ریشه مثل و کنایه ی «آبگوشت جابر انصاری» شاملو در کتاب کوچه نوشته است:«غزوه احزاب در سال 5 ق در ماه شوال میان مسلمانان و قریش و متحدان ایشان واقع شد. گویند در واپسین ایام محاصره که کار خواربار بر مسلمانان تنگ شده بود، جابر بن عبدالله انصاری با بزغاله ای کوچک آبگوشتی آماده کرد و پیامبر آن را برکت داد، چنان که سیصد تن از مسلمانان از آن طعام مختصر خوردند و سیر شدند کنایه ی آبگوشت جابر، درباره ی درآمد ناچیزی به کار می رود که با تعداد افراد خانواده تناسبی نداشته باشد یا درباره ی خوراکی مختصر که گروهی را بدان مهمان کرده باشند . این چند قاز حقوق آبگوشت جابر انصاری نیست که من با آن بتوانم شکم یک خانواده ده نفری را سیر کنم. دو تا مرغ برای هشت نفر مهمان ؟ خیال کرده ای دو تا مرغ چیه آبگوشت جابر انصاری تو جنگ خندق؟ ( کتاب کوچه/1/ 152) اما اصل داستان در کتاب های حدیث و تاریخ چنین است:« جابر گرسنگی شدید رسول الله (ص) در كندن خندق را احساس كرد و به منزل آمد و با مشورت همسر تصمیم گرفتند بزغاله خود را ذبح و یك من آرد را نان و رسول خدا (ص) را مهمان كنند. دعوت به عمل آمد. حضرت پرسید: تنها بیایم یا با همراه؟ جابر می گوید: با خودم فكر كردم، لابد همراه كسی مثل علی بن ابیطالب (علیهما السّلام) دارد. گفتم: با همراه. حضرت جلو خندق ایستاد و همه اهل خندق را به خانه جابر دعوت كرد. به علاوه در بین راه هم مردم را دعوت می كرد. جابر گفت: با خود گفتم امروز رسوا شدم. با هیجان به خانه آمدم. همسرم گفت: اگر رسول الله دعوت كرده، پس ناراحت نباش. خودش مسأله را حل می كند. جابر می گوید: ایمان زنم از من بیشتر است. حضرت (ص) فرمود: همگی پشت در خانه بمانید خودش با علی (ع) وارد و نگاهی به تنور و دیگ آبگوشت كرد و فرمود: نان را دانه دانه از تنور به من بده زن جابر نان را به حضرت (ص) داده و حضرت (ص) نان ها را در ظرف خرد و آبگوشت روی آن می ریخت و مردم ده نفر ده نفر می آمدند غذا میل كرده و می رفتند و همه سیر شدند و غذاها هم زیاد آمد.(الخرائج والجرائح، ج 1، ص 151. با اندکی تفاوت در الثاقب فی المناقب ج1ص51 از امام صادق ع) 🖊️ دکتر سید محسن موسوی @drsmma55

دانشجویان محترم مقطع دکتری درس احادیث موضوعه موضوع مطالعه برای این هفته: نقش گروه های معنویت گرا (اهل تصوف ، اهل عرفان و ...) در وضع حدیث

شرح حدیث نبوی «النیاحة من عمل الجاهلیة» از شهاب الاخبار قاضی قضاعی نوحه کردن از افعال جاهلیت بود، یعنی هر که نوحه کند، از پس جاهلانی رفته بود که از پیش مصطفی صلی الله علیه و آله بودند و خدای را و شرع را ندانستند . نوحه سخنی چند باشد که نوحه کننده با هم آورد که به سبب آن خداوند مصیبت(صاحب عزا)، بی صبر گردد و کسی که بانگ برآورد و آن را که گوش بدان دارد و آن کس که مویه کند. رسول صلی الله علیه وآله می فرماید که: از ما نیست آن کس که جامه بدرد و آن کس که دست بر روی دست زند. و مصطفی صلی الله علیه وآله گوید که: نوحه گر از گور خاک آلود و گردآلود برخیزد و چادری از لعنت به خویشتن گرفته باشد و دست بر سر می زند و می گوید: واویلا و فرشته از قفای او می رود و می گوید : آمین و جای این نوحه گر آتش دوزخ باشد. و همچنین رسول صلی الله علیه وآله فرمود که: روز قیامت نوحه کنان را می آورند و از ایشان بانگ سگ می آید. ( کتاب شرح شهاب الاخبار، ص ۱۹) @drsmma55

«دار جوزجانیه» یکی از مراکز مهمی بود که در کتابهای فهرست و تراجم، بارها به نام آن برمی خوریم. برخی از بزرگان در آن به تدریس علوم می پرداختند. ابوالفتح صالح بن محمد الصوفی که درباره اش گفته اند کان اماما فاضلا ورعاً مفتی در علم فقه مناظر کننده در مباحث کلامی و مدرس علوم بود و در دار جوزجانیة تدریس می¬کرد. همچنین درباره‌ی او گفته‌اند: و کان فقیها بعلم الفقه و النظر» ( القند، ص142) بسیاری از عالمان علوم دینی از جمله سید عالم ابوالحسن علی بن حمزه علی بن حمزه .... بن علی بن ابی طالب سمرقندی (م513ق) خانه‌شان در دار جوزجانیة در سمرقند بود. (القند،ص422) برخی در دار جوزجانیه دفن شده‌اند ، از جمله : شیخ زاهد خطیب ابومحمد عبدالجبار بن احمد الداری که در روز پنجشنبه هفتم ذیقعده سال 448ق در سال وبای عام پس از آخرین مجلس املای حدیث بدرود حیات گفت و در دار الجوزجانیه دفن شد.»(القند،ص 272) دار جوزجانیه محل گفتگوهای علمی و نگارش کتاب‌ها و ..... بود. شیخ ابوالمطهر عبدالرشید بن احمد الطاهری السمرقندی ، امالی ملک نصر بن ابراهیم را در سمرقند در دار الجوزجانیة برای خود بنگاشت.(القند،ص313) همچنین خداد بن یوسف الغنجرکی گفته است: شیخ امام خطیب ابو بکر محمد بن عبدالله النجار را دیدم که املای حدیث کرد در دار الجوزجانیة سلخ شوال سال 437ق» (القند،ص37) 🖊️دکتر سید محسن موسوی 🆔@drsmma

محدث بودن فاطمه زهرا سلام الله علیها ابوجعفر محمد بن علی بابویه قمی در کتاب علل الشرایع باب 146، ص392، دو حدیث نقل کرده که در حدیث نخست، فاطمه و مریم را«محدثة»به فتح دال معرفی کرده و در حدیث دوم از قول محمد بن ابی بکر ، حضرت مریم ، مادر موسی بن عمران و ساره همسر حضرت ابراهیم را محدثه نامیده است. شیخ صدوق پس از این دو گزارش ، در ص۳۹۴ نوشته است: « قال مصنف هذا الکتاب: قد أخبر الله عز و جل فی کتابه بأنه ما أرسل من النساء أحدا الی الناس فی قوله تبارک و تعالی «و ما ارسلنا من قبلک الا رجالا نوحی الیهم». و لم یقل نساء. المحدثون لیسوا برسل و لا انبیاء. و قد روی أن سلمان الفارسی کان محدثا فسئل الصادق علیه السلام عن ذلک و قیل له من کان یحدثه ؟ فقال رسول الله صلی الله علیه و آله و امیرالمومنین علیه السلام انما صار محدثا دون غیره ممن کان یحدثانه لأنهما کانا یحدثانه بما یحتمله غیره من مخزون علم الله و مکنونه. با توجه به اینکه در منابع حدیثی شیعه و سنی در نقل های متعددی در زمینه محدث بودن غیر معصومان از جمله سلمان فارسی و عمر بن خطاب آمده است ، ضروری است که امکان تحدیث غیر معصومان مورد بحث و بررسی قرار گیرد. همچنین پس از اثبات امکان ذاتی و وقوعی تحدیث برای غیر معصومان ، باید فاعل تحدیث مورد شناسایی و استقراء قرار گیرد. در مجموعه روایات ناظر بر موضوع تحدیث، فرشتگان الهی ، پیامبر و امامان را فاعل تحدیث برشمرده‌اند. شاید بتوان ابلیس و شیطان های جنی و انسی را هم در شمار فاعل تحدیث دانست. 🖊️ دکتر سید محسن موسوی 🆔@drsmma55

❇️ جلسات حدیث خوانی 💠 «کتاب الحجة» الکافی 🎙استاد سیدمحمدجواد شبیری ▫️ادامه بیان تفاوت بین رسول، نبی، امام و محدَّث ▫️آیا انبیاء بالاتر از امامان هستند؟ ▫️معنای محدّث

🔸 آنِي هَسَّه بِالمُوقِف السِّیّارات مالَتنِه 🔹 من الان توی پارکینگ ماشینهامون هستم #عراقی

امام سجاد(ع): القول الحسن یثری المال و ینمی الرزق و ینسیء فی الاجل و یحبب الی الأهل و یدخل الجنة؛ در این حدیث شریف پنج فایده برای گفتار نیکو بیان شده است. از مجموع این پنج فایده - افزایش مال، زیاد شدن روزی، افزایش عمر، محبوبیت نزد خانواده و ورود به بهشت - از همه ملموس‌تر و زودیاب‌تر محبوبیت نزد خانواده است. هر یک از مرد زن یا فرزندان در خانواده، بسته به نوع عملکرد و شیوه رفتار فردی یا گروهی که در محیط خانه دارند. از یک درجه از محبوبیت برخوردارند. امام سجاد (ع) یکی از عوامل افزایش محبوبیت را سخن خوش، بیان می دارند. اگر هر یک از اعضای خانواده با الفاظ مثبت و کلمات انرژی زا و جملات خوشایند با دیگر اعضا رابطه برقرار کند روحیّه دوستی و مهربانی در محیط خانه افزایش می یابد. حتی اگر جوابهای منفی و برخوردهای واکنشی و ناملایم با طرف مقابل را با الفاظ مناسب و لحن نیکو و چهره گشاده بیان کنیم تحمّل آن برای طرف مقابل آسانتر می شود. در حدیثی از امام علی (ع) آمده است: من عذب لسانه کثر اخوانه ؛ زبان خوش موجب افزایش دوستان و دوستداران انسان می شود. امّا اگر انسان بد زبان باشد یا الفاظ نامناسب بگوید یا حتی الفاظ مناسب را با لحن نادرست و چهره ای عبوس بگوید؛ نه تنها محبوبیّت خود را از دست می دهد بلکه مهر و عطوفت جای خود را با کینه و ناخوشایندی عوض می کند تا جایی که این الفاظ بر زبان دیگر اعضای خانواده جاری می شود که ای کاش او برادر، خواهر یا پدر و مادر من نبود؛ یا کی می شود که من از دست او راحت شوم؟ با گفتار نیکو می توانیم بر محبوبیّت خود بیفزاییم و به دنبال آن با استفاده از محبوبیّت کسب شده در ایجاد روابط مناسب و برآورده شدن نیازها و انجام درست بسیاری از کارها موفّق باشیم. روحّیه تعاون و همکاری در خانواده بالاتر رفته و خودبخود کارها در بستر مناسب خود جریان می گیرد و خانواده ای شاد، سرزنده، پرنشاط و پویا شکل می گیرد . امّا اگر زبان خوش و گفتار نیکو در خانواده جایگاهی پیدا نکند از متضاد خود دعوت می کند تا جایش تکیه زند و از او می خواهد که حال که این خانواده دوستدار آرامش و آسایش حاصل از گفتار نیکو نیستند محیطی سخت و آلوده را برایشان بساز. اینجاست که با زبان بد و گفتار ناخوش رفته رفته با جدایی قلبی از اعضا سعی می کند منفعت و سود شخصی را ملاک کار قرار دهد و جدایی باطنی از اعضای دیگر سر لوحه کارهایش باشد. حسن همکاری و همیاری از میان رفته و تفرقه و جدایی جای آن را می گیرد. محبوبیّت و مهر و عطوفت جایی در این میان ندارد لذا کارها بر زمین مانده و روحیّه خمودگی و افسردگی و کسالت و تنبلی و بیزاری و نفرت در محیط خانه رشد می کند و اینجاست که دیگر نمی توان نام این محیط را خانواده گذاشت بلکه این مجموعه ترکیب ناهمگونی است که به هیچ کار نمی آید. اگر یکی از اعضای خانواده از نعمت خوش زبانی و نیک بیانی بی بهره یاشد و بقیّه اعضای خانواده با او هماهنگ نباشد در نتیجه عکس این حدیث شریف محبوبیّت او آهسته آهسته از قلب دیگر اعضای خانواده خارج می شود و او به تدریج تنها می شود و تنهایی بدترین بلاست. بلای بزرگی است که انسان در جمع باشد ،وبه بهترین نوع با این جمع وابسته باشد ( نسبت خانوادگی ) امّا در درون و باطن افراد جایگاهی نداشته باشد و در حقیقت در جمع آنهاست ولی بدون آنها و تنهاست . ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 💠ذهن پاک، موفقیت و نکات انگیزشی در سایه‌سار سخنان اهل‌بیت(ع) 🆔@zehnpak