تاریخ چه خواهد گفت توقیف نفتکش باری آمریکایی توسط رژیم خمر سرخ در ۱۲ مهر ۱۹۷۵ بهانه‌ای را به دست دولت فورد داد تا نسبت به رژیم مزبور شدت عمل نشان بدهد. به محض این که خبر توقیف کشتی مزبور به واشنگتن رسید فورد دستور حمله آمریکا برای آزاد کردن خدمه کشتی را صادر کرد. در یک عملیات نجات غیر ضروری ۳۸ تفنگدار آمریکایی جان خود را از دست دادند! در حالی که کامبوجی‌ها قبلاً آنان را آزاد کرد بودند. فورد این عملیات نجات را بدون اطلاع قبلی به کنگره اجازه داده بود با این وصف "هیچکس گلایه‌ای" نکرد زیرا نمایندگان کنگره این نمایش "عزم و قدرت" را تحسین کردند. حتی زمانی که در هفته بعد فورد به دانشگاه پنسیلوانیا رفت با احساسات گرم ایستاده‌ی دانشجویان روبرو شد؛ همان دانشگاهی که پیشتر مرکز تظاهرات ضد جنگ بود. حال این را مقایسه کنید با دانشجویانی که برای این جمله جاهلانه ظریف"یک موشک آمریکا می‌تواند کل سیستم دفاعی ما را نابود کند" کف و سوت زدند و یا کسانیکه نیروهای امنیتی را برای کنترل تروریست #شاهچراغ پس از ۴۰ ثانیه مورد نکوهش قرار دادند و یا نسبت به دستگیری مقتدرانه‌ی ملوانان #تروریست_متجاوز_آمریکایی به آبهای سرزمینی ایران، نظام و سپاه را مورد حمله قرار دادند و هیچ کدام از مدعیان این جنایت را محکوم نکردند. https://eitaa.com/drm_mirshamsi