سفر اربعین ۱۴۰۳ پرده اول: #خالقـزیبایی دوان دوان ۳ ساعت مانده به پرواز از خانه خارج می شویم. به محض حرکت یادمان می افتد کلاه آفتابگیر نگرفتیم. داروی ضد حساسیت برای پدر خانواده که به گرمای بالا حساس است هم یادمان رفته... کمی بعد، پدر جلو داروخانه ترمز می کند، دستگیره درب ماشین را می گیرد ولی باز نکرده رها می کند و دوباره حرکت... نگران شده دیر برسیم... دقایقی بعد از سلام به شاه عبدالعظیم حسنی و امام عزیز و شهدا بالاخره رسیدیم فرودگاه امام؛ ترمینال سلام ویژه حج و عتبات 🥹 تابلو پارکینگ رایگان ویژه مسافران اربعین توجهم را جلب می کند. یاد فرودگاه مهرآباد می افتم و هزینه پارکینگ! قبل از ورود به سالن آقایی خوش سیما از همسر دعوت می کند کنار موکب ویژه زوار، گلویی تازه کنیم ... به یکباره به تعداد بچه ها کلاه آفتابگیر و چفیه هدیه می دهند... وارد سالن می شویم... چقدر باشکوه و منظم! کارکنان به روی دخترکان لبخند می زنند و «خاله برای من هم دعا کنی» می گویند. پدر بدنبال پرداخت عوارض خروج می رود که متوجه می شود سه سال است عوارض خروج را هم برای زائران اربعین برداشتند! هفت سال پیش که خانوادگی رهسپار شدیم، دخترکان یک ساله و چهار ساله بودند و صف پرداخت عوارض برای بچه دارها طاقت فرسا بود! به سمت تابلو نایب شهید می روم تا با بچه ها به نیابت از خالق این زیبایی ها که شهید رئیسی بودند راهی شویم ولی متوجه شدیم تمام شده! این هم نشانه ی زیبایی بود؛ نشانه ی اینکه هنوز زائران اربعین خدمات شهید جمهور را فراموش نکرده اند! ای کاش آن چهل روز هم فراموش نمی کردند! در فرودگاه نجف هم از شلوغی و ازدحام هفت سال پیش خبری نیست چون عوارض ورود زائران اربعین به سرزمین عراق هم حذف شده! خدا را شکر می کنم از زیبایی های همین ابتدای مسیر🥹 @doorbinerevayat