💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍💚🤍 🤍💚🤍💚🤍 💚🤍💚🤍 🤍💚🤍 💚🤍 🤍 ✨﷽...✨ #رمان_برزخ_اما📓 #فصل_دو_رمان_آدم_و_حوا📖 #قسمت_دویست_و_سی‌_و_یکم مامان طاهره که به حیاط رفت برای دادن پرچم سیاه تا رضا بالای درب ورودی نصبش کنه ، ملیكا آروم به زن عموی امیرمهدی گفت: ملیكا –بعضیا خیلي رو دارن نه ؟ و به زن عمو نگاهي انداخت. زن عموی امیرمهدی سرش رو به معنای آره تكون داد و چیزی نگفت. مائده کاسه ای جلوی دست ملیكا گذاشت و آروم گفت: مائده –هنوز کلي ظرف مونده ملیكا جان . و اینجوری دعوتش کرد به سكوت . ملیكا اما نیم نگاهي به من انداخت و با حرص رو گرفت . انگار من بهش گفته بودم ساکت باش خودم رو به نشنیدن و ندیدن زدم و به کارم ادامه دادم. همین که عمه از آشپزخونه خارج شد و بسته های نون رو به طرف سفره برد باز ملیكا به حرف اومد و با صدای آرومي گفت: ملیكا –آدم باید خیلي پر رو باشه که خودش مسبب بدبختي کسي باشه و بعد دعا کنه خدا اون آدم رو از بدبختي نجات بده . یكي نیست بهش بگه تو سایه ی نحست رو از سر اون بخت برگشته بردار ، همه چي خود به خود درست مي شه. متعجب سر بلند کردم و نگاه دوختم بهش . منظورش بازم من بودم ؟ نگاه متعجبم با نگاه متعجب و ناراحت مائده تداخل کرد . لب به دندون گرفت . نگاهش به آني تغییر کرد و انگار التماس مي کرد به من که ناراحت نشم. برگشتم و از رو اپن نگاهي به سمت عمه و نرگس انداختم . نرگس هم انگار شنیده بود که ایستاده و متعجب به ملیكا نگاه مي کرد عمه داشت بسته های نون رو با فاصله روی سفره مي ذاشت . سر بلند کرد و نگاهي به تك تكمون انداخت . بعد سری به تأسف تكون داد و رو کرد به ملیكا: عمه –ملیكا جان ، عزیزم ، شما کاری به زندگي دیگرون نداشته باشه ؛ فكر خودت باش که الان باید هم از خدا طلب بخشش کني هم اون بنده ی خدا رو که دلش رو با این حرفات مي شكوني. 💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍💚🤍