✡️ نورمن بورلاگ؛ مأمور سرطان‌ساز راکفلر (١) 1️⃣ در دهه‌های ١٩٢٠ و ١٩٣٠ ارتباط نزدیک #راکفلرها با محققانی همچون الوین چالرز استکمن و سیاستمدارانی چون ژاکوب جورج هرار و همچنین هنری والاس برقرار بود. 2️⃣ پیشرفت‌های حمل و نقل متأثر از جنگ دوم جهانی موجب شد شرایطی فراهم شود که برنامه‌های #کشاورزی راکفلرها در یک کشور به‌عنوان پایلوت پیاده شود، تا بر همین اساس در صورت موفقیت برنامه‌های گسترده‌تر آنها برای کشاورزی شکل بگیرد؛ قرعهٔ اجرای این برنامه به #مکزیک افتاد. 3️⃣ #هنری_والاس، که از وزیر کشاورزی به معاون رئیس‌جمهور امریکا ارتقا یافته بود، هماهنگی‌های لازم را با #بنیاد_راکفلر برای سرمایه‌گذاری در مکزیک انجام داد. بنیاد راکفلر نیز «استکمن» (استاد بورلاگ) را برای تهیهٔ پروپوزال یک برنامهٔ جامع همکاری با دولت مکزیک مأمور کرد. 4️⃣ استکمن در سال ١٩۴٣ از طرف راکفلر، #ژاکوب_هرار را برای رهبری این پروژه انتخاب کرد. هرار بلافاصله استخدام #نورمن_بورلاگ را (به‌عنوان رئیس برنامه تحقیقات مکزیک) در دستور کار قرار داد. 5️⃣ بورلاگ در ژوئیه ١٩۴۴ با ردّ پیشنهاد دو برابری حقوق کمپانی دوپونت، سراسیمه به مکزیک رفت؛ او آن‌چنان عجله داشت که حتی همسر باردار و کودک ١۴ماههٔ خود را تنها گذاشت!! 6️⃣ بورلاگ به‌عنوان متخصص #ژنتیک و آسیب‌شناس گیاهی در مکزیک مشغول به فعالیت شد و تا ١۶سال به‌طور پیوسته مسئول فنی این برنامه بود؛ گرچه تا سال‌های انتهایی عمرش، دو سوّم هر سال را در مکزیک می‌گذراند. 7️⃣ نهایتاً برنامه‌های این تیم در خلال دهه‌های ۴٠ و ۵٠ به نتیجه رسید و بخش اعظم تولید گندم در مکزیک در سال‌های ابتدایی دهه ١٩۶٠ از انواع پاکوتاه تولید شده توسط تیم #راکفلر بود. این بذرها می‌توانست سود تجاری قابل ملاحظه‌ای برای راکفلرها به همراه داشته باشد. همچنین موفقیت این طرح سبب شد راکفلرها به فکر بیفتند که به‌سرعت بخش‌های بعدی برنامه‌شان را اجرا کنند.