⭕️ جنجال تغییر ساعت در لبنان؛ میقاتی برای رفاه حال روزه‌داران یک ماه دیگر ساعت را به جلو می‌کشد یورونیوز: با شروع فصل بهار و همزمانی آن با ماه رمضان، چالش‌ها در لبنان بر سر تغییر یا عدم تغییر ساعت در این کشور شدت گرفته است. در لبنان مانند اروپا هر سال در آخرین یکشنبه ماه مارس، ساعت یک ساعت به جلو کشیده می‌شود اما امسال نجیب میقاتی، نخست وزیر موقت لبنان تصمیم گرفته به جای این روال مرسوم ساعت را در لبنان روز ۲۰ آوریل تغییر دهد. او می‌گوید این تصمیم را به این دلیل گرفته تا روز کوتاه‌تر باشد و مسلمانانی که روزه می‌گیرند کار راحت‌تری داشته باشند. میقاتی که خود مسلمان سنی است این تصمیم را پس از دیدار با نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان اتخاذ کرد اما این اقدام ضمن همراه داشتن مخالفت‌ها در لبنان چالش‌هایی را هم برای این کشور به همراه داشته است. این تصمیم دولت لبنان باعث می‌شود تا مسلمانان روزه دار عملا یک ساعت زودتر افطار کنند و هر روز حدود ساعت ۵ بعد از ظهر غذا بخورند. دفتر میقاتی شبنه شب در بیانیه‌ای اعلام کرد که این تصمیم صرفا یک رویه اداری بوده و نباید با نگاه‌های فرقه‌ای و نفرت پراکنانه مواجه شود. اما تصمیم میقاتی با مخالفت‌هایی در درون خود کابینه او هم رو به رو شده است. هنری خوری، وزیر دادگستری موقت که یک مسیحی است، در بیانیه‌ای، از میقاتی خواست این اقدام را لغو کند. او چنین تصمیمی را عاملی برای ایجاد شکاف در جامعه لبنان دانست. ضمن اینکه او اشاره کرد کشور همین حالا هم با بحران‌های متعددی رو به رو است و ایجاد یک بحران تازه، آخرین چیزی است که لبنان به آن احتیاج دارد. در ادامه این مخالفت‌ها، کلیسای مارونی لبنان که بزرگترین نهاد مسیحی در این کشور است اعلام کرد که از این تصمیم تبعیت نخواهد کرد. این نهاد مذهبی در ادامه تاکید کرد که در خصوص استانداردهای بین‌المللی هیچ ملاحظه‌ای را در نظر نمی‌گیرد و این مجموعه طبق معمول از روز یکشنبه ۲۶ مارس، ساعت‌ها را جلو می کشد. پس از این موضع‌گیری، سایر سازمان‌ها، احزاب و مدارس مسیحی هم در تصمیمی مشابه اعلام کردند که ساعت‌ را به جلو می‌کشیند. در ادامه مخالفت‌ها سازمان‌های رسانه‌ای از جمله دو کانال خبری اصلی لبنان یعنی ام‌تی‌وی و ال‌بی‌سی‌آی اعلام کردند که به منظور صرفه‌جویی، همچنان مطابق سالهای قبل از امروز ساعت را یک ساعت به جلو می‌کشند. لبنان که کشوری با چند دین و مذهب است، به دلیل بحران اقتصادی، عدم ثبات دولت و انتخاب نشدن رئيس جمهوری با شرایط بغرنجی رو به رو است و این تصمیم جدید ممکن است بر شدت تنش‌ها و منازعات داخلی بیفزاید. @dolatedin

⭕️ معرفی کتاب «درون اردوگاه ها؛ تبعیدگاه های‌تک چین» نویسنده: درن بایلر مترجم: مسعود یوسف حصیرچین ناشر: ققنوس تاریخ انتشار: 1401 هنر آنلاین: «درون اردوگاه ها؛ تبعیدگاه های‌تک چین» کتابی است نوشته درن بایلر با ترجمه مسعود یوسف حصیرچین که محرک های اقتصادی منتهی به سیستم اردوگاه های‌تک چین را بررسی می کند و با توجه به قوم نگاری میدانی ای که بین سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۸ در سین کیانگ انجام شد نشان می دهد چطور ظهور نظارت به تاریخ عمومی قدیمی تر استعمار و سرمایه داری مرتبط است. این کتاب رشد پیشرفت های های تک را از دیدگاه کارگران، طراحان و سرمایه گذاران بررسی می کند، همچنین مکمل مهمی برای درون اردوگاه هاست که نشان دهنده ارتباط درونی، اهداف و کارهای مربوط به صنعت فناوری چین است. درن بایلر، یکی از متخصصان پیشتاز جامعۀ اویغورها و سامانه‌های نظارتی چین، با اتکا به ساعت‌ها مصاحبه با نجات‌یافتگان این اردوگاه‌ها، هزاران سند دولتی و بیش از یک دهه پژوهش نشان می‌دهد که چگونه شبکۀ گسترده‌ای از فناوری شرکت‌های خصوصی – تشخیص چهره، صدا و داده‌های تلفن‌های همراه – به حکومت و شرکت‌ها این امکان را داده است که میلیون‌ها اویغور را به سبب فعالیت‌های دینی و فرهنگی‌شان وارد فهرست سیاه کنند. آن‌ها بازداشتی‌ها را به اتهام «جرم‌های پیشاوقوع»ی که گاهی صرفا شامل نصب اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی است برای «آموزش» به اردوگاه‌ها می‌فرستند و مجبورشان می‌کنند دولت چین را بستایند، اسلام را انکار و خانواده‌هایشان را تقبیح کنند و در کارخانه‌های مربوط به اردوگاه‌ها رایگان یا در ازای دستمزدی بسیار اندک کار کنند. بایلر به سین‌کیانگ می‌رود تا نشان دهد آسایش حاصل از استفاده از تلفن‌های هوشمند برای اویغورها به چه فاجعه‌ای تبدیل شده و فناوری رایج در سرتاسر جهان، که شرکت‌هایی از سیاتل تا پکن آن را تولید می‌کنند، اشکال جدیدی از خفقان را برای مردم سرتاسر جهان به وجود می‌آورد. @dolatedin

⭕️ گزارش گاردین از ممنوعیت ورود علمای شیعه به آمریکا روزنامه گاردین در گزارشی با بیان موارد متعدد از موانع ورود و خروج علمای شیعه در آمریکا، این اقدام آمریکایی‌ها برای مقابله با علمای شیعه را یک روند عادی در این کشور دانست. این روزنامه به نقل از محمدعلی نقوی، یکی از بنیانگذاران و رئیس انجمن وکلای مسلمانان آمریکا (AMBA) می نویسد: انجمن وکلای مسلمانان آمریکا عدم پذیرش یا ابطال روادید بیش از 50 عالم شیعه را در دهه گذشته ثبت کرده است. برخی از آنها در حالی که قصد سوار شدن به یک پرواز به مقصد ایالات متحده را داشتند از ورود منع شدند، برخی پس از ورود به کشور از ورود منع و علیرغم داشتن ویزای معتبر مجبور به بازگشت شدند - و برخی هنوز در بلاتکلیفی در روند اداری هستند که گاهی تا 9 سال نیز ادامه داشته است. عابد ایوب، مدیر اجرایی ملی کمیته ضد تبعیض آمریکایی-عربی (ADC) به گاردین گفت: «این کار بر روی اعمال و مناسک مذهبی مسلمانان شیعه در ایالات متحده اثر گذاشته چرا که شیعیان نمی توانند از حضور علمای خود در این کشور بهره‌مند شوند. هیچ دلیل محکم و قانونی برای این برخورد با عالمان شیعه در آمریکا وجود ندارد و تنها دلیلی که آمریکایی‌ها بیان کرده‌اند صرفا مشکوک بودن به شیعیان است! برخی معتقدند این موضوع به تیراندازی در سن برناردینو در سال 2015 بازمی‌گردد که در آن، تیراندازان با داعش بیعت کرده بودند. به دنبال آن دولت اوباما قانون بهبود برنامه لغو روادید و پیشگیری از سفر تروریستی در سال 2015 را تصویب کرد که طی آن شهروندان ۳۸ کشوری که بدون ویزا به آمریکا سفر می‌کردند اگر در پنج سال گذشته به سوریه، عراق یا کشورهای حامی تروریسم از نظر وزارت خارجه آمریکا (ایران، سودان و سوریه) سفر کرده باشند، نمی‌توانند مانند گذشته بدون ویزا وارد آمریکا شوند. @dolatedin

⭕️ اعلام ممنوعیت حمل نذورات عید فصح به مسجد الاقصی توسط خاخام اعظم رژیم صهیونیستی القدس العربی: خاخام اعظم رژیم صهیونیستی از ممنوعیت بردن نذورات عید فصح یهودیان در مسجد الاقصی در قدس اشغالی خبر داد. این تصمیم در پی انتشار اخباری مبنی بر قصد یهودیان افراطی برای آوردن نذورات عید پاک به مسجد الاقصی، اتخاذ شد. عید فصح یهودیان از روز چهارشنبه آغاز می شود و معمولاً در آستانه تعطیلات، گوسفند و بز قربانی می کنند. برخی رسانه های عبری تخمین زده‌اند 200000 یهودی برای گذراندن تعطیلات عید فصح به صحرای سینا در مصر بروند. @dolatedin

⭕️ طرح کویت برای انتقال زمینی زائران ایرانی به خانه خدا روزنامه کویتی «القبس»، خبر داد که وزارت اوقاف و امور اسلامی این کشور در حال هماهنگی برای بررسی طرحی است که به موجب آن، کویت به ایستگاهی برای انتقال زمینی زائران خانه خدا تبدیل خواهد شد. این رسانه کویتی به نقل از منابع آگاه نوشت که هدف از این طرح پذیرایی سالانه از یک میلیون زائر خانه خدا خواهد بود که به صورت زمینی از کویت به عربستان سعودی سفر خواهند کرد. طبق این گزارش، در صورت تصویب طرح مذکور، برخی کشورها از جمله «عراق، ایران، بوسنی و چچن» به اتباع خود این اجازه را خواهند داد تا با ورود به کویت برای ادای حج و عمره به عربستان سعودی سفر کنند. القبس در عین حال اشاره کرد که این طرح آورده اقتصادی بسزایی برای کویت خواهد داشت و برای عملی شدن آن تنها ساز و کاری برای عبور زائران خانه خدا یا اجازه ورود به آن‌ها و اقامت در کویت برای مدت زمان معین با روایدید در نظر گرفته خواهد شد. این روزنامه کویتی با بیان اینکه در صورت تصویب طرح، وزارت کشور کویت سازوکار موردنیاز را تعیین خواهد کرد، افزود که زائران خانه خدا براساس یک برنامه زیارتی و سیاحتی با هماهنگی دستگاه‌های ذیربط از کویت به عربستان سعودی سفر خواهند کرد. براساس این گزارش، مقامات کویتی پس از ماه مبارک رمضان، نشستی برای بررسی مهم‌ترین بندهای این طرح برگزار خواهند کرد./فارس @dolatedin

♨️کانال تحلیلی-خبری مطالعات خلیج فارس♨️ کارگروه خلیج فارس اندیشکدهٔ مرصاد 🔺معتبرترین تحلیل‌های اندیشکده های بین المللی پیرامون سیاست و اقتصاد کشورهای حاشیه خلیج فارس 🔺مهمترین خبرهای سیاسی اقتصادی نظامی-امنیتی و اجتماعی کشورهای عرب خلیج فارس 🔺با ما همراه باشید در نگاهی جدید به تحولات کشورهای: 🔸عربستان سعودی🇸🇦 🔸امارات متحده عربی🇦🇪 🔸کویت🇰🇼 🔸قطر🇶🇦 🔸عمان🇴🇲 🔸بحرین🇧🇭 تحولات سریع این روزهای کشورهای جنوبی ایران را از اینجا دنبال کنید 👇👇👇 🆔 @PGulfStudies https://eitaa.com/PGulfStudies

⭕️ «گرگیعان» مراسمی سنتی اسلامی یا جشنی با منشأ بت پرستی؟ بازنشر به مناسبت فرارسیدن نیمه ماه مبارک رمضان قرنقشوه، گرگیعان یا قرقیعان مراسمی است سنتی که همه‌ساله در مناطقی از ایران همچون خوزستان، هرمزگان، کیش، بوشهر و در کشورهای عراق، کویت، عمان، امارات، بحرین، عربستان و... توسط کودکان آن مناطق اجرا و آن را جشن می‌گیرند. درباره ریشه و معنی کلمه «قرقیعان» نظرات متفاوتی وجود دارد؛ برخی معتقدند این کلمه از «قرع الباب» به معنای درب‌زدن گرفته شده‌است؛ چرا که کودکان درب خانه‌ها را برای دریافت شیرینی و عیدی می‌کوبند. نظر دیگری که در باب معنی «گرگیعان» آمده‌ این است که از کلمهٔ «قرّةالعین» گرفته شده که به معنای شادی و سرور انسان است و از آن جایی که مراسم گرگیعان مصادف می‌شود با تولد امام حسن مجتبی(ع) و خوشحالی پدربزرگ وی، حضرت محمد(ص) برای تولد نخستین نوه‌اش، می‌گویند که مردم برای عرض تبریک به امام علی(ع) و همسرش فاطمه زهرا(س) «قرة عین! قرة عین!»گویان به درب منزلشان می‌رفتند و کم‌کم به صورت مناسبتی هرساله در میان مسلمانان رواج یافت. این جشن در قطر «الكرنكعوه»، در کویت «القرقيعان» و در سلطنت عمان «القرنقشوه» نامیده می‌شود. قرنقشوه جشنی است که معمولاً کودکان به انتظار آن هستند و بزرگترها روزها قبل از شروع این جشن، با انتخاب لباس جدید در حال آماده شدن برای آن هستند و در روز چهاردهم ماه مبارک رمضان، پس از نماز مغرب، کودکان دسته دسته بیرون می‌روند تا از خانه‌هایی که بزرگترها در آنجا منتظرشان هستند، با شیرینی، پول نقد، آجیل و سایر شیرینی‌ها از آنان پذیرایی کنند. فتوای دینی «سنتی است که ریشه‌های آن بت‌پرستی است»؛ این فتوایی است که پیشتر در سال 2018 شیخ كهلان بن نبهان الخروصي، دستیار مفتی اعظم سلطنت عمان، در رسانه‌های اجتماعی پخش و تأیید کرد که جشن قرنقشوه معمولاً منشأ بت‌پرستی دارد. الخروصی فتوای خود را به باستان‌شناسان و مردم‌شناسان استناد داده و مدعی شده مسیحیان این سنت را بزرگ داشته‌اند و آن را «عید همه قدیسان» یا «هالووین» نامیده و در آن بچه‌ها به سراغ خانه‌های همسایه‌ها رفته و از آنها هدایایی درخواست می‌کنند. الخروصی جشن قرنقشوه را عادتی بیگانه برای جامعه عمان توصیف کرده و گفت این جشن در کشورهایی برگزار می‌شود که با تمدن‌های مسیحی غربی آمیخته شده‌اند. واکنش‌ها به فتوای الخروصی برخی از کاربران شبکه اجتماعی توئیتر از فتوایی مبنی بر عدم بزرگداشت این مناسبت بر اساس گفته‌های شیخ کحلان بن نبهان الخروصی حمایت کردند و از کسانی که در سخنان وی تردید دارند انتقاد کردند و برخی دیگر از لغو جشن قرنقشوه در برخی اماکن عمومی عمان ابراز خوشحالی کردند. برخی دیگر از کاربران توئیتر خواستار احیای این رسم بدون ایجاد جنجال شدند، حتی اگر این رسمی در همه مناطق عمان نباشد؛ آنان برانگیختن این همه جنجال در توییتر را محکوم کردند و خواستار عدم اغراق در این مسأله شدند و برخی دیگر خواستار توجه به مسائلی مهمتر از جشن‌های کودکان شدند. @dolatedin

⭕️ ماجرای پاشیدن رنگ قرمز بر روی مجسمه پاپ ژان پل دوم چه بود؟ یورونیوز عربی: ساکنان شهر لودز در مرکز لهستان، با صحنه‌ای ناآشنا از خواب بیدار شدند. افراد ناشناس مجسمه پاپ ژان پل دوم را خراب کردند، آن را با رنگ قرمز رنگ‌آمیزی کردند و بر روی آن عبارت لاتین Maxima culpa که به معنای بزرگترین گناه است، نوشتند. پلیس لهستان در این باره تحقیقاتی را آغاز کرد. این حادثه در برابر اتهاماتی علیه پاپ لهستانی الاصل رخ داد که مدعی است زمانی که رئیس اسقف‌نشین کراکوف بود، آزار جنسی توسط کشیش‌ها را پنهان می‌کرد. این حادثه همزمان با جشن لهستانی‌ها در چندین شهر کشور به مناسبت هجدهمین سالگرد مرگ جان پل دوم بود. جایی که راهپیمایی‌هایی برای دفاع از آبروی پاپ و تبرئه او از اتهام پنهان کردن جنایات جنسی توسط برخی کشیش‌های آن زمان برگزار شد. تحقیقات تلویزیونی توسط یکی از شبکه‌های لهستانی که این اتهامات را به اطلاع عموم رساند، جنجال و اختلافات گسترده‌ای را در این کشور برانگیخت. در لهستان بخش بزرگی از جمعیت هنوز جان پل دوم را به عنوان یک قهرمان ملی با اقتدار اخلاقی بی‌رقیب می‌بینند. او اولین پاپ با منشأ غیر ایتالیایی بود که از قرن شانزدهم پس از میلاد وارد شهر واتیکان شد، او همچنین به دلیل خصومت شدید خود با کمونیسم، که در آن زمان بر اردوگاه شرق حکومت می‌کرد، شهرت داشت. لهستانی‌ها او را به خاطر ترسیم مجدد چشم انداز سیاسی در لهستان از زمان سقوط پرده آهنین ارج می‌نهند. روزنامه‌نگاری که در تهیه این گزارش مشارکت داشته تأیید کرد شواهدی را در اختیار دارد که نشان می‌دهد پاپ فقید از سوء استفاده جنسی توسط برخی کشیش‌ها علیه کودکان مطلع بوده است و او قبل از رفتن و تصدی سمت جدید خود در واتیکان در سال 1978 اقدامات لازم را برای پاسخگویی به عاملان انجام نداده است. تحقیقات این روزنامه نگار بر روی اعمال سه کشیش متمرکز بود که سپس به انجام وظایف خود ادامه دادند، اگرچه برخی از آنها به دلیل این اقدامات زندانی شدند. این روزنامه‌نگار می‌گوید که در میان آنها یک روحانی بود که به عنوان جاسوس برای اطلاعات کمونیست کار می‌کرد و به اتریش تبعید شد. این گزارش حاوی شهادت برخی از قربانیان آزار جنسی بود که یکی از آنها فاش کرد که آنچه را که در یک روز در سال 1973 در معرض آن قرار گرفته بود را به اسقف اعظم کراکوف محرمانه گفته بود، اما اسقف اعظم از او خواست در مورد آنچه اتفاق افتاده چیزی نگوید. کارول ووتیلا که بعداً نامش جان پل دوم شد در سال 1920 در لهستان به دنیا آمد و در سال 2005 درگذشت. او در سال 2014 به عنوان شخصیت مقدس (سنت) شناخته شد. @dolatedin

⭕️ کویت ائمه مساجد را از خواندن قرآن از طریق تلفن همراه منع کرد العربی الجدید: وزارت اوقاف و امور اسلامی کویت، امامان مساجد را از تلاوت آیات قرآن با خواندن از روی تلفن یا نسخه کاغذی قرآن در هنگام نمازهای واجب منع کرده است. این وزارتخانه روز پنجشنبه همچنین از امامان مساجد خواست که در در نماز نافله تراویح در ماه رمضان نیز آیات قرآن را قبل از خواندن به خوبی حفظ کنند و تا حد امکان قرآن را از حفظ بخوانند. صلاح الشلاحی، دستیار معاون وزیر در امور مساجد، از ائمه جماعات سراسر کشور خواست تا تمام تلاش خود را برای تحقق پیام مسجد و ایفای صحیح نقش خود به کار گیرند. وی همچنین تاکید کرد: ائمه باید قرآن را به درستی بخوانند و با بلند کردن بیش از حد صدا یا کشیدن کلمات از مفاد لحن تخطی نکنند. بسیاری از مسلمانان عقیده دارند که خواندن قرآن بدون حفظ قرآن توسط پیشوای نماز واجب، ناپسند است، اما در صورت نیاز، مراجعه به متن آن جایز است. @dolatedin

⭕️ چگونه صهیونیسم به جنگ مذهبی در مسجد الاقصی دامن زد؟ در روزهای اخیر همزمان با فرارسیدن ایام برگزاری عید فصح (پسح)، بین مسلمانان و یهودیان در قدس شریف درگیری‌هایی ایجاد شد تا جایی که خاخام اعظم رژیم صهیونیستی حمل نذورات عید پسح به مسجد الاقصی را ممنوع اعلام کرد. به همین مناسبت مقاله سایت میدل ایست ای که به بررسی ریشه این درگیری‌ها پرداخته را بازنشر می کنیم: 📌 بخش اول میدل ایست آی: گروه بنیادگرای یهودی «بازگشت به کوه معبد» که از ساخت «سومین معبد یهودی» در حرم شریف قدس، سومین مکان مقدس در اسلام، حمایت می‌کند و با گروه نژادپرست «کاخ» مرتبط است، چندی پیش اعلام کرد که قصد دارد حیوانات را به عنوان بخشی از مراسم عید فصح یهودی در حرم شریف قربانی کند. حماس در پاسخ اعلام کرد که اجازه برگزاری چنین مراسمی را نخواهد داد و «به هر قیمتی» از آن جلوگیری خواهد کرد. تشکیلات خودگردان فلسطین و دولت اردن نیز این طرح‌ها را محکوم کردند. یک ممنوعیت شرعی پس از اشغال بیت المقدس شرقی توسط اسرائیل در سال 1967، وزیر دفاع اسرائیل در آن زمان، موشه دایان، تصمیم گرفت به اوقاف فلسطینی که تبدیل به اوقاف اردن شده بود، اجازه دهد که حرم شریف یا آنچه یهودیان «جبل الهيكل» می‌نامند را مدیریت کند. خاخام‌های اعظم اشکنازی و سفاردی در اسرائیل به همراه صدها خاخام دیگر حکم هلاخا (حکم قانونی در شریعت یهودیان) صادر کردند و پس از تخریب «معبد دوم» از ورود یهودیان به این منطقه و همچنین نماز خواندن در آنجا به دلیل «نجاست» همه، جلوگیری کردند. حتی خاخام‌های بنیادگرای پیرو خاخام متعصب تسفی يهودا کوک، که بسیاری از آنها پس از سال 1967 در کرانه باختری و شرق بیت المقدس شهرک‌نشین شدند، با این ممنوعیت مذهبی موافقت کردند. با این حال، برخی از گروه‌های افراطی صهیونیستی غیرمذهبی، به‌ویژه آنهایی که با گروه تروریستی «لیحی» مرتبط بودند، استدلال کردند که خاخام‌ها اشتباه می‌کنند و یهودیان باید در آنجا کنیسه بسازند. در سال 1969 یک مسیحی افراطی استرالیایی مسجد الاقصی را به آتش کشید و توسط اسرائیلی‌ها دستگیر شد و ادعا کرد که از بیماری روانی رنج می‌برد و سال‌ها بعد تبعید شد. با این حال، شلومو گورن، خاخام ارتش اسرائیل که در سال 1973 خاخام اصلی اشکنازی اسرائیل شد، بیشترین تأثیر را در این موضوع داشت؛ گورن استدلال می‌کرد که یهودیان می‌توانند از مناطقی از معبد باستانی که در پایان دوره معبد دوم به مکان اصلی اضافه شد، بازدید و در آنجا نماز بخوانند، و این نقض قانون هلاخا نیست. او می‌گفت شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه یهودیان تا قرن شانزدهم بنایی دائمی برای نماز و دعا در "کوه معبد" داشته‌اند، ادعایی که مورخان با آن مخالفت می‌کنند. گورن در راستای اشتیاق خود برای دادن اجازه دسترسی یهودیان به زیارتگاه‌های اسلامی، سعی کرد توضیح دهد که سنت ایستادن پشت دیوار غربی حرم شریف (دیوار براق) به عنوان مکان نیایش یهودیان تنها سیصد سال قدمت دارد و منشأ آن در محدودیت‌های اعمال شده توسط مقامات عثمانی بر عبادت یهودیان در سایر نقاط منطقه کوه معبد است. دسترسی به زیارتگاه‌های اسلامی در سال 1994، گورن به نخست وزیر اسحاق رابین نوشت که "ما نمی‌توانیم در مورد دیوار غربی (به عنوان مکان خاص عبادت یهودیان) ادعای حقوقی داشته باشیم" و باید به یهودیان اجازه داده شود که در سراسر منطقه "کوه معبد" نماز بخوانند. در دهه هشتاد قرن گذشته، خاخام‌های ارشد در اسرائیل شروع به پذیرفتن این ایده کردند و خاخام‌های سفاردی و اشکنازی، با وجود اصرار یک خاخام سفاردی مبنی بر اینکه کنیسه بالاتر از مسجد باشد، پیشنهاد ساخت کنیسه در گوشه جنوب شرقی منطقه، پشت مسجد الاقصی، یعنی خارج از منطقه حرم را دادند. در واقع، خود دیوار براق، چه رسد به حرم شریف، پیش از ظهور صهیونیسم هرگز اهمیت مذهبی مرکزی به عنوان مکان دعا برای یهودیان نداشته است. در حالی که یهودیان فلسطینی در دوران عثمانی اجازه داشتند در کنار این دیوار نماز بخوانند، این استعمارگران و افراط‌گرایان صهیونیست بودند که شروع به مطالبه دیوار (به عنوان عبادتگاهی مخصوص یهودیان) کردند. این امر باعث درگیری‌های خشونت‌آمیز با مسلمانان فلسطینی در سال 1920 شد که در خشونت‌های سال 1929 که سراسر کشور را فرا گرفت، به اوج خود رسید و فلسطینی‌ها آن را "انقلاب البراق" نامیدند که در آن بیش از 200 یهودی و فلسطینی کشته شدند. در سال 1986، 70 خاخام که توسط گورن فراخوانده شده بودند، دستور جدیدی صادر کردند که به یهودیان اجازه می‌داد «در بیشتر قسمت‌های حرم شریف وارد شده و نماز بخوانند» و اینکه واقعاً می‌توان یک کنیسه در آنجا ساخت. 👇 ادامه دارد... @dolatedin

⭕️ چگونه صهیونیسم به جنگ مذهبی در مسجد الاقصی دامن زد؟ 📌 بخش دوم در سال 1990، خاخام لوباویچر مناخم اشنیرسون به پیروان خود دستور داد تا جشن‌هایی را در حرم برگزار کنند، در حالی که در این بین، گروه «مومنان کوه معبد»، که در سال 1967 تأسیس شد و توسط گرشون سالومون یک ناسیونالیست اسرائیلی رهبری می‌شد، قصد داشت سنگ بنای ساخت «معبد سوم» در محوطه حرم را بگذارد. تظاهرات فلسطینی‌ها علیه طرح‌های "مؤمنان کوه معبد"، موجب شد که نیروهای اسرائیلی بیش از 20 معترض فلسطینی را کشته و بیش از 150 نفر را زخمی کنند. این امر به صدور دو قطعنامه سازمان ملل در محکومیت استفاده از زور توسط دولت اسرائیل و امتناع این رژیم از بازدید دبیر کل سازمان ملل از حرم شریف انجامید. عامل اسلو یک گروه تندروتر صهیونیستی که خواستار حق ادعایی یهودیان برای تصرف و نماز در حرم شریف بود، جنبش "های وی كايام (Hai Ve-Kayam)" به رهبری یهودا عتصيون بود، که پدرش یکی از اعضای گروه تروریستی "ليحی" بود. عتصيون هفت سال را به دلیل عضویت در یک سازمان تروریستی یهودی در دهه 1980 در یک زندان اسرائیل گذراند که می‌خواست قبة الصخره را منفجر کند. عتصيون و گروهش اصرار داشتند که در حرم نماز بخوانند، که پلیس اسرائیل مجبور به اخراج آنها شد، همین امر منجر به افزایش حمایت از جنبش در جامعه یهودی استعمارگر اسرائیل، چه مذهبی و چه سکولار شد. سایر گروه‌هایی که ادعاهای مشابهی دارند عبارتند از «یمین اسرائیل»، «کاخ» و «کاهانه های»، «مؤسسه معبد»، «جنبش تأسیس معبد» و «آترت کهنیم» و غیره. بسیاری از این گروه‌ها پس از معاهده اسلو از ترس اعطای اختیار به تشکیلات خودگردان فلسطین بسیج شدند، به‌ویژه پس از توافق‌نامه صلح اسرائیل و اردن در سال 1994 که اسرائیل را ملزم به احترام به «نقش ویژه اردن» در زیارتگاه‌های مسلمانان قدس کرد. خاخام‌های یشع در فوریه 1997، کمیته خاخام‌های یشع، یکی از اجزای مرکزی جنبش استعماری و ملی-مذهبی صهیونیستی، حکمی را تصویب کرد که به خاخام‌هایی که معتقدند یهودیان باید در حرم نماز بخوانند، اجازه انجام این کار را می‌داد. در همین حال، چندین تن از قضات دادگاه عالی و سیاستمداران شروع به درخواست از دولت و خاخام اعظم برای لغو ممنوعیت نماز خواندن یهودیان در حرم کردند. این تلاش‌ها با بازدید آریل شارون، رهبر حزب لیکود از حرم شریف در سپتامبر 2000 به همراه پلیس ضد شورش اسرائیل به اوج خود رسید. این مساله اعتراضات فلسطینی‌ها را به دنبال داشت و در پی آن 4 فلسطینی کشته و ده‌ها نفر زخمی شدند. سفر شارون، آتش انتفاضه دوم فلسطین را شعله‌ور کرد و در هفته بعد اسرائیل 70 فلسطینی را کشت و شارون پس از 5 ماه به عنوان نخست وزیر اسرائیل انتخاب شد. استمرار مقاومت قبل از سال 2003، دولت اسرائیل به بیش از 3 یهودی مذهبی به طور همزمان برای زیارت و بازدید از حرم اجازه نمی‌داد، اما از آن زمان به بعد این تعداد را به طور پیوسته به بیش از 50 نفر رسانده است و این کار را بدون تأیید مقامات اوقاف اسلامی انجام می‌دهد. در سال 2009، پس از اظهارات نژادپرستانه در مورد فلسطینی‌ها، اسحاق آهارونویچ، وزیر امنیت داخلی اسرائیل، از حزب راستگرای اسرائیل، بار دیگر از حرم بازدید کرد. تحريكات و هتك حرمت صهيونيست‌ها علیه فلسطینیان ادامه يافت و در سپتامبر 2015، دولت اسرائيل از ورود فلسطينيان به حرم جلوگيری كرد تا برای يهوديان امکانی را فراهم كنند تا به آنجا بروند. به این جهت قیام فلسطینی‌ها به راه افتاد که طی آن پلیس اسرائیل ده‌ها فلسطینی را به ضرب گلوله کشت. در حالی که دولت اسرائیل پس از انتفاضه اعضای کنست را از بازدید از محوطه منع کرد، بنیامین نتانیاهو این ممنوعیت را در سال 2018 لغو کرد. در واقع، موضوع اجازه دادن به یهودیان برای ورود به حرم شریف، چه رسد به اینکه در آنجا نماز بخوانند، همچنان یکی از موضوعات اصلی اختلاف در محافل مذهبی یهودیان در اسرائیل است، به طوری که نتانیاهو سال گذشته با یک خاخام محافظه‌کار و رئیس یک حزب سیاسی به توافق رسید تا به طور موقت یهودیان را از ورود به حرم در ازای پیوستن به دولت ائتلافی خود منع کند. مقاومت مستمر فلسطین علیه استعمار اسرائیل در چند هفته گذشته، چه در اسرائیل و چه در کرانه باختری و غزه، با کشتار فلسطینیان در سراسر کرانه باختری، به ویژه جنین، به اوج خود رسید. در حالی که فلسطینی‌ها متوجه شده‌اند که استعمار شهرک‌نشینان، تمام سرزمین فلسطینی‌ها را هدف قرار داده و تلاش‌های مستمر برای کنترل اماکن مقدس مسلمانان فلسطینی، چه در قدس، الخلیل، حرم یوسف دویک (قدیس محلی در نابلس) و بنا به ادعای صهیونیست‌های متعصب «مقبره یوسف»، به سرعت ادامه دارد. @dolatedin

⭕️ تشکیل شورای علما از سوی طالبان بدون سهم دادن به علمای شیعه در غزنی شفقنا افغانستان: ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، در چند ماه گذشته روند تشکیل شورای عالمان دین را در سطح ولایت‌ها آغاز کرده است. اعضای این شورا که به‌طور مستقیم از رهبر طالبان دستور می‌گیرند، مسوولیت نظارت بر کارکردهای مسوولان محلی و مشورت‌دهی به نهادها در سطح ولایت‌ها را برعهده دارند. بر‌اساس اطلاعات موجود، ‌این شورا جایگزین شورای ولایتی در حکومت پیشین است، با این‌ تفاوت که اعضای آن ‌به‌طور مستقیم از سوی رهبر طالبان انتصاب می‌شوند. شورای علمای دین در غزنی حدود یک ماه پیش بر‌اساس فرمان ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، ‌ایجاد شده است. همه ۲۰ عضو این شورا مستقیم از سوی رهبر طالبان برگزیده شده‌اند، اما هیچ عالم شیعه در آن عضو نیست. شماری از مردم غزنی و عالمان اهل تشیع ضمن انتقاد از این روند، ‌این اقدام رهبر طالبان را بی‌عدالتی آشکار و نادیده گرفتن نیمی از جمعیت این ولایت توصیف می‌کنند. بر اساس یافته‌های روزنامه ۸صبح، شورای عالمان دین صلاحیت‌های فوق‌العاده دارد و با رهبر گروه طالبان به‌طور مستقیم کار می‌کند. ملا هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان، تشکیلات شورای علما را در سراسر کشور با صلاحیت‌های ویژه منظور کرده است. اعضای این شورا بیشتر از اعضای شورای ولایتی در نظام پیشین، صلاحیت دارند. نظارت از کارکردهای ریاست معارف، دانشگاه‌ها، ریاست حج و اوقاف، ریاست امر به معروف و نهی از منکر، محاکم، دارالافتا و مدارس علمی و دینی از صلاحیت‌های اعضای این شورا در سطح هر ولایت است. در ضمن اعضای این شورا صلاحیت همکاری مستقیم و مشورت‌دهی به این نهادها را نیز دارند. ‌گفتنی است که اعضای این شورا ماهانه مبلغ ۲۰ هزار افغانی حقوق دریافت می‌کنند و در کنار آن مصارف دفتر و ‌دیگر امکانات نیز به‌گونه فوق‌العاده در اختیار آنان قرار می‌گیرد. قابل ذکر است که تاکنون ‌شورای علما در ولایت‌های قندهار، غزنی، کاپیسا، ‌پروان، ‌بدخشان و ‌تخار از سوی رهبر طالبان ایجاد شده است. این شوراها در ولایت‌های مختلف بین ۱۳ تا ۲۵ عضو دارند و دارای تشکیلات رییس، ‌دو معاون و ‌دبیر می‌باشند. نماینده ویژه ملا هبت‌الله آخوندزاده در هر ولایت، اعضای شورای عالمان دین را برای مردم معرفی می‌کند. این‌همه در حالی است که ولایت غزنی، یکی‌ از ولایت‌های مهم افغانستان است که با داشتن ‌اقوام و مذاهب مختلف اعم از سنی و شیعه بیشتر به نام «افغانستان کوچک‌» شناخته می‌شود. تعداد زیادی از مردم این ولایت‌ را پیروان مذهب جعفری و اهل تشیع شکل می‌دهند. @dolatedin

⭕️ پیشی‌گرفتن تعداد مسلمانان ملتزم به شعائر دینی از مسیحیان در فرانسه ایکنا: مؤسسه ملی آمار و مطالعات اقتصادی فرانسه (INSEE) در گزارشی اعلام کرد که مسیحیت کاتولیک نخستین دین از نظر تعداد پیروان در این کشور است، و ۱۰ درصد از جمعیت فرانسه مسلمان هستند که به این ترتیب اسلام دومین دین در فرانسه است. در این گزارش آمده که تعداد پیروان اسلام در فرانسه در حال افزایش است که نمود آن در رشد استفاده از حجاب توسط زنان مسلمان ساکن این کشور دیده می شود. در ده سال گذشته استفاده از حجاب در میان زنان مسلمان در این کشور ۵۵ درصد افزایش یافته است. همچنین در این گزارش آمده تعداد مسلمانان ۱۸ تا ۵۹ ساله ملتزم به شعائر دینی در فرانسه در سال ۲۰۲۰ و برای نخستین بار در تاریخ از تعداد کاتولیک‌های ملتزم به شعائر دینی فراتر رفت. در حالی که ۵۸ درصد از مسلمانان در فرانسه اعلام می‌کنند که نماز می‌خوانند، تنها ۱۵ درصد از کاتولیک‌ها ملتزم به اعمال عبادی خود هستند. همین امر در مورد حضور در اماکن عبادی نیز صادق است: ۲۰ درصد از مسلمانان به طور منظم به مسجد می‌روند در حالی که تنها ۸ درصد از کاتولیک‌ها به طور منظم به کلیسا می‌روند. بر اساس این گزارش، مسیحیت کاتولیک کمترین تعداد پیروان ملتزم به شعائر دینی در فرانسه را دارد، زیرا در میان پیروان سایر ادیان مانند یهودیت یا بودیسم نیز تعداد بیشتری به طور منظم اعمال عبادی دین خود را انجام داده (۳۱ درصد) و به مکان‌های عبادی می روند (۲۲ درصد). اما این تنها حوزه‌ای نیست که مسیحیت کاتولیک در فرانسه جایگاه خود را از دست داده است. انتقال دین از طریق خانواده به فرزندان در سایر ادیان مانند اسلام یا یهودیت بالاتر است، که این موضوع چشم‌انداز درازمدت دینی در این کشور را شکل می‌دهد. ۹۱ درصد از افرادی که در خانواده‌های مسلمان بزرگ شده و ۸۴ درصد از افراد در خانواده‌های یهودی به پیروی از دین والدین خود ادامه می‌دهند. خانواده‌های مسیحی کمتر دین خود را منتقل می‌کنند: ۶۷ درصد از افرادی که توسط والدین کاتولیک بزرگ شده‌اند و ۶۹ درصد از سوی والدین سایر فرقه‌های مسیحی، اعتقادات خود را حفظ کرده‌اند. اعتقاد دینی کاملاً تحت تأثیر تربیت خانوادگی است. بیش از نیمی از کاتولیک‌ها، سایر مسیحیان و بودایی‌ها پاسخ دادند که در دوران کودکی آن‌ها موضوع دین اهمیت چندانی نداشت یا اصلاً اهمیت نداشت. @dolatedin

⭕️ درآمد ۱۳ میلیارد یورویی کلیساهای آلمان در سال ۲۰۲۲ دویچه وله: نتایج یک بررسی موسسه اقتصاد آلمان (IW) نشان می‌دهد که دو کلیسای کاتولیک و پروتستان (انجیلی) این کشور در سال ۲۰۲۲، در حدود ۱۳ میلیارد یورو از محل مالیات‌ها درآمد داشته‌اند. بر اساس این مطالعه، سهم کلیسای کاتولیک از این میزان، حدود ۶.۸ میلیارد یورو و کلیسای پروتستان، ۶.۱ میلیارد یورو بوده است. اگرچه که این میزان، در مقایسه با سال گذشته افزایش ۲۰۰ میلیون یورویی نشان می‌دهد اما بر اساس نظر کارشناسان، درآمد کلیساهای این کشور با در نظر گرفتن عواملی همچون خروج مسیحیان و کاهش اعضاء، و همچنین تغییرات جمعیتی در آینده با بحرانی بی‌سابقه روبرو خواهد شد. مالیات مسیحیان به عنوان منبع درآمد کلیسا در آلمان پرداخت "مالیات کلیسا" برای پروتستان‌ها و کاتولیک‌های عضو گروه‌های دینی الزامی است و دولت این کشور بر اخذ و نحوه هزینه آن نظارت دارد. به همین دلیل، ریزش اعضا می‌تواند به کاهش چشم‌گیر درآمدهای کلیسا‌ها منجر شود و پیامدهای پیش‌بینی نشده‌ای به دنبال داشته باشد. کلیسای پروتستان آلمان در ماه مارس جاری اعلام کرده بود که سال گذشته در حدود ۵۷۵ هزار نفر از اعضای خود را از دست داده است و ۳۸۰ هزار نفر از این میزان کاهش، مربوط به افرادی است که به اختیار خود خواستار خروج از کلیسا شده‌اند. بر این اساس، این نخستین باری است که تعداد ریزش‌‌ها و خروج افراد از کلیسا، از تعداد درگذشتگانی که به دلیل فوت، از دایره اعضای کلیسا خارج می‌شوند، بیشتر شده است. آمارها حاکی از ‌آنند که در پایان سال ۲۰۲۲، در حدود ۱۹ میلیون آلمانی عضو کلیسای پروتستان بوده‌اند. این گزارش همچنین نشان می‌دهد که تعداد اعضای کلیسای کاتولیک نیز با حدود ۷۲۵ هزار کاهش، به حدود ۲۱ میلیون نفر رسیده است. گزارش موسسه اقتصاد آلمان (IW) همچنین با در نظر گرفتن عواملی همچون تورم اشاره می‌کند که در صورت ادامه این روند، درآمد کلیسا از محل مالیات کاهش خواهد یافت و انتظار می‌رود که این رقم در سال ۲۰۲۷، به حدود ۱۱.۳ میلیارد یورو برسد که تقریبا ۴ درصد از سال ۲۰۲۲، و ۱۱ درصد از سال ۲۰۱۹ یعنی پیش از بحران کرونا کمتر خواهد بود. ریزش شدید تعداد مسیحیان از سال ۱۹۹۰ بر اساس آمارها، روند کاهشی اعضای کلیسا در آلمان، از چند دهه پیش تا کنون شیب تندی را تجربه کرده است. اگر مبنا را سال ۱۹۹۰ بگیریم که در آن بیش از ۷۲ درصد از جمعیت آلمان عضو یکی از این دو کلیسای کاتولیک یا پروتستان بودند، اینک شاهد آنیم که برای مثال، در بهار ۲۰۲۲ برای نخستین بار طی قرن‌ها، این تعداد به زیر ۵۰ درصد سقوط کرده است. اگرچه انگیزه‌ها و دلایل افراد برای خروج از کلیسا متفاوت است اما برخی از کارشناسان از جمله روبرت استپهانوس، مدیر انجمن خدمات رسانه‌ای و اطلاع‌رسانی در خصوص مطالعات دینی (REMID)، عدم تمایل به پرداخت مالیات، و همچنین اعتراض به چگونگی برخورد با رسوایی‌های مربوط به سوءاستفاده‌های متعدد در کلیسا را از جمله دلایل این ریزش چشم‌گیر ارزیابی می‌کنند. جبران کسری مالی با کاهش خدمات و فروش دارایی‌ها کلیساهای آلمان با وجود این که گزارش‌های مبنی بر ریزش در تعداد مسیحیان ثبت شده را می‌پذیرند، اما علت کاهش پیروان خود را عمدتا با تغییرات بافت جمعیتی و پیرشدن جمعیت مرتبط می‌دانند. آندریاس پوتمان، کارشناس امور کلیسا پیش از این با رد این استدلال گفته بود که توضیحات کلیسا درباره کاهش اعضا نوعی ساده‌انگاری است و واقعیت این است که "ایمان و اعتقاد دینی" در خانواده‌ها، جوامع و مدارس کاهش پیدا کرده و تضعیف شده است. به باور او، کاتولیک‌ها و پروتستان‌های جوان در قدیم بیشتر به کلیسا می‌رفتند اما امروزه این موارد کمتر اتفاق می‌افتد. کاهش قابل توجه درآمدهای کلیسا از محل مالیات، طبیعتا دامنه عمل کلیساها را محدود خواهد کرد. از این رو پیش‌بینی می‌شود که کلیساها این شکاف در تامین مالی را از راه‌های دیگری پر کنند‌، برای نمونه با کاهش خدمات خود و یا با درآمدزایی از طریق فروش دارایی‌های متعلق به کلیسا. @dolatedin

⭕️ مسیحیان در سراسر جهان «هفته مقدس» را گرامی داشتند آسوشیتد پرس: از پوشیدن لباس سربازان رومی در آنتیگوا (گواتمالا)، میخکوب کردن خود به صلیب برای درک رنج مسیح در فیلیپین، تا حمل شاخه‌های نخل در خیابان‌های لاگوس (نیجریه)، مسیحیان در سراسر جهان هفته مقدس را گرامی داشتند. برای میلیون‌ها مسیحی، هفته بین یکشنبه نخل و عید پاک (۲ تا ۸ آوریل ۲۰۲۳)، که به عنوان هفته مقدس (Holy Week، أسبوع الآلام) شناخته می‌شود، مقدس‌ترین زمان سال است. این هفته‌ای است که مسیحیان مصائب عیسی مسیح را به یاد می‌آورند. @dolatedin