✅ کلمات جدید درس بیست و شش (שיעור כו)👇 בָּנָה (לִבְנוֹת): بنا کرد، ساخت דֶּרֶךְ: از طریق، از راه، به واسطهٔ זָר, זָרָה: غریبه، بیگانه יָלַד (לָלֶדֶת): به دنیا آورد כֹּחַ= כוח (כֹּחוֹת= כוחות): نیرو، قدرت כֵּן: بنابراین، به این ترتیب לִפנֵי: پیش، قبل מְנוּחָה (מְנוּחוֹת): استراحت، سکون מְנוֹרָה (מְנוֹרוֹת): شمع، چراغ נָח (לָנוּחַ): استراحت کرد פָּתוּחַ, פְּתוּחָה: باز קָדוֹשׁ, קְדוֹשָׁה: مقدس רַב, רַבָּה: زیاد רַבִּים, רַבּוֹת: خیلی שָׁלֵם, שְׁלֵמָה: کامل، تمام، سالم 🔅عبارات تازه: בָּרִיא וְשָׁלֵם: سالم و سلامت לְעוֹלָם לֹא: هرگز לֹא... לְעוֹלָם: هرگز מַה טוֹב!= כַּמָּה טוֹב!: چه خوب! מַה גָּדוֹל!= כַּמָּה גָּדוֹל! : چه بزرگ! תּוֹדָה רַבָּה: خیلی ممنون https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و شش (۱):👇 ✳️ در درس پانزدهم (رک. به: صفحه ۵۵- ۵۶ کتاب هیسود، ۷۵- ۷۶ پی‌دی‌اف.) آموختیم که فعل‌ها را بر اساس حروف اصلی‌شان می‌توانیم دو نوع دسته‌بندی کنیم. 🔅یک نوع شامل سه گروه افعال سالم، ناخیم و خسریم می‌شود. 🔅یک نوع نیز بر اساس حروف ریشه‌ای که تغییر روی آن صورت می‌گیرد، به هشت گیزرا یا طبقه تقسیم می‌شود. ⭕️ یعنی: یک فعل می‌تواند در یک گروه از هر دو نوع دسته‌بندی قرار گیرد. ♦️گیزرای چهارم، شامل فعل‌های פ"י است، یعنی پِ‌هَپُعَل‌شان (فاءالفعل‌شان) یود است. خود این گیزرا بر مبنای دسته‌بندی اول، شامل دو گروه ناخیم و خسریم می‌شود که در این بخش به صرف آینده هر دو اشاره می‌شود. ۱. فعل‌های ناخیم (נָחִים: فعل‌هایی که یکی از حروف اصلی، هنگام صرف، صدایش را از دست می‌دهد.): در این فعل‌ها یود هنگام صرف آینده و ساخت مصدر حذف نمی‌شود، اما صدایی هم ندارد. ۲. فعل‌های خَسِریم (חֲסֵרִים: فعل‌هایی که در برخی صرف‌ها، یکی از حروف اصلی‌شان را از دست می‌دهند.): در این افعال یود هنگام صرف آینده و ساخت مصدر حذف می‌شود. 🔆 فعل‌های دسته פ"י در گذشته و حال مانند فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים) صرف می‌شوند. اما برای آینده و مصدر، صرفشان به صورت زیر است: الف) صرف زمان آینده فعل‌های دسته ناخیم: לִישׁוֹן- خوابیدن אֲנִי אִישַׁן אֲנַחְנוּ נִישַׁן אַתָּה תִּישַׁן אַתֶּם תִּישְׁנוּ אַתְּ תִּישְׁנִי אַתֶּן תִּישַׁנָּה הוּא יִישַׁן הֵם יִישְׁנוּ הִיא תִּישַׁן הֵן תִּישַׁנָּה 🔅توجه داشته باشید که تمامی فعل‌های دسته פ"י، گروه ناخیم، طبق الگوی אֶפְעַל صرف می‌شوند. ب) صرف زمان آینده فعل‌های دسته خسریم: לָשֶׁבֶת- نشستن אֲנִי אֵשֵׁב אֲנַחְנוּ נֵשֵׁב אַתָּה תֵּשֵׁב אַתֶּם תֵּשְׁבוּ אַתְּ תֵּשְׁבִי אַתֶּן תֵּשַׁבְנָה הוּא יֵשֵׁב הֵם יֵשְׁבוּ הִיא תֵּשֵׁב הֵן תֵּשַׁבְנָה 🔅فعل‌های לָלֶכֶת، לָרֶדֶת، לָצֵאת و לָדַעַת مانند هم صرف می‌شوند. לָדַעַת- دانستن אֲנִי אֵדַע אֲנַחְנוּ נֵדַע אַתָּה תֵּדַע אַתֶּם תֵּדְעוּ אַתְּ תֵּדְעִי אַתֶּן תֵּדַעְנָה הוּא יֵדַע הֵם יֵדְעוּ הִיא תֵּדַע הֵן תֵּדַעְנָה ⭕️ دقت کنید که تمام پیشوندهای فعل‌های دسته פ"י (خسریم)، با تصره صداگذاری شده‌اند که نشانه حذف حرف اول ریشه است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و شش (۲):👇 ج) עוֹלָם: עוֹלָם دو معنا دارد: ۱) سرمدیت، ۲) عالم. 🔅بنابراین לְעוֹלָם یعنی برای همیشه. من این را برای همیشه به خاطر خواهم سپرد.=> אֲנִי אֶזְכֹּר זֹאת לְעוֹלָם. 🔅לְעוֹלָם به همراه לֹא یعنی «هرگز». من این را هرگز از یاد نخواهم برد.=> לֹא אֶשְׁכַּח זֹאת לְעוֹלָם.= לְעוֹלָם לֹא אֶשְׁכַּח זֹאת. 💢برای «هرگز» در گذشته، از מֵעוֹלָם به همراه לֹא استفاده می‌شود. من هرگز آن را نشنیدم.=> לֹא שָׁמַעְתִּי זֹאת מֵעוֹלָם.= מֵעוֹלָם לֹא שָׁמַעְתִּי זֹאת. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و شش (۳):👇 د) מַה و כַּמָה: هر دوی این الفاظ را می‌توان برای بزرگداشت و تعظیم استفاده کرد. چه خوب مردی است این مرد!=> (כַּמָה) מַה טוֹב הָאִישׁ הַזֶה! چه زیاد است قدرت او!=> (כַּמָה) מַה רַב הַכּוֹחַ שֶׁלוֹ! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר כו (26)👇 فعل‌های درس بیست و ششم: 1⃣ ב - נ - ה 🔅مصدر: לִבְנוֹת بنا کردن، ساختن 🔅زمان گذشته: בָּנִיתִי בָּנִינוּ בָּנִיתָ בְּנִיתֶם בָּנִית בְּנִיתֶן בָּנָה בָּנוּ בָּנְתָה בָּנוּ 🔅زمان حال: בּוֹנֶה בּוֹנִים בּוֹנָה בּוֹנוֹת 🔅زمان آینده: אֶבְנֶה נִבְנֶה תִּבְנֶה תִּבְנוּ תִּבְנִי תִּבְנֶינָה יִבְנֶה יִבְנוּ תִּבְנֶה תִּבְנֶינָה 2⃣ י - ל - ד 🔅مصدر: לָלֶדֶת به دنیا آوردن، متولد کردن 🔅زمان گذشته: יָלַדְתִּי יָלַדְנוּ יָלַדְתָּ יְלַדְתֶּם יָלַדְתְּ יְלַדְתֶּן יָלַד יָלְדוּ יָלְדָה יָלְדוּ 🔅زمان حال: יוֹלֵד יוֹלְדִים יוֹלֶדֶת יוֹלְדוֹת 🔅زمان آینده: אֵלֵד נֵלֵד תֵּלֵד תֵּלְדוּ תֵּלְדִי תֵּלֵדְנָה יֵלֵד יֵלְדוּ תֵּלֵד תֵּלֵדְנָה 3⃣ נ - ו - ח 🔅مصدر: לָנוּחַ استراحت کردن، سکون یافتن 🔅زمان گذشته: נַחְתִּי נַחְנוּ נַחְתָּ נַחְתֶּם נַחְתְּ נַחְתֶּן נָח נָחוּ נָחָה נָחוּ 🔅زمان حال: נָח נָחִים נָחָה נָחוֹת 🔅زمان آینده: אָנוּחַ נָנוּחַ תָּנוּחַ תָּנוּחוּ תָּנוּחִי תָּנַחְנָה יָנוּחַ יָנוּחוּ תָּנוּחַ תָּנַחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس بیست و شش:👇 הברכה של הנביא לפני שנים רבות חיו בעיר שׁוּנֵם איש ואישה עשירים. הם היו אנשים טובים מאוד, והבית שלהם היה פתוח לכל זר. בימים האלה חי נביא בשם אֱלִישָׁע. כל פעם שאלישע היה עובר דרך העיר שונם, הוא היה בא אל הבית של האיש והאישה הטובים האלה. שם היה אוכל, שם היה נח ושם היה ישן. יום אחד אמרה האישה אל הבעל שלה: - אני רואה שהאורח שלנו, אלישע, הוא איש קדוש. הבית שלנו קטן, ואין די מקום בשבילו לנוח בו. נבנה חדר בשבילו, בחדר נשים מיטה, שולחן, כיסא ומנורה. כאשר אלישע יבוא העירה, הוא יגור בו וימצא שם מנוחה. שם ישב, שם ינוח ושם יישן. - את צודקת, ענה הבעל. אני אלך ואבנה חדר בשביל הנביא. אחרי זמן קצר, בא אלישע הנביא לעיר שונם. הוא ראה את החדר החדש שהאיש והאישה בנו בשבילו. הדבר עשה רשם חזק על הנביא. - מה טובים האנשים האלה, חשב הנביא, ומה טוב לעם ישראל שיש בו אנשים כאלה. אלך ואקרא לאשה, ואשאל אותה אם יש לה בקשה. כאשר האישה באה, אמר לה אלישע: - לעולם לא אשכח את כל הטוב שעשיתם לי. איך ובמה אני יכול לעזור לכם? האם יש לך בקשה? - תודה רבה, אמרה האישה, אנחנו לא צריכים דבר. תודה לאל אנחנו בריאים ושלמים. אלישע ידע שאין להם בן. הוא חשב רגע ואז אמר לה: - ישלח לך ה' ברכה מן השמיים, ובשנה הבאה תלדי בן! וכן היה. לא עברה שנה והאישה ילדה בן. אז ראו האיש והאישה מה רב הכוח של אלישע הנביא. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و شش (۱):👇 📝 عنوان הַבְּרָכָה שֶׁל הַנָּבִיא برکت نبی 📝 بند اول: לִפְנֵי שָׁנִים רַבּוֹת سال‌های زیادی قبل (سالها پیش) חָיוּ בְּעִיר שׁוּנֵם زندگی می‌کردند در شهر شونام، אִישׁ וְאִשָּׁה עֲשִׁירִים. مرد و زنی ثروتمند. הֵם הָיוּ אֲנָשִׁים טוֹבִים מְאֹד, آنها بودند انسان‌هایی بسیار خوب، וְהַבַּיִת שֶׁלָּהֵם הָיָה פָּתוּחַ לְכָל זָר. و خانه آنها بود گشوده برای هر غریبی. 📝 بند دوم: בַּיָּמִים הָאֵלֶּה در آن روزها חַי נָבִיא בְּשֵׁם אֱלִישָׁע. زندگی می‌کرد پیامبری به نام الیسع. כָּל פַּעַם שֶׁאֱלִישָׁע هر بار که الیسع הָיָה עוֹבֵר דֶּרֶךְ הָעִיר שׁוּנֵם, می‌گذشت از شهر شونام 🔺הָיָה עוֹבֵר: زمان گذشته استمراری (کاری که در گذشته در دوره‌ای انجام می‌شد.) 🔅در ادامه این بند نیز به ساختار فعل‌ها و زمانی که می‌سازند، دقت کنید. הוּא הָיָה בָּא او می‌آمد אֶל הַבַּיִת שֶׁל הָאִישׁ וְהָאִשָּׁה הַטוֹבִים הָאֵלֶּה. به خانه این مرد و زن خوب. שָׁם הָיָה אוֹכֵל, آنجا می‌خورد، שָׁם הָיָה נָח آنجا استراحت می‌کرد וְשָׁם הָיָה יָשֵׁן. و آنجا می‌خوابید. 📝 بند سوم: יוֹם אֶחָד روزی אָמְרָה הָאִשָּׁה אֶל הַבַּעַל שֶׁלָּהּ: گفت آن زن به شوهرش: 📝 بند چهارم: - אֲנִי רוֹאָה שֶׁהָאוֹרֵחַ שֶׁלָּנוּ, אֱלִישָׁע, من می‌بینم که مهمان ما، الیسع، הוּא אִישׁ קָדוֹשׁ. او مردی مقدس است. 🔺הוּא در اینجا برای بلاغی شدن آمده و اگر نمی‌آمد، جمله همچنان صحیح بود. הַבַּיִת שֶׁלָּנוּ קָטָן, خانه ما کوچک است، וְאֵין דֵּי מָקוֹם בִּשְׁבִילוֹ לָנוּחַ בּוֹ. و نیست جای کافی برای او تا استراحت کند در آن. 🔺דֵּי מָקוֹם: ترکیب سمیخوت، تغییر صدا در اسم مضاف (דַּי) נִבְנֶה חֶדֶר בִּשְׁבִילוֹ, بیا بسازیم اتاقی برای او، 🔺נִבְנֶה: فعل آینده که برای دعوت از دیگران، برای انجام کاری، استفاده می‌شود. בַּחֶדֶר נָשִׂים מִטָּה, שֻׁלְחָן, כִּסֵּא וּמְנוֹרָה. در اتاق بگذاریم تخت، میز، صندلی و چراغی. כַּאֲשֶׁר אֱלִישָׁע יָבוֹא הָעִירָה, زمانی که الیسع بیاید به این شهر، 🔺הָעִירָה: قاعده مقصد معرفه. به جای אֶל، به آخر آن کاماتص و هی اضافه می‌کنیم. הוּא יָגוּר בּוֹ او ساکن شود در آن וְיִמְצָא שָׁם מְנוּחָה. و بیابد آنجا آسایش. שָׁם יֵשֵׁב, آنجا بنشیند، שָׁם יָנוּחַ آنجا استراحت کن וְשָׁם יִישֵׁן. و آنجا بخوابد. 📝 بند پنجم: - אַתְּ צוֹדֶקֶת, تو درست می‌گویی، עָנָה הַבַּעַל. پاسخ داد شوهر. אֲנִי אֵלֵךְ من خواهم رفت וְאֶבְנֶה חֶדֶר בִּשְׁבִיל הַנָּבִיא. و بنا خواهم کرد اتاقی برای پیامبر. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و شش (۲):👇 بند ششم: אַחֲרֵי זְמַן קָצָר, پس از مدت زمانی کوتاه، בָּא אֱלִישָׁע הַנָּבִיא לָעִיר שׁוּנֵם. آمد الیسع نبی به شهر شونام. הוּא רָאָה אֶת הַחֶדֶר הֶחָדָש او دید اتاق تازه را שֶׁהָאִישׁ וְהָאִשָּׁה בָּנוּ בִּשְׁבִילוֹ. که مرد و زن ساخته بودند برای او. הַדָּבָר עָשָׂה רֹשֶׂם חָזָק עַל הַנָּבִיא. این موضوع گذاشت اثری زیادی بر آن نبی. 🔺עָשָׂה רֹשֶׂם חָזָק עַל...: اصطلاح برای کاری اثر‌گذار. 🔅اگر ترجمه لفظ به لفظ کنیم، می‌شود: «ساخت احساسی قوی بر...» اما باید به الفاظ ادبیاتی که به آن برمی‌گردانیم هم دقت کنیم، که به این ترتیب می‌شود: «گذاشت اثری زیادی بر...» بند هفتم: - מַה טּוֹבִים הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה, چه خوب هستند این انسانها! 🔺داگش گرفتن حرف اول טוֹבִים، به خاطر מַה هست که قبل از آن آمده. 🔅טוֹבִים گزاره هست، نه صفت. این را از حرف تعریفی که הָאֲנָשִׁים گرفته، اما טוֹבִים نگرفته، می‌فهمیم. חָשַׁב הַנָּבִיא, فکر کرد نبی، וּמַה טּוֹב לְעַם יִשְׂרָאֵל و چه خوب است برای [امت] اسراییل (خوشا به حال [امت] اسراییل) 🔺וּמַה: וְ + מַה رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تغییر صدا از شوا به شروک. 🔺داگش טוֹב به خاطر מַה هست. שֶׁיֵּשׁ בּוֹ אֲנָשִׁים כָּאֵלֶּה. که هستند در آن، مردمانی اینچنین. 🔺داگش حرف اول יֵשׁ، به خاطر שֶׁ هست که مخفف אֲשֶׁר هست. 🔅داگش حرف اول کلمات، گاهی برای نشان دادن مخفف بودن کلمه‌ای است به قبل از آن آمده. אֵלֵךְ خواهم رفت וְאֶקְרָא לָאִשָּׁה, و آن خانم را صدا خواهم کرد، וְאֶשְׁאַל אוֹתָהּ و از او خواهم پرسید אִם יֵשׁ לָהּ בַּקָּשָׁה. [که] آیا هست برای او تقاضایی. بند هشتم: כַּאֲשֶׁר הָאִשָּׁה בָּאָה, زمانی که زن آمد، אָמַר לָהּ אֱלִישָׁע: گفت به او الیسع: بند نهم: - לְעוֹלָם לֹא אֶשְׁכַּח אֶת כָּל הַטוֹב - هرگز فراموش نخواهم کرد تمام خوبی‌ای שֶׁעֲשִׂיתֶם לִי. که انجام دادید در حق من. אֵיךְ וּבַמָּה אֲנִי יָכוֹל לַעֲזֹר לָכֶם? چگونه و با چه چیز من می‌توانم کمک کنم به شما؟ 🔺וּבַמָּה: וְ + בְּ + הַ + מָה ۱. رسیدن حرف عطف به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) و تغییر صدا از شوا به شروک. ۲. رفتن حرف اضافه בְּ به وسط کلمه و افتادن داگش آن. ۳. ادغام حرف اضافه בְּ با حرف تعریف הַ و گرفتن صدای آن. ۴. آمدن حرف تعریف بر سر מַה و داگش گرفتن حرف اول آن. הַאִם יֵשׁ לָךְ בַּקָּשָׁה? آیا هست برای تو تقاضایی؟ بند دهم: - תּוֹדָה רַבָּה, - خیلی ممنون، אָמְרָה הָאִשָּׁה, گفت آن زن، אֲנַחְנוּ לֹא צְרִיכִים דָּבָר. ما چیزی نیاز نداریم. תּוֹדָה לָאֵל شکر خدا אֲנַחְנוּ בְּרִיאִים וּשְׁלֵמִים. ما سالم و سلامت هستیم. بند یازدهم: אֱלִישָׁע יָדַע الیسع می‌دانست שֶׁאֵין לָהֶם בֵּן. که نیست برای آنها فرزندی (آنها فرزندی ندارند). 🔺בֵּן می‌تواند به‌طور کلی به فرزند اشاره داشته باشد، نه صرفا پسر. הוּא חָשַׁב רֶגַע او فکر کرد لحظه‌ای וְאָז אָמַר לָהּ: و سپس گفت به او: بند دوازدهم: - יִשְׁלַח לָךְ ה' בְּרָכָה מִן הַשָּׁמַיִם, بفرستد بر تو خدا برکت از آسمان، 🔺יִשְׁלַח: فعل آینده در جایگاه آرزویی و تمنایی. וּבַשָּׁנָה הַבָּאָה תֵּלְדִי בֵּן! و در سال آینده به دنیا آوری فرزندی! 🔺וּבַשָּׁנָה: וְ + בְּ + הַ + שָׁנָה بند سیزدهم: וְכֵן הָיָה. و اینچنین شد. 🔺וְ + כֵּן לֹא עָבְרָה שָׁנָה نگذشت سالی וְהָאִשָּׁה יָלְדָה בֵּן. و زن به دنیا آورد فرزندی. אָז רָאוּ הָאִישׁ וְהָאִשָּׁה پس دیدند آن مرد و آن زن מָה רַב הַכֹּחַ שֶׁל אֱלִישָׁע הַנָּבִיא. چه زیاد است قدرت الیسع نبی. 🔺صدای مم در מָה کاماتص شده به خاطر اینکه حرف اول کلمه بعدی‌اش رش است. 🔅توجه: מַה در صداگذاری تابع قوانین حرف تعریف است. مانند حرف تعریف به حرف اول کلمه بعد از خودش هم داگش می‌دهد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس بیست و ششم:👇 1. אֲנִי אִישַׁן מָחָר עַד צָהֳרַים (צהריים) מִפְּנֵי שֶׁאֲנִי לֹא יָשַׁנְתִי טוֹב אֶתְמוֹל. 2. אִם אַתֶּם לֹא לוֹמְדִים דִּקְדּוּק, אַתֶּם מֵעוֹלָם לֹא תֵּדְעוּ עִבְרִית. 3. אַחֲרֵי כֵן אֲנִי אֵשֵׁב בַּגַּן וְאֶקְרָה הָעִתּוֹן. 4. אֲנִי לְעוֹלָם לֹא יָדַעְתִי מַה גְּדוֹלָה (הִיא) הָאַהֲבָה שֶׁלְּךָ לַתּוֹרָה הַקְּדוֹשָׁה. 5. הָרוֹעֶה יֵרֵד עִם הַצֹּאן לַנָּהָר (אֶל הַנָּהָר). 6. הִיא עָנְתָה: "יֵשׁ לִי רַק בַּקָּשָׁה אַחַת. אֲנִי רוֹצָה לָלֶדֶת לְבֵן." 7. הֵם יִבְנוּ בַּיִת עַל הַר קָרוֹב לַיָּם. 8. לִפְנֵי שָׁבוּעַ זָר בָּא וְנָתַּן לִי אֶת הַמִּכְתָב שֶׁלָּךְ. 9. אֲנַחְנוּ לֹא יְכוֹלִים לִמְצֹא (למצוא) מְנוּחָה בַּמָּלוֹן הַזֶּה. 10. הִיא צְרִיכָה לָנוּחַ מִפְּנֵי שֶׁהִיא הָיְתָה חוֹלָה מְאֹד (מאוד), וְהִיא כָּל כָּךְ עֲיֵפָה (עייפה). 11. אֲנִי אֶקְנֶח מְנוֹרָה לַסַּבְתָא שֶׁלִּי כִּי הִיא שָׁבְרָה שֶׁלָּהּ. 12. הוּא חַלָשׁ מְאֹד (מאוד) וְלֹא יִהְיֶה לוֹ כֹּחַ (כוח) לָלֶכֶת רָחוֹק מְאֹד. 13. אֲנִי רוֹצָה לָדַעַת מַה יִּקְרָה לִי אִם אֲנִי לֹא אֶעֱנֶה עַל כָּל שְׁאֵלָה וּשְׁאֵלָה. 14. אֵין שׁוּם דָּבָר חָדָשׁ בַּעוֹלָם הַזֶּה. 15. אֲנַחְנוּ כְּבָר לָמַדְנוּ אֶת הֶעָבָר וְהֹוֶה (הווה) שֶׁל הַפְּעָלִים הַשְּׁלֵמִים. 16. כַּמָה טוֹב לִהְיוֹת בָּרִיא וְשָׁלֵם. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_بیست_و_هفتم_کتاب_هیسود #کلمات_و_عبارات_تازه #قواعد_درس_بیست_و_هفتم #صرف_آینده_לקחת #صرف_آینده_נתן #ארץ #صرف_فعل‌های_درس_بیست_و_هفتم #متن_ماله_درس_بیست_و_هفتم #بررسی_متن_درس_بیست_و_هفتم #پاسخ_تمرین‌های_درس_بیست_و_هفتم https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس بیست و هفت (שיעור כז)👇 אָרֹךְ= ארוך, אֲרֻכָּה= ארוכה بلند אֲרָם: سرزمین ارم אֶרֶץ (אֲרָצוֹת): سرزمین، زمین (مؤنث) בַּת (בָּנוֹת): بانو، دختر גָּדַל=גָּדֵל (לִגְדּוֹל): بزرگ شدن، رشد کردن، افزایش یافتن גָּמָל (גְּמַלִּים): شتر דֶּרֶךְ (דְּרָכִים): سفر כְּלִי יָקָר: ظرف گرانقیمت כְּנַעַן: سرزمین کنعان לְאַט: به آهستگی לָקַח (לָקַחַת): گرفتن، برداشتن מַעְיָן= מעיין (מַעְיָנוֹת= מעְיָנִים): چشمه מַתָּנָה (מַתָּנוֹת): هدیه נַעַר (נְעָרִים): پسر، پسر نوجوان נַעֲרָה (נְעָרוֹת): دختر، دختر نوجوان נָתַן (לָתֵת): دادن עֶבֶד (עֲבָדִים): غلام، برده שָׁאַב (לִשְׁאוֹב): کشیدن (مایعات، آب، گاز و...)، تلمبه زدن תַּכְשִׁיט (תַּכְשִׁיטִים): جواهر 🔅عبارات تازه: זְמַן רַב: زمانی طولانی כְּדֵי לְ...: تا اینکه בְּשִׂמחָה רַבָּה: با افتخار، با شادی فراوان https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هفت (۱):👇 الف) فعل לָקַחַת: این فعل در زمان حال و گذشته، باقاعده است، اما در مصدر و آینده، بی‌قاعده. در زمان آینده، این فعل مانند دسته פ"נ صرف می‌شود و حرف اولش می‌افتد و به نشانه این حذف، حرف دوم داگش می‌گیرد. לָקַחַת- گرفتن، برداشتن אֲנִי אֶקַּח אֲנַחְנוּ נִקַּח אַתָּה תִּקַּח אַתֶּם תִּקְּחוּ אַתְּ תִּקְּחִי אַתֶּן תִּקַּחְנָה הוּא יִקַּח הֵם יִקְּחוּ הִיא תִּקַּח הֵן תִּקַּחְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim