⭕️اعتقاد به حاکمیت الهی؛ مبنای فلسفه‌ی سیاسی و اجتماعی اسلام 🔰حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حفظه‌الله ♦️همچنین «لَهُ المُلْکُ» مبنای فلسفه‌ی سیاسی و نظام سیاسی و اجتماعی اسلام هم هست. نظام سیاسی اسلام، نظام حکومت الهی است، حاکمیّت الهی است؛ حاکمیت الهی به‌معنای همه‌جانبه و کامل. حاکمیّت الهی یعنی هم قانون از سوی خدا است، هم مجری قانون منصوب خدا است؛ این معنای حاکمیت الهی است. وضع قوانین هم از سوی پروردگار است؛ قوانینی که در جامعه‌ی اسلامی و الهی وجود دارد، بایستی از احکام الهی منشأ گرفته باشد، منطبق بر احکام الهی باشد؛ یعنی همین‌که [هم] قانون‌گذار خدا است، هم [تعیین‌کننده‌ی] مجری این قانون، یعنی در رأس جامعه‌ی اسلامی آن کسانی باید قرار داشته باشند یا آن کسی باید قرار داشته باشد که خدا او را منصوب کرده باشد. حالا نصب الهی یا مستقیماً است - مثل نصب پیغمبران و اوصیای منصوب پیغمبران که خدای متعال مشخّصاً این نبی را یا به وسیله‌ی نبی، وصیّ او را منصوب می‌کند- یا نصب الهی مستقیماً نیست، با نشانه‌ها است. مشخص می‌کنند، معیارهایی می‌دهند که اگر چنانچه انسانی دارای این صفت و این صفت و این صفت و این صفت بود، شایسته‌ی حاکمیت و ولایت امر در جامعه‌ی اسلامی است؛ اگر نبود، نیست. ♦️فلسفه‌ی سیاسی اسلام این است: حاکمیت الهی، قانون و مجری قانون را از خدا الهام گرفتن؛ مبنایش چیست؟ مبنایش «له المُلک» است؛ یعنی حاکمیت مطلق متعلّق به خدا است. چون حاکمیت مطلق متعلّق به خدا است، لذاست که قانون را هم خدا معیّن می‌کند و والی و حاکم و مجری قانون را هم خدا منصوب می‌کند. خب، بعد «و لَهُ الحَمد» [آمده]؛ مُلک متعلّق به خدا است. وقتی می‌گوییم مُلک و حاکمیت فقط متعلّق به خدا است، خیلی چیزها از این نشئت می‌گیرد؛ همان‌طور که گفتیم حاکمیت الهی، قانون الهی، حکومت الهی، اخلاق اسلامی، همه‌ی این‌ها از «لهُ المُلک» نشئت می‌گیرد. 📕بیان قرآن‌‌؛ تفسیر سوره‌ی تغابن، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدّ ظلّه‌العالی)، انتشارات انقلاب اسلامی، چاپ سوم بهار ۱۴۰۱، ص ۴۲ و ۴۳. #حاکمیت_خدا #قوانین #حدود‌ُالله #مجری_قانون 🆔@dolat_qavi