هدایت شده از استاد علی صفایی حائری
📜 #متن |🔰 انسان، فرزند انتخاب خویش است!
📝اين مهم نيست كه من در برابر نور هستم يا در تاريكى، مهم اين است كه در هر كدام از اين ها چه موضعى دارم.
📝 آيا به نور نگاه مى كنم يا با نور نگاه مى كنم؟! آيا تاريكى را تحمل مى كنم یا جزع می زنم يا صبر مى كنم و ليلة القدر خودم را مى سازم؟!
📝با چنين ديدى با قاطعيت مى گوييم كه انسان فرزند طبقه، فرزند شرايط، فرزند موقعيت ها نيست، كه او فرزند همّت خويش، فرزند انتخاب خويش است!
📝 اين انتخاب ريشه در وجود انسان و تركيب عالى او دارد كه از جبرهاى گوناگون بهره مى گيرد و آنها را تبديل مى كند و اصالت را به همين تركيب مى سپارد.
📝هنگامى كه از تركيب هيدروژن و اكسيژن آب به وجود مى آيد، در آب، اصالت با تركيب است، نه اكسيژن و نه هيدروژن.
📝انسان فرزند انتخاب خويشتن است و جبرهاى گوناگون زمينه ساز انتخاب او هستند.
📝 چنين انسان آزاد انتخابگرى را چگونه مى توان محكوم قوانين و اصولى كرد كه از خود او مايه مى گيرند؟!
📝اين انسان است كه بيشتر مى خواهد و پا به دهليز تاريخ مى گذارد، در حالى كه اگر نمى خواست، همچون قبايل وحشى، ميليونها سال، همان بود.
📝اين انسان است كه مى خواهد و تاريخ را مى سازد. البته در تاريخ و همراه رابطه هايش ناچار با جبرهاى تازه اى روبرو مى شود، كه بايد در كنار آنها هم انتخاب كند و در موقعيت هايى قرار مى گيرد كه بايد در آنجا موضع بگيرد.
❛❛ عینصاد
📚 #روش_نقد ج۴| ص ۱۰۷
#⃣ #بریده_کتاب #دین_شناسی
👤: @ad_Einsad
هدایت شده از استاد علی صفایی حائری
📜 #متن |🔰هنوز چوبیم !
🪵انسان در يك نگاه مى تواند عظمت و قدر خويش را بشناسد و از قناعت ها و سستى هايش آزاد گردد.
🪵او مى بيند تمام هستى به او منتهى شده و مسخّر او هستند.همه به او رسيده اند... او مى بيند از سنگ، از خاك، از خورشيد، از شاخه ها و درخت ها، جلوتر است ... اما نه جوشش دارد و نه رويش و نه جنبش و نه شكوفه و نه كوششى.
🪵 سنگها فجر داشته اند و شكافته شده اند، اما من فجرى نداشته ام و نجوشيده ام ... خاكها اين همه رويانده اند، اما من رويشى نداشته ام . خورشيدها، اين همه حركت و جنبش، اين همه بخشش و دهش داشته اند، اما من هيچ نورى و حرارتى و هيچ شورى و جنبشى، نيافريده ام!
🪵وقتى هنگام بهار، به باغ مى رفتم و شاخه ها را غرق در شكوفه مى ديدم، راستى شرمم مى آمد كه چندين بهار بر ما گذشته و هنوز چوبيم ... ولى چوب هاى مرده شكفته اند و در گل، غرقند ...
🪵اين ديدارها و مقايسه ها انسان را، از قناعت ها، جدا مى كنند و او را پيش مى آورند.
🪵 همين كه همت ها، عالى شدند و خواسته ها فراتر رفتند، جوشش ما زيادتر مى شود و نهفته ها و پنهان ها رو مى آيند.
🪵 كسى كه خواسته اش دم دستش، هست، حتى از پاهايش استفاده نمى برد. ولى اگر خواسته هايش دورتر شد، مى رود و راه مى افتد. و همين طور، مركب ها را استخدام مى كند و همين طور مركب مى سازد و حتى سفينه ها را به ماه مى فرستد.
🪵 توجه به ارزش ها و عظمت ها به انسان همت مى دهد. و همت ها او را به جريان مى اندازند و استعدادهاى مدفون او را بيرون مى ريزند .
❛❛ عینصاد
📚 #روش_نقد جلد اول| ص ۴۷
#⃣ #بریده_کتاب #دین_شناسی
👤: @ad_Einsad