریع رفتم تو اتاقم.بعد چند دقیقه بابا هم رسید..! لباسامو عوض کردم و نشستم درس بخونم که بابا ‌در زد.چند ثانیه طولانی که نگاهم کرد گفت: +بیا نهار بخوریم از همیشه نافذتر نگاهم میکرد رفتم باهاش سر میز نشستم یخورده که از گذشت گفت: +از صبح خونه بودی؟ دلیلی نداشت دروغ بگم واسه همین جواب دادم: _نه +خب؟ _خونه ریحون اینا بودم.یه جزوه ای بود باید براش توضیح میدادم. +چرا اون نیومد؟ _شرایطش ونداشت +عجب به غذا خوردنش ادامه داد ولی فهمیدم توضیحات بیشتری میخواد برا همین اضافه کردم: _اره دیگه.صبح با مامان رفتم یخورده موندم بعد خواستم آژانس بگیرم که برادرش منو رسوند +چجور آدمایین؟ _خیلی خونگرم ومهربونن دیگه ادامه ندادیم بابا رفت سراغ پرونده هایی که ریخته بود رو میز منم وقتی یه استکان چایی براش بردم رفتم تو اتاقم این روزا با تمام وجود آرزو میکردم زودتر کنکور لعنتیمو بدم و نفس بکشم. لذت زندگی کردن و از یاد برده بودم. خیلی زور داشت خدایی نکرده با تمام اینا قبول نمیشدم.طبق برنامه ریزی یکی از کتابامو برداشتمو مشغول شدم ۳ ساعت یه ریز سرم تو کتاب بودم انقدر خسته شدم که رو همون کتابا خوابم برد.بایه حس بد که از خنکی یهویی روصورتم نشات میگرفت از خواب پریدم تا بلند شدم آب از سر و روم چکه کرد حیرت زده ب اطرافم خیره بودم که چشمم خورد ب دوتا چشم قهوه ای که با شیطنت نگام کرد داد زدم: _مامااان +کوفت و مامان دختر من فکر کردم سکته کردی چرا بیدار نمیشیی دیرمون شد. گیج وبی حوصله گفتم کجا چیی؟ +امشبب دیگهه باید بریم خونه آقا مصطفیی!! _خب من نمیام درس دارم +امکان نداره.هیچ جا نیومدی اینجام نمیخوای بیای؟ فقط یه ربع بهت وقت میدم حاضر شی .آماده نبودی همینطوری میبرمت دلم میخواست جیغ بزنم .ای خدا چجوری نگاهای مضخرفشون و تحمل میکردم به هزار زحمت بلند شدم نمیخواستم تو انتخاب لباسم هیچ وسواسی ب خرج بدم یکی از ساده ترین لباسامو برداشتم که همون زمان مامانم دوباره در و باز کرد و گفت: +راستی اون پیراهن بلندت و بپوش بدون اینکه ازم جوابی بخواد درو بست اعصابم خورد شده بود.یادمه یه زمان تمام شوقم این بود ک بفهمم میخوایم بریم خونشون یا اونا میخوان بیان اینجا! چقدر تغییر کردم با گذر زمان.سعی کردم نقاب مسخرمو بزنم و چند ساعتی وتحمل کنم لباسام و پوشیدم.یه خورده کرم پودرم به صورتم زدم رفتم بیرون.تو هال نبودن حدس زدم شاید آشپزخونه باشن راهمو عوض کردم و رفتم سمت آشپزخونه. مامان و بابا متوجه حضور من نشده بودن پدر جدیم کنار مادرم کلا شخصیتش تغییر میکرد هر وقت باهم بودن صدا خنده های بلندشون تو خونه میپیچید شخصیتای متفاوتی داشتن ولی خیلی خوب باهم کنار میومدن اینکه چطور کنارهم انقدر خوب بودن برام جالب بود برای اینکه متوجه حضورم شن رفتم و از کابینت یه شکلات ورداشتم مامانم گفت: +عه آماده شدی خب بریم پس . بدون اینکه جوابی بدم کفشام و پوشیدم و از خونه بیرون رفتم. تا وقتی برسیم یه آهنگ پلی کردم و وقتی مامانم گفت فاطمه بیا پایین قطعش کردم و پیاده شدم. حیاط شیک و سنگ کاری شدشون و گذروندیم و رفتیم داخل خونه مثه همیشه همچی مرتب بود وخونشون به بهترین حالت دیزاین شده بود عمو رضا اومد و با بابا روبوسی کرد و عید و تبریک گفت بعدشم خانومش اومد و مامان و بغل کرد تا چشماش ب من خورد ذوق زده بغلم کرد و محکم صورتم و بوسید سعی کردم یه امشب و همچی و فراموش کنم و کاری نکنم که به خودمم بد بگذره منم بوسش کردم و مثه قبل صمیمی عید و بهشون تبریک گفتم مصطفی پیداش شد مثل همیشه خوشتیپ بود و اتو کشیده. با عمو رضا هم احوال پرسی کردیم اونا رفتن داخل مصطفی اومد نزدیک تر گفت : +چ عجب بعد اینهمه مدت ما چشممون به جمال یار روشن شد جواب پیام و زنگ و نمیدین ؟ رو برمیگردونین اتفاقی افتاده احیانا؟ _اولا اینکه سلام ثانیا عیدتون مبارک سال خوبی داشه باشین حالام ممنون میشم اجازه بدین برم داخل دارن نگامون میکنن +خو نگاه کنن مگه حرف زدن ادامه دارد... نویسندگان: #فاطمه_زهرا_درزی و #غزاله_میرزاپور

❣#سلام_امام_زمانم❣ 📖 السَّلَامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاءِ... 🌱سلام بر گوشه‌ی روشن قبایت که آسمان را بر ما زمینگیران دوری‌ات می‌تکاند. سلام بر تو و بر ریسمان مهربان دستانت که تنها راه نزول ملکوت آسمان‌ها بر برهوت غفلت زمین‌اند... 📚 صحیفه مهدیه،زیارت حضرت صاحب الامر در سرداب مقدس، ص610. #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج ‌ دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

نهج البلاغه حکمت 86 - برتری فکر و تجربه بر قدرت وَ قَالَ عليه‌السلام رَأْيُ اَلشَّيْخِ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ جَلَدِ اَلْغُلاَمِ وَ رُوِيَ مِنْ مَشْهَدِ اَلْغُلاَمِ🌹🍃 و درود خدا بر او، فرمود: انديشه پير در نزد من از تلاش جوان خوشايندتر است. (و نقل شده كه تجربۀ پيران از آمادگى رزمى جوانان برتر است) 🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼 دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🌹سالروز شهادت محمد صفایی حائری فرزند مرحوم استاد صفایی حائری(عین.صاد) 🌷این شهید گرامی در ۵ فروردین سال ۱۳۶۷ در سن ۱۷ سالگی در عملیات والفجر ۱۰ در منطقه حلبچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد. برای شادی روح این شهید بزرگوار و مرحوم استاد، بخوانید فاتحه مع الصلوات. 🌹سالروز شهادت #محمد_صفایی_حائری دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

رفقا طاعات و عبادات قبول🙂💔 این جنایتای رژیم غاصبو تا میتونین انتشار بدین چرا؟🧐 برای اینکه ان شاءلله بازتاب خبریش بره بالا مگه اونور آبیا برای سناریو های ساختگی و صحنه سازیاشون انقد خودشونو به آب و آتیش نمیزنن و یقه چاک نمیدن.. ما برای بانوهای مظلوم و بی پناهی که اینطور در حقشون ظلم میشه ساکت بشینیم؟ چون اهل غزه ان و چون مسلمونن انسان نیستن!!؟؟ وجدانا حق زندگی و آزادی و امنیت نداشتن؟؟؟ خدارو چ دیدی شاید برسه دست اونی ک باید برسه..🙂 ساکت نشین دفاع کن از بانو هایی که پرده عصمتشون توسط این حروم‌.زاده ها دریده شد...🖤 برای وجدان و شرف.. برای چشمای پر از اشک و دل فشرده امام زمان عج که به شدت منتظرن ما به خودمون بیاییم و با ظهورشون دنیا آروم بگیره و آزادی حق همه آدمای دنیا بشه:)...💔

📸 دعای مشترک شهید باکری و شهید سلیمانی؛ 🌿خدایا مرا پاکیزه بپذیر الهی الحقنا بالشهدا والصالحین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #الّلهُمَّ_عَجِّلْ_لِوَلِیِّکَ_الْفَرَجْ التماس دعا دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

حِينَ تَشْعُرُ بِالْضّيقِ إفْتَح مُصْحَفَك فَبَيْنَ ثَنَايَا صَفَحَاتِهِ رَاحةَ واِطْمئنان ناراحت‌ که شدی قرآنت را باز کن؛ آن جاست که لابه لای صفحاتش آرامش و اطمینان را پیدا میکنی🤍 #ماه_رمضان دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

#تلنگرانه دعوا شده بود ، آقا امیرالمومنین رسید گفت : آقاۍ قصاب ولش ڪن بزار بره گفت : به تو ربطۍ نداره گفت : ولش ڪن بزار‌‌ بره دوباره گفت : به تو ربطۍ نداره دستشو برد بالا ، محکم گذاشت تو صورت علی؏ ؛ آقا سرشو انداخت پایین رفت مردم ریختن گفتن فهمیدۍ کیو زدے؟! گفت: نه فضولۍ میڪردزدمش گفتن : زدۍ تو گوش علۍ خلیفه مسلمین! ساتور برداشت ، دستشو قطع ڪرد:( گفت : دستۍ ڪه بخوره تو صورت علۍ؏ دیگه مال من نیست🙂💔 دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

میگفت↓ هروقت‌میخوای‌دعا‌کنی،📿 قبل‌ازاینکه‌دعا‌کنی‌بگو‌خدایا‌من‌از‌همه‌ کسایی‌که‌غیبت‌من‌و‌کردن‌و‌من‌و‌ناراحت‌کردن من‌گذشتم.. توهم‌از‌من‌بگذر(: دراجابت‌دعا‌خیلی‌موثره.. آیت‌الله‌مجتهدی دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

#رمان #ناحله #قسمت_چهل_و_پنجم شونمو بالا انداختم و خواستم برم که گفت: +فاطمه سکوتم و که دید ادامه داد: +دلم تنگ شده بود برات بی توجهیم وکه دید بالاخره رحم کردو رفت. منم رفتم داخل ونشستم کنار مامان به محض نشستن عمو رضا سوالای همیشگی وپرسید و منم مثه همیشه جواب دادم مصطفی چایی و پخش کردتا ب من رسید یه لبخند با چاشنی شیطنت زدخواستم چایی و وردارم که یه تکون ب سینی داد که باعث شد بگم : عه و خودمو بکشم عقب.عمو رضا گفت +آقا مصطفی عروسم و اذیت نکن بعد انتقامش و ازت میگیره ها با چش غره استکان وبرداشتم که باعث خنده ی جمع شدبعد اینکه چاییا رو پخش کرد شکلاتا رو اورد به من که رسید شیطون تر از دفعه ی قبل نگام کرد و با صدایِ بلندی گفت +این کاکائوش تلخه!! فقط برا تو گرفتم _دست شما درد نکنه. ازش گرفتمو همشو یه جا گذاشتم تو دهنم و از این حسِ خوب لذت بردم.پشتشم چاییمو خوردم. یه خورده که گذشت از جام بلند شدم و از عمو اجازه گرفتم که برم تو اتاق‌.سنگینی نگاهِ بابامو حس میکردم.سریع رفتم تو اتاقِ عمو و زن عمو. نمیخواستم مث دفعه های قبل برم تو اتاق مصطفی. به اندازه کافی هم روشو به خودم باز کردم هم دیگه خیلی هوا برش داشته بود.از دیدن اتاقشون به وجد اومدم‌ فکر کنم واسه عید دیزاینشو تغییر داده بودن.عکسای رو میز آرایشِ زن عمو نظرمو جلب کرد. دقت که کردم دیدم یه عکسِ جدا از مصطفی، یه عکسِ عروسُ و اون پسرش! و یه عکسِ دیگه هم که خودشون بودن.رو تختشون دراز کشیدم.کولمو که با خودم آورده بودم باز کردم که یه کتاب از توش بردارم. کتاب ادبیاتم و آورده بودم تا دوباره به آرایه ها و فنونش دقت کنم تا برام مرور شه که یهو یادِ پاکتِ عیدی بابای ریحانه افتادم فورا زیپِ کیفمو باز کردم و پاکت و از توش در آوردم. نگاه که کردم دوتا ۱۰ تومنی بود!! آخی بیچاره چقد زحمت کشید با اون وضعشون.دوباره یادِ حرف محمد افتادم "چوب نزنید" اهههه چقد خووب بوود . حس کردم با تمامِ خجالتش اینو ملتمسانه گفت.تو فکرش بودم که ناخوداگاه یه لبخند رو لبم نقش بست با اومدنِ مصطفی اون لبخند به زهرخند تبدیل شد! حالتمو تغییر دادمو نشستم که گف +راحت باش اومدم یه چیزی بردارم به یه لبخند اکتفا کردم وخودمو مشغولِ کتاب نشون دادم که دوباره شروع کرد +تحویل نمیگیری فاطمه خانم!؟ از ما بهترون پیدا کردی یا..؟ به حرفش ادامه نداد. کشو رو باز کردو یه جعبه خیلی کوچولو از توش برداشت. همونطور منتظر جواب با فاصله نشست رو تخت. یخورده ازش فاصله گرفتم و گفتم _اقا مصطفی من قبلا هم بهتون گفتم نظرمو! ولی شما جدی نگرفتیش! برا خودت بد میشه از من گفتن! کلافه دستشو برد تو موهاشو گفت +اوکی منو تهدید میکنی؟ طبقِ ماده ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی به ۷۴ ضربه شلاق یا دوماه تا دوسال زندان محکوم شدی!! تا بفهمی تهدید کردنِ یه وکیل یعنی چی! والسلام اینو گفت و از جاش پاشد.از حرفش خندم گرفته بود. اینم شده بود یکی عینِ بابا و عمو رضا. از این زندگی یکنواخت خسته شده بودم. از این همه دادگاه بازی و جدیت و جنایی بودن!!! واقعا چرا؟ رومو برگردوندم سمتش و _باشه داداش فهمیدم وکالت خوندی از اینکه گفتم داداش عصبی شد پوزخند زد و گفت: +خوبه بعدشم از اتاق بیرون رفت یخورده موندم‌ تا مثلا درس بخونم ولی تمام حواسم جای دیگه ای بود ناخودآگاه فکرم میرفت سمت محمد و من تمام‌تلاشم و میکردم تا بهش فکر نکنم.فکر کردن بهش خیلی اشتباه بود .فقط باعث آزار خودم میشد مشغول جنگ با افکار مزاحمم بودم که مامانم اومد تو اتاق: +فاطمه زشته بیا بیرون. بچه که نیستی اومدی نشستی تواتاق وسایلمو جمع کردم و دنبالش رفتم تو آشپزخونه ظرفا رو بردم رو میز بزرگ تو هال گذاشتم . مصطفی بلند شد و پخششون کرد بعد چند دقیقه که تو آشپزخونه گرم صحبت شدیم مریم خانوم مادر مصطفی خواست برنج و تو دیس بکشه که جاشو گرفتم و گفتم _من میریزم یخورده تعارف کرد ولی بعد کنار رفت . برنجا رو تو دیس کشیدم خواستم بزارم رو زمین ک یه دستی زیر دیس و گرفت سرم و اوردم بالا که دیدم مصطفی با یه لبخند ژیکوند داره نگام میکنه دیسو از دستم کشید و رفت. یه دیس دیگه کشیدم تو دستم بود سمتش گرفتم دستش و از قصد گذاشت زیر دستم نتونستم کاری کنم میخواستم دستمو بکشم ولی دیس میافتاد. مامانم و مامانش به ظاهر حرف میزدن ولی توجهشون ب ما بود با شیطنت دیس و برداشت و رفت اخمام رفت تو هم همه چیو که بردیم سر سفره بابا ها اومدن و نشستن. میزشون شش نفره بود. عمو رضا رو صندلی اون سر میز نشست خانومشم کنارش بابا هم کنار عمورضا نشست و همچنین مامانم کنارش. مصطفی هم همینطور کنار مامانش نشسته بود. ادامه دارد... نویسندگان: #فاطمه_زهرا_درزی و #غزاله_میرزاپور دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

#رمان #ناحله #قسمت_چهل_و_ششم صندلی خالی،صندلی کنار مصطفی بود به ناچار نشستم.سکوت کرده بودیم وفقط صدای برخورد قاشق وچنگال به گوش میرسیدتوجه مصطفی به من خیلی بیشتر از قبل شده بود. نمیدونم چی باعث شد انقدر راحت بهم زل بزنه..اگه بابا برخوردی که با بقیه داشت و با مصطفی هم داشت قطعا مصطفی جرات نمیکرد به این اندازه بی پروا باشه زیر نگاهاشون خفه شدم و اصلا نفهمیدم چی خوردم فقط دلم میخواست ی زمانی و بگذرونم تا بتونم بلند شم.. چند دیقه که گذشت تشکر کردم و از جام بلند شدم که مصطفی گفت: چیزی نخوردی که _نه اتفاقا خیلی خوردم برگشتم سمت مامانش و گفتم: خدا برکتتونو زیاد کنه جوابمو داد ورفتم رو مبل نشستم.نفسم و با صدا بیرون دادم وخدارو بخاطر رهایی از نگاه مصطفی شکر کردم که همون زمان اومد و نشست رو مبل کناریم خودم وجمع کردم گفت: فاطمه‌خانوم کم حرف شدیاا اینا همه واسه درساته.میخوای بریم بیرون به خودت یه استراحت بدی؟ _استراحت بعد کنکور +خب حالا با دو ساعتم اتفاق خاصی نمیفته میتونی بخونی _لابد نمیتونم که میگم بعد کنکور خندید و گفت: خب حالا چرا دعوا میکنی ؟ جوابشو ندادم مردا که اومدن رفتیم ظرف و گذاشتیم تو آشپزخونه و نشستیم تو هال.همه مشغول صحبت بودن که مریم خانم بلندشدو نشست کنارم درجعبه ای که دست مصطفی دیده بودم وباز کرد و از توش یه زنجیر ظریف و خوشگل در آورد و انداخت گردنم همه با لبخند نگام میکردن که گفت:اینم عیدی عروس خوشگلم ببخش که ناقابله سرم و انداختم پایین و یه لبخند خجول زدم مامان و بابام‌تشکر کردن و گفتن شرمندمون کردین مثه همیشه.. بعد از اون دیگه هیچی نفهمیدم فقط دلم میخواست برگردم اتاقم و بزنم زیر گریه همچی خیلی تند جدی شده بود هیچکی توجه ای به نظر من نمیکرد خودشون بریدن و دوختن! احساس خفگی میکردم نفهمیدم چجوری خداحافظی کردم اصلا هم برام اهمیت نداشت ممکنه از رفتارم چه برداشتی کنن فقط دلم میخواست برم تمام مسیر سکوت کردم و جوابی به کسی ندادم،چون‌اگه اراده میکردم واسه حرف زدن بغضم میترکید وقتی رسیدیم خونه رفتم تو اتاقم و در و بستم با همون لباسا پریدم رو تخت صورتم و چسبوندم به بالش و زدم زیر گریه سعی کردم صدای هق هقم و با بالشم خفه کنم من دختر منطقی بودم یه دختر منطقی بدون هیچ کمبودی یه خلاء هایی تو زندگیم بود ولی شدتش اونقدری نبود که باعث شه اشتباهی کنم همیشه تصمیمام و باعقلم‌میگرفتم هیچ وقت نذاشتم احساسم عقلم و کور کنه ولی مثه اینکه احساس سرکشم این بار تو مسابقه اش با عقلم شکست خورده بود من دیگه هیچ احساسی به مصطفی نداشتم اوایل فکر میکردم به خودم تلقین میکنم ولی الان دیگه مطمئن شدم نه تنها کنارش حس خوبی ندارم بلکه گاهی اوقات حس میکنم ازش بدم میاد همه اینام تنها ی دلیل داشت... گوشیم برداشتم ویه آهنگ پلی کردم عکسای محمدُ و باز کردم تا خواننده اولین جمله رو خوند یهو گریه ام شدت گرفت عکس و زوم کردم (کاش از اول نبودی دلم برات تنگ نمیشد) آخی چقدر دلم براش تنگ شده بود احساس میکردم چندین ساله میشناسمش ومدتهاست که ندیدمش خدا خیلی عجیب و یهویی مهرش و به دلم انداخته بود! همیشه اینو یه ضعف میدونستم. هیچ وقت فکر نمیکردم به این روز دچار شم.همیشه میگفتم شایدعشق آخرین چیزی باشه که بتونم بهش فکر کنم ضعف بین چیزایی که بابام بهم یاد داده بود معنایی نداشت! ولی من ضعیف شده بودم! (اون نگاه من به اون‌نگاه تو بند نمیشد (کاش از اول نبودی چشمام به چشمت نمیخورد اگه عاشقت نبودم این دل اینطور نمیمرد ) هرچقدر میخواستم یه کلمه واسه بیان این حسم پیداکنم،تهش میرسیدم به عشق... زود بود ولی هیچی غیر از عشق نبود! دلم به حال خودم سوخت. من در کمال حیرت عاشق شده بودم، عاشق آدمی که حتی رغبت نمیکرد یک ثانیه نگاش بهم بیافته عاشق آدمی شده بودم که حتی نمیدونستم چه شخصیتی داره عاشق آدمی شدم که ممکن بود از من متنفر باشه عاشق آدمی شدم که ازم فرار میکرد و من واسه خودش یه تهدید میدونست هرکاری کردم بخودم بقبولونم عاشقش نیستم نشد... مصطفی از قیافه ازش کم نداشت از تیپ و پول و هیکلم کم نداشت ولی نمیتونستم حتی یه لحظه به این فکر کنم که چیزی غیر از برادر برام باشه پس من بخاطر تیپ و هیکل و پول محمد جذبش نشده بود قطعا بخاطر چیزی بود که تو وجود مصطفی و بقیه پسرا پیدا نمیشد یچیزی که نمیدونستم چیه ولی هرچی که بود از محمد یه شخصیت ناب ساخته بود خدا میخواست ازم امتحانش و بگیره یه امتحان خیلی سخت... با تمام‌وجودم ازش خواستم‌کمکم کنه من واقعا نمیتونستم کاری کنم فقط میتونستم از خودش کمک بخوام اونقدر گریه کردم ک سردرد گرفتم از دیدن چشمام توآینه وحشت کردم دور مردمک چشام و هاله قرمز رنگی پوشونده بود ادامه دارد... نویسندگان: #فاطمه_زهرا_درزی و #غزاله_میرزاپور دختران فاطمی 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/662700063C6b3c7b3eca 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃