عبارتی در دعای جوشن صغیر هست که هر آنچه اهل معرفت در راه خدا میخواهند در آن نهفته است. امام موسی کاظم ع در فرازی از این دعا میفرماید: خدایا، "وانقلنی، من ذلّ الفقر، الی عزّ الغنی" یعنی از ذلتی که فقر دارد، به عزت غنا، من را سیر بده. ما دو جور فقر داریم، یک فقری داریم که به انسان در اصطلاح آبرو میدهد، این فقر فقری از سر معرفت است؛ به این معنا که انسان، به این حقیقت که سراسر احتیاج و نیاز است معرفت میابد. به آن فقر خُلّتی هم میگویند. با این فقر در درگاه خدای متعال، آبرو پیدا میکنیم. این فقر، حقیقتی است که تمام آدم و عالم به دنبال آن هستند و تک تک اعمال صالح برای این است که انسان را به این فقر برساند. أصلا کمالی که برای انسان در نظر گرفته شده، در رسیدن به این حقیقت است که او چیزی ندارد، در حالیکه انسان بی معرفت، خلاف این خیال میکند و کمال را در دارایی میداند. بوعلی سینا میگوید اگر کسی نگاه کرد به خودش و دید دارای کمالات است، هر کدام برایش یک نقص محسوب میشود، مگر این کمال را از خالقش بداند، که اگر کمالات را از خالقش دید، بیشتر به او لطف میشود و سپس به قدمی بالاتر دست پیدا میکند که به کمالات، حتی نگاه نمیکند که آن را از خالق بداند. یعنی أصلا کمالی برای خودش نمی بیند و به خودش اصلا توجهی ندارد. این همان است که حضرت آیت الله سیدحسین یعقوبی قائنی ره گاهی در مورد خودشان میفرمود، مرحوم آقای یعقوبی. یا در کتاب روح مجرد در مورد آقای حداد نوشته اند که سوار ماشین، دوستانش را حساب میکرد و اما خودش را از قلم میانداخت. یعنی خودش را نمی شمرد یا به حساب نمی آورد. البته معمولا این حالات همیشگی نیست مگر برای امامان معصوم. «فرازی از سخنرانی استاد دکتر محمدرضا فریدونی» 🔸🔹🔸🔹 www.sadeqin.ir #دکتر_محمدرضا_فریدونی #صحیفه_سجادیه #سلوک_سائلانه کانال کانون دعا پژوهی صادقین در پیام رسان ایتا: @dua_sadeqin

سفینه الصادقین؛ آیت الله سیدحسین یعقوبی قائنی ره @dua_sadeqin

عالم ربانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه : حكما و دانشمندان هميشه امور خود را از راه تفكر و تدبر اصلاح مى كنند؛ اعمالى كه از مردم مى بينند و صفاتى را كه از آنها ظهور مى كند هر كدام در نظرشان قبيح و بد باشد از چنان صفت و فعلى پرهيز مى نمايند و اگر احيانا نظير آن را در خود ببينند از خود دور مى سازند. هم چنين هر فعل و صفتى كه در ديگران مشاهده مى كنند و خوش شان مى آيد آن را انجام داده و اين را در خود ايجاد مى نمايند. لذا معروف است از حكيمى پرسيدند: ادب را از كه آموختى؟ گفت: از بى ادبان. يعنى كار زشتى را كه در بى خردان ديدم خود آن را ترك كردم. 📚سفینةالصادقین /۷ @safine_s

شناخت و مراقبت بر عدم اختلاف در میان برادران علي بن حمزة، قال: قال أبو عبد اللّه جعفر بن محمد صلوات الله علیه:ما اجتمع من أصحابنا جماعة في ذكر اللّه أو في شي‏ء من ذكرنا إلا بعث‏ إبليس‏ شيطانا في عنقه شريط ليفرق جماعتهم. امام صادق صلوات الله علیه فرمود: هیچ‌گاه گروهی از یاران ما برای یاد کردن از خداوند و یا برای یاد کردن از ما اهل‌بیت گِرد یکدیگر نمی‌آیند، مگر آن‌که ابلیس لعین، شیطانی شلّاق به گردن را میفرستد تا که جمع و گروه آنان را پراکنده کند. 📚شرح الأخبار في فضائل الأئمة الأطهار عليهم السلام ‏3/459 @dua_sadeqin

وظایف برادران : إخوانُ الثِّقةِ (برادران مورد اعتماد) / إخوان المُكاشَرةِ(برادران خنده و شادى) عَنِ الرِّضَا صلوات الله علیه أَنَّهُ قَالَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ صلوات الله علیه إِنِّي لَأَسْتَحِي مِنْ رَبِّي أَنْ أَرَى الْأَخَ مِنْ إِخْوَانِي فَأَسْأَلَ اللَّهَ لَهُ الْجَنَّةَ وَ أَبْخَلَ عَلَيْهِ بِالدِّينَارِ وَ الدِّرْهَمِ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ قِيلَ لِي لَوْ كَانَتِ الْجَنَّةُ لَكَ لَكُنْتَ بِهَا أَبْخَلَ وَ أَبْخَلَ وَ أَبْخَلَ. على بن الحسين امام سجاد صلوات الله علیه فرمود: من از خداى خود شرم ميبرم كه يكى از برادرانم را ببينم و از خدا براى وى بهشت بخواهم ولى از دينار و درهم بر وى دريغ كنم،روز قيامت كه شود بمن خواهند گفت كه اگر بهشت از آن تو مى‏بود بيشتر به آن بخل مى‏ورزيدى. 📚مصادقة الإخوان:ص 62 @dua_sadeqin

توسل به امام محمد باقر ع فرازی از توسل خواجه نصیر؛ سفینه الصادقین؛ آیت الله سیدحسین یعقوبی قائنی ره @dua_sadeqin

امام کاظم‌ می‏فرمايند: خدا را در روز جمعه هزار نسيم رحمت است که به هر بنده آنچه خواهد از آن رحمت‏ها عطا فرمايد. پس هر که بعد از عصر جمعه صد مرتبه سوره‏ی قدر را بخواند، خداوند آن هزار رحمت را مضاعف گرداند و به او عطا فرمايد.(۱) آیت الله سیدحسین یعقوبی ره؛ انیس الصادقین @dua_sadeqin

امام در فقره دوم از دعای هشتم می فرمایند: به خدا پناه میبرم از "مُتَابَعَةِ الْهَوَى" از پیروی کردن از هوی و هوس. یکی از مضامینی که در متون وحیانی، بسیار برآن تأکید شده، پرهیز از متابعت هوای نفس است. مقصود متابعت از نفس عماره است، در میل به لذتهایی که در دنیا وجود دارد، به نحوی که برای به دست آوردن آن لذتها، از حد و حدود شریعت خارج شویم. به تعبیر برخی از شارحان صحیفه سجادیه، متابعت از هوای نفس، کمر انسان را میشکند. در اهمیت همین مسئله ، قرآن می فرماید: "وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّه"(ص/ 25) «از هوی و هوس پیروی نکن که تو را از راه خدا دور میکند و گمراه می کند». لذا مخالفت با هواهای نامشروع، از مهمترین دستورات شریعت است. حضرت صادق ع فرمودند: "جاهِدوُا اَهوائَکمُ ، کَما تُجاهِدون اَعدائَکمُ" «با هواهای نفسانی خود مبارزه کنید، همانگونه که با دشمنان خود میجنگید». انسان پس از مجاهدت با نفس متوجه میشود که به تنهایی از عهده رام کردن نفس بر نمیاید، اینجاست که پناه می برد به خدای خودش. و بعد از کوشش خود و از مجاهده خود، به خدای متعال پناه میبرد. اینجاست که میفهمد تا نظر عنایت خدا به بنده نباشد و به تعبیر اهل معرفت، تا نور توحید به قلب نتابد، صفات بد از درون انسان خارج نمیشود، والا اگر انسان خیال کند با کم خوری و پرهیز، تسلط بر نفس پیدا میکند، خیالی باطل است. پس همچنان که انسان نباید به جز به خدا اعتنا و اتکا کند، به ریاضت و مجاهدت خود هم نباید اعتنا کند. لذا امام با "اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ" این دعا را آغاز میکنند. @dua_sadeqin

🌹زیارتنامه حضرت رقیه سلام الله علیها بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ،عَلَیْکِ التَّحِیَّةُوَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـابِنْتَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یابِنْتَ خَدیجَةَالْکُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَاالرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ،اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْکِ وَعَلى رُوحِکِ وَبَدَنِکِ،فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ،الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ،وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ. ┄┅┅─═◈═━ @dua_sadeqin

امام در فقره دوم از دعای هشتم می فرمایند: به خدا پناه میبرم از "مُتَابَعَةِ الْهَوَى" از پیروی کردن از هوی و هوس. یکی از مضامینی که در متون وحیانی، بسیار برآن تأکید شده، پرهیز از متابعت هوای نفس است. مقصود متابعت از نفس عماره است، در میل به لذتهایی که در دنیا وجود دارد، به نحوی که برای به دست آوردن آن لذتها، از حد و حدود شریعت خارج شویم. به تعبیر برخی از شارحان صحیفه سجادیه، متابعت از هوای نفس، کمر انسان را میشکند. در اهمیت همین مسئله ، قرآن می فرماید: "وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَى فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّه"(ص/ 25) «از هوی و هوس پیروی نکن که تو را از راه خدا دور میکند و گمراه می کند». لذا مخالفت با هواهای نامشروع، از مهمترین دستورات شریعت است. حضرت صادق ع فرمودند: "جاهِدوُا اَهوائَکمُ ، کَما تُجاهِدون اَعدائَکمُ" «با هواهای نفسانی خود مبارزه کنید، همانگونه که با دشمنان خود میجنگید». انسان پس از مجاهدت با نفس متوجه میشود که به تنهایی از عهده رام کردن نفس بر نمیاید، اینجاست که پناه می برد به خدای خودش. و بعد از کوشش خود و از مجاهده خود، به خدای متعال پناه میبرد. اینجاست که میفهمد تا نظر عنایت خدا به بنده نباشد و به تعبیر اهل معرفت، تا نور توحید به قلب نتابد، صفات بد از درون انسان خارج نمیشود، والا اگر انسان خیال کند با کم خوری و پرهیز، تسلط بر نفس پیدا میکند، خیالی باطل است. پس همچنان که انسان نباید به جز به خدا اعتنا و اتکا کند، به ریاضت و مجاهدت خود هم نباید اعتنا کند. لذا امام با "اللَّهُمَّ إِنيِّ أَعُوذُ بِكَ" این دعا را آغاز میکنند. @dua_sadeqin

● امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ (عليه السلام) مَنْ كَانَتْ لَهُ حَاجَةٌ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَلْيَقِفْ عِنْدَ رَأْسِ الْحُسَيْنِ (عليه السلام) وَ لْيَقُلْ- يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ تَشْهَدُ مَقَامِي وَ تَسْمَعُ كَلَامِي وَ أَنَّكَ حَيٌّ عِنْدَ رَبِّكَ تُرْزَقُ فَاسْأَلْ رَبَّكَ وَ رَبِّي فِي قَضَاءِ حَوَائِجِي فَإِنَّهَا تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى‏. ➖ ترجمه: هرکس به پیشگاه خدای عزوجل حاجتی دارد، نزد رأس [مطهر امام] حسین علیه‌السلام بایستد و بگوید: ای ابا عبدالله! شهادت می‌دهم که جایگاه مرا می‌بینی و سخنم را می‌شنوی و زنده هستی و در نزد پروردگارت روزی داده می‌شوی؛ پس، از پروردگارت بخواه که حاجت‌های من را برآورد؛ پس إن شاء الله تعالی حاجتش برآورده می‌گردد.» 📕 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، جلد 10، صفحه 345

نهم صفر سالروز شهادت عماریاسر عمار یاسر یا عمار بن یاسر صحابی پیامبر(ص)، از نخستین مسلمانان و از یاران نزدیک و نخستین شیعیان امام علی(ع) بود. وی فرزند یاسر و سمیه اولین شهدای اسلام است. عمار در هجرت به مدینه همراه پیامبر بود و در ساخت مسجد قبا همکاری داشت و در همه جنگ‌های پیامبر نیز شرکت داشت. روایاتی از پیامبر اکرم(ص) در فضیلت عمار نقل شده از جمله اینکه بهشت مشتاق اوست. عمار بعد از رحلت پیامبر(ص) در حمایت از حضرت علی(ع) از بیعت با ابوبکر سرباز زد. عمار در زمان خلافت علی‌(ع‌) از همراهان و نزدیکان آن حضرت بود و در جنگ صفین به دست لشکریان معاویه شهید شد. پیامبر(ص) در حدیثی شهادت وی به دست گروه باغی (شورشگر) را از پیش اطلاع داده بود. ولی هنگام شرکت در جنگ به علی ع عرض کرد : (( به خدا قسم با بصیرت و بینش از شما پیروی می کنم ؛ زیرا در روز جنگ حنین از پیامبر ص شنیدم که فرمود : ای عمار ! پس از من فتنه و آشوبی پیش می آید در این موقع از علی ع پیروی کن که حق با اوست و او با حق است )) او در میدان جنگ با اصابت نیزه به شهادت رسید و بعد از شهادت، علی ع خود را بر بالینش رساند و بسیار گریست. آرامگاه عمار در شهر رقه سوریه کنار آرامگاه اویس قرنی قرار دارد که در ۱۳۹۳ش به دست گروه داعش به طور کامل تخریب شد. @dua_sadeqin

🏴 مرحوم آية اللَه حاج سيّد محمّد رضا گلپايگانى- رحمة اللَه عليه- به فرزند ایشان آقا حاج سید محسن طهرانی فرمودند: «والد شما يكى از شخصيّت‏هاى كم نظير عالم تشيّع می‌‏باشد.» (افق وحى، ص537) نهم صفر، سالگرد ارتحال علامه سید محمد حسین طهرانی رحمة اللَه عليه تسلیت باد. 🔍 @anvar_alhikmah 🔍 @anvar_alhikmah_info

⭐️در دعای هشتم صحیفه، امام سجاد ع به خدا پناه میبرد از این که با مسیر هدایت مخالفت کند. «وَ مُخَالَفَةِ الْهُدَى» ⭐️در روایات آمده: انسان عاقل، وقتی وارد مسیری میشود، راهی هم برای خروج خودش، باید در نظر بگیرد. نقل است، فضیل عیاض، کاروان میزده، اما هر چیزی را که میدزدیده، در دفتری مینوشته، تا اگر روزی پشیمان شد؛ بتواند برگرداند. ⭐️مخالفت با هدایت؛ مخالفت با حق تعالی است. ⭐️صفت بعدی که امام از آن به خدا پناه میبرد غفلت است. «وَ سِنَةِ الْغَفْلَةِ» یعنی خواب غفلت. ⭐️ اهل معرفت، غفلت را به معنای به بطالت گذرانیدن عمر میدانند و امام سجاد در دعای ابوحمزه ثمالی؛ یکی از علل محرومیت انسان از راز و نیاز را بطالت میشمارد. "أَوْ لَعَلَّكَ رَأَيْتَنِي آلِفَ مَجَالِسِ الْبَطَّالِينَ فَبَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ خَلَّيْتَنِي" ⭐️ نشستن با اهل غفلت؛قلب را از هدف غافل میکند. لذا توصیه اهل معرفت این است که انسان باید از رفیق بد جنس و از رفیق ناجنس، حذر کند. @dua_sadeqin

┈•꧁༼﷽༽꧂•┈ 🎥#ویدئو_کلیپ_ استاد محمد رضا فریدونی 🔸قرائت فراز هایی از دعای بیست و یکم صحیفه سجادیه ◽️«دکتر محمد رضا فریدونی » •┈┈••✾☘️📖☘️✾••┈ • ✅@dua_sadeqin

🌷 امام صادق(علیه السلام) : 🖌 هر گاه مؤمن به برادر خود تهمت می‌زند ایمان در قلب او از بین می‌رود ، همچنان که نمک در آب ذوب می‌شود. 📚 کافی ، ج۲ ، ص۳۶۱ @dua_sadeqin

┈•꧁༼﷽༽꧂•┈ 🔸 فرمایشات آیت الله سيد حسین یعقوبی قائنی رحمة الله عليه ❓در صلوات بر پیامبر و آل پیامبر چرا نمی گوییم «أصلی » من صلوات می فرستم و می گوییم اللهم صل علی محمد... یعنی خدایا تو‌درود فرست بر محمد و آل محمد ؟ ⬅️دربیان « دکتر محمد رضا فریدونی » •┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈ • @dua_sadeqin

السَّلامُ عَلَىٰ وَلِيِّ اللّٰهِ وَحَبِيبِهِ، السَّلامُ عَلَىٰ خَلِيلِ اللّٰهِ وَنَجِيبِهِ، السَّلامُ عَلَىٰ صَفِيِّ اللّٰهِ وَابْنِ صَفِيِّهِ، السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ، السَّلامُ عَلَىٰ أَسِيرِ الْكُرُباتِ وَقَتِيلِ الْعَبَرَاتِ . ┄┄┅┅✿🍃❀🌷❀🍃✿┅┅┄ قرائت زیارت اربعین 💠آقای دکتر حاج محمدرضا فریدونی ۱۴۰۳-۰۵-۲۴ چهارشنبه @dua_sadeqin