🔺 احتمالاً امروز نتوانیم ارزش کار حاج آقا را در قامت امام جمعه به درستی درک کنیم؛ چراکه او در شش سال گذشته، بخش بزرگی از تصورات و مشهورات را شکست و بسیاری از ارزش‌های غریب را احیا کرد؛ به شکلی که امروز دیگر بسیاری از کارهای مردمانهٔ مسئولان، امری عادی محسوب می‌شود. این عادی‌سازی را مدیون #شهید_آل_هاشم هستیم. مثلاً همین که رقابت برای تواضع و فروتنی در برابر مردم را بین گروهی از مسئولان می‌بینیم، یعنی حاج آقا کارش را کرده و ماموریتش را به فرجام رسانده. و‌ مگر رسالتش جز این بود؟ همین‌ها باقیات‌الصالحات است و ذخیرهٔ آخرت.

@ebteda_ir 🔺 در نگاه محافظه‌کاران، مردم وقتی در انتخابات شرکت می‌کنند، در واقع دارند کولی می‌دهند برای به قدرت رساندن آنها. در این نگاه، سازوکار انتخابات نیز چیزی بیش از شفاف‌سازی دستورالعمل‌های مربوط به زمان دقیق کولی دادن مردم نیست. آنها مردم را #رانندگان_روزمزدِ نیازمندی می‌دانند که وظیفه‌شان _تنها وظیفه‌شان_ رساندنِ چند مسافرِ از دماغِ فیل‌افتاده است به مقصد، به منصب. و تمام! نه حرفی و نه حدیثی؛ نه چونی و نه چرایی. ابایی از بیان عریانِ این نگاهشان به مردم ندارند، از قدیم هم نداشتند. عرصه برای ظهور ارتجاعِ اتوکشیده و شیک با اتاق‌فکرهای خلاق و نوآور باز شده دوباره.

@ebteda_ir 🔺 انتخابات،‌ میدان #رقابت_ایده‌ها برای چگونگی مواجهه با مسائل اساسی کشور است. در فقدان ایده، مشاورانِ #جنگ_روانی و متخصصانِ #لفاظی (رتوریک!) و توئیت‌سازان، پرکار می‌شوند. بازیگرانِ چنین میدانی، زبان مردم را گم می‌کنند و ساعت‌ها در کلاس‌های خصوصی #زبان_بدن وقت می‌گذرانند. آنگاه، افراد، هرچه لفاظ‌تر و بازیگرتر، پربحث‌تر و برجسته‌تر!

@ebteda_ir 🔺کارآمدی، پول، پروژه! کارآمدی برای نظام‌های سیاسی مقولهٔ مهمی‌ست؛ آنها به اعتبار این ویژگی، در #حل_مسائل جامعه توانمند می‌شوند. در کشور ما، این مفهوم مورد توجه قرار گرفته و به‌صورت خفیف به یکی از محورهای مقایسه و طبقه‌بندی اشخاص و جریان‌های سیاسی تبدیل شده است. اما مرور ادبیات مرتبط با کارآمدی در دههٔ گذشته، نوعی تقلیل/تحریف معنا را از این مفهوم گزارش می‌کند. یک. کارآمدی، در پیوند انحصاری با #پروژه شناخته می‌شود؛ اصالت پروژه، فارغ از نسبت پروژه با مسئله یا کلان‌مسائل جامعه. بر این مبنا، مدیرانی که خود را کارآمد می‌دانند، می‌کوشند هر طور شده در دورهٔ مدیریتشان، یک یا چند پروژه تعریف کنند تا توانایی خود را در مدیریت به رخ بکشند! آفتِ پروژه‌تراشی (پروژه‌های غیرضروری، تشریفاتی و فاقد اولویت) محصول این رویکرد است. دو. مراد از پروژه لزوماً/غالباً #پروژه_عمرانی اعم از پل، جاده، ساختمان و... است. کارآمدی را کمتر در نسبت با سایر ساحات و عرصه‌ها به رسمیت می‌شناسند؛ برای مثال، شاخص‌هایی مانند عدالت اجتماعی، رفع نابرابری، مبارزه با فساد، تاثیر فرهنگی و اجتماعی، ملاحظات زیست‌محیطی و... در اطلاق کارآمدی به مدیران، وجه چندانی ندارند. همین‌که مدیر بتواند یک پل بسازد برای کارآمدی‌اش، کفایت می‌کند. سه. مدیر کارآمد، مدیری‌ست که جیبش پر از #پول است و با سماجت و پیگیری، می‌تواند یک پروژه را در زمان مناسب به پایان برساند. اگر پول نباشد، پروژه‌ای در کار نیست، در نتیجه زمینهٔ ظهور و بروز کارآمدی مدیران در بی‌پولی فراهم نمی‌شود. برخی مدیران البته برای تامین منابع مالی پروژه‌ها به هر دری می‌زنند؛ شهرفروشی، گران‌سازی خدمات، استقراض، فروش یا تهاتر دارایی‌های ارزشمند و... از شیوه‌های عادت‌شدهٔ مدیرانی‌ست که داعیهٔ کارآمدی دارند! تبعات عدیدهٔ اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست‌محیطی این پروژه‌های تشریفاتی، پس از اتمام دورهٔ مدیریت ایشان و آغاز ارزیابی‌های انتقادی نمایان می‌شود. کارآمدی را باید بازخوانی کرد. نباید گذاشت این مفهوم، همچنان در باتلاق پروژه‌‌زدگی/ بتون‌زدگی گرفتار بماند. کارآمدی باید در نسبت با مسائل اساسی (همهٔ عرصه‌ها) بازتعریف شود.

گردهمایی همراهان دکتر سعید جلیلی با حضور و سخنرانی سردار نوعی اقدم🇮🇷 زمان: جمعه ۲۵ خرداد، ساعت ۱۷ الی ۱۹ مکان: خیابان امام خمینی (ره)، اول تربیت، مسجد شعبان ✅ستاد مرکزی دکتر سعید جلیلی در آذربایجان شرقی «..................................................» کانال رسمی ستاد مرکزی دکتر سعید جلیلی در شهرستان تبریز @drjalili_tabriz

💢اصلح کیست؟ ▫️مناظره سیاسی انتخابات ۱۴۰۳ مسئولین ستادهای انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری در تبریز ▫️مکان:تالار بعثت دانشگاه هنر اسلامی تبریز ▫️زمان: سه‌شنبه‌ ۲۹ خرداد۱۴۰۳ ساعت ۱۶

🔸️تنها نشانی ستاد مرکزی استان آذربایجان شرقی دکتر سعید جلیلی در شبکه های اجتماعی اینستاگرام، تلگرام ، ایتا ، بله ، روبیکا : @saeedjalili_az 🔹️آدرس ستاد مرکزی استان : تبریز ، آبرسان ، ساختمان رسا ، طبقه سوم

🔰 اطلاعیه افتتاحیه ستاد دکتر سعید جلیلی در مرند زمان: چهارشنبه ساعت ۱۸:۳۰ مکان: خیابان تختی- سه راهی استادیوم 🇮🇷 ☫ 🇮🇷 ﷽ #رسانه_انقلابی << پژواک >> رسانه ای خبری ، تحلیلی دنیا چیزی جز << پژواک >> نیست http://eitaa.com/Pezhvaaakk ارتباط با ادمین: @Diplomatic_resane ✅ #باز_نشر مطالب این کانال #صدقه_جاریه هست.

دیدار با دکتر سعید جلیلی یکشنبه ۳ تیر، ساعت ۵ عصر تبریز، سالن ورزشی پورشریفی

@ebteda_ir 🔺 اصولگراها همچنان مانند گذشته (لااقل از سال ۱۳۸۴ به این‌سو) به‌جای کار و تلاش برای جلب نظر مردم و اقناع آنها، متحیر و بیکار نشسته‌اند و همه‌اش دارند غر می‌زنند و از ضرورت #اجماع سخن می‌گویند! سخن گفتن از اجماع، ظاهراً نشانهٔ فرهیختگی و سیاست‌دانی شده اما در واقع، دستاویزی شده برای فرار از مسئولیت اقناع مردم. آنها کماکان تصور می‌کنند مشکلشان وحدت نیروهای سیاسی‌شان است؛ غافل از اینکه مردم را باید داشته باشند. برای مردم‌داشتن، زحمت لازم است.

@ebteda_ir 🔺 حیرت‌انگیز است؛ قرارداد نفتی #کرسنت که قریب به دو دهه، به عنوان نماد فساد و بی‌مبالاتی در دفاع از منافع ملی شناخته شده، در جریان رقابت‌های انتخاباتی ۱۴۰۳ توسط یک کاندیدا تطهیر می‌شود! و این تطهیر عجیب، رپورتاژ می‌شود توسط رسانه‌های پرتعداد؛ صرفاً بدلیل اینکه احتمالاً لکه‌ای انداخته باشند بر چهرهٔ رقیب. عملیات #تطهیر_فساد به نیابت از گروهی از مدیران بازنشسته و ورشکسته صورت می‌گیرد که در ادوار طولانی حضورشان در قدرت، کارویژه‌شان عادی‌سازیِ فساد دولتمردان بوده است. همان‌ها که پایه‌گذاران طبقهٔ مرفه جدید درون نظام بوده‌اند و پس از انتخابات سال ۱۴۰۰، بازنشستگی خود را پذیرفتند اما به‌یکباره و پس از پرواز اردیبهشت، هیجانی شدند و زمینه را برای بازگشت مجدد به قدرت مهیا دیدند. امروز با ولعی عجیب در حال دست و پا زدن هستند برای سلطه بر مجاری قدرت و ثروت. سیری‌ناپذیر و عطشناک.

@ebteda_ir 🔺 مهمترین آسیبِ فشار برای انصراف رقبا به نفع یک نفر، بی‌اعتبارسازی مقولهٔ انتخابات است. چند دوره است که این وضعیت را پیش می‌آورند و به‌جای تلاش و تقلا برای رای‌آوری کاندیدای مطلوب خود، از ابتدا تا روز انتخابات، به انواع شیوه‌ها و ابزارها و تکنیک‌ها متوسل می‌شوند تا همه را به نفع یکی منصرف کنند؛ به نام اجماع! ممکن است با این روش، حتی گاهی نتیجهٔ انتخابات، باب میل باشد اما آنچه واقعاً دارد اتفاق می‌افتد و برای نیروهای انصراف‌طلب، اهمیتی ندارد، تمسخر و تحقیر سازوکار مبنایی و مهمی به نام انتخابات است. با این شیوه، انتخابات را تبدیل به عرصهٔ چشم‌بندی‌های سیاسی و رسانه‌ای کرده‌اند. اینجا دیگر تلاش و مجاهدت برای اقناع مردم برای رای به کاندیدای مطلوب، جای خود را به انواع بازی‌ها و لشکرکشی‌ها برای منصرف‌سازی رقبا می‌دهد. این که نشد انتخابات! با این وضعیت چرا از مردم توقع دارید انتخابات را جدی بگیرند؟ این‌همه انرژی که صرف منصرف‌سازی رقیب می‌کنند، اگر برای اقناع مردم و همراه‌سازی آنها می‌شد، دستاورد بزرگتری برای کاندیدای مطلوبشان داشت. صندوق رای را بی‌اعتبار نکنید.

شایعه کرده‌اند که دکتر سعید جلیلی انصراف داده است. این شایعه را باور نکنید. چنین چیزی اتفاق نیفتاده.

@ebteda_ir 🔺 در برابر هر پرسشی از «لزومِ برنامه‌داشتن رئیس جمهور» می‌فرمایند «قانون برنامهٔ پنج‌ساله داریم، همین کافیست و نیازی نیست من دوباره برنامه بنویسم» و با همین یک پاسخِ ملال‌آور و تکراری، تقریباً همهٔ تکالیف ریاست جمهوری را رفع‌ و رجوع می‌کنند. اما وقتی رقیبشان، یکی از تکالیف همین «قانون برنامه» را به عنوان «هدف» یادآور می‌شود، پاسخ تکراری بعدی را حواله می‌کنند: «نمی‌شود، نمی‌توانیم، نمی‌توانید»! بالاخره تکلیف چیست؟ تکالیف همان قانون برنامه را که خودتان در حد یک سند مقدس جا می‌زنید، می پذیرید یا نمی پذیرید؟ روشن است که قانون برنامه، برای شما صرفاً یک راه دررو است تا ناآمادگی و عدم مسئولیت‌پذیری خود در برابر انبوه مسائل جامعه را در پناه آن، پوشش دهید. شما نمی‌خواهید مسئولیت هیچ هدف روشن و عینی و ملموسی را بپذیرید. چون می‌دانید که بعداً برایتان دردسر می‌شود. پس مشاورانتان می‌گویند «همان بهتر که با حرف‌های کلی و نصایح پدرانه و ملامتگرانه، وقت را سپری کنید»! #پزشکیان

@ebteda_ir 🔺پابرهنه‌ها، فراموشکار نیستند! جمهوریت یعنی همین تلاش‌ها و تقلاها و به در و دیوار زدن‌ها و خواهش‌ها و التماس‌ها برای بدست آوردن دل مردم. عزت مردم رو همین‌جا میشه دید؛ جایی که اون بنده‌خدای روستایی _ که شاید سال‌به‌سال کسی نره سراغش _ مهمترین آدمِ روزهای انتخابات میشه و لشکری از آدم‌های جورواجور میرن به محضرش و ازش طلب رای می‌کنند؛ دانشگاهی‌ها، حوزوی‌ها، صاحب‌کارخانه‌ها، معلم‌ها، وزرای از دماغ‌فیل افتاده و وکلایِ هرچهارسال یکبار و... . خلاصه همه رخصت می‌خوان از مستضعف‌ترین‌ آدم‌های زمانه. قدرت مستضعفین رو اینجا در همین انتخابات میشه دید. خیلی‌ها در این سال‌ها خواستند این سازوکار رو تحقیر و تخریب کنند. یادمون نمیره که عده‌ای چطور داشتند زیرآب ارزش رای پابرهنه‌ها رو می‌زدند‌. یادمون نرفته که می‌گفتند اینها بخاطر یک کیسه سیب‌زمینی، رای می‌دهند به فلانی و این رای‌ها ارزشی نداره! یادتون که نرفته... همون جماعت متبختر و متکبر، که از پابرهنه‌ها تودهنی خورده بودند، کوشیدند و جوشیدند تا انتخابات رو ببرند توی دایرهٔ خواص و متخصصین! اما همون‌ها، الان دارند برای هر رای پابرهنه‌ها، میلیون‌ها تومان هزینه می‌کنند. تاجرهای بلندآوازه، سر کیسه رو شل کرده‌اند و کرور کرور پول ریخته‌اند وسط میدان. من از این اوضاع، دلگیر نمیشم. همه‌اش به دوستام میگم خوب به نظاره بشینید و عزت و قدرت پابرهنه‌ها رو‌ تماشا کنید. میگم ببینید که چطور برای تصاحب آرای اونها، له‌له می‌زنند... مستضعفین اما گرانقیمت‌اند. برخلاف تصور دلالان، نمیشه اونها رو بازی داد. مستضعفین هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنند چه کسانی چه بلایی سرشون آوردند. یادشون نمیره چه کسانی برای تامین نان و آب و سرپناه اونها، هزارجور بامبول درآوردند و به این‌ور و اون‌ور حواله دادند و عزا گرفتند و آخر سر، منت سرشون گذاشتند! یادشون نمیره که عده‌ای توی همین مملکت انقلابی، به اعتبار پول بیت‌المال و موقعیت‌های خدمتی که از همین مردم گرفته بودند، طبقهٔ نوکیسهٔ جدیدی درون نظام اسلامی ساختند و رفتند در برج عاج نشستند و پابرهنه‌ها رو با کلی منت و ادا و اطوار، در حد عمله و خدمهٔ ویلاها و کاخ‌هاشون و نه بیشتر، به رسمیت شناختند. پابرهنه‌ها، فراموش‌کار نیستند. اونها خوب می‌دونند چرا اشراف و تاجرها و کاخ‌نشین‌ها و همیشه‌وزیرها این‌روزها خواب و خوراک ندارند و از شمال تهرون، دل کنده‌اند و اومده‌اند توی دهات و حتی حاضرند توی گِل و لای سینه‌خیز بروند. خوب می‌دونند که اینجا دعوا فقط سر ریاست جمهوری نیست. دعوا سرِ برگرداندنِ ورق است. ورق اگر برگردد، کلاه پابرهنه‌ها پس معرکه است. همچنان که کلاهشان پس معرکه بود همین چند سال پیش. هم تحقیر می‌شدند، هم منت می‌کشیدند. این ورق، نباید برگردد.

@ebteda_ir 🔺آقای عقلانیت! لطفاً مردم را نترسانید دکتر محسن رنانی در دهه‌های اخیر با تمرکز روی مفاهیمی مانند #توسعه و #عقلانیت، اسم و رسمی برای خود دست و پا کرده است. او در نشر دیدگاه‌هایش، فعال و خلاق بوده و می‌کوشد ایدۀ خود را عمومی کند. ظهور اجتماعی و سیاسی دارد و از این جهت توانسته از برخی هم‌قطاران دانشگاهی‌اش پیشی گرفته و مخاطبان بیشتری را با خود همراه نماید. ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین تصویری که از چنین چهره‌هایی نزد مردم و علاقمندان علوم انسانی و اجتماعی ساخته می‌شود، تصویرِ یک انسان آزاداندیش، اهل مدارا، روادار و مردم‌مدار و... است؛ همان ویژگی‌هایی که بارها در قالب دستورالعمل‌های اخلاقی ذیل ایدۀ مرکزی توسعه و عقلانیت برشمرده‌اند. در کشاکش رویدادها و منازعات اجتماعی و سیاسی، اما پرده‌ها می‌افتد و بسیاری از دستورالعمل‌ها، مدعاها، گفتارها و آموزه‌های جذاب و خوش‌رنگ، رنگ می‌بازند و آن روشنفکرِ نسخه‌پیچ و اصلاح‌گر و الهام‌بخش، به یکباره در هیبت یک آدم تندمزاج و عصبی و برچسب‌زن ظاهر می‌شود! رنانی، پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری و مشخص شدن ترکیب آرای کاندیداها در استان‌های مختلف، از فرط عصبانیت، به این دلیل که میزان آرای رقیب در اصفهان بیشتر بوده، زبان به طعن و تعریض و تحقیرِ همشهریانش گشوده و اصفهان را #روستا نامیده است! چنین رفتار خشن و تحقیرآمیزی، شاید اگر از سوی برخی تندروهای حاشیه‌ای سر می‌زد، چندان عجیب نبود، اما وقتی شخصی با یال و کوپال #روشنفکری و منادیِ عقلانیت و انسان‌مداری، اینگونه عنانِ اعتدال از کف می‌دهد و همزمان دست به تحقیرِ روستا و روستاییان از یک سو و همشهریانش از سوی دیگر می‌زند، باید به سوگ نشست. این حد از عصبیت و خشونت و تحکم علیه گروهی از مردم، صرفاً به این دلیل که آنها مانند محسن رنانی فکر نمی‌کنند، عبرت‌انگیز و درس‌آموز است. این #تفکر_محدودکننده و حذفی و این اندیشۀ تبعیض‌آلود، چگونه می‌تواند بلندگوی توسعه و عقلانیت و دموکراسی باشد؟ عقلانیتی که میوۀ آن، تلاش برای #سانسور گروه بزرگی از مردم و #سلب_حق_انتخاب از آنها باشد، تنها به درد سخنرانی‌های سرگرم‌کننده و کتاب‌سازی‌های زرد و بازاری می‌خورد. رنانی البته تنها روشنفکری نیست که باور مکتوم خود را در بزنگاه‌ها علنی می‌کند. دیگرانِ پرتعدادی هم سال‌ها با نشر آموزه‌های توسعه‌گرایانه و ترویج ایدۀ تساهل و تسامح، پرمشتری شده‌اند، اما در کش و قوس‌های سیاسی و اجتماعیِ نه چندان پرمخاطره و دشوار، نشان داده‌اند که توپِ توسعه‌شان فقط برای فرودستان و ضعفا پُر است. استانداردهای دوگانۀ این چهره‌های پرمدعا، بارها و بارها در ساحاتِ اجتماعی، فرهنگی، هنری، سیاسی و... رخ نموده و آنها همچنان با همین تضادها و تعارض‌ها تقدیس و تکریم می‌شوند. ما نمی‌گوییم #محسن_رنانی علیه کسی موضع نگیرد؛ او آزاد است حتی نفسِ گروهی از مردم را که انتخابشان مانند او نیست، ببُرد؛ اما قبل از این بگیر و ببند، دکانِ خطابه در باب توسعه‌گرایی و عقلانیت و دموکراسی را تخته کند و جلوی دکانش بنشیند و به هر کس که دلش خواست، متلک بیندازد! 👇 https://renani.net/texts/notes/nesf-jahan-village/

@ebteda_ir 🔺 مجادله در بابِ #تحریفات_شکلی و صوریِ عزاداری‌ سیدالشهدا در شرایطی که #مسائل_اساسی قیام عاشورا (مکتب حسینی) به کلی فراموش شده، دامن زدن به انحرافِ بزرگتر است. بله، اگر روش‌ها و گونه‌ها و سبک‌های عزاداری پالایش شود، خوب است! اما فاجعه‌ی اصلی جای دیگری و جور دیگری رقم می‌خورد. عزاداری‌های تروتمیز و پیراسته از بدعت‌های صوری، که خود را از تعقیب آرمان‌های ملموس و مشهود کربلا معاف کرده‌اند، چه فرقی با عزاداری‌ قمه‌زن‌ها و سینه‌دران‌ها دارند مگر؟! .

@ebteda_ir 🔺 ای‌کاش به‌جای دوره‌ها و آموزش‌های بی‌مایه، که خاصیتی جز سرگرم‌سازی جوان‌ها ندارد، متن‌های درخشان و الهام‌بخشی مانند پیام پذیرش قطعنامهٔ ۵۹۸ را می‌خواندیم و می‌خواندیم و می‌خواندیم. اصلاً باید شرط می‌کردیم که هرکس ادعای تعلق به جبههٔ انقلاب دارد، قبل از هر چیز باید بتواند این متن را بفهمد و شرح دهد. این سیاست‌زدگی، این روزمرگی، این رخوت و این فراز و نشیب‌های گیج‌کننده که بارها می‌بینیم، همگی حکایت از بی‌بنیادی ما دارد. جای متون‌ مستحکمی مانند پیام قطعنامه را دستورالعمل‌های من‌درآوردی محافل یک‌بار مصرف گرفته است و این نسخه‌های بازاری، نسل‌های مستعد و پرشور ما را به وادی حیرت می‌کشاند و آنجا بی‌پناه و مایوس رها می‌کند. پیام قطعنامه، در پایان جنگ تحمیلی منتشر شده، اما جبهه‌ای گسترده را پیش روی همهٔ نسل‌های پس از خود گشوده است. جبهه‌ای به وسعت همهٔ عالم که توحیدی، انسانی و عدالت‌خواهانه است و ظرفیت پذیرش و سازماندهی همهٔ آرزومندان نبرد برای حق و عدالت را دارد؛ جنگ استضعاف و استکبار، جنگ فقر و غنا، جنگ ایمان و رذالت. چرا خبری از این پیام و اصول و خطوط ترسیمی‌اش نیست؟ چرا کسی دلشورهٔ تعطیل این جنگ را ندارد؟ چرا نظام تعلیمی و فرهنگی ما، اعتنایی به چنین منشور روشن و متقنی نمی‌کند؟ پاسخش دشوار نیست؛ «زندگی به طرز دیگری» بر ما تحمیل شده است. آنچه امام از آن سخن می‌گوید، برهم‌زنندهٔ مناسبات عادت‌شدهٔ ماست. گویا چنین ظرفیتی در خود نیافریده‌ایم و همچنان ترجیح می‌دهیم در این پیله بمانیم.

@ebteda_ir 🔺 چند تذکر کوتاه یکشنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ صحن علنی شورای شهر تبریز + زمان پایان فعالیت شرکت آذرپارک در پارک حاشیه‌ای فرا رسیده؛ شهرداری در رهاسازی مردم از دست این شرکت، جدی باشد! + تداوم تبعیض در حقوق کارکنان؛ کارگران شرکت تدبیر اندیش به اندازهٔ سایر کارکنان اضافه‌کاری نمی‌گیرند. + شهرداری، فرجام پروژهٔ آتاسنتر و پیامدهایش را به مردم گزارش دهد. + افزایش تعداد فوتی‌های تصادفات درون‌شهری تبریز؛ دانشگاه علوم پزشکی، کمبود اورژانس در نقاط مختلف شهر را جبران کند. #روح‌الله_رشیدی #شورای_شهر_تبریز

@ebteda_ir 🔺ابزاری به نام تجمع بزرگ تجمع بزرگ؛ ایده‌ای که گویا به عنوان یک شیوه/ راهکار ثابت برای مواجهه با هر پدیدهٔ اجتماعی، فرهنگی و سیاسی به رسمیت شناخته شده است و حتی به عادت تبدیل شده است! جذابیت این ایده به حدی است که دیگر کسی با هیچ تجمع کوچکی حالش خوب نمی‌شود و تصور می‌کند تکلیفش را انجام نداده؛ بنابراین رقابت و چشم‌وهم‌چشمی برای هرچه بزرگ‌تر کردن تجمعات بالا گرفته و سالانه کلی پول و نیرو صرف برگزاری دهها تجمع بزرگ در شهرها می‌شود. آن‌هم برای هر بهانه و مناسبتی‌. تجمع بزرگ، هیچ کارکرد/فایده‌ای ندارد؟ چرا؟ گاهی برای نشان دادن وحدت و قدرت اجتماعی و همدل و یکدل‌‌سازی مردم و به رخ کشیدن آمادگی برای دفاع از کشور و... راهی جز جمع شدن مردم نیست. مسئله اما این است که چنان در مصرف ایدهٔ تجمع بزرگ افراط شده که دیگر حتی آن تجمعات بزرگ اصیل هم از چشم افتاده‌اند. همه به فکر بزرگ و بزرگ‌کردن برنامه‌های جمعی هستند. مناسک محرم و هیئات را ببینید که چگونه دارند با ایدهٔ تجمعات بزرگ و چشمگیر، هیئت‌های محله‌ای و خانه‌به‌خانه را از دور خارج می‌کنند و از چشم می‌اندازند. ممکن است با تکنولوژی و ابزارهای موثر بشود دریاچهٔ مصنوعی ساخت و از تماشایش برای دقایقی لذت برد، اما نهایتاً این دریاچه به #برکه تبدیل خواهد شد و ما #رودخانه می‌خواهیم و نه برکه! چشمه‌ها اگر خشکید، رودخانه‌ای در کار نخواهد بود. ما داریم با اصرار بی‌حد بر تجمع‌سازی‌های بزرگ، چشمه‌ها را می‌خشکانیم. باید برای خودمان هم سئوال باشد که «چرا از پسِ این تجمعات بزرگ، جریان جدیدی در جامعه شکل نمی‌گیرد؟» و نخواهد گرفت.

@ebteda_ir 🔺دربارهٔ پیشنهاد وزیر کشور برای جلوگیری از استیضاح آسان شهرداران 🔻صورت‌مسئله را پاک نکنید! وزیر کشور از تغییر مکرر شهرداران توسط شوراهای شهر گلایه کرده و گفته که تلاش می‌کند این پدیده را کنترل کند. پیشنهاد وزیر این است که یا شهرداران مستقیماً توسط مردم انتخاب شوند و اختیار انتخاب شهردار، از شورا گرفته شود. یا اینکه اگر شوراها به برکناری شهردار رای دادند، به جای هیئت‌های تطبیق در فرمانداری، خود وزارت کشور مصوبهٔ برکناری شهردار را تایید کند. ظاهراً در دورهٔ شورای ششم، تعداد قابل توجهی از شهرداران در کشور، در مدت کوتاهی توسط شوراها برکنار شده‌اند. دغدغهٔ وزیر کشور، درست و واقعی‌ست و باید برای جلوگیری از تزلزل شهرداران، فکری کرد. اما تا امروز آسیب‌شناسی قابل اعتنایی از عوامل و زمینه‌های استیضاح‌باران کردن شهرداران توسط شوراها صورت نگرفته است. اگر وزارت کشور دنبال اصلاح این وضعیت است، باید زمینه‌ها و‌ محرک‌های شورا برای برکناری زودهنگام شهرداران را شناسایی و معرفی کند. وگرنه آنچه به عنوان راه حل ارائه شده، در واقع پاک کردن صورت مسئله و حذف اختیارات قانونی شوراست. درستش این است که شوراها همچنان اختیار نصب شهردار را داشته باشند تا او را پاسخگو کنند و خود نیز پاسخگوی عملکرد منتخب خود باشند. اما در عین حال شوراها هم نباید بدون محاسبهٔ عوارض و پیامدها و صرفاً با طلبکاری، شهردار را براحتی برکنار کنند. زمینه‌های بی‌ثباتی شهردار را کجا باید جستجو کرد؟ در این موضوع حرفهای زیادی می‌شود زد اما اجمالاً مهمترین عوامل استیضاح‌بازی در شوراها از این قرار است: ۱. تاثیرپذیری/ وابستگی اعضای شورا به #باندهای_قدرت_و_ثروت در بیرون شورا، که عادت به انتفاع از مسیر تصمیمات غیرشفاف مدیریت شهری دارند. اگر یک شهردار بخواهد خلاف خواست این باندها عمل کند، حتماً ماشهٔ مخالفت در داخل شورا را فعال می‌کنند! ۲. مطالبه‌ها و توقعات غیرقانونی اعضای شورا از شهردار بویژه در انتصاب مدیران، که با هدف شبکه‌سازی درون شهرداری برای تداوم نفوذ و بهره‌مندی صورت می‌گیرد. دلایل دیگری نیز هست، اما تاثیرشان به اندازهٔ این دو نیست. نکتهٔ مهم: همین دو عامل اساسی، از یک منظر دیگر، مانع از برخورد جدی با شهرداران متخلف و ضعیف هم می‌شود! باندهای قدرت و ثروت، مانع برکناری شهرداران ضعیف می‌شوند چون منافع آنها را تامین می‌کند. اعضای شورا هم وقتی از چینش مدیران و توزیعِ دلبخواهی پروژه‌ها راضی بودند، دلیلی ندارد که خواهان برکناری شهردار مطلوب خود باشند!

@ebteda_ir 🔺قبل‌ التحلیل! در مورد #سوریه و وضع جدیدش، می‌شود خیلی حرف زد و دربارهٔ تک‌تک بازیگران و مولفه‌های مرتبط با آن، تحلیل داد؛ و باید حرف زد و تحلیل داد و درس آموخت و عبرت گرفت. اما پیش از هر تحلیلی، جا دارد صریح و شفاف، خطاب به #شهدا و رزمندگانِ ایرانیِ جبههٔ مقاومت، که طی سال‌های گذشته در این جبهه جنگیده‌اند و رزمیده‌اند بگوییم: شما در زمانی که خیلی‌ها هنوز تحلیل و تصویر درستی از بلای خانمان‌سوز داعش نداشتند، هم صاحب تحلیل و تشخیص درست بودید و هم بهنگام و مسئولانه، در میدان حاضر شدید و مردانه جنگیدید. رزم و جهاد شما، هم برای #ملت بود و هم برای #امت. شما بودید که خط مقاومت در برابر دولت خون‌آشام صهیونی را استوار نگه داشتید و غارت و نسل‌کشی آنها را به تاخیر انداختید. اگر امروز در کناروگوشهٔ فضای هزاررنگ سیاست و رسانه، برخی زبان به شماتت و ملامت شما می‌گشایند، یقین کنید که از فرط گیجی و منگی چنین خبط و خطایی می‌کنند‌، وگرنه خودشان می‌دانند تنها گروهی که دقیقاً در زمان و مکان درست، درست‌ترین کار را انجام دادند شما بودید.  فشار روانی ناشی از پیچیدگی اوضاع و ناتوانی در فهم حوادث، آنها را وادار می‌کند به سراغ دیوار کوتاهِ شما بیایند و برای مدتی بی‌تحلیلی خود را پنهان کنند. نامتان جاوید...