#عفافگرایی #حیا #امام_حسین_علیه_السلام یکی از خصلت‌های ارزشی که ریشه در #درون آدمی دارد، مسئله #حیا است. خداوند اصل این صفت را در درون همه انسان‌ها نهاده است؛ اما هر کس در طول حیاتش بر اساس #تربیتی که می‌شود، یا این #خصلت #خدادادی و #فطری خویش را #تقویت می‌کند و یا با ارتکاب گناهان آن را #کمرنگ می‌کند تا جایی که دیگر اثری از حیا در وجود چنین انسانی باقی نمی‌ماند. اولیای خدا و در رأس ایشان امامان معصوم، این خصلت حیاتی را در اوج خود دارند. صفت #حیا در وجود نازنین حضرت اباعبدالله موج می‌زد و تاریخ زندگانی امام از #کودکی تا #کربلا، شاهد این مدعاست. از حضرت رسول (ص) نقل‌ شده است: "اگر #حیا می‌توانست به‌صورت انسانی مجسم شود آن صورت انسانی، کسی جز #حسین نبود". این کلام کنایه از نهایت حیای امام حسین (ع) دارد. حیا در #گفتار و حیا در #رفتار فردی و اجتماعی. حیا در #قبال_خدا و بندگی‌اش و حیا در برابر #بندگان و #مخلوقان خدا، همگی از #اقسام_حیا است که حضرت همه را به بهترین وجه ممکن دارا بودند. کربلا اوج #حیای حسینی امام (ع) از اهل‌بیت خود خواستند جامه‌ای کهنه برای او بیاورند تا کسی به آن رغبت نکند و آن را در زیر جامه‌هایش قرار دهد تا کسی آن را به غارت نبرد. پس #پیراهن تنگی برایشان آوردند، ولی ایشان آن را نپسندید و فرمودند: «این جامه کسی است که به #خواری رسیده باشد». #شهادت_حضرت_اباعبدالله_الحسین و 72 یار باوفای ایشان، بر تمام #عفافگرایان، #عفاف_ورزان و #دوستداران_عفاف، تسلیت باد. https://eitaa.com/umefafgaraei