eitaa logo
دوتا کافی نیست
46.3هزار دنبال‌کننده
7.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
31 فایل
کانالی برای دریافت اخبار مهم و نکات ناب در زمینه فرزندآوری، خانواده و جمعیت (دوتا کافی نیست، برگزیده دومین رویداد جایزه ملی جمعیت در بخش رسانه) ارتباط با مدیر @dotakafinist3 تبلیغات👇 https://eitaa.com/joinchat/3841589734Cc5157c1c6e
مشاهده در ایتا
دانلود
به این دلیل که دهه شصتی ها و پنجاهی ها و قبل تر از اونها غالبا در خانواده هایی کامل و با خواهر و برادر زیاد بزرگ شدن و از این لحاظ غنی بودن هیچ وقت حس و حال یه تک فرزند یا کسی با یه دونه خواهر و برادر رو تجربه نکردن ولی دهه هفتادی ها و مخصوصا هشتادی ها با گوشت و پوست و استخوان این دردهارو تجربه کردن این که چقدر سخته تنها باشی همبازی ای نداشته باشی هم صحبتی نداشته باشی همراهی نداشته باشی وقتی که ناراحتی بشینی با خواهرت درد و دل کنی، وقتی یه مشکلی برات پیش بیاد باید تک و تنها حلش کنی و کسی رو نداری که ازش کمک بخوای توقع خانواده ازت خیلی خیلی بالاست باید تو همه چیز عالی باشی بیش از حد بهت توجه می کنن و این آزار دهنده است وقتی که یکم پدر و مادر سنش بره بالا نیاز به توجه و مراقبت زیاد دارن هم باید به پدر و مادرت و هم به خانواده خودت برسی اگه همسر هم تک فرزند یا دوتا باشه که دیگه واویلا یا مشکل دو فرزندی ها یا خواهر ندارن یا برادر ندارن و چقدر دلشون می خواسته که آبجی یا داداش داشته باشن خلاصه تو یه خانواده ناقص از نظر خواهر و برادر بزرگ شدن(البته پدر و مادر جای خود ولی همون طوری که به پدر و مادر نیاز داریم به خواهر و برادر هم نیاز داریم هر کدوم جای خودشونو تو زندگی ما دارن) حتی اگه خانواده از لحاظ مالی خیلی تامینش کرده باشه ولی مگه جای این خلاها پر میشه؟😔 بیچاره بچه هاشون، نه خاله و دایی دارن نه عمه و عمو یا یکیشو دارن یکیشو ندارن، برای همین نمی خوان اشتباهی که پدر و مادرهاشون مرتکب شدن و با این کار هم به خودشون و هم به بچه شون ظلم کردن رو تکرار کنند و برای فرزندآوری خیلی مصمم ترند نسبت به دهه ۵۰ و ۶۰ ها کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
هدایت شده از جورچین
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹کارِ زمین مانده.. دولت سیزدهم در حالی وعده ی فراهم نمودن شرایط ازدواج را به جوانان داده که به گفته ی مدیرانِ میانی دولت، برای این مهم از سوی دولت و سازمان برنامه و بودجه، تامین اعتبارخاصی صورت نگرفته است . خوابگاه متاهلی برای دانشجویان یکی از وعده های مسئولین مربوطه برای رفع مشکل مسکن دانشجویان متاهل بوده که بنا به گزارش روسای صندوق رفاه وزارتین بهداشت وعلوم و رئیس دانشگاه فرهنگیان بعد از گذشت قریب به دوسال بودجه ای به آنها تعلق نگرفته است . 🎥وعده های فراموش شده کانال "جورچین" https://eitaa.com/joinchat/4262265154C2f493c18cb
فردای عید فطر... سال ۹۰ و آخرین سالی که شهید مصطفی کنار ما بود یک روز با زبان روزه به منزل آمد و درد عمیقی در ناحیه پهلو احساس میکرد به طوری که نفس کشیدن برایش سخت شده بود؛ فردای آنروز برای انجام یکسری آزمایشات مجبور شد روزه نگیرد. ولی فردای عید فطر قضای روزه اش را به جا آورد که من به او گفتم: مادر چه عجله ای داشتی؟ حالا فرصت داشتی بعداً می گرفتی. گفت: بدهی خداوند را باید به موقع به جا آورد، از کجا معلوم آدم تا کی زنده باشه که قضای روزه اش رو بگیره؟" ‌ ‌فکر می کنم مصطفی مثل نامش برگزیده بود و خدا از روز اول او را انتخاب کرده بود و ما نقشی نداشتیم. همیشه می خندید و می گفت هیچ نماز و روزه قضا ندارم، تازه کلی هم اضافه گرفتم، بدهکار که نیستم طلبکار هم هستم! کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
من در یک خانواده مذهبی به دنیا اومدم. روش تربیتی والدینم مورد تحسین فامیل بود و ما با مسئولیت بار آمده بودیم. سال اول دبیرستان بود که ازدواج کردم. و مابقی دبیرستان رو از منزل خودم به دبیرستان میرفتم البته کسی خبر نداشت که متاهلم. با لطف الهی سه ماه بعد از زندگی مشترک مون متوجه شدم باردارم، درسم رو غیرحضوری ادامه دادم، تو خونه میخوندم و امتحان میدادم😊 دختر اولم در تابستان سال ۷۴ و دومی در بهار ۷۶ متولد شدند. بعد از مدتی که بچه‌ها کمی بزرگتر شدند، در کنکور شرکت کردم و در رشته مورد علاقه ام باز بطور نیمه حضوری تحصیلم رو ادامه دادم چون دوست نداشتیم بچه ها رو مهدکودک بذارم. در سال ۸۵ دختر سومم روزی مون شد و من در کلاسهای ضروری، گاهی با فرزند کوچکم شرکت میکردم. سختی تحصیل با فرزندان کوچیک با مهمونهای گاها بی‌خبر شهرستانی بدون لحاظ ایام امتحانی، زیاد بود. همسرم با اینکه فرصت همکاری در خونه و بچه داری رو نداشتن ولی در مساله تحصیل خیلی مشوق و حامی من بودن😊😊 به لطف پروردگار چهارمین دخترم در سال ۸۸ بدنیا اومد. در فاصله زمانی تولد فرزند دوم تا چهارمی بیشتر مشغول درس بودم الان که به اون سالها نگاه میکنم حس میکنم نسبت به فرزندآوری کوتاهی کردم، فاصله فرزند دوم با سوم و بعد سوم با چهارمم زیاد بود البته باز عنایت خداوند شامل حالمون شد. در سال های ابتدایی زندگی مشترک مون، شعار جامعه حتی روی جعبه شیرینی و کبریت «فرزند کمتر، زندگی بهتر» و «دوتا بچه کافیه» بود. حتی نگاه جامعه به این موضوع، مبین کم فرهنگی خانواده پرجمعیت بود. بماند که برخورد مسئول بهداشت چطور بود و از فرزند پنجم میگفتن ما اصلا تو اینهمه سال نداشتیم مورد پنج فرزندی!! و پیشنهادات جدی برای شیوه جلوگیری از بارداری می دادند، حتی بعضا کادر بیمارستانی می گفتن: "خانوم آدم باید خودخواه باشه و اول فکر سلامتی خودش باشه" من سعی میکردم با آرامش پاسخگو باشم. در سال ۹۱ در مراسم ازدواج دختر اولم باردار بودم و پسرم در زمستان بدنیا اومد. سال ۹۳ هم در حالیکه دنبال تهیه سیسمونی دختر اولی و خرید جهیزیه دختر دومی بودم باز در مراسم عروسی دختر دومم باردار بودم. دختر دومی هم در همون اوایل زندگی مشترک باردار شد. بعبارتی من در یک بارداریم چند ماهی همزمان با دختر بزرگم و چند ماهی با دختر دومم باردار بودم و بالاخره پسر بعدی روزیمون شد تصور کنید تو مهمونیها یه پسر تقریبا دوساله داشتم یه نوزاد و دوتا نوه که هر کدوم با دایی کوچولوشون ۴ ماه تفاوت سنی داشتن. روزایی که دخترا میومدن خونمون در حالیکه خوش می گذشت و اینهمه بچه باهم، شیرین بود ولی حسابی خسته میشدیم همش در حال خدمات رسانی بودیم😄😄 الحمدلله در سال ۹۶ دختر گلم بدنیا اومد و ۲ ماه بعدشم فرزند دوم دختر اولی، باز هم بارداری مشترک دختر و مادر😊 مادر شوهر دخترم از بهترین نعمتها هستن و جبران کمکی دخترم بجای من. سال بعد نوه گلی دیگه از دختر دومی متولد شد. و در سال ۹۸ در سن ۴۲ سالگی هشتمین فرشته و شیرین ترین فرزندم بدنیا اومد در حالیکه در مراسم ازدواج دختر سومم باردار بودم و مشغول تهیه جهیزیه و... چهارتا فرزند آخرم بعد از ازدواج دختر اولم بود. البته به حرف دیگران کار نداشتم و با شوخی میگفتم مگه قراره با ازدواج فرزندان، ما از صحنه خارج بشیم، بعضیها محترمانه میگن نمیخواین راه رو به جوانها بسپارید؟ منم میگم راه بازه، هر کسی برای خودش، همزمانی هر سه بارداری دختر اولم با من مبین همین حرفه، به نظرم این نگرش که با عروس و داماد، زشته زن باردار بشه نگرش بسیار سطحیه، آیا با ازدواج فرزندان زوجیت همسران (والدین نسبت بهم) گسسته میشه و وظیفه فرزندآوری از انسان سلب میشه!! زایمانهام هم در بیمارستان های دولتی بود، جز مورد آخری که سفر پیش اومد و در شهر مذکور فرصت انتخابمون محدود بود. الحمدلله بارداریها و زایمانام کم هزینه میشد و رزق الهی با هر فرزند بیشتر. گاهی یادمون میره که رازق هر جنبنده خداست نه والدین، از طرفی خداوند بنده قانع رو دوست داره و تدبیر معیشت از مؤکدات دینی ماست. ما زیاده خواه نباشیم، درست مصرف کنیم. ببینیم خدا چه میکند. سختیها قطعا نیازی به توضیح نداره کارهام بسیار زیاده خیلی هم اهل کارگر و... نیستم. نیروی کمکی خاصی ندارم. شاکرم خداوند رو به جهت تمام نعمت های وصف نشدنی، از جمله سلامتی که الحمدلله به امور خونه و بچه داری و همسرداریم میرسم. خوب تفریحات و مهمونیها و استراحتم کمتره اما در مقابل هدف پرورش بچه شیعه و انشاالله کسب رضای الهی بسیار ناچیزه. ادامه در پست بعدی 👇👇 کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
الحمدلله الان ۸ تا فرزند دارم، البته ۹۰ درصد اطرافیان با فرزندآوری ما مخالفت می کردند. هرچند این مخالفت از روی دلسوزی بود. اینکه الان متوجه نیستی چند سال دیگه پدرت درمیاد. تربیت سخته زمانه بد شده، مدیریت بچه‌ها، تحصیل شون و... اما من خیلی بچه دوستم البته در کنار محبت، در مواقع لزوم جدی هستم. سعی میکنم در باب تربیت بچه ها، با همسرم در یک جناح باشم. هر چند اگر اختلاف نظر تربیتی داشته باشیم، باید دونست خیلی مهمه که بچه‌ها حس کنن حرف والدین یکی هست. خصوصا اگر خانوما جایگاه پدر رو تو خانواده تکریم کنن و پدر رو اصل نشان بدن در مواقع حساس تربیت خیلی تاثیرگذار هست. انصافا سخته برای منی که ذاتا شخصیت خیلی آرامی ندارم، بتونم خودمو کنترل کنم، اما از اونجایی که رشته تحصیلیم روانشناسی بود و در بین کارها اگر برسم مباحث مهارتهای ارتباطی زوجین و والدین و فرزندان رو مثل برنامه خوش بخت در شبکه قرآن دنبال میکنم واقعا مفیده و با مقتضیات زمانی ما مطرح میشه، سعی میکنم نگاهم به بچه‌ها امانتهای الهی و معصوم باشه. باید سعی کرد شخصیت و نقاط مثبت هر فرزندی رو شناخت و با برجسته کردن نقاط مثبت، به او شخصیت داد و در کنارش نقاط ضعف رو متذکر شد. باید مدام دعا کرد و به معصومین سلام الله علیهم متوسل شد و از اونا خواست که پشت و پناه خانواده مون باشن، همانطور که میگیم رازق خداست و ما فقط طبق وظیفه عمل میکنیم در باب تدبیر امور هم همینه. "الهی اغننی بتدبیرک لی عن تدبیری" در حال حاضر ۵ تا از بچه ها تو خونه هستن و ۳ تا هم ازدواج کردند، معمولا حدود ۲۰ دقیقه به نماز صبح بیدار میشیم، بین طلوعین که درهای روزی (اعم از رزق معنوی و مادی) بازه رو هم بیدار میمونیم البته اگر تو این فاصله کودک شیرخواره ام گریه کنه و مجبور بشم شیرش بدم معمولا خوابم میبره در هر صورت دخترم که شیفت ثابته حدود ۷ صبح می رفت مدرسه، قبلش با سختی باید بیدارش کنم چند لقمه بهش بدم و ساندویچم برا مدرسه اش بذارم و بعد پسرم که شیفت مدرسه اش چرخشیه، اگر صبحی باشه، وقتی راهی مدرسه شد. اگر کوچولوها بیدار نشن یه ساعتی میخوابم و بعد از بیداری تعویض بچه‌ها و صبحانه که به نظرم سخت ترین وعده هست، چون ازطرفی مهمترین وعده محسوب میشه و از طرف دیگه با اینکه فاصله زمانی زیادی از شام میگذره و قطعا قندخون بچه‌ها پایین اومده، بازم اشتهایی ندارن. متاسفانه بچه‌های ما بدخور و بدخوابن بیشترین وقت من صرف تغذیه بچه‌ها و خواب کوچولوهاست. ننو و گهواره رو امتحان کردیم تا حدود ۶ ماهگی باز شرایط بهتره، ولی بعد ازون دیگه قبول نمیکنن عملا نه همسرم نه دیگری هم نمیتونن بخوابونن به شدت وابسته به شیر مادر هستند. هیچکدوم نه پستانکی بودن نه به هیچ وجه شیشه، کل کارِ خونه با خودمه. با ۴ تا بچه تو آپارتمان ۹۰ متری بودیم و مستاجر، تا اینکه الحمدلله بعد از اون همسرم زمینی گرفتن و خودشون خونه ساختن. گاهی حساب کردم صبحانه تا یک ساعت طول میکشه هر روز، حداقل یک تا حداکثر ۲ ساعت وقت برای برنامه درسی خصوصا پسرم که کلاس اولیه میذارم ناهار اگر خورشتی یا آش باشه که همون اول صبح بار میذارم. در غیر اینصورت بعد از صبحانه، میرم سراغ ناهار، بیشتر وقت بیداریم میشه گفت تو آشپزخونه ام، یکی گوشت و مرغ دوست نداره، یکی عاشق مرغه یکی فقط گوشت چرخ کرده میخوره یکی نباید تو غذاش پیاز یا گوجه باشه یکی نیمرو میخوره یکی فقط پنیر تازه و گردو و چای شیرین و.... هزار جور اختلاف نظر جدی، که مجبورم اگر یه وعده غذایی یکی سیر نشد، وعده بعدی هواشو داشته باشمو چیزی درست کنم که بخوره، این چیزا واقعا با لحاظ تغذیه سالم و متنوع سخته و من با توجه به مواد غذایی موجود در خونه و سلیقه بچه ها و سلامتیشون فکر میکنم که چی بپزم. میان وعده بچه ها هم، میوه و شیر هست. سعی میکنم هفته ای یکبار کیک درست کنم. تو ماه رمضونی هم با کمک دخترم چند بار زولبیا بامیه درست کردیم و رنگینگ و حلوا هم بخاطر بچه ها درست می کنم. مفتخرم تا الان یک پیتزا از بیرون نخریدم، البته گاهی بخاطر بچه ها در منزل درست میکنم، میدونید علاوه بر سلامتی چقدر هم صرفه جویی میشه، من فرصت خرید از بیرونم خیلی کمه، گاهی از حراجهای اینترنتی خرید میکنم گاهی نزدیکانم که خرید میکنن خصوصا درحراجیها، از مراکز خرید عکس لباسه رو برام میفرستن و در صورت پسند زحمت خریدشو میکشن. همسرم خیلی به لبنیات اهمیت میدن، شیر زیاد میخرند و من شیر رو میجوشونم، بعد مقداری شو ماست درست میکنم، سرشیر شو میذارم فریزر، بعد از مدتی، به همراه سرشیر های قبلی، روغن زرد درست میکنم. سبزی خوردن و آش هم خودم پاک میکنم چون حاضری هاش رو نمیپسندم فقط سبزی خورشتی رو آماده میگیرم. ادامه 👇 کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
والدین عزیزم هم حدودا نصف سال رو در طبقه دیگه ی خونمون ساکن هستن و من خودمو موظف میدونم روزی نیم تا یک ساعت به جهت نیاز روحی و جسمی شون بهشون سر بزنم با اینکه راستش کارای خونمون میمونه ولی بزرگترن دیگه، خداحفظشون کنه مامانم میگن وقتی میخوام بهت زنگ بزنم با خودم میگم حتما دستت بنده و وقتت گرفته میشه، دخترا هم معمولا در حد کار مهم تماس میگیرن و مکالمات تلفنی خیلی کمی دارم. عصرها عموما فرصت نمیشه بخوابم. مگر چطور بشه موقع روپا خوابوندن دخترم یا شیردهی کوچیکه چشمم گرم بشه، گاهی اوقات تو سجده و تشهد نماز خوابم میبره. من که کاری از دستم برنمیاد خدا کنه با رتق وفتق امور بچه شیعه ها باعث شادی حضرت زهرا س و مباهات رسول مکرم ص بر سایر امتها به دلیل فزونی امتشون بشم در مورد هزینه پوشاک و لباس هم معمولا لباسهای مهمانی زنانه مدت زمان کمی استفاده میشن و از مد میرن، بدون اینکه مشکلی داشته باشن من در این مورد در انتخاب لباس خیلی دقت میکنم لباسی که میخرم به لحاظ شیکی مدلهای خاص نداشته باشه، تا زود از مد نیوفته. لباسهای بارداری و لباسهای نوزادی رو هم مرتب کنار می ذارم. الان یه فرزند پایه پنجم و یه اولی دارم که پارسال پیش دبستانی بوده، ما در طول این ۷ سال تحصیلی، دو تا کیف مدرسه تهیه کردیم که تقریبا از جهت رنگ و مدل خنثی بود یک کیفم هدیه بود که در مجموع به خوبی پاسخگوی ۷ سال تحصیلی بود. لباس جشن تکلیف دختر بزرگه برا دختر چهارمی مناسبه، تدبیر معیشت و روحیه قناعت، رزاقیت الهی رو گواراتر میکنه وگرنه نفس که اشباع ناپذیره، یادمون باشه همه ی نعمتها باید در خدمت کمال انسان و وسیله رشد باشه نه اینکه برای انسان مانع پرواز بشه. بعضیها به بهانه حفظ سلامتی و تناسب اندام، بچه کم میارن، اگر تغذیه اصولی و سالم باشه نه فست فود، دسر، کیک و نوشابه و تحرک هم باشه، اضافه وزنی هم در کار نیست. خیلیها بهم میگن خوشبحالت، چکار میکنی چاق نمیشی؟ میگم به برکت وسعت کارها. اینهمه امکانات رفاهی زیاد شده باز همه شاکی هستن که بچه داری سخته! خانومای عزیز الان کی کهنه میشوره؟ کی با دست لباس میشوره؟ وسایل آشپزی چقدر آسونتر شده؟ سبزیجات خرد شده و... اینها باعث شده تحرک کم شده، خیلی از عزیزان که رانندگی هم میکنن، عملا تو خونه های آپارتمانی تحرکی هم ندارن. روزای سخت میگذره اتفاقا یه وقتایی که کارا کمتره با اون روزایی که پر مشغله تر هست، مقایسه میکنم میبینم اون روزایی ظاهرا کم مشغله، اصلا بهتر سپری نشده انسان کمک الهی رو وقتی که خالص تر عمل میکنه و دغدغه بندگی داره به زیبایی میبینه. عزیزان تدبیر کنید، تواناییهاتونو هم در نظر بگیرید و صرفا احساسی عمل نکنید ولی اگر حس کردید با توجه به شرایط، وظیفه تون فرزند آوریه، دیگه تردید نکنید و به رضایت و مدد الهی اعتماد کنید. لطف الهی تو زندگیها هست گاها ما نمیبینیم الان که دقت میکنم میبینم بچه های اولی خیلی اوقات مریض میشدن که میبایست دکتر میبردیمشون ولی آخریها الحمدلله خیلی کم پیش میاد خوب همه اینا یاری خداست. حواسمون باشه مدت فرزندآوری زن محدوده، من خانواده هایی رو دیدم که از کمی فرزند، رنج میبرن و خودشونو قربانی دوران کنترل جمعیت، میدونن ولی دیگه پشیمونی فایده ای نداره، قدر دوران جوانی رو بدونید برای درس خوندن، کار کردن، تفریح وقت بیشتر هست اما رحم زن همیشه مناسب بارداری نیست. عزیزانی هم که عروس یا داماد دارن اگر هنوز میتونید باردار بشید فرصت رو از دست ندید، ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه هست، به شرط اینکه ماهی وجود داشته باشه. این فرصتو از خودتون نگیرید. پشیمانی و حسرت بدنبال داره به لطف الهی تازگی شاهد چنین بارداریهایی بودم و خدا میدونه چه نشاطی به اون خونه ها اومده. روزمرگی آفت زندگیهاتون نشه، حیفه انرژی تونو صرف این موهبات الهی و...بندگی خدا نکنید. "اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى كُلِّ نِعْمَةٍ كَانَتْ أَوْ هِيَ كَائِنَةٌ " "ستایش از آن خداست، بر هر نعمتى که بوده یا پس از این خواهد بود." کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💥چند ساعت بیشتر باقی نمانده... ✨وداع جانسوز آیت‌الله حاج‌آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه با ماه مبارک رمضان کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا سَأَلَكَ بِهِ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُكَ الْمُخْلِصُونَ‏. 💐 عید سعید فطر، جشن طاعت و بندگی بر همه روزه داران و ره یافتگان به ضیافت الهی مبارک باد. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
غرق در محبت... زندگی ما طول چندانی نداشت، اما عرض بی‌انتهایی داشت. ابراهیم، بودنش خیلی کم بود، اما خیلی با کیفیت بود. هیچ‌وقت نشد زنگِ درِ خانه را بزند و در برایش باز شود. قبل از اینکه دستش به زنگ برسد، در را برایش باز می‌کردم. می‌خندید؛ خنده‌ای که همهٔ مشکلات و غم و غصه‌اش پشتش بود، اما خودنمایی نمی‌کرد. تا بود، نود و نه درصد کارهای خانه با او بود. آن‌قدر غرق محبتم می‌کرد که یادم می‌رفت از مشکلات جبهه‌اش بپرسم. تا از راه می‌رسید، حق نداشتم دست به سیاه و سفید بزنم. اگر می‌خواستم دست بزنم، گاهی تشرم می‌زد. خودش شیر بچه‌ها را آماده می‌کرد، جایشان را عوض می‌کرد، با من لباس‌ها را می‌شست و می‌برد پهن‌شان می‌کرد و خودش جمعشان می‌کرد، خودش سفره را پهن می‌کرد و خودش جمع می‌کرد. می‌گفتم: «تو آنجا خیلی سختی می‌کشی، چرا باید به جای من هم سختی بکشی؟» می‌گفت: «تو بیش از آنها به گردنم حق داری. من باید حق تو و این طفل‌های معصوم را ادا کنم.» می‌گفتم: «ناسلامتی من زنِ خانهٔ تو هستم و باید وظیفه‌ام را عمل کنم.» می‌گفت: «من زودتر از جنگ تمام می‌شوم ژیلا. ولی مطمئن باش اگر ماندنی بودم به تو نشان می‌دادم تمام این روزهایت را چطور بلد بودم جبران کنم.» 📚 «به مجنون گفتم زنده بمان» کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
۶۹۱ من متولد ۷۲ هستم و در سال ۹۲ با همسرم عقد کردیم و بعد شش ماه با مراسم عروسی ساده رفتیم سر زندگیمون، در زیرزمین منزل پدر شوهر جان. همسرم بعد از مدتی دلشون بچه میخواست ولی من متاسفانه از بچه دار شدن میترسیدم و می گفتم من الآن آمادگیشو ندارم و باید روی خودم کار کنم و نمیدونم چله بگیرمو از این حرفا... خلاصه چند سال به بهانه‌ی این حرفا گذشت و حالا من دلم بچه میخواست ولی دیگه خدا نمی خواست ... چندسال دچار مشکلات رحمی بسیار بدی شدم که خدای برای هیچ کسی نخواد 😭 زندگی برام جهنم شده بود کارم شده بود گریه و توبه به درگاه خدا و التماس در خونه ی خدا که منو ببخش غلط کردم ... التماس اهل بیت را کردم که منو از این بیماری نجات بدید و بهم اولاد صالح و سالم عنایت کنید... چندسال گذشت و من همزمان دارو مصرف میکردم ولی خبری نبود و دایما جواب آزمایش های من منفی و ناامید از آزمایشگاه برمی گشتیم. تا اینکه ایام ولادت حضرت علی اکبر سال ۱۴۰۰ رفتیم منزل یکی از اساتید، شوهرم برای عید دیدنی خانمشون مقداری تربت کربلا که ظاهراً اصل بود به من دادند و گفتند که من خودم ۱۶ سال سابقه ی ناباروری داشتم و یه خانمی به من از این تربت داد و من باردار شدم و خداروشکر سه تا بچه دارن الان. من هم با همسرم از این تربت مصرف کردیم و بعد از حدود یکی دوماه من باردار شده بودم. وقتی جواب آزمایش رو دیدم، باورم نمیشد و خدا میدونه که همه چقدر خوشحال شدند و مادرم گریه میکرد از خوشحالی... در طول بارداری از وقتی ویارم شروع شد بسیار حالم بد میشد و ویارهای شدیدی داشتم وکلا هرچی می‌خوردم بالا می آوردم و وزن کم میکردم. تا اینکه ماه سوم بارداری رفتم سونو که متوجه شدم خدا به من دوقلو عنایت کرده و ما به شدت خوشحال شدیم و معنای جبار بودن خدا را اونجا فهمیدم.خدا برام جبران کرد و توبه مو قبول کرد. و حالا من دوتا دختر دسته گل دارم که یکسال وچهار ماهشونه هرچند بارداریم سخت بود و من بعد از اتمام ماه سوم به دستور پزشکم استراحت مطلق بودم و فقط روی تخت ماه ها خوابیدم و چشمم به ساعت بود که کی امروز تموم میشه ولی خب خدا همیشه هوامونو داشت. بچه هام در حالی که هفت ماه و نیم بودم، به علت اینکه خون‌رسانی به فاطمه و زینبم کم شده بود، با سزارین دنیا اومدند و چقدر خدا به ما رحم کرد و جون بچه هام حفظ شد. اگرچه تا مدتی داخل دستگاه بودند و من و شوهرم آواره ی بیمارستان بودیم چون ما شهرستان بودیم و بیمارستان داخل شهر بودو ما صبح زود با دوتا شیشه شیر که دوشیده بودیم راهی بیمارستان می‌شدیم تا صبحانه به بچه ها شیرمادر برسونیم و تا عصری بیمارستان بودیم و دوباره برمی گشتیم خونه تا من یکم غذا بخورم و استراحت‌ کنم تا شیر داشته باشم. بعد از ده روز که بستری بودن بچه ها مرخص شدند اما باز هم لوله گاواژ داخل دهانشان بود و ما باید با گاواژ کردن شیر داخل سرنگ و لوله میریختیم که خب خیلی باید دقت میکردیم و خطرات خودش را داشت که خدایی نکرده شیر وارد ریه بچه نشه و...و تازه این دوتا فسقلی خیلی بازیگوش بودند و دایم میخواستند لوله ها را دربیارن و ما باید مدام مراقبت می کردیم که لوله ها را جابه‌جا نکنند چون اگه لوله جابجا میشد باید می‌رفتیم بیمارستان شهر و عوض میکردیم که خیلی سخت بود. بماند که یکبار هم لوله جابجا شد و خدا به ما رحم کرد که خودم سریع متوجه شدم و از دهان بچه سریع کشیدم بیرون که وارد ریه اش نشود. خلاصه که دوقلو داشتن خیلی سختی داشت و داره ولی به خنده های بچه هام که نگاه میکنم خستگی از تنم درمیره و دعا میکنم خدا نصیب همه بکنه. برام دعاکنید .... آخه یه آرزو به دلم مونده و اون اینکه بچه هام شیرخشکی شدند و من لذت شیر دادنشون رو درست و حسابی نچشیدم، اونقدر دلم میسوزه که آرزوش به دلم مونده لطفاً موقع شیردادن به بچه هاتون برام دعا کنید خیلی زود دوباره مادر بشم و لذت شیردادن به بچه رو من هم بچشم. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075
مراقبت از آثار ماه رمضان و روزه داری کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075