#خلاصه‌محتوای‌کارگاه‌نوجوان #جلسه_دوم👇👇 نکته دیگری که استاد اشاره کردند این بود که ۷۰ درصد تربیت تا ۳ سالگی شکل گرفته است و اصلاً مربوط دوران مدرسه نمی‌شود پس این ضرورت تربیت شخصی و عمل کردن والدین به معارف قرآن و تنظیم ما با معارف قرآنی را روشن می‌کند یعنی یعنی به جای زیاد کردن دانش باید به فکر پیاده سازی آنها باشیم این این همان تربیت عملی است نکته دیگر در تربیت شتاب زدگی و کم صبری در تربیت است بعضی والدین در تربیت نگاه عجولانه ایی دارند یعنی می خواهند سریع اثر برنامه تربیتی دیده شود و اگر سریع اثر محسوسی نبینند ناامید می شوند در همین رابطه توضیح دادند دو نوع تربیت داریم تربیت تریچه ایی و تربیت گردویی تربیت تربچه‌ای نوعی از تربیت است که در آن برای نتیجه دادن راهکارهای تربیتی مثل یک تربچه که یک ماهه به برداشت می‌رسد زود نتیجه را می‌گیریم ولی اثر آن هم زود تمام می‌شود اما تربیت گردویی در این نوع تربیت خلاف تربیت تربچه‌ای زمان زیادی برای ثمر دادن لازم است مانند درخت گردو شاید ۱۵ سال زمان ببرد که یک درخت گردو به بار بنشیند ولی وقتی ثمر داد ثمر خوب و زیادی می‌دهد از سایه او هم استفاده می‌شود و حتی چوب آن بهترین استفاده ها مثل درب حرم استفاده می‌شود این تربیتی است که با نگاه بلند مدت و با حوصله انجام شده است __ نکته مهم دیگر آینده نگری در تربیت است یعنی بعضی از والدین فقط در زمان حال به فکر تربیت هستند اگر فرزند آنها به سن بلوغ نرسیده اصلاً برای ایام بلوغ برنامه‌ای ندارند اگر فرزند به بلوغ رسید تا زمانی که به سن ازدواج نرسیده برنامه ایی برای ازدواج او ندارند یکی از مشکلات والدین همین عدم آینده نگریست در حالی که آیه قرآن در سوره حشر می فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تعملون ای اهل ایمان! از خدا پروا کنید؛ و هر کسی باید با تأمل بنگرد که برای فردای خود چه چیزی پیش فرستاده است، و از خدا پروا کنید؛ یقیناً خدا به آنچه انجام می دهید، آگاه است. این اشاره به آینده نگری است که در تربیت هم حائز اهمیت است نکته پایانی که در این جلسه اشاره شد که در ارتباط با نوجوان خیلی مهم است گفتن و شنیدن سازنده با نوجوان است که هرکدام تکنیک های خود را دارد: تکنیک های شنیدن: ۱_ نگاه کردن و توجه کردن یا گوش فعال وقتی نوجوان‌ما باوما صحبت می کند کاملا به او نگاه کنیم با سر تایید کنیم و حس کند تمام توجه ما به اوست ۲_ واگویه کردن صحبت های او یعنی سعی کنیم خلاصه درد دل یا انتقاد او را دوباره به او برگردانیم این‌کار او را مطمئن‌می کند صحبت های او را شنیده ایم ۳_ پشتیبانی یعنی اگر از کاری ناراحت نشده و انتقاد کرده سعی کنیم در اتفاق بعدی به خواسته حق او عمل کنیم و احساس کند داریم به او کمک می کنیم ۴_ تشکر کردن یعنی از اینکه مشکلش را به ما گفته و ما را امین خود دانسته از او تشکر کنیم این کار اون را تشویق خواهد کرد که در مشکلات بعدی هم به ما مراجعه داشته باشد نکته مهم صحبت کردن نوجوان ما با ما یعنی کانال ارتباط و محبت ما با او برقرار است اگر نوجوان با ما هیچ چیزی نمی‌گوید یعنی کانال ارتباطی ما با او قطع شده است و این اصلاً نشانه خوبی نیست تکنیک‌های گفتن چند مطلب است وقتی می‌خواهیم به نوجوان چیزی بگوییم یا او را نصیحتی کنیم ۴ مرحله را باید در مورد مشکل رعایت کنیم واین‌گونه وارد بحث با او شویم ۱_ ابراز احساس شخصی به او وانمود می کنم من نیاز دارم با شما صحبت کنم نه اینکه او نیاز دارد که او را نصیحت کنیم ۲_دوم اینکه حالت و حال خودمان را از به وجود آمدن مشکلی که در او ایجاد شده برای او وصف کنیم مثلاً اگر او پرخاشگری کرده به او بگوییم خیلی برایم ناراحت کننده بود که تو را در این حال ببینم ۳_ راهکار بعدی این است که از خود نوجوان برای حل مشکل راهکار بخواهیم یعنی بگوییم تو در مورد این مشکل چی می‌گویی اینگونه با شخصیت دادن به خود نوجوان خود او راهکارهایی را خواهد گفت که حتماً برای عمل کردن به او همت بیشتری دارد ۴_ در آخر باز بعد از این صحبت کردن و راهکار گرفتن از نوجوان تشکر می کنیم 👈 آخرین نکته استاد فرمودند در جواب این که بعضی نوجوان ها تمایلی در هم‌کلام شدن با والدین نشان نمی دهند علاوه بر اصل تدریج و صبر در تربیت اضافه کردند در تحقق تربیت ما باید زمینه ها را فراهم کنیم تا تربیت صحیح شکل بگیرد و روی معلول ها نمی شود متمرکز شد (یک کتابی یک نویسنده غربی دارد قابل توجه است باغبان بچه های خود باشید نه نجار آنها!!) #استاد‌جواد‌صداقت